War of Summon สงครามอัญเชิญ

ลำดับตอนที่ #4 : ลูบแก้ม

ลูบแก้ม

ร่างของเด็กหนุ่มตกลงมาคล่อมกับแรร์ที่อยู่ ด้านล่างพอดี ภาพที่เห็นชวนคิดไม่น้อย...ในขณะที่หลายๆคนยังอึ้งกับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพิธีกรภาคสนามก็รีบประกาศคิวการต่อสู้เพื่อเรียกสติทุกคนกลับมายังสนามแข่ง

“ต่อไปคุณ ซานี่ ฮาทล็อค พบกับ คุณ เมย์ เมลานิล เจลี่ก้า เชิญทั้งคู่บนสนามประลองคะ” ทันทีที่พิธีกรกล่าวจบ ร่างเด็กสาวระหงคนหนึ่งก็ปรากฏแก่สายตาทุกคน เรือนร่างที่สง่างามพร้อมท่วงท่าที่ดูคล่องแคล่วปราดเปรียวประกอบกับใบหน้าจิ้มลิ้มงดงาม ทำให้คล้ายมนต์สะกดสายตาผู้ชมไม่น้อย

แรร์หันมามองเด็กสาวที่ยืนอยู่ด้านข้างและเอ่ยด้วยน้ำเสียงให้กำลังใจ “สู้ๆนะเมย์ ฉันรอดูอยู่”

“อืม ฉันไปก่อนนะ”

“โชคดี”

ร่างเด็กสาวบอบบาง ดวงตากลมโตสีฟ้าคู่สวยเดินขึ้นสู่สนามประลอง เธอยิ้มอย่างเป็นมิตรให้คู่ให้คู่ต่อสู้ ซานี่ขยับยิ้มรับ “รู้สึกยินดีอย่างยิ่งที่ได้ ต่อสู้กับท่านหญิงวัยเยาว์” น้ำเสียงอ่อนหวาดผิดกับคำพูดที่เชือดเฉือน  เมย์หุบยิ้มทันทีดวงตาสีฟ้าฉายแววแปลกใจเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยกับตัวเองเบาๆ

“หึ ดอกไม้อาบยาพิษสินะ”

ปัง ! เสียงพลุเวทย์ดังขึ้นเป็นสัญญาณเริ่มของการประลอง วงเวทย์สีแดงอ่อน ปรากฏขึ้นบนมือเรียวงามทั้งสองข้างของซานี่เสียงใสราวระฆังแก้วเอื้อนเอ่ยบทอัญเชิญ

 “ จุติด้วยเพลิง ม้วยมอดด้วยเพลิง หวนคืนสู่เพลิง ดั่งชีวินนิจนิรันดร์ นามแห่งข้าซานี่ ฮาทล้อค เจ้าของเวทย์แดงเพลิงขออัญเชิญสัตว์เทพในพันธสัญญา นามนั้นคือ ราเกียร์ เทพฟินิกซ์” สิ้นเสียงบทอัญเชิญของเด็กสาว วงเวทย์สีแดงอ่อนก็ลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าเวทย์นั้นขยายกินพื้นที่ของสนามประลองสองในสาม

เสียงกู่ร้องอันไพเราะเพราะพริ้งดังขึ้น จากใจกลางวงเวทย์กรงเล็บขนาดยักพร้อมขาอันทรงพลังก็โพล่ออกมาตามด้วยร่างกายที่เต็มไปด้วยเพลิงแดงสด ปีกแห่งเพลิงสยายใหญ่ขึ้นทันทีที่พ้นวงเวทย์สีแดงอ่อน พรึบ !!! เหล่าไฟบนเทพวิหคลุกโชนอย่างท้าทาย ในตาคมกริบมองมายังเด็กสาวที่เป็นผู้อัญเชิญ ก่อนกู่ร้องด้วยเสียงเสนาะหูเหมือนรอคำสั่งรบ...

