คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 6
Title: [KyuHyuk] Heartless
Chapter 6
Author: HyunNyeow
“หึ ทีมันฆ่าพ่อแม่ฉันล่ะ มันเคยสงสารพ่อแม่ฉันบ้างมั๊ย!!!!”
“แล้วนายเห็นเหรอ ว่าเขาฆ่าพ่อแม่นายน่ะคยูฮยอน ฉันรู้ว่านายเสียใจ แต่นายก็ไม่ควรเอามาลงกับคนอื่นอย่างงี้ ยิ่งตอนนี้เขาอ่อนแอ คยูฮยอน มันเป็นการกระทำที่แย่กว่าฆาตกรที่ฆ่านายท่านและนายหญิงซะอีก เพราะตอนนี้ นายกำลังทรมานคนที่ไม่มีทางสู้อย่างเขา” เยซองพูดย่างเหลืออด นานๆที เยซองจะเรียกร่างสูงแบบสนิทสนมเสมอกันที คยูฮยอนมองดูลูกน้อยที่พ่วงตำแหน่งเพื่อนสนิท ก่อนที่จะมองไปยังร่างบอบบางที่นอนอยู่บนพื้น
“ถอยไป ก็ได้ ฉันจะช่วยมันเอง” ร่างสูงพูดก่อนที่จะนั่งลงข้างๆร่างบางที่สลบไศล ก่อนที่จะปฐมพยาบาลเบื้องต้นโดยการปั๊มหัวใจและผายปอด
ร่างบอบบางที่ขาวซีดแข่งกับสีของผ้าปูที่นอนกำลังหลับใหลอยู่บนเตียงกว้าง ตอนนี้อยู่ในสายตาของร่างสูงที่นั่งมองจากโซฟาข้างๆ แววตาที่ว่างเปล่าของร่างสูงไม่มีใครหยั่งรู้ได้ว่าเขากำลังคิดอะไร
ร่างบางขยับตัวเล็กน้อย ทำให้ร่างสูงลุกขึ้นไปดูร่างบางบนเตียง
“เป็นไข้เหรอเนี่ย” เมื่อสัมผัสถึงอุณหภูมิที่หน้าผากมนของร่างบางสูงขึ้นจนน่ากลัว ทำเอาร่างสูงมองหน้าที่เริ่มเป็นสีแดงเพราะพิษไข้ “ที่จริงก็เป็นตั้งนานแล้วนี่หว่า อ่อนแอจริง แบล็กฮาร์ทเทด” ร่างสูงพูดเย้ยหยันคนที่ไม่ได้สติ ก่อนที่จะเดินเข้าไปหยิบผ้าชุบน้ำมาวานที่หน้าผากคนป่วย
แอ๊ด
คยูฮยอนรู้ดีว่าคนที่เปิดประตูคือเยซอง
“นายคิดว่าสิ่งที่ฉันทำคือความเมตตากรุณางั้นเหรอ เปล่าเลย จำไว้แม้ว่าคนๆนี้จะร้องไห้ เจ็บปวดจนตายไปไม่รู้สักกี่รอบ ฉันคนนี้จะเป็นคนปลุกคนๆนี้จากความตาย เพื่อรับความทรมานที่มันยังไม่สาสม” เยซองส่ายหย้าเบาๆกับคำพูดของคยูฮยอน ก่อนที่จะค่อยๆเดินจากไป
กุหลาบแต่ละดอกถึงแม้จะสีแดง รูปร่างลักษณะเหมือนกัน แต่ใครจะล่วงรู้ได้ว่า บางทีดอกกุหลาบที่เหมือนกัน ต่างก็มีข้อด้อยข้อเด่นที่ไม่เหมือนกัน......
