คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : คนมีฟอร์ม
Mark
“ให้กูออกไปส่งไหม???”
“ไม่ต้อง..ดึกแล้ว”
“ทุ่มครึ่งมันดึกตรงไหน?”
“ไม่เถียงกูสักวันจะตายไหม?”
“แล้วไม่ด่ากูสักวันจะตายไหม?”
“ตาย!”
............
..........................
“ก็กูอยากไปส่งอ่า มึงอุตส่าห์มาส่งกูแล้ว กูอยากส่งมึงกลับบ้าง”
“แล้วมึงต้องเดินกลับคนเดียว”
“ไม่เป็นไรๆ”
“หรา แล้วก่อนหน้านี้ทำไมถึงไม่พูดว่ะ”
คือกลับมาจากจตุจักรรถสองแถวมันต้องผ่านหน้าซอยบ้านไอบูมก่อนไงครับ
แล้วมันก็งอแง้ให้ผมเดินมาส่งมันที่บ้าน....ซอยลึกมาก ต้องเดินไกลมาก แล้วอยู่ดีๆ มันก็งอแง้จะออกมาส่งผมที่หน้าซอย
มึง.......กูมาส่งมึง แล้วมึงก็ออกมาส่งกู เพื่อไรว่ะแสรดดดดดด
“โห้ๆ น่ะๆๆๆ กูอยากไปส่งๆ”
“ถามจริงมึงมีจุดประสงค์อะไร?”
“ไม่มี๊!!!!”
เสียงสูงซะด้วยยยยยยย
“บอกมาดีๆ”
“ก้อ.....กู......อยาก.....เล่นกับมึงอ่ะ!”
“เล่น ????”
“ไม่รู้ อยากอยู่กับมึงอ่ะ”
ห้ะ ทำไมมึงพูดแบบนี้
แล้วทำไมกูต้องยิ้มหน้าบานขนาดนี้
^__________________________^
“ไปนอนบ้านกูไหมล่ะ?”
แล้วกูถามอะไรออกไปเนี่ย = =+
“แม่ไม่ให้ นอนบ้านมึงจนจะเป็นบ้านตัวเองอยู่ล่ะ เกรงใจ”
“ฮร่าๆๆๆ งั้นก็อด กูกลับแล้ว”
“ก็จะไปส่งเนี่ยไง”
“อะไรของมึงเนี่ยบูม ”
มันวุ่นวายอีกแล้ว มันเป็นอะไรของมันเนี่ย
อยู่ๆก็ติดผม อย่างกับเด็กติดแม่ - -*
“จะไป”
“มันดึกแล้ว กูไม่อยากเห็นข่าว ว่าเพื่อนกูโดนขมขื่นน่ะเว้ย”
“กูเป็นผู้ชายน่ะเว้ยยยย กูจะไปส่งมึง”
“อะไรหนักหนา มาๆ เข้าบ้านเลย”
เปลี่ยนเป็นจับแขนมันลากเข้าบ้านแทน
แต่ทำไมตัวมันรุ่มๆแบบนี่ว่ะ
“มาร์คคคคคคคคค จะไปส่งอ่ะ”
“มึงไม่สบาย”
เอื้อมมือไปแตะหน้าผากมัน ตัวก็รุมๆ ตาก็แดงๆ
สมควรครับ เมื่อวานเมาหัวราน้ำ พออีกวันออกเที่ยวตะลอนตากแดดตากลม
“สบายดี”
“เถียงจังเลย ไปนอนเลยมึงอ่ะ”
“ไม่เอาๆ จะไปส่งมึง ไม่นอน”
“นิสัยแบบนี้สงสัยจะไม่สบายอีกแล้วน่ะสิ”
แม่ไอบูมเดินมาแตะหน้าผาก
อ๋ออออออออออออ ! พอจะรู้แล้ว ไอนิสัย เอาแต่ใจ งอแง้ ง๊องแง๊ง โวยวาย แบบนี้มันก็เป็นอยู่ปกติแหละครับ แต่จะอัพเลเวลเมื่อเวลา มันไม่สบาย กับเวลาเมา นิสัยพวกนี้จะยกกำลังสองทันที ผมก็เคยเจอนิสัยแบบนี้มาประมาณ 3-4 ครั้ง
“ไปนอน เดี๋ยวถึงบ้านจะโทรหา โอเคไหม???”
