Magical Love

Magical Love

Chapter 1: การปรากฏตัวของเด็กหนุ่ม

(Sun Part)

“นี่ นายน่ะ สอนเวทย์บทนี้ให้ฉันหน่อยสิ”

“อ๋อ...บทนี้น่ะเหรอ เรา...ก็ทำไม่เป็นเหมือนกัน แล้วนายล่ะ”

“ฉันก็ทำไม่เป็นเหมือนกันนั่นแหล่ะ”เด็กเหล่าที่เป็นเวทย์ฝึกหัดต่างก็ถามซึ่งกันและกันเกี่ยวกับเวมย์บทที่แสนจะยากเย็นที่จะทำสำเร็จ แต่จู่ๆก็มีเสียงประตูที่เปิดเข้ามาพร้อมกับครูสอนเวทย์กับเด็กหนุ่มตัวเล็กอีกคนหนึ่ง...

“เอาล่ะ สวัสดีนักเวทย์ฝึกหัดทุกคน...เอิ่ม วันนี้ครูก็มีเด็กใหม่ที่อยากให้ทุกคนรู้จักกันน่ะจ้ะ”

“นี่ๆ เธอดูสิๆ นั่นผู้หญิงหรือผู้ชายน่ะ น่ารักจังเลย”

“เอ่อ ครูครับ เด็กที่เข้ามาใหม่นี่ผู้หญิงหรือผู้ชายครับ” มีเด็กคนหนึ่งถามครูขึ้นมาอย่างงั้น ทุกคนต่างก็คิดเหมือนกันว่าจะถามอย่างงั้น เด็กหนุ่มผู้มาใหม่จึงพูดขึ้นมา พร้อมกับแนะนำตัวไปด้วยเลยว่า...

“ผมเป็นผู้ชายครับ ผมชื่อ Sun มาจากเมืองแมกครอสครับ ยินดีที่ได้รู้จักกันนะครับ”

“หา?!?!/กริ๊ดดด!!!” พวกผู้ชายทำหน้าเหมือนเห็นผีมาอย่างนั้นแหล่ะ ส่วนผู้หญิงก็...อย่าให้พูดเลย....

“แล้วนี่พวกเธอจะทำเสียงดังกันทำไมเนี่ย!!!”  เห้ย!!! ครูนั่นแหล่ะ จะเสียงดังทำไม ตกใจหมด- -

“ก็เด็กใหม่เข้ามาหล่อซะขนาดนี้ ใครล่ะจะอดใจไหว ขนาดครูยังหน้าแดงเลย คิคิ” เอ๋ ครูก็หน้าแดงด้วยหรอเนี่ย

“นี่พวกเธอเงียบไปเลยนะ”ขณะครูพูดไป หน้าครูยังแดงขึ้นเรื่อยๆเลย 5555 พวกผู้หญิงนี่นะ...

“นี่นายชื่อ Sun ใช่มะ เรามีอะไรจะทดสอบนายหน่อยน่ะ” จะให้เราทำอะไรหรอ ว่ามาเลยยย

“มีอะไรเหรอ” จะท้าเราเหรอ หึหึ มาเล้ยยยย

“ลองร่ายเวทย์บทนี้หน่อยสิ ถ้านายทำได้เราจะให้นายมีสิทธิได้ทุกประการในห้องนี้ หึหึ” ทำหน้าแสยะยิ้มแบบนี้ มีอะไรชั่วร้ายแหงๆ

“ไหนขอลองดูบทหน่อยสิ”แล้วก็มีผู้ชายตัวสูงกว่าเรานิดหน่อยยื่นหนังสือมาให้เล่มหนึ่งที่เปิดค้างไว้อยู่

“หวังว่านายคงจะทำได้ล่ะมั้ง ฮ่าๆ” เห้ๆๆ อย่ามาดูถูกกันนะเว้ยยยย ประเมินกันต่ำอย่างนี้เลยเรอะ คอยดูก็ละกัน

“หึ บทนี้น่ะเหรออ ง่ายจะตาย คอยดูให้ดีๆละกัน จะไม่มีรอบสองต่อนะครับ หึหึ” พอพูดเสร็จ ก็ร่ายเวทย์บทที่ผู้ชายคนนั้นยื่นมาให้ (บทที่ผู้ชายคนนั้นยื่นมาให้เป็นบทที่เวทยฝึกหัดร่ายไม่ได้ เพราะเป็นบทที่ยากที่สุดในระดับนี้)

“อะ...อะไรกันเนี่ย...ทำได้ยังไง...นั่นมันบทที่ยากที่สุดเลยนะ แถม...ยังทำได้ดีมากอีกต่างหาก” อะไรกันเนี่ยถึงกับพูดไม่ออกกันเลยเหรอ มันง่ายมากเลยนะ แล้วครูยังพูดตะกุกตะกักอีก มันยากขนาดนั้นเลยเหรอ

“ก็มันง่ายนี่ครับ ง่ายมากๆเลยด้วย ทำไมล่ะครับ มันยากขนาดนั้นเลย???” ผมทำหน้าสงสัย พร้อมกับเอานิ้วชี้แตะที่ปาก มันติดเป็นนิสัยแล้วล่ะครับ พอผมทำท่าแบบนี้ปุ๊บ ทั้งพวกผู้หญิง ผู้ชายและครูต่างก็หน้าแดงมากๆเลย ผมทำท่านี้มันน่ารักขนาดนั้นเลย???

