คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : อดีต
Boom
“เหยยยยย ใครอ่ะ”
“หล่ออ่า >//////////<”
“เท่ชมัด ขับช๊อปเปอร์มาเรียนด้วยล่ะแก......”
นั้นคือเสียงพูดคุยของเหล่ารุ่นพี่รุ่นน้องผู้หญิงในโรงเรียนที่พูดถึง......................
ผม !!!!!!!!!!!!!
ป่าวววววววว......
แต่หมายถึงไอเด็กใหม่หน้าโหดแสนเถื่อนห้องผมเองแหละครับ เปิดเรียนมามันก็นั้นล่ะ ขับซอปเปอร์คันอลังการมาโรงเรียน
คือมึงคิดว่ามึงเท่ ??????
เออออออออออออออออ
ใช่.....มึงเท่ !
-______________________________-
“ไอแว่น หลบไปดิ”
ผมแทบจะกระเด็นออกมาจากแถวการต่อแถวซื้ออาหาร....!!!!!
ไอบ้าหน้าโหด
“ทำไมทำงี้ว่ะ?”
เลือดขึ้นหน้าเลยก็ว่าได้ !.....
“มึงทำนิสัยแบบนี้ได้ไง จะกินทำไมไม่ต่อแถวดีห้ะ! กูต่อแถวมาตั้งนานน่ะเว้ยยยยยย!”
นิ่ง.....
สงบ.......
ไม่มีการตอบโต้.......
มันไม่ได้ฟังผมเลย.........
คือมึงกำลังสั่งอาหารอยู่.......
โอเคมึงหน้าด้าน........
กูเข้าใจ....
หลังจากสั่งอาหารเสร็จ ก็มายืนปรุงอาหารข้างมันอีกแหละครับ!
“บูม....เมื่อกี้มีเรื่องอะไรกัน?” ไอเอ็มเพื่อนผมเองแต่มันอยู่ศิลป์พละครับ
“แม่งดิ....แซงแถวกู” พูดเบาๆพอให้ได้ยินแค่ผมกับไอเอ็ม
“เฮ๊ยยยยย มึงอ่ะ! ทำไมสันดานเหี้ยแบบนี้!!”
ไอเอ็ม....
แรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ไอเด็กใหม่หน้าโหด มันก็หันกลับมา
บรรยากาศหน้ากลัวแปลกๆ
“มาวันแรกอย่าทำสันดานเหี้ยๆแถวนี้ดิ”
อีกหนึ่งดอกของไอเอ็ม......
“แล้วเหี้ยเสือกอะไรด้วย”
อีกหนึ่งดอกจากไอเด็กใหม่หน้าโหด เรียกได้ว่าเจ็บ
“อ้าวววว ไอสัด อยากมีเรื่องหรอว่ะ?”
ชิบหาย ศิลป์พละลุกกันทั้งโต๊ะ........
ตาย!!!!!!ตาย!!!!!
“เหยๆ พอๆ พวกมึงๆ มันเพื่อนใหม่กูเอง มันแกล้งกูเล่นเฉยๆ”
“ใครเล่นกับมึง?!”
อ้าววววววว ไอนี้ กูช่วยมึงอยู่
“สัด หน้าแม่งกวนตีน”
ไอพวกนี้ก็ของขึ้นง่ายจังเลยยยยยยยยย
เอะอะ ลุก
เอะอะทุบโต๊ะ
“มึงๆ ใจเย็นๆ ยังไงมันก็เพื่อนห้องกู”
“ใครเพื่อนมึง”
เหี้ยยยยยย!
ไอเด็กใหม่เดี๋ยวก็ปล่อยให้เจอตีนซะหรอกกกกก
เล่นสงครามทางสายตาแล้ว ประนึงมามีกระแสไฟฟ้าสองสีวิ่งชนกัน
เจ๋งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เหมือนเกมส์ที่กูเล่นเลยยยยยยยย
ไม่ใช่เวลาๆ
“พวกมึงมีเรื่องอะไรกัน??????” ไออาร์ตเพื่อนห้องผมเข้ามาพอดี
“ไอเด็กเหี้ยเนี่ยแม่งกวนตีน”ไอเอ็ม
“อืม.....แต่มึงก็ไม่น่าจะใช้พวกน่ะ ตัวๆจะดีกว่า”ไออาร์ต
“มึงแอบด่ากูหรือเปล่า?”