“เบื่อมาร์ค ชอบเอาแต่ใจ”
เอิ่ม....ใครกันแน่ที่เอาแต่ใจ
“ขอให้ออกไป แล้วเจอรุมโทรม หึ ไม่มีกูปกป้องด้วย”
เอิ่ม....มึงปกป้องกู โถ่วววววว เอาตัวเองให้รอดเถอะ
“ไปซิ ! ยืนทำอะไร? หรือว่ากลัวโดนรุมโทรม?”
“กลัวมึงตายก่อนเนี่ย! กินยาแล้วไปนอนไป้”
“เอออออออออออ!”
“ถึงแล้วจะโทรหา ถ้าไม่รับมึงตายยยยยย!”
ก็ยกมือไหว้แม่ ไหว้น้า ก่อนออกจากบ้าน แม่กับน้ามันก็ดูขำๆครับ คงจะชินกับนิสัยลูกหลานของตัวเองแล้ว
อ๊ากกกกกกกกกกก นั่งรถ เดินเที่ยวมาแทบทั้งวัน ได้นอนเตียงนุ่มๆสบายๆ แล้ว ตอนนี้พูดได้คำเดียวว่าพร้อมหลับ!
22.30 น. เวลานี่ไม่ใช่เวลานอนครับ แต่มันล้าไม่ไหวแล้วจริงๆ เฟซบงเฟวบุ๊คก็ไม่เปิดเลยครับ ตอนนี้ขอลาไปนอนนน กราบสวัสดีราตรีสวัสดิ์
กำลังจะเคลิ้มหลับ แต่เสียงข้อความเข้า
///////////บูม////////////////
-ไหนว่าจะโทรมาไง หายเลยน่ะครับ มึง!-
เอออออออ ลืมเลยว่าต้องโทรหามัน
รอสายไปสักพักมันก็ยังไม่รับ.....เอ้า ข้อความก็พึ่งส่งมา
ส่งกลับไปหามันบ้าง....
-โทรไปแล้วทำไม ไม่รับครับมึง-
แล้วก็ส่งกลับมาอย่างรวดเร็ว
-ทำไมไม่รอโทรพรุ่งนี้เช้าเลยน่ะ ครับมึง-
ดูมันตอบบบบบ กวนตีน ส่งกลับไปหาแม่ง
-เออ งั้นกูนอนแล้ว-
1
2
3
4
5
6
7
8
9
หายไปนานเลยครับ สงสัยหลับไปแล้วเลย ไม่ตอบกลับ
~~อืด อืด~~
-มึงผิดสัญญา........ L-
มันส่งกลับมา พร้อมอิโมคอนทำหน้าเศร้า
โทรไปหามันเลยดีกว่า เอาให้รับให้ได้ ไม่ชอบเวลามันเป็นแบบนี้ !
1 สาย ไม่รับ
มึงจะกวนตีนกูไม่ถึงไหน
2 สาย ไม่รับ
ไอสัด รับซิว่ะ
3 สาย ไม่รับ
กูหงุดหงิดแล้วน่ะเว้ยยยยย
4สาย ไม่รับ
บูมมึงอย่าเล่นแบบนี้
5สาย ไม่รับ
ถ้าสายนี้มึงไม่รับกูจะไม่โทรแล้วน่ะ
~~อืด อืด
//// บูม///////
‘ไม่ต้องโทรมาแล้ว กูปวดหัวจะนอน’
กดโทรออกหามันอีกครั้งงงงงงงง
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้’
เฮ้อออออออ มึงโกรธเพราะเรื่องแค่นี้หรอ????
ทำไมมึงชอบทำให้กูรู้สึกแบบนี้
ทำไมมึงต้องทำให้กูรู้สึกผิด
กูขอโทด....
