คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
Title: Nobody can stop me to say I love U [NcanSMS I love U]
Author: HyunNyeow
Part: Intro
เช้าวันเสาร์ วันนี้เป็นวันที่ตารางงานของไอดอลชื่อดังของเกาหลีอย่าง Super Junior ว่างและเป็นวันที่สมาชิกทุกคนกำลังจะเดินทางไปเที่ยวที่คาพยอลสถานที่ที่พิเศษอีกที่หนึ่ง ทุกคนจึงดูดี๊ด๊ากันมากในวันนี้ รีบจัดแจงกระเป๋าของตัวเอง ก่อนที่จะขึ้นรถตู้ของบริษัทที่ขอมา รถแล่นออกไปโดยลืมใครอีกคนที่กำลังรีบวิ่งลงมาจากห้อง
“อ๊า รอด้วยดิ นี่พวกนายลืมฉันนะ” ฮยอกแจที่วิ่งออกมาพูดขึ้นก่อนที่จะทำหน้าจ๋อย พลาดอีกแล้ว ทริปนี้ พวกนายลืมฉันได้ไงเนี่ย ร่างบางที่คอตกกำลังเดินกลับเข้าหอพักด้วยสีหน้าที่เศร้าสุดขีด
“ฮยอกแจยังไม่ไปอีกเหรอ” คยูฮยอนที่เดินลงมาถามขึ้น
“ฉันไปไม่ทันน่ะ แล้วนายไม่ไปเหรอ” ร่างบางเงยหน้าขึ้นถามร่างสูงที่ยืนอยู่
“นี่ร้องไห้เหรอ” เมื่อร่างสูงสังเกตเห็นใบหน้าที่เศร้าและเริ่มมีน้ำตาคลออยู่เล็กน้อยของร่างบางที่ยืนอยู่ก็ถามขึ้น ร่างบางรีบหันหน้าหนี
“เปล่าซะหน่อย หนีไปฉันจะกลับห้องแล้ว” ร่างบางพูดพร้อมกับผลักร่างสูงก่อนที่จะเดินหนีเข้าไป
“เดี๋ยวสิฮยอกแจ รอผมก่อน” ร่างสูงพูดพร้อมกับวิ่งตามฮยอกแจเข้าไป “รออยู่นี่ก่อนนะ เดี๋ยวผมไปจัดกระเป๋าก่อน แล้วเราจะไปด้วยกัน” ร่างสูงพูดกับร่างบาง ซึ่งร่างบางก็มีสีหน้าดีขึ้นทันที
“นายอย่าหลอกฉันนะ” ร่างบางพูดพร้อมกับจับชายเสื้อร่างสูง
“รอตรงนี้ก่อนล่ะ” คยูฮยอนพูดพร้อมกับเดินเข้าห้อง ก่อนที่จะกลับออกมาพร้อมกับกระเป๋า “มานี่ ผมถือให้” ร่างสูงพูดพร้อมกับดึงกระเป๋าของฮยอกแจมาถือไว้
“ขอบคุณนะคยู” ร่างบางพูดพร้อมกับยิ้มอย่างมีความสุข เย่!!! จะได้ไปคาพยอลแล้ว
ในรถของคยูฮยอนไม่มีเสียงใดๆนอกจากเสียงเพลงที่กำลังเปิดอยู่ ร่างบางที่นั่งอยู่รู้สึกว่ามันอึดอัดจึงทำลายบรรยากาศโดยการพูดขึ้น
“นี่ตอนแรกนายว่าจะไม่ไปใช่มะ”
“อืม ตอนแรกว่าจะไม่ไป แต่พอเห็นนายฉันเลยคิดว่าควรที่จะไป” ร่างสูงพูดพร้อมกับมองทางข้างหน้าด้วยใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้ม
“นี่ ฉันสงสัยนายมานานแล้ว ทำไมนายไม่เรียงฉันว่าฮยองเมื่อที่นายเรียกคนอื่นบ้างล่ะ” ร่างบางถามเพราะข้องใจมานาน ตั้งแต่เวง คยูฮยอนยังไม่เคยเรียกเขาว่าฮยองเลยสักครั้ง
“ฉันมีพี่ชายเยอะแล้ว” ร่างสูงพูดหน้าตาเฉย ฉันอยากมีอย่างอื่นมากกว่า เพราะฉันไม่เคยเห็นนายเป็นพี่เลยน่ะสิ
“โอ๊ย หิวอ่ะคยู จอดร้านข้างหน้าดิ” ร่างบางพูดพร้อมกับชี้ไปที่ร้านขายของริมถนน
“ไม่ได้ เดี๋ยวคนขายเห็นหน้าเราเขาจะได้หัวใจวายตายอ่ะดิ ไปถึงแล้วค่อยกินได้มั๊ย” ร่างสูงพูด
“ง่ะ หิวๆๆๆๆ ในรถมีอะไรที่กินได้บ้างเนี่ย” ร่างบางพูดพร้อมกับพองแก้ม ดูเหมือนเด็กๆจนร่างสูงอดที่จะขำไม่ได้