โซล
นักธุรกิจใหญ่จากเมืองจีนที่มาดูงานที่กาหลีและกลับมาหาคนรักกำลังเคร่งเครียดหนักเพราะหลังจากที่เขากลับมากี่วัน ก็ได้รับข่างร้ายว่า คนรักของเขาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
“เจอรึยัง” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นเมื่อลูกน้องที่สั่งให้ไปตามหาคนรักเดินเข้ามาภายในห้องทำงาน
“เอ่อ ยังไม่มีวี่แววเลยครับ” ลูกน้อพูดพลางก้มหัวไม่กล้ามองหน้าเจ้านายด้วยความกลัวตายสุดชีวิต ลองถ้าเจ้านายคนนี้ได้โกรธ แม้แต่ชีวิตก็ยังไม่สามารถบอกได้เลยว่าจะสามารถดำเนินต่อไปได้รึเปล่า
“พวกแกทำงานกันยังไง ยังไม่รีบไปตามหาอีก คอยดูนะ ถ้าฮยอกแจเป็นอะไรไป พวกแกจะต้องตาย” ชายหนุ่มลุกขึ้นเต็มความสูงพูดขึ้น ไม่ใช่แค่ขู่ เหล่าลูกน้องทุกคนรู้ดี เขาทำจริงแน่ๆ ถ้าเกิดเรื่องนี้ขึ้นมาจริงๆ
“ครับคุณฮันกยอง” ลูกน้องพูดก่อนที่จะเดินออกไป
“ไม่ต้องตามหาให้เหนื่อยหรอกประธานฮัน” เสียงใสดังขึ้นจากด้านหลังของชายหนุ่ม ทำเอาเจ้าของชื่อหันไปตามต้นเสียงและพบกับคนรักของเขา ใช่มั๊ย
“ฮยอกแจ” ร่างสูงของฮันกยองปรี่เข้าไปหาร่างบางเพื่อหวังว่าจะได้กอดคนที่หายไป แต่ไม่ใช่
ร่างบางที่เขาคิดว่าเป็นฮยอกแจเบี่ยงตัวหลบ
“ฉันเหมือนอีฮยอกแจขนาดนั้นเชียวเหรอ” คำพูดของร่างบางทำเอาฮันกยองขมวดคิ้ว
“ฮยอกแจ นายก็คือนายไง จะไปเหมือนใครได้ล่ะ” ฮันกยองพูดพลางขมวดคิ้ว
“หึหึ ถ้าฉันจะบอกว่าฉันไม่ใช่ฮยอกแจล่ะ” คนตรงหน้าพูดพลางแสยะยิ้ม
“???”
“นายมองดีๆ มีตรงไหนที่ฉันเหมือนฮยอกแจ คนรักของนายบ้าง”
ฮันกยองสาวเท้าเข้าไปใกล้ร่างบาง ก่อนที่จะมองตั้งแต่หัวจรดเท้า เรือนผมสีแดงสด ใบหน้าขาวใส จมูกรั้นเชิดเหมือนคนเหย่อหยิ่ง ริมฝีปากสีเชอร์รี่ นัยน์ตาสีดำสนิท เอ๊ะ สีดำสนิทงั้นเหรอ ไม่ใช่สิ อีฮยอกแจนัยน์ตาไม่ใช่แบบนี้ นัยน์ตาที่มองแล้วรู้สึกหนาวๆสั่นๆ นัยน์ตาที่มีแต่ความว่าเปล่า ไม่ใช่นัยน์ตาสีน้ำตาลที่เปล่งประกายวิบวับเหมือนนัยน์ตาของอีฮยอกแจ แล้วคนตรงหน้าเขาเป็นใครกัน
“แกเป็นใคร” แววตาของฮักยองดูเกรี้ยวกราดขึ้นทันที เมื่อรู้ว่าคนตรงหน้าไม่ใช่อีฮยอกแจ คนรักของเขา
“นายนี่ฉลาดนะ ไม่เหมือนบางคน” ร่างบางแสยะยิ้ม
“แล้วฮยอกแจอยู่ที่ไหน”
“บอกไม่ได้หรอก” ร่างบางพูด
“บอกมา!!!!” ฮันกยองกระชากร่างบาง ก่อนที่จะบีบไหล่เล็กแน่น พลางเขย่า
“อะไรกัน แค่นี้สติแตกแล้วเหรอ ฮันกยอง” ร่างบางเค้นยิ้มออกมา
“นายเอาฮยอกแจไปไว้ที่ไหน”
“ทำไมต้องคิดว่าฉันเป็นคนเอาฮยอกแจไปซ่อนด้วยล่ะ น่าขำชะมัด” ร่างบางพูด ก่อนที่จะสะบัดตัวให้หลุดจากการเกาะกุมของร่างสูง