-กินยาก่อนนอนด้วย พรุ่งนี้กูจะโทรหา ฝันดี-
ข้อความสุดท้ายของคืนนี้.....
ตื่นเช้ามาสิ่งแรกที่ผมต้องทำคือ........
‘เลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้’
โทรหามัน แต่ปิดเครื่อง นี่ก็เจ็ดโมงแล้วน่ะ ทำไมมันไม่เปิดเครื่อง .....
7.15 น. รีบออกจากบ้านทันที มันคงนั่งรออยู่ที่ร้านอาหารหน้าโรงเรียนอย่างทุกๆวัน
แต่..........
ทำไมวันนี้มันไม่อยู่
หรือว่าเข้าโรงเรียนไปก่อน สงสัยครั้งนี้จะโกรธจริง
หลังจากเคารพธงชาติเสีย คือ มันไม่ได้มาเข้าแถว แล้วมันหายไปไหน ลองถามคนอื่นแล้วก็ไม่มีใครเห็นมัน........โทรไปก็ปิดเครื่อง.......
“มาร์คทำไมไอบูม มันไม่มาเรียนว่ะ?” >> เปรม
“มันไม่ค่อยสบาย”
“จริงดิ เย็นนี้ไปเยี่ยมมันกัน กูคิดถึงมันจะตายอยู่แล้ว” >>เติ้ล
“คิดถึงมันทำเชี่ยไร? !!!!”
“เหยดดดดดด มีหวงด้วย หึงหรอครับบบบบ” >>> เติ้ล
“พ่องงงงง ไม่ได้หึง หวงไรทั้งนั้น”
“หรา แต่กูคิดถึงมันว่ะ เย็นนี้ไปหามันกัน” >> เติ้ล
“จริงๆ คิดถึงเหมือนกัน” >>เปรม
“งั้นกูไปด้วย อยากตบหัวมันจะแย่อยู่แล้ว ฮร่าๆๆๆ” >>อาร์ต
“แล้วมึงจะไปไหม มาร์ค” >>เปรม
“ไม่อ่ะ ไปเหอะ”
“เหยยยย ไม่ไปดูเพื่อนซี้มึงหน่อยหรอ?” >>ท๊อป
“ไม่! พวกมึงจะไปก็ไปเหอะ”
“ไปดูมันหน่อย ว่ามันเป็นอะไรมากหรือเปล่า?” >>ท๊อป
“รอมันตายแล้วเรียกกูไปฝั่งศพรอบเดียวเลยแล้วกัน”
“เหยดดดดด นี่ไม่เป็นห่วง ไม่คิดถึงมันเลย”>>เติ้ล
“แค่มันหายไปวันเดียวจะอะไรขนาดนั้น”
“แหม่ๆ แล้วใครน่ะ ที่ตอนเช้ามาก็ถาม...บูมอยู่ไหน?” >>บาส
“ตกเที่ยงกินข้าวก็นั่งเป็นหมาหงอย” >>เปรม
“อย่าฟอร์มให้เยอะ กูดูมึงออกหรอก” >>อาร์ต
“มึงพลาดแล้วล่ะๆ แยกย้ายๆ กูต้องไปส่งสาวอีก”
“เอ้อออออ อย่าเห็นว่าตอนเย็นไปโผล่บ้านไอบูมล่ะ” >>อาร์ต
……………….
ไอเชี้ยยยยยยยยย!
…………………….
รู้ทันกูตลอดซิน่ะ พวกมึง
ไปส่งสาว ก็อนาคตก็คงเป็นแฟนในเร็ววัน
ถามว่าผมจีบหลายคนไหม???? ตอบได้เลยว่าเยอะ แต่ถ้าคนที่ผมจะเลือกมาเป็นแฟนจริงๆ ผมคัดมาเป็นอย่างดีครับ ต้อง นิสัยดี น่ารัก มีความเป็นตัวของตัวเองสูง ซึ่ง น้องมิ้นคนที่ผมไปส่งตรงทุกอย่าง >///////////////////<
ต่อไปก็คงต้องไปหาไอบูม.....นี่ยังไม่รู้เลยว่ามันหายโกรธ หรือยัง ?