เริ่มไม่แน่ใจว่าเรื่องจะดีขึ้น หรือแย่ลงกันแน่
ก็ไออาร์ตใช่ว่าจะกินเส้นกับไอศิลป์พละที่ไหนกัน????
คือโรงเรียนผมก็เป็นแบบนี้แหละครับ......ไอกลุ่มโน่นไม่ชอบกลุ่มนี่ หาเรื่องกัน ตีกัน
แต่ผมถึงจะอยู่ห้องเดียวกับไออาร์ต แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่กินเส้นกับไอเอ็ม เพราะไอเอ็มมันก็เป็นเพื่อนตอน ม.ต้น แต่ผมกับไออาร์ตก็ไม่ได้ข้องอะไรกันสนิทกับมันด้วยซ้ำ ก็เพื่อนผมทุกคน
“ป่าวววว ถ้ามั่นไส้มันยังไงก็ตัวต่อตัว มึงกล้าไหม?”>>ไออาร์ต
“เออ กูกล้า” >>ไอเอ็ม
“แล้วมึงล่ะ มาร์ค”>>ไออาร์ต
ไอเด็กใหม่พยักหน้า
อ่ออออออ
ไอเด็กใหม่หน้าโหดชื่อมาร์คนี่เอง.....
“เย็นเจอกันที่สนามบอลหมู่บ้าน…....” >>ไออาร์ต
“มีแค่ไอเอ็มไอมาร์ค ห้ามใครมาเอี่ยว ตัวตัว เริ่ม!”
คือผมว่าประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่เรื่องแซงแถวแล้วล่ะ
มันเกิดจากการหมั่นไส้ กวนตีนกัน ชัวร์!!!!!!!!
คนอย่างไอเด็กใหม่หน้าโหดสุดเถื่อนมาร์ค แล้วกูจะเรียกชื่อมันยาวทำไม?
เออนั้นล่ะๆๆ มันจะใช้ชีวิตอยู่ในโรงเรียนได้หรือเปล่า เปิดเทอมวันแรกเล่นทำตัวกร่าง กวนตีน เค้าไปทั่วขนาดนี้
พลั๊ววววววววว มัดนี้เป็นของไอมาร์คเข้าหน้าไอเอ็มจังๆ
พลั๊วววววว มัดไอเอ็มดันเข้าข้างแก้มไอมาร์ค
พลั๊ว พลั๊ว พลั๊ววววววว แลกมัดกัน
เลือดดดดดดดดดด! โอ้ยยยยยย นี่มันเกมส์ที่กูเล่นเมื่อวานชัดๆ
“เหยยยยย”
“มึงพลาดแล้วววว”
ไอเอ็มพลาดล้มลงไปนอนที่พื้น ไอมาร์คตามไปคร่อมซัดหน้าไอเอ็มไปเต็มที
“เชี้ยยยย เพื่อนกู!!!!!! พลั๊ววววว”
เหยยยยย ไอพวกศิลป์พละ 10 กว่าคนพร้อมใจกันเดินมาล้อมไอมาร์ค
“แบบนี้มันรุมนิว่ะ ผลั๊ววววว”>>ไออาร์ตวิ่งเข้าไปช่วยไอมาร์ค
ตามด้วยเพื่อนๆในห้องผม......คือมึง
ชุลมุนมากกกกกกก
อยากจะเข้าไปช่วย แต่คนมันไม่เคยเตะต่อย ทำไงได้ว่ะ
นั้นก็เพื่อน นี่ก็เพื่อน
“โอ้ยยยยยยยยย เหยยยยยยยยย”
ชิบหายยยยยย เข้ามาอยู่ในวงล้อมพวกแม่งได้ไงเนี่ยยยยยยย
แต่ยังดีที่มีไอมาร์คอยู่ด้วย.....แต่ดูจากหน้า แม่งไม่ช่วยกูแน่เลยยยยยย
ผลั๊วววววววววววว
“เจ็บบบบบบ”
“เชี้ยยยยยยย ไปอยู่ด้วยกันเลยพวกมึง”
“เหยยยยยยยย”
กลายเป็นว่าตอนนี้ผมนอนอยู่บนตัวไอมาร์คเรียบร้อย
