คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Chapter 3
Title: [KyuHyuk] Heartless
Chapter 3
Author: HyunNyeow
ย้อนไปเมื่อ 13 ปีที่แล้ว คำสัญญาที่เคยให้ไว้
บ้านหรูสไตล์ยุโรปหลังใหญ่ ที่บ่งบอกถึงความหรูหรา ไฮโซ และแสดงถึงฐานะของผู้ที่ได้อยู่อาศัยในบ้านหลังนี้เป็นอย่างดี
“พี่ครับ พี่ไม่สบายเหรอ” เสียงใสของด็กชายวัย 10 ขวบพูดกับอีกคนที่หน้าเหมือยเขาไม่มีผิดเพี้ยนจะแตกต่างกันก็ตรงที่นัยน์ตาที่มีสีแตกต่างกัน
“อืม ฮยอกแจเหรอ” เสียงเล็กของอีกคนที่แหบพร่าเอาซะมากๆดังขึ้นจากริมฝีปาสีซีด บ่งบอกว่าเขากำลังป่วยหนัก
“ฮึก พี่ครับ พี่อย่าเป็นอะไรนะ” ฮยอกแจพูดพลางร้องไห้ กลัวว่าจะเสียพี่ชายฝาแฝดคนนี้ไป
“ฉันไม่เป็นอะไรหรอกน่า เด็ดโง่ เลิกร้องไห้ได้แล้ว”
“พี่อึนฮยอก ต่อไปนี้ผมจะไม่ดื้อไม่สน ผมยอมรับผิดทุกอย่างเพื่อพี่ ผมจะไม่ทำให้พี่ต้องเจ็บปวดเพราะผม ผมจะยอมรับผิดแทนพี่ทุกอย่าง ผมสัญญา” ฮยอกแจในวัยสิบขวบพูดพลางกอดพี่ชายฝาแฝดของตัวเองแน่น กลัวว่าพี่ชายคนนี้จะจากเค้าไปเหมือนพ่อและแม่ ไม่รู้เหมือยกันว่าความสุขหายไปจากพี่น้องทั้งสองตอนไหน คงจะเป็นวันที่ป้าของเขาฆ่าแม่ของพวกเขาทั้งสอง ก่อนที่จะโกงมรดกที่ควรจะเป็นของคู่พี่น้องฝาแฝดไปเป็นของตัวเองซะหมด หนำซ้ำยังขับไสไล่ส่งให้ทั้งแฝดพี่และแฝดน้องตกต่ำไปป็นแค่เพียงข้าทาสในบ้านเท่านั้น
“พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ยอมตายจนกว่าพี่จะเอาเลือดของมันมาล้างตีนให้เราได้” อึนฮยอกพูด ใครจะเชื่อว่าคำพูดเหล่านี้ ออกมาจากปากของเด็กอายุเพียงสิบขวบ
และแล้ว ข่าวฆาตกรรมที่แสนจะโด่งดังในยุคนั้นก็แพร่หลาย สร้างความหวาดกลัวให้กับคนที่ได้รู้ข่าว หญิงวัยกลางคนเสียชีวิตเนื่องจากโดนแทงจนตัวพรุนในขณะหลับ บนที่นอนกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งและแดงฉานจนเป็นภาพที่น่าสยดสยอง แบะมีความจริงอีกอย่างที่ตรวจสอบได้ คือ อีอึนฮยอ แฝดคู่พี่ของอีฮยอกแจได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องลอย วันที่ตำรวจไปพบ ก็เจอเพียงร่างเล็กๆของฮยอกแจนอนขดอยู่ในห้องเก็บของมืดๆคนเดียว จากนั้นมา อีฮยอกแจต้องใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว จนกระทั่งอีซึงวาน ตำรวจยศใหญ่จิตใจเมตตาอีกทั้งยังเป็นเพื่อนสนิทของพ่อแล้วแม่ของฮยอกแจ ได้รับฮยอกแจไปเลี้ยงดูเป็นลูก จากนั้น ฮยอกแจ ก็ไม่ได้รับรู้ข่าวของพี่ชายฝาแฝดอีกเลย ตั้งแต่คืนนั้น คืนที่เลือดอาบไปทั่วบ้านตระกูลลี
และอึนฮยอก พี่ชายผู้หายสาบสูญ
สัญญา ที่กำลังจะถูกทวงสิทธิ์
กลับมาที่ปัจจุบัน
