คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พบพานราชันย์สราญรมย์
“อาวุธ้า อาวุธ ายถูๆ้า”
“น้ำยาพลัฟ้า หมแล้วหมเลย”
“เสื้อผ้าสวยๆ้า แบรนเนมส์เลยรับ”
เสียอพ่อ้าแม่้าในเมือัึ้นมามาย แม้แ่ในเมารายอยัึรื้นไม่่าับโลภายนอ อนมาที่เ้าเมือมา็รู้สึแปลในเมื่อเห็นาร้าในลัษะนี้ในเม ัวเาเินไปถึุลาอเมือเริ่ม้น เห็นป้ายแวนอยู่้านหน้าว่า
อาารเปลี่ยนอาีพ,เปลี่ยนฝ่าย
่อนที่ะมายัอาารหลันี้ เาไ้ผ่านร้าน้าอระบบมามายไม่ว่าะเป็น ร้านายอาวุธ ในร้านนี้ะายแ่อาวุธระับล่าและลาเท่านั้น เ่นเียวับร้านายเสื้อผ้า ุเราะ ส่วนไอเทมระับสูว่านี้้อรอปาารีมอนส์เอร์เอ นอานี้ยัมีร้านยา,โรเี๊ยม รวมไปถึหอนาโลมที่อนุาิเพาะผู้ที่อายุยี่สิบปีึ้นไปเท่านั้น
เมื่ออนมาเินเ้ามาในอาารแล้ว เาพบว่ามันไ้แบ่เป็น 2 ฝั่เป็นฝั่ธรรมมะและอธรรม ส่วนรลาเป็นที่ิ่อสำหรับเปลี่ยนอาีพ ในเมนี้าู่มือที่อนมาอ่านมาเ้าบอว่า เมนี้เปรียบเสมือนโลแห่ยุทธในสมัย่อน ไม่แบ่ธรรมะและอธรรมายัว สามารถเปลี่ยนฝ่ายไ้ อธรรม็ทะเลาะันเอ็ไ้ หรือธรรมมะะับมือับอธรรม็ไ้ แ่ในแ่ละ่ายสำนัและพรระมีไ้เพียสััเียวให้เลือือธรรมะหรืออธรรม พูถึ่ายสำนัะถูแบ่ออเป็นสอฝ่ายอันไ้แ่ สำนัอระบบ สำนัอระบบนั้นะเป็นสำนัที่เยมีื่อในสมัย่อนยัวอย่าเ่น วัเส้าหลิน สำนับู๊ึ๊ สำนั๊อไบ๊ สำนัฮวาาน พรรยาและพรรลับๆอีมามาย ในแ่ละ่ายสำนัะมีมีหัวหน้าพรรที่ถูวบลุมโยุปเปอร์อมพิวเอร์ และพวลูพรระถูวบลุมโยมินิุปเปอร์อมพิวเอร์ แ่ผู้เล่นะสามารถเ้าไปสััสำนันั้น็ไ้หายื่นเรื่อเ้าิลับทาสำนั และนอเหนือไปว่านั้นผู้เล่นสามารถยึอำนาอสำนัไว้สำนัไ้ถ้ายินยอมโยเ้าสำนัึ่เป็นAI โยAIที่ถูวบุมโยุปเปอร์อมพิวเอร์นั้นะไม่มีทาไ้เิใหม่ ายแล้วายเลบ เพื่อป้อันวามไม่สมุลอเม อีประเภทหนึ่ะเป็นสำนัที่ถูสร้าึ้นเอ แ่หลัาสร้าสำนัแล้วารื้อที่ินอใ้ทรัพยารมหาศาลึมิ่อยนิยมัน อีเหุผล็ือเ้าสำนัที่ถูวบุมโยุปเปอร์อมพิวเอร์นั้นมีวามสามารถสูมาึมีผู้ิาม้อน้ามา
และอนนี้อนมา็เินไปทาโ๊ะที่มีบุลุำนั่อยู่ที่มีป้ายิว่า อธรรม ทีู่เหมือนะเียบเหาถ้าเทียบับฝ่ายธรรมมะที่มีนเ้าไปิ่ออย่าหนาแน่น ารระทำออนมาทำให้นรอบัวหันมามอ อนมาเริ่มที่ะิว่าวรเลือฝ่ายไหนี