“ออกไปดิ มึงอ่ะ”
ผลัก~~`ผลั๊วๆๆๆ
กลายเป็นว่าผมโดน 5-6 ตีน รุมกระทืบบบบบบบ
“มึงออกไปดิ เชี้ย งี้มึงก็โดนแทนกู ออกสัด”
โอ้ยยยยยย คิดว่ากูอยากบังมึงไว้หรอ
ป่าวววววว กูลุกไม่ได้
“ออกไปซิว่ะ”
มันใช้แรงมันผลักหลังให้ผมออกจากตัวมัน
“เฮ้ยยยยยย พวกมึงหยุด ไอบูมมึงมาอยู่นี้ดิ” ไอเอ็มครับ
มึงยังเห็นความเป็นเพื่อน แต่มึงหน้าจะเห็นเร็วกว่านี้น่ะ
กูจะตายอยู่แล้วววววว
“ออกมาเลย พวกมึงกระทืบไม่ได้ดูเพื่อนกูเลย”>>ไอเอ็ม
“ไม่ออก พวกมึงอ่ะหยุดได้แล้ววววว”
ถ้ามันเห็นผมเป็นเพื่อนมัน มันต้องหยุด....
“ไอบูมมึงออกมาเลย กูจะกระทืบมัน”>>ไอเอ็ม
“ไม่!!!!!! ถ้ากระทืบมัน มึงก็กระทืบกูด้วย”
“ไรมึงเนี่ย”
ผมขยับไปนั่งบนตักไอเด็กใหม่แม่งเลย
เอาซิ กระทืบมันยังไงก็โดนกูด้วยยยยยยยย
เด็ดขาดแม่งเลยยยยยยยย จะได้จบ แต่ถ้าไอเอ็มไม่ยอม กูต้องโดนรุมกระทืบอีกรอบ
โอเคเก็บศพกูด้วย TT
“ไอบูมออกมา” ไอเอ็มเดินเข้ามากลางวง
“จะกระทืบก็กระทืบเลย”
“ไอบูมมมมม ออกมามึงอยากตายหรือไง” ไอเอ็มท่าทางมันคงจะหัวเสียกับผมมาก
“ไม่ มันเพื่อนกู”
“แล้วกูไม่ใช่เพื่อนมึงหรือไง”
“ก็ใช่ๆ แต่นี่ก็เพื่อนกูไง เข้าใจเหอะ กูเจ็บขี้เกียจอธิบาย”
“มึงจะเอาแบบนี้จริงๆใช่ไหมห้ะ????”
“เอออออออ”
ตะโกนใส่หน้ามัน แล้วหันหน้าหนี
พร้อมแล้วกระทืบก็กระทืบเลย
“พอ!!!! เพราะมึงเป็นเพื่อนกูน่ะ บูม”
Mark
ตอนนี้พวกมันก็พาผมมาที่บ้านไออาร์ตครับ....
ทายงทายากัน เรียกได้ว่า น่วม กันเลย
“ขอบคุณพวกมึงมากน่ะ”
“เออ ไม่เป็นไร”>>ไอตัวดำเตี้ยๆ พูดขึ้น
“ไม่ต้องขอบคุณ พวกกูทำเพราะความแค้นส่วนตัว”>>ไออาร์ตผมรู้จักแค่มันเนี่ยแหละครับ เพราะมันดูเป็นผู้เป็นคนที่สุดในห้อง
“หึ อันนั้นกูก็รู้”
“มึงชื่อมาร์คใช่ไหม? กูชื่อเกอร์” >>ไอตัวดำๆ เตี้ยๆ เอ่อะ ไอเกอร์นั้นแหละ
“กูชื่อท๊อป”
“กูชื่อฟิวส์”
“กูเปรม”
“กูบาส”
“กูขี้เกียจบอก”
“อ้าววววว มึงก็กวนตีนมัน”>>ไอท๊อป
“ไม่ค่อยถูกชะตา”
“เชี้ยยยย อย่ามามีมวยกลางบ้านกูน่ะ”>>ไออาร์ต
หึหึ เห็นมันก็ไม่ค่อยถูกชะตาเหมือนกัน แต่ก็ไม่ถึงกับเกลียด มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายยากจริง คือเห็นหน้าแล้วมั่นไส้ ทำนองนี้.......
