นางมารข้าไม่รักเจ้าหรอก (จบแล้ว)
นางมาร ข้าจะไม่ยอมเป็นทาสเจ้าหรอก! จงจำไว้เถิด หากเจ้าตายเมื่อไหร่ ข้านี่แหละจะหัวเราะเป็นคนแรกและสาปส่งเจ้าด้วย!
ผู้เข้าชมรวม
1,898
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
แท็กนิยาย
นางมาร บุรุษรูปงาม ยิ่งเกลียด ยิ่งรัก ยิ่งหักห้าม ยิ่งคิดถึง ปิศาจ หุบเขาไร้แสง นิยายจีนโบราญ ลักพาตัว หวังเยี่ยน
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
แจ้งข่าว โปรดอ่าน สำคัญมาก
ตอนพิเศษ ปัจฉิมบทหุบเขาไร้แสง ปล่อยให้อ่านฟรีกันแล้วจ้า
คลิกได้ด้านล่างนี้เลยจ้า อ่านแล้วช่วยคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ
นับจากนี้ ไรท์จะลง "นางมารข้าไม่รักเจ้าหรอก" ให้อ่านฟรี
ตั้งแต่วันนี้ถึงวันที่ วันที่ 16 พ.ค. 2564 เวลา 00.00 เท่านั้นนะคะ
ขอบคุณที่สนับสนุนไรท์อีกครั้งค่ะ
-สหายจันทรา-
หวังเยี่ยน จอมยุทธหนุ่มรูปงามอันดับหนึ่งของยุทธภพเกิดไปต้องตานางมารที่กำลังเบื่อหน่ายในคืนวันพระจันทร์เต็มดวง นางยืนกรานจะพาเขาไปด้วย แต่เมื่อเขาไม่ยินยอม นางจึงทำให้เขาอัปลักษณ์เป็นที่รังเกียจของผู้คนบีบบังคับให้เขายอมจำนนกลับหุบเขาไร้แสงไปกับนางจนได้ อยู่ที่นั่นเขาถูกทารุณสารพัด
นางจับเขาไปอยู่กับสัตว์ปิศาจให้ไล่กัดจนเขาต้องหนีหัวซุกหัวซุน ส่วนนางหัวเราะชอบใจ
ในยามที่นางดูเหมือนจะใจดีสอนวิชาให้ พลังก็สะท้อนกลับจนเขานอนซมไปหลายวัน นางก็..หัวเราะชอบใจ
นางสอนให้เขาทำงานมากมาย คอยรับใช้ข้างกายไม่เว้นแม้แต่การอาบน้ำ ทำให้เขาเป็นกลายบ่าวรับใช้ผู้ซื่อสัตย์ข้างกายนาง
แต่เขาจะไม่มีวันยอมจำนนให้กับนางเป็นอันขาด และวันที่เขาเฝ้ารอคอยก็มาถึง
นางมารใกล้ตาย เขาดีใจแทบคลั่ง
ยามนางจากไปแล้ว ใจเขากลับว่างโหวงประหลาด
หวังเยี่ยนเจ้าคงลืมคำปฏิญาณของตนไปแล้วกระมัง ว่าจะไม่รักนางมารผู้นั้น!
เรื่องนี้ทำเป็นอีบุ๊ก
เรื่องนี้เขียนมานานแล้วค่ะ แต่เขียนช้ามาก เลยคิดว่าต้องเอามาลงจะได้กระตุ้นตัวเองให้เขียนให้จบค่ะ ขอบคุณนักอ่านล่วงหน้าเลยนะคะถ้าคอมเม้นพูดคุยกัน แค่คนอ่านก็ดีใจแล้วค่ะ ขอฝากนามปากกานี้ด้วยนะคะ จีนเรื่องแรกเลยค่ะ
ปล. นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาตามจินตนาการของสหายจันทรา ไม่มีอยู่จริงโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
ผลงานอื่นๆ ของ สหายจันทรา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ สหายจันทรา
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น