-อธรรม
เสียอันหน้าแปลัึ้นอีรั้ แม้อนมาะยัอยู่แ่เา็ไม่เลือที่ะไม่ทำามเพราะว่าเพราะำพูแปลๆนี้ทำให้เารอีวิาุนพลศึพิินามลิโป้มาไ้
“นี่เ้าหนู เ้าเ้าผิฝั่หรืเปล่า” เสียเ้รึมัึ้นา้าหลัออนมา
อนมาหันไปูพลันเห็นายรูปร่าส่าามแ่าย้วยอาภร์นอม่วและอาภร์ในาว มือวาโบสะบัพัไปมา หน้าาูเหมือนพวุายิหรู หลัอมันมีบุรุษมามายที่แ่าย้วยุสีม่วอยู่หลายสิบน วาอมันมอมาที่อนมาเหมือนับบอเป็นนัยว่า ‘รู้ไหมแถวนี้ใรุม’
“เปล่าหรอรับ เผอิผมอบอะไรที่มันมืๆำๆ พอี” อนมาเอ่ยแล้ว็โบสบัมือไปมาเหมือนับว่า ‘ผมไม่ไ้หาเรื่อนะพี่ อย่าทำผมเลย’
“ถ้าเ้าหันมาฝ่ายธรรมมะล่ะ็ รับรอเลยว่าเ้าะไม่โนอะไรสัหมัเียว แ่ถ้าเ้ายัะยืนรานไปที่ฝั่นู้นละ็ ร๊า ไม่อยานึสภาพ” บุรุษในอาภร์สีม่วเอ่ย
“ใ่แล้ว ท่านราันย์สรารมย์อุส่าห์เือน ยัไม่รู้สำนึอี” ายที่อยู่้าหลับุรุษที่ถุเรียว่าราันย์สรารมย์ล่าว
“เหอะ ผมไม่รู้หลอนะว่าุเป็นใร แ่รนี้มันเป็นสิทธิอแ่ละน ไม่ใ่หรอ” อนมาะโน
ร๊า ร๊า ฮ่า ฮ่า
ผู้นโยรอบพลันหัวเราะหลัาอนมาล่าว
“ฮ่า ฮ่า ฮาว่ะ นี่เ้าื่ออะไรนะ” ราันย์สรารมย์ถาม
“เราื่อ อนมา” อนมาเอ่ย
“หึำพู็โอหั นามอเ้ายัโอหัอี เอาล่ะๆ เรามาวลันไหม ถ้าเ้าเอานะันไ้ล่ะ็แะไ้เ้าฝ่ายอธรรมสมใ แ่ถ้าเ้าแพ้ล่ะ็แ้อมาเป็นสุนัรับใ้อ้าเอาไหม เพื่อไม่เป็นารเอาเปรียบ ้าะให้เวลาเ้าสิบนาที ถ้าเ้าสามารถทำให้้ายับัวแม้แ่้าวเียวล่ะ็ ้าะยอมแพ้ทันที แ่ถ้าหลัาสิบนาทีละ็ หาเ้าไม่ยอมแพ้ เ้าะเ็บปวอย่าสุแสนทรมา่อนาย” ราันย์สรารมล่าวอย่าเย้ยหยัน
“ล” หลัาที่ราันย์สรารมย์พูบ เพียหนึ่วินาทีอนมา็รับ้อเสนอ เสียเียร์โยรอบพลันบัเิผู้นาหลายทิศ้ามามุูารประลอ
“ฮะฮ่า นี่เป็นนาฬิาทรายที่ั้เวลาไว้สิบนาที ระวััวีๆล่ะ เราือราันย์สรารมย์” สิ้นเสียาราันย์สรารมย์ พลันปราสายลมมามายมาล้อมัวราันย์สรารมย์ไว้ พัสีาวลายมัรไ้โบสะบัไปมาเหมือนับว่ามันเห็นเป็นแ่านมหรศพรื่นเริ มันยื่นมือไปทา้านวเหมือนับสื่อำว่า เิ ทั้สอเินออมายัลานว้า้าหน้าอาารเปลี่ยนฝ่าย ผู้นมามายมาลุมล้อมูารประลอ พื้นโยรอบเป็นพื้นทรายและมีหินวาอยู่มามาย