“มันชื่อเติ้ล แม่งกวนตีนงี้แหละ อย่าไปสนใจ”>>ไอตัวเตี้ยๆ
“กูกันต์” ไอตัวเตี้ยชื่อกันต์
แล้วหันไปหาคนสุดท้ายของกลุ่ม ที่เป็นทั้งตัวต้นเรื่อง และตัวจบเรื่อง....
ไอแว่น.......แต่ตอนนี้แว่นหายไปแล้ว สงสัยหายตอนโดนกระทืบ
มันก้มหน้าก้มตาทายาที่แขนมัน
“มึงชื่ออะไร?”
,มันมองหน้าแต่ไม่พูด
คืออออออ กูรอฟังชื่อมึงอยู่น่ะเว้ยยยยย
“เอาแล้ว…...” >>ไอเปรม
“ถึงจุดพีค” >>ไอท๊อป
“1 2 3” >>ไอกันต์
อะไร????
“ฮึกก เจ็บอ่า ฮือออออ”
ร้องไห้ ? !
“ฮือออออ กูเจ็บ อาร์ตตตตตต”
“โอ๋ๆ กูรู้ๆ อย่าร้องๆ”
ไออาร์ตก็เข้ามากอด ลูบหัวมัน
นี่มันพ่อลูกชัดๆ
“ฮึก ฮืออออออ”
เอิ่ม.....ผู้ชายโดนต่อย แล้วร้องไห้
โอเค กูเข้าใจ - -*
“มันเป็นแบบนี้บ่อยป่ะว่ะ” หันไปสุ่มหัวกับไอท๊อปไอเปรม
“ก็เป็นเฉพาะเวลาถึงจุดพีคเนี่ยแหละ”>>ไอท๊อป
“จุดพีค?”
“เจ็บ เศร้า หงุดหงิด ไม่สบาย เมา”>>ไอเปรม
“แล้วมันก็จะร้อง แล้วร้องนานมาก”>>ไอเปรม
“เพื่อนมึงกี่ขวบแล้วว่ะ”
“ฮร่าๆๆๆๆๆๆ”
ผ่านไป 20 นาที พวกมันก็เริ่มแยกย้ายกับบ้าน ก็เหลืออยู่แค่ ผม ท๊อป เติ้ล เจ้าของบ้านอย่างไออาร์ต แล้วก็.......ไอแว่นนั้นล่ะ นี่มันยังร้องไม่หยุดเลยน่ะเนี่ย
“เดี๋ยวกูขอแกล้งเพื่อนมึงหน่อยได้ไหม?”
เห็นมันนั่งร้องไห้สะอื้นมานานล่ะ
มั่นไส้แม่งงงงงงงง
แกล้งซะเลยยยย
“ถ้ามันร้องหนักกว่าเดิมมึงรับผิดชอบ” >>ไอเติ้ลมึงขัดคอกูจังเลย
“เอาเลยๆ แต่รีบๆ ก่อนที่ไออาร์ตมันจะมา”>>ไอท๊อป
ผมพอจะดูออกมาไออาร์ตมันห่วงเพื่อนครับ มันดูเป็นพี่ใหญ่ดูแลน้องๆ แต่สำหรับไอแว่นคงเป็นพ่อดูแลลูกมากกว่า
“แว่นมาทายาให้กูดิ!”
ตะโกนใส่หน้าแม่งงงงง เล่นมาดโหดใส่ซะเลย
“ชื่อบูม! ฮึก”
อ่ออออออ ชื่อบูมมมมมมม
“กูไม่ได้ถาม!!!! มาทาให้กู!!”
