คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3โต๊ะ.....ตื๊ดใจ (จุนซึง)
3โต๊ะ.....ตื๊ดใจ
m u s i c _ c u t ; หยุดเวลาด้วยสายตา – ILLSLICK
แบบนี้เค้าเรียกว่าสวยเตะตาครับ
อุณหภูมิติดลบแบบนี้ ไม่มีใครอยากออกมาจากบ้านหรอก รวมถึง ยงจุนฮยอง รูปหล่อคนนี้ด้วย
แต่ที่ต้องออกมาท้าหนาว ท้าหิมะแบบนี้ เพราะฟิลแต่งเพลงมันได้นี่นา อยู่แต่ในห้องมันคิดไม่ออก
ขายาวก้าวตามทางเดินที่เต็มไปด้วยหิมะ ตัวนี่ชาไปหมดแล้ว นึกอยากหาที่พักเสียหน่อย
พอดีหันไปเจอร้านขายเค้กเข้า
.
ยงจุนฮยอง ไม่ชอบของหวาน
คิดดังนั้นขายาวจะก้าวไปต่อ แต่ สายตาเจ้ากรรมดันหันไปป๊ะ กับ..........
น า ง ฟ้ า
อยากจะยกมือมาตบหน้าตัวเองเหลือเกิน แต่ติดตรงที่ว่ามันหนาวอ่ะ
นางฟ้า ไม่ได้มีแต่บนฟ้า
หัวใจสั่งไวกว่าสมอง ไอ้สุดติสเอื้อมมือผลักเข้าไปในคาเฟ่ขนมเค้กสุดหวาน.....
ห่าน เป็ด ไก่ กา
เหมือนควบคุมตัวเองไม่ได้ ตอนนี้ขายาวยืนอยู่ตรงหน้าคนสวยของเค้า ห่างไปแค่3โต๊ะเท่านั้น
พนักงานหนุ่มเดินมารับออเดอร์ ไอ้เราก็ไม่กินกาแฟซะด้วยจะให้สั่งโคล่าร้อน ก็กระไรอยู่ เลยสั่งแค่ชาเขียวร้อน กับบราวนี่ แบบที่นางฟ้าของจุนฮยองสั่ง
จากวันแรกที่พบเจอ
วันที่สองก็ลองเสี่ยงมาที่คาเฟ่แสนหวานอีกครั้ง และก็เจอกับนางฟ้านั่งอยู่ตรงโต๊ะเดิม
ตากลมโตของนางฟ้ากำลังจ้อง mac book สีขาวอยู่ ริมฝีปากบางยกยิ้มเมื่อมองหน้าจอ เมื่อเรียวเคาะโต๊ะเป็นจังหวะ ผสานไปกับสายหูฟังสีขาวที่นางฟ้ากำลังใส่
หยุด....
เหมือนเวลาหยุดลง จุนฮยอง จากผู้ชายที่เกลียดของหวานเข้าไส้ แต่ตอนนี้ดันเป็นลูกค้าประจำไปแล้ว
น่าตลก
เค้ามาคาเฟ่นี้ทุกวัน เพื่อเจอนางฟ้า เหมือนเทปที่เปิดวนซ้ำ ห่างกันแค่3โต๊ะ
ก็พอจะรู้ประวัตินางฟ้าอยู่บ้าง แอบถามมาจาก ไอ้อิลฮุน พนักงานเสิร์ฟ มันบอกว่า นางฟ้าของเค้าเป็นนักเขียน อืม....
นักแต่งเพลง นักเขียน
มันเข้ากันได้นะ
แต่ก็มองมานาน ชื่อยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ แอบมองอยู่ห่างๆ จนจุนฮยองรู้สึกว่า ถ้าปล่อยไว้นาน นางฟ้า อาจถูกซาตาน ฉกชิงไป แล้วเทพบุตรอย่างเข้าจะกินแห้วไปอาหาร
และแผนการก็เริ่มขึ้น
จากนั่งห่างกัน3โต๊ะ ขอเดินไปเสียดสีข้างหน่อยเถอะ
ขายาวก้าวไปตามทางเดิน
อีก2โต๊ะ
อีก1โต๊ะ
"โอ๊ะ!" มือไม้อ่อนขึ้นมาทันที ชาเขียวที่จุนฮยองถืออยู่ หกลงไปบนโต๊ะที่นางฟ้ากำลังนั่ง ตากลมละจากหน้าจอ มาจ้องหน้าจุนฮยอง
"ผมขอโทษนะครับ" จุนฮยองรีบก้มหัวให้ มือหน้าหยิบชิทชู้มาเช็ด ทั้งที่ในใจแทบระเบิด
กรี๊ดดดดด หน้านางฟ้าของจุนฮยองใสวิ้วๆ มุ้งมิ้ง ปิกาจูวววววว มากอ่ะ
#แรดนะห้อย
"ค..ครับ ไม่เป็นไรครับ" นางฟ้ารีบตอบทั้นที
จุนฮยองที่กำลังก้มหน้าก้มตาเช็ดอยู่เงยหน้าขึ้นมาพอดี
อายคอนแท็ค.......