แล้วก็ไม่รู้ว่าพวกเพื่อน 4-5 ตัว มันกลับหรือยัง?
ไปทำฟอร์มไว้เยอะครับ ถ้าไปเจอมันที่บ้านไอบูม.......เสียฟอร์มชัววร์ๆ
ตอนนี้ก็ห้าโมงเย็นแล้ว ไอพวกนั้นออกไปตั้งแต่โรงเรียนเลิก ป่านนี้คงกลับกันหมดแล้ว ไปเลยดีกว่า
ถึงหน้าบ้านมันแล้ว โล่งอกไม่มีรถจอดหน้าบ้าน.......
แต่พอเปิดประตูรั้วไป เท่านั้นล่ะ
“ซิบหายแล้วกู!”
รีบใส่เกลียร์เดินถอยหลังอย่างรวดเร็ว
“แหม่ๆ พึ่งมาถึงจะรีบไปไหนล่ะครับ?” >> เปรม
น้ำเสียงติดกวนตีน ถ้าไม่เห็นว่ามึงเป็นเพื่อน ซัดหน้ามึงคว่ำไปแล้ว
“ขึ้นไปหามันซิ ไอบูมมันบ่นมาเคืองมึงอยู่ ไปทำอะไรมันอีกล่ะ รีบไปง้อเลย” >อาร์ต
“อ่าเคๆ”
ถ้ายอมง่ายๆแบบนี้ผมก็เสียฟอร์มแย่อ่ะดิ ขอปิดท้ายหน่อย
“ที่กูมาเนี่ย เพราะมันเป็นทางผ่านหรอกน่ะ พึ่งไปส่งสาวมา มันต้องผ่านพอดี”
ฮร่าๆๆๆๆๆ เนียนชนะเลิศ........!!!!!!!!
“สาวมึงเนี่ยใคร น้องมิ้นป่ะ???”>>บาส
“ใช่ๆ ทำไม?”
......................................
............................................................................
“รู้สึกน้องเค้าจะอยู่บ้านข้างๆกู ทางผ่านพ่องมึงอ่ะ คนละโยกเลย”>>บาส
“ก้ากกกกกกกกกกกก”
แล้วพวกแม่งก็ระเบิดหัวเราะ
กูวางฟอร์มไว้ตลอด.....แต่.......
ไว้อาลัยให้กับตัวเอง 10 วินาที - -*
“เชี่ยยยยย มึงชนะอีกแล้ว พอเลยไอเติ้ล เบื่อมึงแล้ว ไม่เล่นๆๆๆ”
“มึงอ่อนเอง กูไม่ผิด อ๊ากกกกกก ปล่อยกู”
“ไม่ปล่อย มึงตายยยยยย ย้ากกกกกกก”
ดูจากสภาพแล้ว
ไอบูมบีบคือไอเติ้ล พร้อมกับกระโดดขี่หลัง ส่วนไอเติ้ลก็เหวี่ยงไอบูมไปมา
สุดท้าย ไอเติ้ลเหวี่ยงไอบูมลงกับเตียง กลายเป็นว่า ไอเติ้ลคร่อมไอบูมอยู่
แล้ว................
ไอเติ้ลก็ค่อยๆเลื่อนหน้า......ไปใกล้กับไอบูม
มันใกล้ไปไหม? ไม่ใช่ล่ะๆ
พวกมึง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“เล่นเหี้ยอะไรกัน ?!”
ไอเติ้ลสะดุ้ง พร้อมกับหัวเราะแห้งๆ ออกมา ผมจ้องมัน แต่เหมือนมันพยายามจะหลบตา..
“กูไปก่อนน่ะ”
เติ้ล......มึงทำตัวน่าสงสัย
“ไหนว่าจะไม่มา”
“เมื่อกี้เล่นอะไรกัน???”
“ห้ะ ก็กระโดดขี่หลัง บีบคอกันปกติอ่ะ ทำไม?”