“ในรถมีฉันนี่แหละที่กินได้” ร่างสูงพูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์
“บ้าเหรอ ฉันกินคนไม่ได้หรอก” ร่างบางพูดดูเหมือนไม่เกตกับคำพูดของร่างสูง เพราะอย่างงี้ไงคยูฮยอยถึงไม่เรียกฮยอกแจว่าฮยองมันเป็นอีกเหตุหลหนึ่ง ฮยอกนิสัยเป็นเด็กๆที่ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไร ถึงแม้ว่าจะอายุมากกว่าคยูฮยอนก็เหอะ แต่ว่านิสัยต่างกันสุดขีด
ระหว่างการเดินทางเมื่อรู้สึกว่าบรรยากาศเริ่มเงียบอีกรอบคราวนี้คยูฮยอนเป็นฝ่ายที่หันไปมองข้างๆแทน แต่ก็ต้องยิ้มกับภาพที่เห็นเพราะฮยอกแจกำลังนอนหลับน้ำลายไหลยืดออกมา
“คนอะไร นอนหลับยังน้ำลายยืดอีก แต่ก็น่ารักดี” ร่างสูงพูดพร้อมกับใช้มือข้างหนึ่งปาดไปที่ปากของร่างบางเพื่อเช็ดเอาน้ำลายออก
เมื่อถึงที่หมาย ซึ่งเป็นที่ที่สมาชิกล่วงหน้ากันมาก่อนแล้ว ที่รีสอร์ทแห่งนี้ก็มีสมาชิกเอสเจทำกิจกรรมอยู่แล้ว
“ฮยอกแจ ฮยอกแจ ถึงแล้ว” ร่างสูงพูดพร้อมกับเขย่าร่างบางเพื่อเป็นการปลุกให้ตื่น
“อ๋อ ว้าวสวยจังเลย” ร่างบางพูดพร้อมกับเปิดประตูออกไปเพื่อสูดกลิ่นบริสุทธิ์ที่ไม่ค่อยมีโอกาสที่จะได้เจอนัก
“อ้าวฮยอก มากับคยูหรอกเหรอ” เสียงของคังอินที่ตะโกนมาดังขึ้น
“ไม่ต้องมาพูดเลย ก็พวกฮยองอ่ะทิ้งฉัน” ร่างบางพูดพร้อมกับทำแก้มป่อง
“ไง คยูนึกยังไงถึงมาได้ล่ะเนี่ย” อีทึกก็ถามต่อ
“อ๋อ ผมเห็นฮยอกแจจะร้องไห้เพราะพวกฮยองทิ้งอ่ะครับ เลยพามา” ร่างสูงพูด
“โอ๊ย ปกติคยูฮยอนไม่ค่อยจะสนใจใคร แต่ทำไมนะถึงได้ยอมพาฮยอกมาได้” เยซองที่เดินมากับเรียวอุกเสริม
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมก็อยากมาเที่ยวเหมือนกันนะ” ร่างสูงพยายามตอบแบบปัดๆ
“เออๆ ในเมื่อพวกนายมาช้าทั้งสองคนก็นอนคู่กันนะ” ฮีชอลพูดขึ้นก่อนที่จะชี้ไปที่บ้านพักที่คยูกับฮยอกต้องนอน
“ครับ” คยูฮยอนตอบก่อนที่จะเดินไปหยิบกะรเป๋าและดึงฮยอกแจตามไปด้วย
“นี่ ฮยองว่าคยูมันชอบฮยอกแจมันรึเปล่า” ชีวอนเอ่ยถามฮีชอล
“ไม่รู้ว่ะ แต่มันก็คลายๆนะ” ฮีชอลตอบ
“อยากให้ทั้งสองสมหวังกันจัง เพราะก็เหลือมันอยู่สองคนนี่แหละ” ชีวอนพูดต่อ
“เหลืออะไร ฉันยังไม่สมหวังเลยอย่ลืมดิ” ฮีชอลพูดต่อ
“ก็ฮยองคู่กับผมไงลืมไปแล้วเหรอ” ชีวอนพูดพร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์
“ฮยอกแจ จะไปเดินเล่นก่อนก็ได้นะ” ร่างสูงเอ่ยบอกกับร่างบางที่ยืนอยู่หน้าประตู
“คยูไปด้วยกันมั๊ยล่ะ” ร่างบางตอบและถามร่างสูง
“ไม่อ่ะ ฉันไม่อยากไป” ร่างสูงส่ายหัว
“อะไร มาเที่ยวทั้งทีไม่ออกไปดูบรรยากาศดีๆบ้างรึไง” ร่างบางพูดพร้อมกับทำหน้ามุ่ย
“งั้นนายไปก่อนละกันเดี๋ยวฉันตามไป” ร่างสูงตอบ ร่างบางยิ้มเล็กน้อยก่อนที่จะเดินออกไป