ขณะเดียวกัน คลื่นพลังเวทย์สีฟ้าอ่อนก็แผ่ออกมาอย่างเจิดจ้า วงเวทย์สีฟ้าขนาดใหญ่ไม่แพ้กับวงเวทย์อัญเชิญสัตว์เทพฟินิกซ์ ก็ปรากฏขึ้นเหนือศีรษะเด็กสาวบาเรียสีฟ้าอ่อนลอยครอบคลุมเด็กสาวไว้ทันทีเมื่อเปลวเพลิงจากเทพฟินิกซ์ปลิวมาใกล้ถึงตัวเด็กสาว

ตูม ตูม ตูม !!! เสียงเปลวเพลิงปะทะกับบาเรียสีฟ้าดังสนั่น แรร์ที่ดูอยู่ด้านล่างตกใจไม่น้อยกับการลงมือของเด็กสาวอีกคนในขณะที่คู่ต่อสู้กำลังอัญเชิญ นี่ถือเป็นวิถีฝ่ายอธรรมอย่างแท้จริงแต่หากมองเป็นการประลองนี่ก็คือการโจมตีแบบฉวยโอกาสที่ฉลาดทีเดียว

เหล่าคณะกรรมการที่มองดูอยู่ ยิ้มอย่างถูกใจชายกลางคนหันไปพูดกับอาจารย์สาวที่ได้รับหน้าที่เป็นหนึ่งในกรรมการอีกคนด้วยท่าทางถูกอกถูกใจไม่น้อย “สงครามนางฟ้าสินะครับ”

“คิกๆ รอดูไปก่อนเถอะคะ อาจจะเป็นสงครามซาตานสาวก็ได้ หรืออาจารย์ โทอาทว่าไงค่ะ” อาจารย์สาวหันไปกล่าวกับอาจารย์หนุ่มอีกคน แต่เจ้าตัวกลับตีสีหน้าเรียบเฉยทำให้สาวเจ้าหงุดหงิดไม่น้อย

“ออกมาแล้ว...” โทอาทพูดเบาๆ

ตูม ตูม ตูม การปะทะครั้งนี้ทำให้เกิดกลุ่มควันขนาดใหญ่ลอยปกคลุมไปทั่วสนามประลอง ซานี่ยิ้มอย่างพึงพอใจ “ทำได้ดีมากราเกียร์” แต่แล้วเธอก็ต้องขมวดคิ้วทันทีเมือ่พบว่าบาเรียสีฟ้าและเด็กสาวยังคงอยู่เป็กปกติไม่มีแม้รอยขีดข่วน

“นามแห่ง ข้าเมลานิล เจลี่ก้า เจ้าของวงเวทย์สีฟ้าแห่งผืนน้ำ ขอเอื้อนเอ่ยวาจายืมพลังแห่งสายน้ำขออัญเชิญ ภูติน้ำในพันธสัญญา นามนั้นคือ วาเรียร์”  สิ้นเสียงเด็กสาวอักขระเวทย์สีฟ้าทุกตัวเรียงซ้อนพร้อมกัน บาเรียสีฟ้าที่ปกป้องเด็กสาวหดเล็กลงพุ่งเข้าสู่ใจกลางวงเวทย์

ฟ้าว ฟ้าว ฟ้าวว !!! สายน้ำพุ่งทะลุขึ้นมาสามสายจากพื้นสนามประลองที่อยู่ไม่ไกลตัวเมลานิล ร่างเงือกสาวปรากฏบนเส้นสายน้ำเส้นหนึ่ง ในตาคมกริบมองไปยังวิหคเพลิง