สายตาคมจ้องนัยต์ตาสีน้ำตาล สำรวจใบหน้าหวานชัดๆ ผิวหน้าเรียบเนียน คิ้วโก่งสวย ตากลมโต จมูกรั้นๆ พวกแก้มที่น่าฟัด ริมฝีปากที่อยากลองจูบ
มันกำลังทำให้จุนฮยองหลง
แต่
ถ้าไม่ใช่คำพูดที่นางฟ้าของเค้าพูดขึ้นมา
"ทำไมป๊อดล่ะ" ริมฝีปากบางยกยิ้ม
".....?"
"มองทุกวันแบบนี้มันน่าคิดค่ามองนะ" คนสวยพูดติดตลก แต่มันทำให้จุนฮยองถึงบางอ้อทันที
นี่กูแสดงออกขนาดนี้เลยหรอ
"ถ้ารู้แล้วว่าผมมอง คุณก็ไม่คิดจะทำความรู้จักกับผมหรอครับ" เล่นหูเล่นตาตามประสาคนหล่อ ทั้งทีหัวใจเต้นเป็นจังหวะสามช่า ช่า ช่า
"แล้วถ้าบอกว่าไม่ละ"
"ผมก็คงแอบมองคุณแบบนี้ต่อไปมั้งครับ"
หลังจากนั้นก็ไม่มีบทสนทนาระหว่างสองคน ร่างบางเก็บของ ทิ้งเงินค่ากาแฟเอาไว้ ก่อนคนสวยจะเดินออกจากร้้าน เค้าแวะที่โต๊ะของจุนฮยอง และทิ้งเศษกระดาษบางอย่าง ที่ทำให้จุนฮยอง ต้องยิ้มออกมา เลข10ตัว ที่เขียนด้วยลายมือน่ารักๆ พร้อมกับข้อความสั้นๆที่ทำเอาจุนฮยองใจสั่น
กำลังรออยู่นะ พ่อนักแต่งเพลง
"ฮยอนซึงแค่ไม่อยากให้จุนฮยองต้องตามตื้อนานน่ะ" ริมฝีปากบางกระซิบข้างหู ก่อนจะเดินออกจากร้านไป
ถึงจะงงอยู่บ้างว่าร่างบางรู้จักเค้าได้ไง แต่ตอนนี้ จุนฮยอง
ฟิน
b e h i n d _ s t o r y
"อิลฮุน!!!" เสียงหวานตะโกนเรียกรุ่นน้องตัวเอง
"มีไรเจ๊ แหกปากซะนั่งกันอยู่แค่นี้" อิลฮุนแซะพี่ชายหน้าสวยของตัวเอง นั่งก็ตรงข้ามกัน แหกปากซะ
"แกเห็นผู้ชายคนที่ชอบมาร้านเราบ่อยๆป่ะ?"
"คนไหน ?"
"คนที่นั่งห่างจากพี่ไป3โต๊ะอ่ะ ที่ดูดิสๆหน่อย"
"อาห้ะ เห็นเค้าชื่อ จุนฮยอง เป็นนักแต่งเพลง แล้วเค้าก็เคยถามถึงพี่ " อิลฮุนร่ายยาว
"เจ๊มีไรป่ะ?"
"ถามถึงพี่หรอ" ฮยอนซึงทวนคำถาม "ไม่มีอ่ะ ขอบคุณมากน้องชาย ไปนะ" ร่างบางรีบเดินออกจากร้านทันที
แมวมองปลา จนน้ำลายไหลเป็นเส้น ไม่ยอมมากินซะที อยากจะรู้ว่าแมว อย่างจุนฮยอง จะทนมองปลาย่างอย่างฮยอนซึงได้นานแค่ไหน
หลังจากนั้นฮยอนซึงก็มานั่งที่ร้านทุกวัน เพื่อให้ใครบางคนมอง และ แอบหวังว่าเมื่อไหร่ จุนฮยองจะเลิกแอบมอง แล้วมาคุยกันซักที?
ร่างบางยิ้มกับตัวเองคนเดียว แสงอาทิตย์สีทองกำลังลับขอบฟ้า ตอนนี้หัวใจของเค้าเปล่งแสงสีทอง ราวกับทองฟ้าเลยล่ะ
- f i n
{ งงอ่ะดิ งงเหมือนกัน ห้าห้าบวกบวก}
ความคิดเห็น