กลิ่นไอน้ำทะเล บวกกับคลื่นลมแรงปะทะใบหน้าหวาน ร่างบางค่อยๆลืมตาขึ้น ก่อนที่จะพบว่ารอบๆข้างของเขามีแต่ทะเล หาดทราย และเสาใต้สะพานที่กำลังยึดเขาอยู่ที่นี่ เชือกที่รัดแน่นที่ข้อมือ ทำเอาข้อมือเล็กถูกเชือกหยาบๆบาดจนเลือดซึม
‘นายยังจำสัญญาเมื่อ 13 ปีที่แล้วได้มั๊ย รับโทษแทนพี่ ตอนนี้ นายคือตัวแทนของพี่ นายคือแบล๊กฮาร์ทเทด
พี่ชายของนายที่หายไปนาน 13 ปี
ตอนนี้ พี่อยู่ที่นี่ กับนาย
อึนฮยอก’
หลังจากที่อ่านข้อความที่ถูกเขียนบนพื้นทรายจบ เหมือนคลื่นลมทะเลจะรู้ใจ ซัดน้ำทะเลกลบข้องความดังกล่าว จนตอนนี้หน้าทรายกลับมาเรียบเหมือนเดิม ร่างบางที่พอจะประมวลผลกับสิ่งที่ได้อ่านไปเมื่อกี้ถึงกับร้องไห้ออกมา เพราะนี่คอข้อความของพี่ชายที่เขารอมา 13 ปี พี่ชายฝาแฝดที่เขารักมากที่สุด งั้นก็แสดงว่าอึนฮยอกต้องอยู่ที่นี่ด้วย แต่ว่า พี่ชายของเขาจะเป็นฆาตกรโหดเหี้ยมจริงเหรอ แล้วเพราะอะไรล่ะ หยดน้ำใสๆไหลอาบแก้มของคนที่หัวใจกำลังสลาย เขาไมได้ต้องการแบบนี้ พี่ชายเป็นฆาตกร แต่น้องกลับสุขสบายในฐานะลูกของตำรวจใหญ่
“พี่อึนฮยอก ผมขอโทษ” ร่างบางพูดออกมาเบาๆ พลางมองไปรอบๆอย่างไร้จุดหมาย
“แค่นี้ร้องไห้แล้วเหรออีฮยอกแจ” เสียงทุ้มดังขึ้นพร้อมกับปรากฏร่างของคยูฮยอนในชุดสีดำสนิทค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ร่างบาง แววตาที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น โหดร้าย ทำเอาร่างบางมองอย่างเกรงๆ ถึงเวลาแล้ว ที่เขาต้องทำตามสัญญาที่ได้ให้ไว้เมื่อ 13 ปีที่แล้ว
“นายยังจะกลัวอะไรอีกล่ะฮยอกแจ” ร่างสูงพูดก่อนที่จะใช้มือหนาบีบคางมน จนร่างบางนิ่วหน้าเพราะความเจ็บ
“ถ้านายเจ็บปวดในสิ่งที่ พะ... ฉันทำมากนัก ก็ฆ่าฉันซะสิ” ร่างบางพูดพลางหลบซ่อนแววตาที่กลัวเกรง มาเผชิญหน้าร่างสูง ยอมรับว่ากลัวคนๆนี้จริงๆ แต่ก็ต้องเข้มแข็ง ให้สมกับการที่เขาเป็นตัวแทนของฆาตกร ที่ต้องโหดเหี้ยมเลือดเย็นไม่แพ้คนตรงหน้า ใครจะรู้ว่าอีฮยอกแจคนนี้ จะทำไมได้สักแค่ไหน เพราะจริงๆแล้ว ขนาดแค่มดตัวเดียวที่มากัดเขา เขายังไม่กล้าฆ่าเลยด้วยซ้ำ หัวใจที่เป็นสีขาว จะต้องย้อมมาเป็นสีดำ เพื่ออำพรางความอ่อนแอได้งั้นเหรอ
“ฆ่าเหรอ นั่นเป็นความคิดที่ดีนี่” ร่างสูงเลิกคิ้วพลางแสยะยิ้ม ก่อนที่จะมองเข้าไปที่นัยน์ตาหวานเหมือนค้นหาอะไรบางอย่าง
“ถ้านายไม่รีบฆ่าฉันซะตั้งแต่ตอนนี้ ฉันอาจจะฆ่านายแทนก็ได้นะ” ร่างบางพูดพยายามกดเสียงให้ต่ำเพื่อปกปิดเสียงที่กำลังจะสั่น ร่างสูงเมื่อเห็นดังนั้นก็ยกยิ้มขึ้น ไม่ใช่ยิ้มที่มาจากจิตใจด้านสว่าง แต่เป็นยิ้มจากด้านที่มืดมิด จนคนที่ได้รับยิ้มอย่างงี้สั่นสะท้าน
“อะไรมันจะดีไปกว่า การ ฆ่านายทั้งเป็น ล่ะ อีฮยอกแจ” คยูฮยอนพูดน้ำเสียงเยือกเย็น ก่อนที่จะปล่อยร่างบางที่ติดอยู่กับเสา โดยตอนนี้ระดับน้ำกำลังเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ
“คอยดูต่อไป อีฮยอกแจ เพราะสิ่งที่ฉันสะใจมากที่สุดไม่ใช่การตายของนาย แต่เป็นการทรมานของนายต่างหากล่ะ” ร่างสูงพูดก่อนที่จะทิ้งความโหดร้าย เลือดเย็นไว้แล้วหันหลังเดินออกไป แผ่นหลังที่ร่างบางมองมัน เหมือนกับว่ามีรังสีของความโหดร้าย เคียดแค้น ถึงแม้ใบหน้าจะหล่อเหลายังกับสวรรค์สรรสร้าง แต่แววตาที่ดุดันและน่ากลัว มันก็ เหมือนกับ นรก สรรสร้างด้วยเช่นกัน
ผ่านไป จนตอนนี้พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า ในขณะที่พื้นทะเลและผืนฟ้าเป็นสีเดียวกัน มันทำให้ภาพๆนี้สวยงามเป็นที่สุด แต่ใครจะสนใจล่ะ ร่างที่ต้องทรมานเพราะการกัดของความเค็มของน้ำทะเล ที่ทำเอาร่างบางระคายเคืองผิวไม่น้อย ความเมื่อยล้าจากการยืนเป็นเวลานานบวกกับความเย็นของน้ำทะเล ทำเอาร่างบางแทบจะยืนไม่ไหว ถ้าไม่ติดอยู่ที่พันธนาการที่ตัวเขากับเสาไม้แข็งๆ ใบหน้าที่เคยเป็นสีชมพูดแลดูเหมือนคนสุขภาพดี บัดนี้ กลายเป็นเพียงแค่สีขาวซีดดั่งกระดาษ ตัดกับเรือนผมสีแดงสด ดูดึงดูดตาแกผู้ที่พบเห็น แต่ว่า บนเกาะนี้จะมีใคร นอกจาก โจคยูฮยอน ที่อยากจะทรมานเขาเต็มทน
ร่างสูงมองภาพผลงานที่เสาใต้สะพานพลางแสยะยิ้ม
“หึหึ มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น สำหรับความทรมานของนาย” ร่างสูงพูด ก่อนที่จะสาวเท้าไปที่ริมชายหาด ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นมองร่างสูงเล็กน้อยก่อนที่จะหันไปทางอื่นอย่างเหนื่อยหน่าย คยูฮยอนมองภาพตรงหน้าไม่วางตา ฆาตกรที่ฆ่าพ่อแม่ของเขา ตอนนี้กำลังถูกเขาทรมานจนแทบหมดกำลังยืน
“คุณคยูฮยอนครับ ทางเครือของท่านประทานฮันต้องการคุยเกี่ยวกับธุรกิจที่เราวางแผนไว้ครับ” เสียงของเยซองคนสนิทของเขาดังขึ้นจากข้างหลัง ร่างสูงพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะเดินตามเยซองไป โดยไม่วายหันกลับมามองปติมากรรที่เขากำลังสร้างมัน
ปล่อยให้ขาดใจตาย แล้วปลุกขึ้นมาใหม่จากความตายเพื่อรอรับความทรมานอีกครั้ง
------------------------------------------------------- --------------------------------
TBC
ตอนต่อไปจ้า ขอโทษที่ลงช้า
เพราะไรเตอร์แต่งเรื่องนี้ในสมุด กว่าจะลอกลง
เหนื่อยเหมือนกัน ต้องมาเกาคำให้ดูดีขึ้น(รึเปล่า)
แต่ก็นะ ไรเตอร์ลงแล้วถึงตอนมันจะไม่ยาว
แต่เรื่องนี้ NC เยอะ(รึเปล่า)
ส่วนเรื่อที่แล้ว มี SF นะ อยู่ในสมุดยังไม่ได้เอาลงคอม
ลงวันไหนคงได้อ่านกัน
ว่าแต่
อีก 2 วันวันเกิดไรเตอร์
29 ธันวาคม
จะมีอะไรมาลงเป็นของขวัญให้รีดเดอร์ รีดเดอร์ก็รอติดตามนะจ๊ะ
จุ๊บๆ
ความคิดเห็น