“โอ้โห รอบนี้สุดยอดจริงๆคะ นอกจากสวยที่ไม่ธรรมดาแล้ว พลังของทั้งคู่ก็ไม่ธรรมดาเช่นกันคะ คุณซานี่ อัญเชิญฟินิกซ์ในพันธสัญญา ซึ่งฟินิกซ์ธรรมดาก็ถือว่าอัญเชิญยากมากอยู่แล้วนะค่ะ และ ทุกคนก็น่าจะรู้ดีว่าการทำให้สัตว์เทพอย่างฟินิกซ์ยอมทำพันธสัญญาด้วยมันยากกว่าการอัญเชิญขนาดไหน

 แต่อีกด้านไม่ก็ไม่ด้อยไปกว่ากันเลยคะ คุณเมลานิล ก็อัญเชิญ ภูติสายน้ำ ในพันธสัญญาออกมาเหมือนกัน พลังของทั้งคู่น่าจะพอๆกันเลยนะค่ะ รอบนี้เรียกว่ามวยถูกคู่จริงๆคะ”

ซานี่ขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างไม่พอใจ แววตาเธอฉายความโกรธอย่างปิดไม่มิด “หึ พลังน่าจะพอๆกันหรอ ได้ฉันจะทำให้ดูว่าหล่อนกับฉันมันห่างชั้นแค่ไหน !!! วงแหวนเพลิง” สิ้นเสียงคำรามอย่างกราดเกรี้ยวของ ซานี่ ร่างฟินิกซ์ก็ม้วนเข้าหากันจนกลายเป็นวงแหวนเพลิงขนาดใหญ่ทั้งสวยงามและน่ากลัว

เมย์ระบายยิ้มน้อยๆ พร้อมส่ายหน้า “เอาไงละวาเรียร์ อีกฝ่ายเขาจะเข้ามาแล้วนะ” เด็กสาวเอ่ยถามภูติในพันธสัญญา เงือกสาวยิ้มเหี้ยมหักนิ้วดังกร็อบ

“ม่านน้ำ” ตูมมมม  !! ซ่า ๆ ๆ ๆ แหวนเพลิงฟินิกซ์ปะทะกับม่านน้ำขนาดยักษ์ ทำให้เกิดไอน้ำจนหนาตา ความร้อนที่เกิดจากไอน้ำแผ่ไปถึงเหล่าผู้ชมหลายคนทนไม่ไหวต้องใช้เวทย์ลมช่วยกันเป่าเหล่าไอน้ำ

“เริ่มฉากต่อสู้ก็มันกันเลยทีเดียวคะท่านผู้ชม กรี๊ด มวยถูกคู่จริงๆคะ”

“คมมีดวารี” เมย์ร่ายเวทย์ออกมา ประกายแสงสีฟ้าทอออกมาจากมือของเงือกสาวจนเกิดเป็นสภาพคล้ายกับคมมีด เงือกสาวยิ้มเหี้ยมลอยตัวขึ้นสูงใช้มือเรียวยาวขาวนวลสะบัดไปทางฟินิกซ์ ซานี่เองก็ไม่น้อย ทันทีที่เธอเห็นคมมีดวารีของอีกฝ่ายก็ใช้เวทย์เข้าปะทะด้วยเช่นกัน “ลูกดอกแห่งเพลิง”

ฟ้าว ฟ้าว ฟ้าว ฟ้าว ตูม ๆๆๆๆ เสียงระเบิดดังติดๆ กันหลายครั้งซ้อนทำเอาคนดูหูอื้อกันเลยทีเดียว เงือกสาวสะบัดมือไปด้านหน้าสายน้ำสายหนึ่งก็พุ่งเข้าหา ฟินิกซ์

สายน้ำที่หมุนเป็นเกรียววนด้วยความเร็วสูงพุ่งเข้าหาฟินิกซ์ ซานี่มองมายังเด็กสาวด้วยแววตาขุ่นเคืองประกายเวทย์สีแดงปรากฏขึ้นในกำมือ

