คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2
[KyuHyuk] Angela
Chapter 2
Author: HyunNyeow
เช้าวันถัดมา ร่างบางเดินไปมหาลัยด้วยอาการเหมือนคนครึ่งหลับครึ่งตื่น เดินชนโน้นชนนี่จนร่างบางอารมณ์เสีย
ปึก!! เสาไฟฟ้า คืออีกอย่างที่ร่างบางชน
“โอ๊ย อีฮยอกแจ ตั้งสติหน่อย” ร่างบางพูดพร้อมกับตีหัวตัวเองเรียกสติ
“ฮ่าๆๆๆ” เสียงหัวเราะของใครบางคนดังขึ้น ร่างสูงที่ยืนมองอยู่นานหัวเราะอย่าบ้าคลั่งกับท่าทางฮาๆของร่างบาง ที่เขาเดินตามมาตั้งแต่หน้าร้านอีทึกแล้ว
“ใคร ใครหัวเราะ” ร่างบางพูดพร้อมกับหันซ้ายหันขวา
“นี่ๆ ฮยอกแจฉันอยู่นี่” ร่างสูงพูดพร้อมกับสะกิดร่างบาง ร่างบางหันมามองก่อนที่จะหรี่ตามอง
“หัวเราะอะไรเล่า ไม่เห็นเหรอว่าฉันจะตายอยู่แล้ว” ร่างบางพูดอย่างหงุดหงิด
“อะไรฮยอกแจ ทำอย่างกะไม่ได้นอนมาสิบคืน แล้วการบ้านทำเสร็จยังอ่ะ” ร่างสูงพูดพร้อมกับเขกหัวร่างบาง
“เสร็จแล้ว นี่แหละคือต้นเหตุที่ฉันไม่ได้นอนเกือบทั้งคืน” ร่างบางตอบ คำตอบของร่างบางทำเอาร่างสูงที่ยืนฟังอึ้ง เพราะไม่คิดว่า ร่างบางจะทุ่มเทขนาดนี้
“โห ว่าแต่ วันนี้นายจะรอดมั๊ยเนี่ย” ร่างสูงถามก่อนที่จะจับแขนร่างบางเบาๆ
“เรียกปอเต๊กตึ๊งมาเก็บศพฉันด่วนเลย ฉันว่าฉันคงตายก่อนที่จะเดินไปถึงมหาลัย” ร่างบางพูดพลางเดินต่อไป แต่ตรงที่ร่างบางจะเดินไปมันเสาไฟฟ้าอีกแล้ว อย่าบอกนะว่าจะชนอีก
“เฮ้ยๆๆ ฉันว่านายใกล้ตายแล้วแหละ มา เดินเกาะแขนฉันไปดีกว่า” ร่างสูงพูดพร้อมกับหยิบมือเล็กของร่างบางมาจับแขนของตน
“อืม” ร่างบางพูด แต่ตานี่แทบจะไม่ลืมอยู่แล้ว
“นี่ ห้ามปล่อยมือจากฉันนะเว้ย ไม่งั้นชีวิตนายสังเวยให้กับเสาไฟฟ้าแน่” ร่างสูงพูดพร้อมกับเดินนำไปจนถึงมหาวิทยาลัย
“โห ฮยอกนี่นายตายมากี่วันแล้วเนี่ย” เสียงของทงเฮดังขึ้น เมื่อฮยอกแจและคยูฮยอนเดินเข้ามา
“ยังไม่ตายเว้ย แค่เกือบ ฮ่าๆๆ” ร่างบางพูดพร้อมกับหัวเราะออกมา พอเข้าขาได้กับทงเฮนี่ อาการรั่วที่คยูอยอนลำคาญก็ออกมาเลย
“นี่ เดินไปให้ถึงโต๊ะเหอะ หยุดรั่วแล้วเอาชีวิตให้รอดก่อนดีมั๊ย” ร่างสูงพูดพร้อมกับเหวี่ยงฮยอกแจไปนั่งโต๊ะ (ใช้คำว่าเหวี่ยงนะ)