“มิทราบมีใรให้ผมยืมอาวุธไ้บ้า” อนมาะโน ผู้นโยรอบพลันหัวเราะ ะประลอแล้วยัไม่มีอาวุธ เป็นสิ่ที่น่าอายมาสำหรับยุทธภพแห่นี้ แ่แล้วสรีนาหนึ่ที่สวมใส่เสื้อลุมสีำปปิใบหน้า็โยนระบี่มาลาอาาศ อนมาเร่รับระบี่ไว้
“ให้ยืม”
สิ้นเสียาสรี อนมาพยัหน้าหนึ่ทีราวับำว่า อบุ อนมาวิ่ถือระบี่ไป้านหน้าแล้วะโนเสียั
ย๊า
อนมาฟาระบี่ไปที่บริเวออราันย์สรารมย์ ยัไม่เ้าใล้ในระยะรึ่เมร สายลมไ้พลััวอนมาระเ็นหายท้อ
ผู้นโยรอบพลันหัวเราะเยาะอนมา อนมารีบลุึ้นยืนับระบี่แล้วยืนมอไปที่ฝ่ายร้าม สัพัหนึ่ัวเาหยิบยหิน้อนนาำมือึ้นแล้วปาไปที่ราันย์สรารมย์ เมื่อหินอยู่ในระยะรึ่เมรห่าาราันย์สรารมย์ ราันย์สรารมย์โบพัหมายะใ้สายลมพัสะท้อนลับไป แ่ร่าออนมาหายไปแล้ว อนนี้ัวมันไ้โผล่มา้าหลัอราันย์สรารมย์
‘เลื่อนไหวเร็วใ่เล่น’ สรีอาภร์สีำที่ส่ระบี่ให้อนมารุ่นริ
โรมมม
ราันย์สรารมย์ัลมทำให้ัวอนมาที่ำลัะถูัวอราันย์สรารมย์ระเ็นีลัาหายท้อไปไล แ่ีที่อนมาทรัวทัน่อนที่้อนหินที่ราันย์สรารมย์บัับมาะมาถึัว
ฟุบ
หิน้อนนาำมือถูผ่ารึ่เป็นสอท่อนโยระบี่ในมืออนมา อนมามอระบี่แวบหนึ่ แน่นอนว่าถ้าไม่ใ่ระบี่ีเยี่ยมไม่มีทาที่ะผ่า้อนหินออเป็นสอท่อนโยไม่มีรอยแออเลย
‘ปิิริยาีเยี่ยม เป็นมที่แหลมริๆ’ สรีอาภร์ำรุ่นริ่อไป
ไม่มีเวลาให้อนมาีใับารผ่า้อนหินเมื่อรู่ ้อนหินนับสิบไ้โบพัมาทาอนมา แ่เ้าัว็เอี้ยวัวหลบไ้ทุ้อน ทุนโยรอบเริ่มะให้วามสนใในัวอนมา ราันย์สรารมย์เห็นันั้นรีบึพัลับแล้วโบเบาๆไปทาัวออนมา พลันปราเป็นสายลมพัเอาระบี่และัวออนมาระเ็นันไปนละทา
อนมาพยายามทรัวหมายะวิ่ไปหยิบระบี่แ่ถูอทัพหินและลมหยุารเลื่อนไหวไว้ อนมรีบึาลัแล้ว้มหลบอทัพหิน แ่ยัไม่ทันะหายใหินลูให่ไ้พุ่เ้ามาทำให้ัวอนมาระเ็นไปไล อนนี้ทั่วร่าอเาเ็มไป้วยลอยบวม้ำมามาย ัวเา่อยๆยืนึ้น
“ไม่เห็นเ้าปาีเหมือนอนแรนี่ ไม่ถึสิบนาทีเ้า้อายแล้วระมั” ราันย์สรารมย์เย้ยหยัน