ในขณะที่เมย์และภูติ มองการไล่ล่าของสายน้ำกับกับฟินิกซ์ที่บินหนีอย่างพึงพอใจ จู่ๆ ก็มีสายลมวูบหนึ่งพัดผ่านเธอไปโดยไม่ทันตั้งตัว คมมีดสีเงินจ่อเข้าที่ลำคอขาวนวลซานี่กดปลายมีดลงช้าๆและเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเหยียบ “สลายวงเวทย์อัญเชิญและยอมแพ้ซะ”

“แล้วถ้าไม่ละ” เด็กสาวตอบกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ซานี่ยิ้มเหี้ยมกดคมมีดเข้าสู่ลำคอขาวนวลอีกครั้งคราวนี้ถึงกับทำให้หยดน้ำสีแดงสดปริ่มออกมาเลยทีเดียว วาเรียร์กรีดร้องลั่นเมื่อเห็นผู้อัญเชิญของเธอตกอยู่ในอันตราย “เมย์” เช่นเดียวกับเหล่าผู้ชมที่เห็นเหตุการณ์

“สลายสายน้ำนั้นซะ” ซานี่หันไปตะโกนใส่ วาเรียร์ เงือกสาวมีสีหน้าลำบากใจเล็กน้อยแต่ความปลอดภัยของผู้อัญเชิญเธอสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด “จงสลาย” สายน้ำคล้ายอสรพิษคลั่งสลายไปกลายเป็นละอองวารี

“ปล่อยเมย์ได้แล้ว” วาเรียร์ตวาดลั่น

ซานี่ยิ้มเหี้ยมเอ่ยถามกลับด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เธอมีสิทธิ์มาสั่งฉันงั้นหรอ”  วาเรียร์ชะงักดวงตากราดเกรี้ยวมองมายังซานี่อย่างคาดแค้น “มองฉันทำไม หึๆ ราเกียร์จัดการนังนี่ซะ แล้วหล่อนก็ห้ามตอบโต้ละไม่งั้นผู้อัญเชิญหล่อนตายแน่”เด็กสาวหันไปสั่ง สัตว์เทพอัญเชิญ

ตูมมม !! เพลิงสีแดงโหมกระหน่ำใส่เงือกสาว วาเรียร์ไม่กรีดร้องแม้แต่น้อยสายตาที่มองมายังผู้อัญเชิญของเธอเต็มไปด้วยความเป็นห่วงร่างกายขาวเนียนค่อยๆปรากฎรอยไหม้มากขึ้นเรื่อยๆ

เมลานิล มองภูติอัญเชิญของเธอด้วยสายตาตื่นตระหนก หยดน้ำตาไหลที่ลงอาบแก้มทั้งสองข้างของเธอ นั้นเพิ่มยิ่งเพิ่มความสะใจให้ซานี่ไม่น้อย เธอหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ฮ่า ๆ แพ้หมดรูปเลยนะ”

ดวงตากลมโตสีฟ้าที่เคยสงบ สดใส มลายหายไปแทนที่ด้วยความกราดเกรี้ยว พื้นสนามประลองที่เคยสงบนิ่งสั่นไหวอย่างรุนแรงสายน้ำมากกว่ายี่สิบสายพุ่งขึ้นมาด้วยพลังมหาศาลวงเวทย์สีฟ้าขนาดใหญ่กว่าสนามประลองปรากฏขึ้น ใต้ฝ่าเท้าสัตว์เทพฟินิกซ์

เนื่องจากถูกวงเวทย์ที่ใหญ่และมีอำนาจรุนแรงกว่าซ้อนทับดวงตาของซานี่เบิกกว้างมีดในมือหล่นลงสู่พื้น ร่างเจ้าหล่อนค่อยๆลอยขึ้นช้าๆใบหน้าบิดเบี้ยวราวกับหายใจไม่ออกมือทั้งสองข้างบีบคอตัวเองแน่นน้ำตาที่เกิดจากความทรมานไหลลงอาบแก้มทั้งสองข้าง