“อืมๆ งั้นถ้าครูเข้าอย่าลืมปลุกฉันนะ” ร่างบางพูด ก่อนที่จะฟุบลงไปกับโต๊ะ
“นี่ คยูฮยอน ทำไมถึงมากะฮยอกแจได้ล่ะ” ทงเฮที่เห็นเพื่อนหลับไปแล้วเอ่ยถามขึ้น
“อ๋อ ก็เผอิญเดินผ่านมาเห็นเจ้านี่กำลังดินชนเสาไฟฟ้า เห็นแล้วอุจาดตาเลยอาสาหิ้วมาให้ถึงมหาลัย” คยูฮยอนพูดหน้านิ่ง ก่อนที่จะหยิบสมุดการบ้านของเขามา พอนึกได้ว่าฮยอกแจก็ทำมาส่งเหมือนกันเลยค้นกระเป๋าฮยอกแจ(ถือสิทธิ์แต่แอบไร้มารยาท) และหยิบเอาสมุดเลขขึ้นมา
“มีส่งงานให้กันด้วย ฉันว่ายังไงๆอยู่ล่ะมั๊งเนี่ย” ทงเฮพูดพร้อมกับทำท่าจะแซวคยูฮยอน
“ยังไงล่ะ นี่อย่าแม้แต่จะคิดว่าฉันชอบเจ้านี่ ไม่มีทาง” คยูอยอนพูด ก่อนที่จะลุกออกไป เพื่อเดินไปส่งงานที่โต๊ะอาจารย์
“ฮยอกๆๆ วันนี้ครูไม่อยู่ยกมหาลัยเลยว่ะ” ทงเฮพูดพร้อมกับเขย่าแขนเพื่อนรัก ฮยอกแจที่งัวเงียอยู่เงยหน้าขึ้น สภาพนี่ดูไม่ได้สุดๆ ขอบตาคล้ำ หน้าซีด หัวฟู โอ้
“ฉันว่านายไปล้างหน้าล้างตาก่อนดีมั๊ย” ทงเฮที่เห็นอย่างงั้นพูดขึ้น
“อืม ก็ดีเหมือนกัน เดี๋ยวฉันมานะ” ฮยอกแจพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืน และเดินไปที่ห้องน้ำ
“ไก่เน่า จะไปไหนล่ะ” คยูฮยอนที่เดินสวนเข้ามาพูดขึ้น
“ไปห้องน้ำ เฮ้ย ฉันไม่ใช่ไก่เน่านะเว้ย” ร่างบางพูดพลางมองหน้าร่างสูง
“ไม่อยากเถียงด้วยแล้ว จะไปปลดทุกข์ก็ไปสิ” ร่างสูงพูดหน้านิ่ง
“อยากได้สักกองมั๊ยล่ะ เดี๋ยวเอามาฝาก” ร่างบางพูดพร้อมกับยิ้มร่า เอาอีกแล้ว บุคคลิกรั่วถึงใจไปไหนไปกันมันจะเริ่มกลับมาอีกแล้ว
“ไปเถอะ” ร่างสูงส่ายหัว ก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้อง
“เออมาพอดีเลยคยูฮยอน” ทงเฮที่เห็นคยูฮยอนเดินเข้ามาในห้องพูดขึ้น
“มีไรเหรอ” คยูฮยอนพูดพร้อมกับมองหน้าทุกคนในห้อง
“นายอยู่ชมรมคณิตใช่ป่ะ” เพื่อนคนหนึ่งถาม คยูฮยอนพยักหน้าเชิงตอบ
“งั้นก็รู้อ่ะดิ ว่าเด็กที่เข้าใหม่นชมรมคณิตเป็นใคร” อีกคนถาม
“หือ มีคนเข้าใหม่ด้วยเหรอ” คยูฮยอนพูดพร้อมกับทำหน้า งง
“อ้าว นี่นายอยูชมรมคณิตยังไมของนายเนี่ย”