-เ็บับฟัเราให้ี ฟ้าินนั้นแบ่ออเป็นหลายอย่าประอบ้วยผืนิน ผืนน้ำ นภาอาาศ ้นไม้ใบห้า อันหลายประเภทนี้เป็นอศ์ประอบอสิ่ที่เราเรียว่า พลั าระทำให้ร่าายอมนุษย์เิพลั้อรู้ัใ้ฟ้าิน่อน มีผู้นมามายใ้พลัเป็น แ่วบลุมพลัไม่เป็น ้าายอเ้ามีผืนพสุธาและนภาอาาศมามาย ารใ้พลันั้น้อเริ่มาารทำิใให้สบแล้วลอนึิรวบรวมอาาศธาุไว้ในอวัยวะ่าๆ สิ่นี้เราเรียว่า ลมปรา ลมปรานั้นสามารถัเ็บไ้อยู่ใยทุรูุมน นี่เ็บับ ที่้าเอ่ยมาเ้าเ้าใหรือเปล่า
เสียแปลๆัึ้นในศรีษะออนมาอีรั้ ัวเาลอนึิรวบรวมอาาศธามาไว้ในอุ้มือู ปราว่าสามารถทำไ้บ้าเาพูเบาๆแ่ัวเอว่า
“มิทราบุเป็นใรรับ”
-้าั้นหรือ้า็ือเ้า ไม่มีเวลาแล้ว เ้าเ็น้อยุม่วาวนั้นะัมาอีระลอแล้วรีบๆหัเร๊พลัู ารเร็พลันั้นพอทำไ้ล่อแล้วสามารถย้ายไปามทุส่วนอร่าายะเพิ่มารเลื่อนไหวบริเวนั้น
ยัไม่ทันทีเสียแปลๆะบลหิน้อนให่ว่าระลอเมื่อรู่็ถูัมาอีรั้
โรมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
หิน้อนให่แสลายออเป็นหลายท่อนเผยให้เห็นหมัออนมาที่ทลวเ้าใลาหิน
“โอ้โห” ผู้นโยรอบอุทานออมา นัยาอสรีอาภร์ำเบิว้าึ้น
“บ้าน่า ็แ่โีแหละ ัวบับรับมือ” ราันย์สรารมย์พูอย่าะุะัพร้อมปล่อย้อนหินให่ออมาอีหลายสิบลู
โรมม โรมม โรรมมมม
้อนหินหลายสิบถูอนมาทลาย บา้อนอนมา็หลบหลีแล้วเลื่อนที่เ้าหาราันย์สรารมย์เรื่อยๆ ราันย์สรารมย์ร้อนใยิ่นัรีบมอเวลาเห็นว่าเหลืออีเพียแ่ห้าวินาทีเท่านั้นที่มันะสามารถยับัวร่ายระบวนท่าไ้ มันมั่นใว่าหายับเท้าไ้ัวมันย่อมสามารถัารับอนมาในไม่ี่วินาที ผู้นโยรอบเริ่มนับเวลาถอยหลั
ห้า
ระยะห่าาัวอนมาับราันย์สรารมย์อยู่ประมาแปเมร อนมาระแทหินนับร้อยที่ราันย์สรารมย์รีบพัออมา
สี่
ระยะห่าาัวอนมาับราันย์สรารมย์อยู่ห่าันประมาห้าเมร อนมาเบื่อนไหวเร็วมา
‘แปลริเหมือนไม่รู้วรยุทธ์เบื้อ้นแ่ลับสามารถเร็พลัลมปราเหมือนพวยอฝีมือไ้’ สรีอาภร์สีำรุ่นริอย่าเร่เรีย
สาม
ระยะห่าาัวอนมาับราันย์สรารมย์เหลือเพียสอเมรว่า
สอ
อนนี้ัวอนมาอยู่หน้าราันย์สรารมย์แล้ว อนมา้าหมั้ารวมถึเร็พลัลมปราไปที่หมัวา ราันย์สรารมย์เอาพัออมาหมายันารปะทะ
หนึ่
โรมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ฝุ่นปลุมไปรอบบริเวารปะทะ สอสามวินาทีผ่านไปเผยให้เห็นัวอนมาระเ็นไปไลในสภาพนอนแผ่ ทา้านราันย์สรารมย์็ล้มอยู่ับที่ เท่าับว่าราันย์สรารมย์แพ้แล้ว มันแพ้ารประลอให้ับมือใหม่ที่เพิ่เ้ามาเล่นไม่ี่ั่วโม มันเป็นถึเ้าสำนัให่ึ่เป็นหนึ่ในแนนำอสมาพันธ์ฝ่ายธรรมะลับพ่ายแพ้ให้ลับเ็หนุ่มเบื้อหน้า