“ฮึก......ให้คนอื่นทาดิ”
“มาทา! กูจะให้มึงทา ทำไม?อยากโดนหรอ?”
“ฮืออออ อาร์ตตตตตตต”
ร้องหาไออาร์ต อย่างกะ พ่อ .....
“เงียบ!!!!!!!!! ทา!!!!!!!”
“ฮึก ก็ได้”
“ทาเบาๆ มือหนัก หน้ากูพังมึงโดน”
“ฮึก สั่ง…..ฮึก อะไรหนักหนา”
มันเริ่มทายาที่หน้าผมเรื่อยๆ
มือเบา
นี่ไม่รู้สึกเลยว่ามันสัมผัสหน้าผมอยู่....
มองหน้ามันใกล้ๆ หื่อออออ โดนเยอะเหมือนกัน แต่คงน้อยกว่าผมและไอที่เหลือ
หน้าขาวๆของมันเป็นรอยแดง
ข้างแก้มบวมช้ำ แดงไปหมด
แขนช้ำเกือบทั้งหมดดดดด
ไหนจะขามันอีก
ก็คงจะโดนตอนที่ตัวมันทับตัวผมอยู่นั้นแหละ
ไม่รู้จะสงสารหรือสมเพศดี
“โอ้ยยยยยยยย!!!”
“ฮืออออ ไม่ได้ตั้งใจ ฮึกกกกก”
กะจะด่าซะหน่อย แต่เห็นหน้าแล้วด่าไม่ลง
เมื่อไหร่มึงจะหยุดร้อง.......
“ยังไม่ได้ว่าอะไรเลย เจ็บมากเลยหรอ?”
หื่อออออออออออออ
นั้นเสียงกูหรอ? ทำไมมันอ่อนปวกเปียกขนาดนั้นว่ะ
“เจ็บบบบบบ ฮึกกก ปวดด้วยยย ฮือออออออออ”
กอดดดดดดดดดดดด
มึงกอดกู!!!!!!!!!!!!!
“ไอบูมได้พ่อใหม่แล้ววววว” >>ไอท๊อป
“ฮึกกกกก”
“เออ เดี๋ยวก็หายยยยยยย”
ลูบหัวมันนนน
นี่พูดเลยว่า ไม่เคยปลอบผู้ชายโดนการกอด ลูบหัว
แต่
เว้นมึงไว้คนนึงแล้วกัน กูเอ็นดู........
“กว่ามันจะหาย ฮึกกกก”
“เดี๋ยวก็หายยยยย อย่าร้องๆ โอ๋ๆ”
กูกลายเป็นแม่ลุกอ่อนป่ะว่ะ -____________-
“เอามันที่บ้านด้วย กูจะออกไปข้างนอก”
ไออาร์ตพูดพร้อมกับโยนกุยแจบ้านมาให้ท๊อป
“เดี๋ยวกูสองคนไปส่งเอง”>>ไอท๊อป
“ไม่เอา ฮึกกก ไอฮึกท๊อปชอบ ...แกล้ง”
“อะไรใครแกล้ง ไม่มี๊ ไม่เค๊ยยยยย” >>ไอท๊อปเสียงสูง
“งั้นกูไปส่งเอง”>>ไอเติ้ล
“ไม่เอา เติ้ลชอบบ่น จะให้เพื่อนใหม่ไปส่ง”
“ให้กูหรอ??? ถามกูยัง????”
“ฮึกกกกก จะให้เพื่อนใหม่ไป”
“โอเคๆ ห้ามร้องๆ”
“ไม่ได้ กูจะไปส่งเอง”>>ไอเติ้ล
“ไม่เอา จะให้มาร์คไปส่งงงง ฮึกกกก ห้ามขัด”
“ไม่ทันไหร่ ติดมึงซะล่ะ” >>ไอท๊อป
จากนั้นก็ให้มาส่งมันที่บ้าน กว่าจะถึงบ้านนี่ก็ลำบากครับ มันมั่วแต่ร้องไห้ กว่ามันจะได้บอกเส้นทางไปบ้านมัน ก็ต้องจอดรถคุยกับมันไปหลายรอบ
เข้าใจว่ามันเจ็บ แต่ไม่เห็นต้องร้องขนาดนี้เลย........