“แล้วทำไมมันเอาหน้าใกล้มึงขนาดนั้น?”
“มันจะแกล้งกูมั้ง”
“อืม”
ขอให้มันแค่แกล้งจริงๆเถอะ เพราะดูจากสายตาไอเติ้ลตอนนี้มันทำให้ผมใจเสียยังไงก็ไม่รู้ ไม่รู้ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น รู้แค่ว่าไม่ชอบ!!!!!!!
“เล่นขนาดนี้แสดงว่าหายแล้วไง?”
“อื้ม!”
“แล้วหายโกรธกูยัง?”
“ยัง!”
“มึงอย่ามาเยอะดิ เรื่องแค่นี้”
“ทำไมมึงนิสัยแบบนี้ว่ะ สัญญาก็คือสัญญา เวลากูพูดอะไรกับมึง กูเคยผิดสัญญาไหม? ก็ไม่เคย แต่มึงอ่ะ ผิดประจำเลย เรื่องเล็กเรื่องน้อยถ้าสัญญาแล้วก็ต้องทำให้ได้ มึงเข้าใจที่กูพูดไหม? ห้ะ มึงเข้าใจไหม?????”
“โอเค กูเข้าใจ กูขอโทด”
“เออ แล้วก็หัดทำให้ได้ด้วย กูขี้เกียจจะต้องมาบ่นให้มึงฟัง”
“กูก็ขี้เกียจฟังมึงบ่น ไปกินยาแล้วนอน พรุ่งนี้จะได้ไปโรงเรียน”
“กินแล้ว ไอเติ้ลมาถึงก็บังคับให้กูกินเลย”
ไอเติ้ลอีกแล้ววววววว
“เติ้ลมันบอกว่าที่มึงไม่มาหากูเพราะมึงไปส่งสาว ใครว่ะ แฟนหรอ???”
“ยังไม่ใช่ แต่อนาคต แฟนชัวร์”
……………….
“แล้วมึงจะติดแฟนไหม?”
“เห็นกูเป็นคนแบบไหน?”
“อย่าทิ้งกูน่ะ สัญญาน่ะๆ”
“ใครจะกล้าทิ้งมึง”
ใครจะกล้าทิ้ง เพื่อน
ใครรจะกล้าทิ้ง คนที่ทำให้เรามีความสุข
ใครจะกล้าทิ้ง คนที่ยืนอยู่ข้างเราเสมอ
ใครจะกล้าทิ้งคนที่เรามีความรู้สึกดีๆแบบนี้ด้วยได้
คนเราไม่ได้ต้องการคนที่ดีเลิศ เราแค่ต้องการคนที่อยู่ข้างเรา ทำให้เรายิ้มได้
แล้วคิดว่าผมจะกล้าทิ้ง ‘เพื่อน’ ที่ผมรู้สึกแบบนี้ได้หรอ???
“ไม่มีอยู่ในความคิดอยู่แล้ว”
“ฮร่าๆ เป็นห่วงกูล่ะซิ ดูซิ”
มันยืนโทรศัพท์ให้ผมดู ข้อความเมื่อคืน
-กินยาก่อนนอนด้วย พรุ่งนี้กูจะโทรหา ฝันดี-
“กูส่งผิด”
“ง่า”
“จริงๆ กูจะส่งให้คนอื่น”
“เบื่อมึง”
ฮร่าๆๆๆๆ เห็นมันทำหน้าแบบนี้แล้วอดอมยิ้มไม่ได้
“ล้อเล่นส่งให้มึงนั้นแหละ”
“นั้นไง ห่วงกูล่ะซิ๊”
“กูกลัวมึงตายมากกว่า”
“เป็นห่วงกับกลัวกูตาย เส้นบางๆมันกั้นกันอยู่ช้ะ?”