“ก็ช่วงนี้ไม่ได้เข้านี่หว่า” คยูฮยอนพูด
“แหม ก็มัวแต่ไปเล่นอยู่ร้านฮยอกแจทุกวัน ใครมันจะไปรู้ข่าวในชมรมล่ะ” ทงเฮพูดพร้อมกับมองหน้าคยูฮยอนเชิงแซว
“อะไร ถ้านายไม่หยุดพูดฉันจะต่อยนายหน้าหักเดี๋ยวนี้แหละ” คยูฮยอนพูดพร้อมกับกำหมัด
“โห แรงนะเนี่ย แซวนิดแซวหน่อยไม่ได้ ว่าแต่เขินล่ะสิ” ทงเฮพูดต่อ
“นายอยากตายใช่มั๊ย” คยูฮยอนพูดหน้านิ่ง
“กลัวแล้วๆ ไม่ล้อก็ได้”
“เออ” ร่างสูงพูด ก่อนที่จะหันไปนั่งที่เดิม ก่อนที่จะเหลือบไปเห็นไอพอตของฮยอกแจที่วางทิ้งไว้ ร่างสูงหยิบมันมาดูก่อนที่จะกดเปิดคลิปโน้นคลิปนี้ ในไอพอต มีแต่คลิปสอนเต้นทั้งนั้นเลย
“อ้าว คยูฮยอนไปเปิดไอพอตฮยอกแจเล่นเดี๋ยวมันก็ด่าตาย” ทงเฮที่หันมาเห็นร่างสูงกำลังดูคลิปสอนเต้นอยู่ก็พูดขึ้น
“ทำไมล่ะ” คยูฮยอนเอ่ยถาม
“ก็ฮยอกแจมันไม่ชอบให้ใครมายุ่งกะไอพอตของมัน ระวังนะถ้าเจ้านั่นมาเห็นเข้ามันโกรธนายแน่” ทงเฮพูด ว่าแต่ ฮยอกแจมีมุมโกรธกะเค้าด้วยเหรอ อยากรู้จังว่ารั่วๆอย่างฮยอกแจโกรธจะเป็นยังไง
“อืมๆ” คยูฮยอนพูด ก่อนที่จะกดปิดไอพอตแล้ววางมันไว้ที่เดิม สายตายังสอดส่องที่ที่ข้าวของของฮยอกแจ และก็พบกับสมุดบันทึกสีขาวของฮยอกแจ
เปิดดูคงไม่เป็นไรมั๊ง
ในสมุดนี้ แทบจะไม่มีการเขียนข้อความใดๆเลย เพราะมีแต่รูป รูป และก็รูป บวกกับข้อความใต้ภาพสั้นๆ สายตาของเขามาสะดุดกับภาพเด็กผู้ชายตัวเล็กขาวๆที่มีเด็กหนุ่มสองคน อีกคนเดาได้ว่าเป็นอีทึก แต่อีกคนดูเท่ห์และหล่อมาก ซึ่งคยูฮยอนไม่เคยเห็น
‘แข่งเต้นวันนี้ฉันเจอกับพี่ชายคนจีนแสนน่ารักด้วย คนนี้ไงข้างขวาของฉัน ส่วนข้างซ้ายก็พี่อีทึก พี่ชายของฉันเอง’
ขอความใต้ภาพนี้เขียนไวอย่างงี้
“ทงเฮ ฮยอกแจนี่เต้นเป็นด้วยเหรอ” คยูฮยอนหันไปถามทงเฮที่นั่งอยู่ข้างหลัง
“อืม เจ้านั่นน่ะแชมป์ทุกเวทีเลยนะ” ทงเฮพูด
“เหรอ คนอย่างอีฮยอกแจเนี่ยนะ” คยูฮยอนพูดพร้อมกับทำหน้าแปลกใจ
“โห นายนี่ ฮยอกแจเห็นมันต๊องๆอย่างงั้นมันก็มีดีอยู่บ้างแหละ”
“เหรอๆ” คยูฮยอนพูดพลางพยักหน้า ก่อนที่จะวางสมุดนั่นลง รู้สึกว่าตัวเองไม่ควรยุ่งเรื่องชาวบ้าน