มึงนี่แปลก.......!
“เลิกร้องแล้วเข้าบ้านไปนอนซะ”
“เลิกร้องแล้ว มึงชอบสั่งจังเลย”
“อ้าวววว คนอุตส่าห์มาส่ง”
“ขอบคุณครับ!”
ประชดกู!
พอเลิกร้อง อารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย ปากดีเลย
“เออ กินยานอน พรุ่งนี้ไม่ต้องเจ็บแล้วร้องไห้อีกน่ะ รำคาญ”
“หูยยยยย ที่เจ็บตัวก็เพราะมึงนั้นแหละ”
“มึงโง่เองงงง กูกลับแล้ว”
“เออ ขับรถดีๆ”
“เออ ขอบคุณแล้วกันที่ช่วยรับตีนแทนกูไปตั้งเยอะ ฮร่าๆๆๆ”
“พ่องงงงงงง ครั้งเดียวแค่นั้นล่ะ เจ็บจะตายห่า”
“โอ๋ๆ ไม่ร้องๆ”
“ร้องพ่องงงง อย่าแซวดิ กูอายเว้ยยย”
“เออๆ พรุ่งนี้กูเลี้ยงข้าวทดแทนบุญคุณมึงแล้วกัน”
“จริงดิ ที่ไหนว่ามา”
“พรุ่งนี้หน้าโรงเรียน 7.00 น”
“โอเค กูจะไปนั่งรอ ห้ามลืมมมมมมมมม!”
“เค ไปแล้วแว่น”
“บูมมมมมมมมมม”
“เออๆ นั้นแหละ”
“ใครแอดเพื่อนมาว่ะ?”
ฮอตแบบสุดๆ รุ่นพี่รุ่นน้องแอดมากันเต็ม
กลายเป็นหนุ่มฮอตซะงั้น นี่ไม่หลงตัวเองเลย จริงๆ
ไอแว่นนี่หว่า?????
กดยืนยันรับเป็นเพื่อนทันที
5 นาที
เอิ่ม....คุณมึงไม่คิดที่จะมาแต้งรับแอดไรงี้เลย
10 นาที
คือ ......มึงควรทักทายกูงี้ป่ะว่ะ???
15 นาที
โอเค แอดมาทำซากไรว่ะ?
20นาที
คือกูรอมึงทำไม?
ติงงงงงงง
Boom ‘สวัสดีครับ ไอโหดเพื่อนใหม่ ยินดีตอนรับสู่ ม.5/5 J’
‘ปัญญาอ่อน’ Mark
Boom ‘ด่ากูอีกแล้ว ไม่สำนึกบุญคุณกูเลย’
‘ใครใช้ให้มึงช่วยห้ะ! ไม่มีมึงกูก็ช่วยตัวเองได้เหอะ’ Mark
Boom ‘ช่วยตัวเองบ่อยหรอ? ฮร่าๆ :P’
‘ทะลึงนะมึง หายเจ็บแล้วว่างั้น’ Mark
Boom ‘แห้ะๆ ก็เจ็บอยู่นิดนึง’
‘เออ’ Mark
Boom‘พรุ่งนี้อย่าลืมเรื่องข้าวน่ะ’
‘เออ ทวงจังเลย’ Mark
Boom ‘กูชอบของฟรี ><’
‘งกกกกกกกกกกกกกกก’ Mark
Boom‘ไม่งกเว๊ยยยยยย ไปนอนแล้ว เบื่อมึง’
‘กูก็เบื่อมึง ไอแว่น ไอขี้แย้’ Mark
Boom ‘กูเบื่อมากกว่า ไอโหด ไอเถื่อน ไอบ้า แบร่ๆๆๆๆๆ’
‘เดี๋ยวจะตบให้แว่นหลุด’ Mark
Boom ‘งื้ออออ คืนนี้ขอให้เจอผีหลอก’
‘ปากมึงนี่ กูไม่เลี้ยงข้าวแล้ว’ Mark
Boom ‘ง่า เลี้ยงงงงงง นอนหลับฝันดีครับ พี่มาร์ค’
‘เออ ฝันดีไอแว่น’ Mark
Boom ‘ชื่อบูมมมมมมมมมม’
‘เออ ฝันดีไอบูม’ Mark
คุยกับมันก็เหมือนคุยกับเด็ก.......โว้ยยยยยย พรุ่งนี้เสียตังค์เลี้ยงข้าวมัน
แต่...........