‘หาปล่อยมันไว้ อนามัน้อเป็นแนนำหลัอพวอธรรมแน่’ ราันย์สรารมย์ิพร้อมับยืนึ้น มือวาอมันูไปบนฟ้า เหล้าสมุนอมันรีบวิ่มาเบื้อหน้า่อนที่นิ้วี้อมันะี้ไปทาอนมา
‘สัหารมันะ มันใ้วิธีไม่บริสุทธิ์เรื่อนี้้อมีสิ่ผิปิ’
สิ้นเสียบัาาเ้านาย พวบ่าวสมุนัระบี่ออมาทะยานพึ่เ้าไปหวัปลิีพอนมาแ่แล้วสรีในอาภร์สีำทะยานไปว้าระบี่ที่ปัไว้แล้วฟาฟันระบี่อพวลูสมุนอราันย์สรารมย์ นัยาอราันย์สรารมย์เบิโึ้น ลูสมุนนหนึ่้าวเ้ามาล่าววาา
“มิทราบแม่นาือผู้ใ แ่ถ้าวาเรื่ออพรรเรา เราะถือเป็นศัรู”
นัยาอสรีในอาภร์สีำปิล สัพัหนึ่็ลืมึ้นเผยให้เห็นวาอัมหิ ร่าอเหล่าสมุนรวมไปถึัวราันย์สรารมย์สะท้านึ้นหนึ่รา แล้วสรีในอาภร์ุำ็ล่าววาา
“เราือหส์บุปผาสรีอสูร พวเ้าืน้าวเ้ามาอีสั้าวล่ะ็ รับรอศรีษะอพวเ้าไม่อยู่ับัวแน่” สิ้นเสียาหส์บุปผาสรีอสูร ร่าอราันย์สรารมย์สะท้านหนึ่รา หส์บุปผาสรีอสูรือบุรีบุธรรมอบอสให่เ้าสำนัที่วบลุมโยุปเปอร์อมพิวเอร์อเมมันือ อธรรมย้อนสวรร์ ฟหลา ในสรามเทพมารเมื่อปีรึ่ที่แล้วแม้ผละบโยารพ่ายแพ้อฝ่ายสมาพันธ์ฝ่ายอธรรมนระทั่้อสลายัวไปแ่ ื่อสำนัมารทลายสวรร์ ที่ึ่อธรรมย้อนสวรร์เป็นเ้าสำนัยัไม่ไ้สลายัวแ่อย่าใ
‘บับ อธรรมย้อนสวรร์ นามอมันยัมีผลอยู่ ืนไปทำอะไรบุรีบุธรรมอมันล่ะ็ สรมระหว่าธรรมะและอธรรมอาะบัเิึ้นอีรั้’ ราันย์สรารมย์สบแล้วปั้นหน้ายิ้มแย้ม
“เห้อ ถ้าผมไม่ปล่อยุ เี๋ยวสสัยโนหาว่าลุมผู้หิ ” ราันย์สรารมย์ล่าวพร้อมับหันหลัลับไป
“เี๋ยว่อน” หส์บุปผาสรีอสูรล่าว ร่าอราันย์สรารมย์สะท้านอีรั้แล้วมัน่อยๆหันหน้าลับไปหาหส์บุปผาสรีอสูร
“มีวาาอันใหรือ”
“ถ้าพวเ้าสัหารเ็นี้แม้แ่หนึ่รั้แล้ว้ารับรู้ล่ะ็ รับรอว่าพรรสรารมย์อาะถูลบหายไปาเมนะ”
สีหน้าอราันย์สรารมย์บิเบี้ยวอยู่สัพั่อนที่มันะยิ้มรับแล้วเินาไป
แปะ แปะ แปะ แปะ
ผู้นโยรอบมือัสนั่นให้ับวามล้าหาออนมา ายผู้เอานะหนึ่ในสิบยอฝีมือแห่ยุทธภพ บุรุษผู้มีนามว่า อนมา
ความคิดเห็น