Feratier มนตราแห่งสายลม

เซลิเนียร์ตื่นนอนและพบว่า ณ ตอนนี้เธอไม่ได้นอนอยู่บนเตียงเธออีกแล้ว

มีแต่แสงสว่างเจิดจ้าเบื้องหน้า เซลิเนียร์ตัดสินใจเดินเข้าไปใกล้กับแสงสว่างนั้น

เรื่อยๆ และแล้วเธอก็พบกับทุ่งหญ้าที่เขียวขจีกว้างใหญ่ สายลมที่พัดเข้าปะทะกับ

ใบหน้าทำให้เธอรู้สึกอุ่นวาบในอกอย่างบอกไม่ถูก

‘สวัสดีเด็กน้อยแห่งสายลม’

ชายหนุ่มร่างสะโอดสะอง ใบหน้าดูมีเสน่ห์หล่อเหลา ผมสีเงินพิสุทธิ์ ดวงตา
สีเขียวน้ำทะเลเช่นเดียวกับเธอ ผิวสีขาวที่ซ่อนอยู่ภายใต้ชุดสีใบไม้ ใบหูของเขาเรียว
ยาวกว่าที่มนุษย์ธรรมดาจะมีได้ ….เอลฟ์!!!!

เซลิเนียร์ยืนจ้องเอลฟ์หนุ่มที่อยู่ตรงหน้าด้วยอาการตกตะลึง ถึงแม้ว่าจะยังไม่มี
การบันทึกไว้ว่าประชากรเอลฟ์ได้สูญพันธ์ไปแล้วหรือไม่ แต่ว่ากันว่าเอลฟ์จะไม่ปรากฏ
ตัวให้มนุษย์เห็นเด็ดขาด เอลฟ์จึงกลายเป็นเพียงตำนานที่ถูกเล่าขานต่อกันมา

‘ทะ..ท่านเป็นใคร’

...........................................................

ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ 
เป็นเรื่องแรกของไรท์เตอร์เลย
ทุ่มเทให้กับเรื่องนี้เต็มร้อย
คอมเมนต์ แล้วก็แอดแฟนพันธุ์แท้กันด้วยน้าา