“เส้นหนาเลยล่ะ”
“วู๊ๆ ไอเลว ไม่เคยห่วงเพื่อนเล้ยยยย”
“รำคาญเสียงมึงว่ะ เมื่อไหร่ ยาจะออกฤทธิ์เนี่ย”
“อีกนานนนนนนนนนน”
“รู้งี้ เอายานอนหลับมาให้มึงกินด้วยก็ดี”
“งื้อออ จะวางยากู มึงจะข่มขืนกูใช่ไหม??? ฮร่าๆๆๆๆๆ”
“อยากโดนไหมล่ะ?? หึหึ”
จัดการคร่อมมันไว้แล้วครับ ตอนนี้หน้าห่างกันแค่คืบ...
งานนี้สนุกแน่ๆๆๆ ฮร่าๆๆๆๆ
เลื่อนหน้าไปใกล้หน้ามันเรื่อยๆ
เรื่อย เรื่อย
เรื่อย เรื่อย
เหยยยยยยยยย
“มาร์ค อุ๊บ!”
……………………
……………
…….
….
.
ซวยแล้วกู
ผ้ามันดันลื่น.....แขนก็ไหลไป.....หน้าก็เลยลงไปพอดี.....ปากกับปาก
................................
ปากต่อปาก
ตามองตา
เอิ่ม..........................
“เหยยยย กูขอโทดๆๆ”
“หยี้ๆ งื้ออออออ”
คือ........มึงรังเกียจกูมากขนาดนั้นเลยหรอ????
แต่.......ทำไมกูรู้สึกดีจังว่ะ - -*
“อย่าเช็ดแรง ปากมึงแดงหมดแล้ว”
จับมือสองข้างมันลง....ถ้าปล่อยไว้มันคงขยี้จนปากมันลอกออกมา
แล้ว.....มึงจะมองหน้ากูทำไม ขนาดนี้????
“เขินกูหรอ??? ว้ายยยย หน้าแดงหมดเลย”
“เขินพ่องมึงซิ”
“เขินกูก็บอก มาร์คเขินหรอ??? ฮร่าๆๆๆๆๆ”
“ไม่เขินเว้ย ให้จูบอีกรอบก็ได้มาดิๆ”
แกล้งยื่นหน้าไปใกล้ๆ มัน มันก็สะบัดหน้าหนี
หึ ใครกันแน่ที่เขิน
“ไอบ้า”
มันด่าเสียงแผ่ว......
ถามว่าเขินไหม? ก็เขินมาก
ก็ไม่เคยมาปากสัมผัสกับปากผู้ชายด้วยกันนิ แถมมันยังเป็นเพื่นอสนิทอีกต่างหาก
“อย่ามัวแต่เขินนอนไปๆ”
“เขินบ้าอะไร? จะนอนแล้ว มึงกลับบ้านไปเหอะ”
“ไม่กลับจะอยู่ดูมึง”
“เป็นห่วงเค้าล่ะซิ๊ ใช้ป่ะๆ”
“แล้วมึงเขินกูใช่ป่ะๆ”
“มึงห่วงกู”
“มึงเขินกู”
“มึงห่วงกู”
“มึงเขินกู”
“มึงห่วงกู”
“มึงเขินกู”
“เออกูห่วง/เออกูเขิน”
มองหน้ากันสักพัก……เหมือนกำลังจะหาคำตอยอะไรสักอย่าง ต้องเป็นผมซะเองที่หลบสายตามัน
“แล้วมึงไม่เขินกูหรอ?”
……….
…..กูก็เขินมึงนั้นแหละ
แต่ก็ไม่กล้าพูด แค่ยอมรับว่าห่วงมึง คนอย่างกูพูดก็อายเต็มทนแล้วน่ะเว้ยยยย
ไม่
ไม่
ไม่พูดเด็ดขาดดดดดด จะไม่เสียฟอร์ม
“โว้ยยยยย เมื่อไหร่ยาจะออกฤธิ์”
“เอ้า....กลบเกลื่อน จะฟอร์มไปไหน?”
“กูกลับบ้านแล้ว”
รีบเดินเปิดประตูออกมาทันที
เฮ้อออออออ ดีที่มันไม่ออกมาตาม
วันนี้พลาดท่าเสียฟอร์มไปเยอะเลย.............ไอบูมนะไอบูม
ความคิดเห็น