“ตระกูล ฉันเจลี่ก้า ไม่เคยกลัวความตาย แต่ตระกูลฉันถูกสั่งสอนมาให้รักษาสัตย์ที่ให้กับภูติหรือสิ่งที่อัญเชิญในพันธสัญญาอย่างเคร่งครัด การกระทำของเธอโหดร้ายมากเพียงแค่อยากชนะคิดจะฆ่าฉันไม่พอแต่เธอยังคิดที่จะทำลายดวงจิตภูติฉันอีก

ไหนเธอลองบอกเหตุผลสักข้อที่ฉันไม่ควรฆ่าเธอหน่อยซิ...”  

ไม่มีคำตอบ ในเวลานี้ไม่มีเสียงใดดังแม้แต่น้อย แม้แต่ผู้ชมก็ยังลืมหายใจดวงตาของเมย์ไหวหวูบ มือขวาถูกยกขึ้นเหนือศีรษะของตนเองแสงสีฟ้าอ่อนรวมตัวกันจนกลายเป็นเข้มในมือขวาของเธอ เพียะ เสียงฝ่ามือขวาของเมย์ปะทะเข้ากับหน้าซานี่ดังสนั่น

ร่างเธอลอยตกขอบสนามการประลอง เพียงเวลาไม่นานทุกสิ่งทุกอย่างก็กลับสู่ปกติสายน้ำวงเวทย์ทุกอย่างสลายหายไปเด็กสาวเดินเข้าไปประคองภูติของตนพร้อมใช้เวทรักษา วาเรียร์มองเด็กสาวด้วยสายตาอ่อนโยนเช่นเดียวกับที่เด็กสาวมองเธอ

“ยังจำได้อีกหรอคำพูดในตอนนั้น”

“จำได้สิ ฉันพูดว่า จะไม่ปล่อยให้เธอหายไปต่อหน้าฉันเด็ดขาด//ว่า จะไม่ปล่อยให้เธอหายไปต่อหน้าฉันเด็ดขาด” ทั้งคู่พูดออกมาพร้อมกัน จากนั้นแผลของวาเรียร์ก็เริ่มสมานตัว เด็กสาวจึงสั่งสลายวงเวทย์อัญเชิญจากนั้นพิธีกรจึงกล่าวประกาศชัยชนะของเธอ เสียงโห่ร้อง เสียงเชียร์ เสียงกล่าวชม เสียงปรบมือดังก้องทั่วสเตเดี้ยมเด็กสาวเดินลงจากเวทีอย่างสง่างาม โดยมีเด็กหนุ่ม ผมทอง ใบหน้าหล่อเหลาใช้มือรอรับเด็กสาวอยู่...

“ทำได้เยี่ยมไปเลยนะ...แต่ยัยนั้นจะตายไหม ???” แรร์เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงกวนๆ

เด็กสาวส่ายหน้าช้าๆ “ถึงจะตายฉันก็จะหาทางฉุบชีวิตเธอขึ้นมาฆ่าต่ออีกรอบ ดังนั้นแค่ใช้มือลูบแก้มสั่งสอนก็พอ”

“โหะลูบแก้มชั่งกล้า...”

“พลังเวทย์กลับมาหรือยัง”

“ยังอะ เอานาอย่าซีเรียส” แรร์ยักไหล่

เมย์ยิ้มหวาน ใช้มือลูบหน้าเด็กหนุ่ม จากนั้นจึงพูดเสียงหวาน “หรือแรร์อยากลองให้ฉันลูบแก้มบ้างก็ได้นะ.....เผื่อบางทีอาจจะมีคำตอบที่ดีกว่านี้”


++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หลับฝันดีนะ พรุ่งนี้ไปรรอีกแล้ว ><แอร๊ย แอบกลัวเมย์อ้ะ   // เม้นเยอะๆนะเค้าจะได้ปรับปรุง ม๊วฟๆ