ที่ห้องน้ำ
หลังจากที่ฮยอกแจล้างหน้าล้างตาเสร็จแล้ว ก็เดินออกมาจากห้องน้ำ
ปัก!! ฟุตบอลจากไหนก็ไม่รู้ลอยเขาหน้าฮยอกแจเต็มๆ เลือดกำเดาของฮยอกแจนี้พุ่งกระฉูดเลย
“อ๊าก!!” ฮยอกแจร้องออกมา เมื่อปาดจมูดแล้วพบกับเลือดจำนวนมากมาย
“น้อง เป็นไงบ้างพี่ขอโทษ” เสียงทุ้มของชายหนุ่มคนหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับก้มๆเงยๆ
“แป๊ป รอตรงนี้ก่อนเดี๋ยวมาคุยด้วย” ฮยอกแจพูดโดยที่ไม่มองหน้าคนตรงหน้า เดินกลับเข้าไป พร้อมกับล้างเลือดที่ไหลออกมา
“เอ่อ น้อง พี่ขอโทษจริงๆนะ” ชายหนุ่มเดินตามเข้ามาขอโทษฮยอกแจ
“ถ้าความผิดมันลบล้างได้ด้วยคำว่าขอโทษ แล้วทำไมถึงต้องมีตำรวจกับนักโทษล่ะ” ฮยอกพูดโดยที่ไม่มองหน้าคนข้างๆ
“น้องโกรธพี่ขนาดไม่มองพี่เลยเหรอ” ชายหนุ่มพูด
“เปล่าครับ แต่ผมจะล้างเอาเลือดกำเดาออก” ฮยอกแจพูด
ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ไม่พูดอะไร เพียงแต่หยิบผ้าเช็ดหน้าสีขาวขึ้นมา ก่อนที่จะเช็ดไปที่จมูกของฮยอกแจ เป็นช่วงเดียวกันที่ฮยอกแจเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้า
“น้องชื่ออะไรครับ” ชายหน่มหน้าตาหล่อเหลาถามขึ้น
“ชื่อฮยอกแจครับ อีฮยอกแจ” เพราะหน้าพี่คนนี้คุ้นเหลือเกินจนทำเอาฮยอกแจประทับใจ เลยบอกชื่อของตัวเองไป
“ครับ ส่วนพี่ชื่อ......”
----------------------------------------- ---------------
TBC พี่ชายคนนี้ชื่ออะไรหว้า ติดตามพร้อมเม้นจ้า
ความยาวแต่ละตอนพอดียังจ๊ะ แต่ปลาว่ามันยาวแล้วนะ คิคิ เรื่องนี่ คยูฮยอก 100% นะ
ตอนนี้ไรเตอร์คล้ายคนพิการ คิคิ หงุดหงิดตังเองที่เดินไม่ถนัด
เพราะอะไรน่ะเหรอ เก้าอี้มันหล่นทับเท้าไรเตอร์ไง
ที่ร้องไห้ไม่ใช่เพราะเจ็บนะ แต่ร้องไห้เพราะว่าเปิดถุงเท้าออกมา
เล็บนี่เลือดคลั่งเป็นสีดำเลย ไรเตอร์แทบบ้า
อีกอย่างกลัวต้องไปดึงเล็บอีก ฆ่าไรเตอร์ตรงนี้เลย T^T
อีกอย่าง ร้องไห้เพราะจะไม่ได้ซ้อมโคฟไปอีกหลายวัน แง จะแข่งอยู่แล้ว T^T
เม้นจ้า ที่จริงปลาไม่ได้แต่ไฮโซขนาดน้านหรอก แต่ปลาก็แค่ต้องการกำลังใจ
จริงมั๊ย
ความคิดเห็น