“แล้วทำไมนายหน้าเหมือนฮยอกแจ”
“นายจะให้ฉันตอบคำถามของนายอันไหนก่อนดีล่ะ” ร่างบางพูดพลางถอยห่างร่างสูง
“บอกมา ไม่งั้นนายตาย” ร่างสูงพูดก่อนที่จะหยิบปืนขึ้นมาจ่อไปที่ร่างบางที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากเขามากนัก ดูเหมือนว่าคนที่โดนขู่จะไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับอีแค่ปืนกระบอกเดียว
“น่ากลัวมาก” ร่างบางเค้นหัวเราะออกมา “แล้วนายคิดยังไงล่ะ ทำไมฉันถึงหน้าเหมือนคนรักของนาย”
“.......” อันนี้ฮันกยองก็ไม่รู้เหมือนกัน
“ฉันแบล็กฮาร์ทเทดรู้จักไว้ซะ ฮยอกแจ แบล็กฮาร์ทเทด อึนฮยอก มีส่วนต่างกันแค่นิดเดียว” ร่างบางพูด
“พูดอะไรที่มนุษย์เข้าใจได้มั๊ย - -” ร่างสูงพูดก่อนที่จะลดกระบอกปืนลงพลางเดินเข้าไปใกล้ร่างบาง
“อ่อ ส่วนเรื่องที่ฮยอกแจไปไหนน่ะ ฉันให้คำตอบอะไรนายไม่ได้หรอก เพราะฮยอกแจต้องไปตามที่ฟ้าลิขิต เขาไม่ได้เกิดมาคู่กับนายรู้ไว้ซะ” ร่างบางพูด
“หึหึ เมื่อกี้นายบอกว่านายคือแบล๊กฮาร์ทเทด ฆาตกรโหดนั่นน่ะเหรอ ไม่น่าเชื่อว่าหน้าอย่างงี้ฆ่าคนเป็นด้วย” ฮันกยองพูดพลางมองหน้าหวาน ถ้าจะบอกว่าฆาตกรคือเขาเองน่าเชื่อกว่าเยอะ
“......” ไม่มีคำพูดใดๆออกจาปากของอึนฮยอก
“ทำไมคนที่ฉันรักถึงต้องหน้าเหมือนนายด้วย”
“เพราะฉันเป็นพี่ฮยอกแจน่ะสิ” อึนฮยอกพูดด้วยสีหน้ารียบเฉย
“นายนี่เองอึนฮยอก แล้วถ้าน้องนายรู้ว่าพี่ชายเป็นคนชั่ว เขาจะรู้สึกยังไงนะ” ร่างสูงพูดพลางแสยะยิ้ม
“หึหึ คงไม่ตายหรอก”
“นายเป็นพี่ประสาอะไร ทำไมถึงไม่รัก ไม่ห่วงน้องตัวเองบ้าง”
“ก็ฉันเป็นคนเลวไง คนเลวอย่างฉันไม่มีความรู้สึก รัก หรือห่วงใครทั้งนั้น เลิกพูดมากสักที ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทนฆ่านายอีกคน”
“ไม่ได้หรอก เพราะนายต่างหากที่จะถูกฉันฆ่า ไม่ใช่นายมาฆ่าฉัน แบล๊กฮาร์ทเทด”
----------------------------------------------- --------------------------
TBC
กรี๊ด มาอีกแล้ว
ตอนแรกคิดอยู่ว่ามีสองคู่ดีมั๊ย เพราะไรเตอร์ก็ปลื้มฮันฮยอก
เลยสรุปเองเลย อิอิ มีสองคู่ คือ
คยูฮยอน+ฮยอกแจ และ ฮันกยอง+อึนฮยอก
แต่เมนหลักก็ยังคงเป็นคยุฮยอก
ฮันฮยอกจะผุดตอนที่ไรเตอร์ตันฟิคจ้า
ทุกคนเคืองคยูกันใช่มั๊ยเนี่ย อิอิ
ไรเตอร์ไม่ขอบ่อยนะเรื่องเม้น
อ๊า จริงๆเลย
ไรเตอร์ไม่ได้ขู่นะ แต่ไรเตอรทำจริง
ถ้าวิวมันเยอะแต่เม้นนี้แบบโฮก รับรอง
เอนซีที่ไรเตอร์แต่งไว้กะลงตอนหน้า ไม่มีแน่นอน
ไรเตอร์ตัดเอนซีออกชัวร์
ขอมาแบบโหดสักวัน ไม่ไหวแล้ว
และสำหรับรีดเดอร์ที่น่ารักและเม้นให้ไรเตอร์ทุกคน
ก็สู้ๆต่อไปค่ะ
++
ความคิดเห็น