กริ้งๆๆๆ~     จู่ๆก็มีเสียงกริ่งแทรกขึ้น ทำให้พวกเด็กๆเหล่านั้นได้สติกลับคืนมาสู่ปกติ เล่นซะตกใจหมดเลยยย

“อ...เอาล่ะ ออกไปพักกันได้แล้วนะจ้ะ เธอก็ด้วยนะเด็กใหม่น่ะ” ครูพูดไปแต่สายตาครูหันไปทางอื่น นี่มันหมายความว่าไง???  แต่ผมก็ไม่ได้แคร์อะไร ผมเลยเดินออกไปนอกห้อง แต่ก็มีพวกผู้หญิงมาดักคุยด้วยซะตรึมผมจึงพยายามออกจากสถานการณ์นั้นตั้งนานแน่ะ -.-

“เฮ้อออ...กว่าจะออกมาได้แทบตายแน่ะ แฮ่กๆๆ...” พอลองมองดูรอบๆแล้วไม่มีใคร ก็คิดว่าคงปลอดภัยแล้วล่ะ เลยไปนอนพักใต้ต้นไม้แถวๆนั้นซักแปป แต่ก็ดันหลับไปซะได้

เมื่อเวลาผ่านไปซักพัก....

“นี่...นี่นาย...” เอ...มาปลุกทำไมจะนอนนะ

“งึมๆ อืมม...”

“นี่นาย จะนอนตรงนี้อีกนานมั้ย มันอันตรายนะ...”

“งืมม...จะนอนต่อ...” แล้วก็ไม่มีเสียงเด็กผู้ชายคนนั้นอีก แต่ก็รู้สึกว่ามีอะไรมาแตะที่ปากนุ่มๆ เลยลืมตามาดูก็ปรากฎว่า...

“อืมม...เห้ย!!! น..นี่นายทำอะไร มาจูบผมทำไมเนี่ย///” ถ้าจะแกล้งกัน ก็แกล้งด้วยวิธีอื่นเซ่ เรามันหวั่นไหวง่ายนะเฟร้ยยย(เขิน///)

“ก็นายไม่ยอมตื่น เรียกตั้งนาน ก็เลยใช้วิธีนี้”ไอเจ้าตัวนั่น ยังทำหน้าซื่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นงั้นอ่ะ นั่นมันจูบแรกของผมนะ แถมกับผู้ชายอีก ฮึ่ยยยย////

“นายไม่สบายเหรอ หน้านายแดงน่ะ” ห้ะ นี่หน้าเราแดงเหรอ ไหนลองจับหน้าตัวเองซิ รู้สึกร้อนๆจริงๆด้วย

“ป...ป่าว ไม่เป็นไรซักหน่อย แล้วนายเป็นใคร จู่ๆนายก็รุกเข้ามาแบบนี้ ตกใจนะเฟ้ยย” เออนั่นดิ ตกใจนะเฟ้ยย

“งั้นเราขอโทษก็ละกัน โอ้ะ...เราต้องไปล่ะ” เห้ย มาขอโทษกันง่ายๆ แล้วจะหนีกันอย่างนี้เรอะ ไม่ยอมมมม

“เห้!! นายจะหนีเรอะ ไม่มีทางง วะ เหวอ!!!! ตุ้บบ~ โอ้ยย!!” ตอนที่ผมกำลังจะลุกขึ้นไปเคลียร์กับเจ้าคนนั้น แต่ก็ดันสะดุดล้ม แถมไปล้มทับหินแหลมอีก เจ็บโฮกกกกก TT

“น...นาย...ลุกขึ้นมาสิ ทำไมไม่ลุกขึ้นมาล่ะ” ยังมีน่ามาถามอีกก ผมเจ็บนะว้อยยย แถมเลือดยังไหลไม่หยุดอีก หน้าก็เริ่มมืดเรื่อยๆ จนมองไปทางไหนก็เบลอไปหมด ไม่ไหวแล้ว...

“เห้ย นายเลือดออกเต็มเลย!!!” ตอนนี้ผมไม่ค่อยได้ยินอะไรแล้ว สติผมเริ่มหลุดไปไกลแล้ว...

“นี่นายทำใจดีๆไว้.....”แล้วผมก็ไม่ได้ยินเสียงที่เจ้าตัวนั่นพูดอีกเลย...

Chapter 1 End