แต่ผมดันตื่นสาย พอมาถึงร้านก็ต้องรีบพาไอบูมวิ่งเข้าโรงเรียน 1อาทิตย์นั้นผมก็ยังไม่ได้เลี้ยงข้าวมันเลย จนกลายเป็นว่า มันมารอผม ผมต้องมาหามัน แล้วก็วิ่งเข้าโรงเรียน เพื่อไรว่ะ? แต่มันก็ทวงเรื่องเลี้ยงข้าวทุกวัน เลยเปลี่ยนเป็นเลี้ยงขนมปังตอนเที่ยงแทน ไองกเอ้ยยยยยยยย
จากเหตุการณ์ตอนนั้น ผมกับมันก็สนิทกันขึ้นทุกวันๆ
ตอนเช้ามันมารอผมที่ร้านอาหารทุกเช้า วิ่งเข้าโรงเรียนทุกเช้าเช่นกัน
ตอนกลางวันกินข้าวด้วยกัน แล้วผมต้องซื้อขนมปังให้มันทุกเที่ยง
ตอนเย็นก็กลับบ้านพร้อมกัน แล้วผมก็ต้องไปส่งมันทุกเย็น
นี่มึงเป็นเพื่อนกู หรือเป็นทาสมึงว่ะ
*****ปัจจุบัน******
Mark
“โคตรขี้แย ร้องตลอดทางอ่ะ”
“โห้ววววว ตอนนั้นมันเจ็บ แล้วกูก็ยังเด็ก”
“ม.6 มึงก็ยังเด็ก ปัญญาอ่อนด้วย”
“ด่ากูอีกแล้วววววววว”
“กูพอใจ”
“กูหนี้ไอท๊อปไอเติ้ลที่บ่นด่าแกล้งกู มาเจอมึงนี่หนักกว่าพวกมันอีกอ่ะ”
“ช่วยไม่ได้มึงเลือกกูแล้ว สลัดทิ้งไม่ได้ด้วย”
“สลัดไม่ทันแหละ คบมาตั้ง 1 ปี ก็คงต้องทนๆคบมึงไป”
“ทนๆคบ หึหึ”
“ง่ะ มึงนี่โหดเสมอต้นเสมอปลายจริง กูกลัววววววว”
“มึงนี่ก็ปัญญาอ่อนเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ กูรำคาญ”
“รำคาญหรอ?”
“อย่ามาดราม่า ดูรูปนี้ดิ กูอย่างหล่อ......ฮร่าๆๆๆ”
“รูปนี้แม่งอย่างฮาอ่ะ ดูดิ กูใส่แว่นอยู่เลย”
“เออๆ เดี๋ยวนี้ไม่ใส่แล้วหนิ”
“ใส่คอนแท็นเลนส์ ก็หล่อแล้วววววววววววว”
“บ้านมีกระจกป่ะ???”
“แรงงงงงงง กูหล่อแต่สังคมไม่ยอมรับเว้ยยยย”
“หรา~~”
“คร๊าบบบบบบบบบบบ ว่าแต่คุณมึงลืมอะไรไปหรือเปล่า?”
“อะไร?”
“มึงไม่ได้เลี้ยงขนมปังมา 3 วันแล้วน่ะเว้ยยยยยย”
“ไม่เบื่ออีกหรอ???”
“ยังงงง กูจะกิน ป่ะๆๆๆๆ”
“เออออออ”
นี่กูต้องเลี้ยงมึงไปตลอดชีวิตเลยหรอเปล่าห้ะ????? ไอบูม......
ความคิดเห็น