เพราะอะไรน่ะเหรอ หลายๆคนชอบพูดว่า โจคยูฮยอน ไม่ค่อยจะสนใจใครเท่าไหร่หรอก คล้ายๆกับคิบอมแต่น้อยกว่า ก็เพราะเขาอยากจะสนใจแค่ อีฮยอกแจ คนเดียวเท่านั้นไง คนี่เขาเฝ้ามองมาตลอดสามปี คนที่มักจะได้เต้นอยู่แถวหน้าๆ คนที่มักจะพูดเรื่องฮาๆ คนที่มักจะทำให้ทุกคนสนุกได้ และคนที่มักจะทำให้เขาใจสั่นอยู่เสมอ บนเวทีคนอย่างคยูฮยอนไม่ค่อยได้ออกมาเต้นข้างหน้า หรือเป็นตัวเด่น แต่เขาก็พอใจที่ได้เข้ามาอยู่ทีมนี้ ได้มาเจอคนน่ารักๆอย่างฮยอกแจ ได้มองฮยอกแจถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่การแอบมองจากด้สนหลังเพียงเท่านั้น เขาก็มีความสุขเหลือเกิน
‘โอ๊ย ปกติคยูฮยอนไม่ค่อยจะสนใจใคร แต่ทำไมนะถึงได้ยอมพาฮยอกมาได้’ คำพูดของเยซองยังคงก้องอยู่ในหัว นั่นน่ะสิ ทำไมคยูฮยอนถึงได้ยอมพาเขามาที่นี่ได้ อีกทั้งบางอย่างที่คยูฮยอนทำกับเขามันดูแปลกๆ เขาจะชอบยิ้มเวลาที่เห็นฮยอกแจเต้น เขาจะชอบยืนอยู่ข้างหลังฮยอกแจ และบางที เวลาฮยอกแจกอดกับใครๆ เขาก็มองมาทุกครั้ง
“ทำไมนะ ฉันไม่เข้าใจ” ร่างบางพูดออกมาเบาๆสีหน้าครุ่นคิด
“ไม่เข้าใจอะไรฮยอก” เสียงของฮันกยองดังจากด้านหลังทำให้ฮยอกแจถึงกับสะดุ้ง “สีหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่ บอกได้ป่ะ” ฮันกยองยังคงพูดต่อไป
“เปล่าสักหน่อย นี่แล้วป๋ามีไรอ่ะ” ร่างบางเอ่ยถามคนที่ยืนยิ้มอยู่
“ก็เห็นนายยืนอยู่คนเดียว เลยเดินมาคุยด้วย ไม่ดีรึไง” ฮันกยองตอบ
“ป๋าคุยกับฉันฉันจะรู้เรื่องเหรอ” ร่างบางตอบ
“อะไรนี่ พี่พูดชัดแล้วนะ” ฮันกยองตอบก่อนที่จะทำท่างอน
“ฉันล้อเล่นน่าป๋า อย่าเพิ่งงอนดิ” ฮยอกแจพูดพร้อมกับควงแขนฮันกยอง
“ไม่ พี่จะงอน ทำไม นายจะง้อพี่ยังไง” ฮันกยองพูดต่อ
คยูฮยอนที่กำลังเดินมาก็หยุดดูคนทั้งสองที่กำลังคุยกันอย่างมีความสุข
“แล้วแต่พี่ พี่จะให้ฉันทำอะไรล่ะ” ร่างบางพูดตอบ
“จูบพี่ได้มั๊ยล่ะ” คำพูดของฮันกยองถึงกับทำให้ทั้งสองตาโต อีกคนคือคนที่โดนขอ อีกคนคือคนที่กำลังยืนมองดูการกระทำของทั้งสอง
“บ้าเหรอ ฉันทำไม่ได้อ่ะ” ร่างบางพูดพร้อมกับทำหน้าอึดอัด ก่อนที่จะมองฮันกยองแปลกๆ “พี่คิดอะไรกับฉันรึเปล่าเนี่ย” ร่างบางพูดขึ้นทำให้ฮันกยองหัวเราะขึ้นมา
“คิดสิ ก็นายน่ะ เป็นน้องที่พี่รักที่สุดเลยไง” ฮันกยองพูดพร้อมกับกอดฮยอกแจก่อนที่จะลูบหัวด้วยความเอ็นดู
อีกด้านนึง ร่างสูงที่ยืนดูการกระทำของทั้งสองอยู่ก็มีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย เขาก้มหน้า ก่อนที่จะเดินจากไป ฮยอกแจคงมีคนที่จะอยู่ด้วยเป็นเพื่อนแล้วแหละ
มาพรืดนึง ทีเดียวเลย เป็นไงติชมได้นะค่ะ อยากได้อะไรเพิ่มก็บอกกัน
ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว
ขอคอมเม้นสักสิบห้าคอมเม้นท์จะมากไปรึเปล่า
เหมือนพวกคุณไม่ค่อยอยากจะอ่านกันเลยอ่ะ
ความคิดเห็น