คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : ตอนที่ 13 ❁ ความลึกซึ้ง 100% ❁
ตอนที่ 13
ท่านชายชักสงสัยแล้วว่า แท้จริงแล้วเรื่องที่น้องกำลังคิดมากคือเรื่องไหน
เพราะคนตัวเล็กจงใจจะปิดบังไม่พูดมันออกมา หากมันไม่ใช่สาเหตุของอาการเศร้าหมองของน้อง เขาจะไม่บังคับถามไถใด ๆ อีก แต่ยามนี้มันเลยเถิดไปไกลแล้ว
เขาไม่อยากให้คุณแบมต้องคิดมากไม่ว่าเรื่องใด สิ่งใดกันที่กวนใจดวงน้อย
“น้องแบมต้องบอกพี่แล้วนะคะว่าเกิดอะไรขึ้น ถ้าน้องแบมไม่พูด พี่เสียใจนะคะ”
เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมา ทั้งน้ำเสียงที่เว้าวอนบวกสีหน้าของท่านชาย
ทำเอาคนตัวเล็กถึงกับเม้มปากแน่นจนอยากจะร้องไห้ คุณแบมไม่เคยเจ้าน้ำตาขนาดนี้มาก่อน
ทำไมกับท่านชายมาร์คถึงได้กลายเป็นเด็กขี้แยขนาดนี้
แต่คุณแบมไม่อยากเป็นเด็กไม่ดี ถ้าท่านชายต้องมาเสียใจเพราะตนคงรู้สึกผิดไปอีกนานเพราะฉะนั้นคุณแบมยอมแล้วก็ได้
“ท่านหญิงโชอา... กับพี่ชายมาร์ค... ทรงระ...”
“เพื่อนค่ะ โชอาเป็นแค่เพื่อน”
ไม่ต้องรอให้น้องถามต่อให้ลำบากใจ คนใจบริสุทธิ์อย่างท่านชายก็ชิงไขกระจ่างไปก่อนเสียให้มันชัดเจน
จนตอนนี้เขารู้แล้วว่าทำไมน้องถึงได้คิดมาก คงต้องโทษความเลินเล่อของตัวเองที่ไม่ยอมบอกน้องตั้งแต่คราแรก
กลายเป็นว่ามันเริ่มเป็นแผนเรื้อรังกัดกินหัวใจน้องจนถึงตอนนี้
และเหตุการณ์เมื่อตอนเย็น คุณแบมมีท่าทางเปลี่ยนไป คงจะเป็นเพราะรับรู้ถึงการพบปะกันระหว่างท่านชายและท่านหญิงโชอา
ถึงแม้มันจะไม่มีอะไรเลยสำหรับเขา แต่คนที่ไม่รู้เรื่องแบบน้องต้องคิดมากขนาดไหน
คนที่แย่ที่สุดกลับก็คือท่านชายเอง
ส่วนคนตัวเล็กเอง หลังจากได้ยินคำหนักแน่นของท่านชาย ความกังวลที่อยู่ในใจก็มลายหายสิ้นราวควันถูกสายลมพัด ใบหน้าหวานเงยหน้าเผชิญสามี ที่นั่งตัวตรงอยู่ตรงหว่างขา ท่วงท่าจาบจ้วงของตนกับท่านชายมันค่อนข้างอันตราย เสี่ยงต่อการเสียตัวอยู่มาก หากทว่าคุณชายหมอกลับไม่ผละหนี
“น้องแบมฟังพี่นะคะ... ทั้งชีวิตของพี่ไม่เคยมอบหัวใจให้ใครเลยสักครั้ง
การที่เราได้แต่งงานกันไม่ใช่เพียงพันธะของเด็จพ่อกับท่านชายภาษกร แต่เป็นเพราะพี่หลงรักน้องแบมตั้งแต่คราวนั้น
พี่เลือกน้องแบมเพราะรักไม่ใช่จำใจ น้องแบมมองสิคะว่าผู้ชายตรงหน้าคิดอย่างไรกับเรา”
ใบหน้าคมมุ่งมั่นแสดงให้เห็นถึงความจริงใจ คุณแบมไม่เห็นแววตาวอกแวกจากอีกคนเลยสักนิดเดียว
กลายเป็นว่าน้องเองที่ไม่สามารถสบตากับคนพี่ได้นาน จู่ ๆ ก็รู้สึกเขินอายจนไม่กล้ามองตอบ
“คุณแบมเข้าใจแล้วกระหม่อม... คุณแบมจะไม่คิดมากอีกแล้ว” เสียงหวานตอบอย่างอ่อมแอ่ม
ใบหน้าของคุณชายหมอแดงไม่จางลงเลยสักนิด
อยู่กับท่านชายผู้นี้แล้วคุณแบมคงกลายเป็นไบโพล่าเข้าจริง ๆ เดี๋ยวเศร้าเดี๋ยวเขินเดี๋ยวใจเต้นรัว
เฮ้อ เหนื่อยจริงเชียว
“ขอบคุณค่ะที่เชื่อใจ คราวนี้อย่าคิดมากอีกนะคะ ให้พี่คิดมากคนเดียวก็พอ”
เอาใจแต่ใจจังนะ...
ถึงอย่างนั้นน้องก็ยอมให้คนพี่ตามใจตัวเอง ด้วยการพยักหน้าตอบรับ ท่านชายมาร์คยื่นหน้าไปใกล้พักตร์มนก่อนจะฝังจมูกโด่งเป็นสันที่ปรางนุ่มอย่างฉกฉวย
ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเพื่อหวังไปชำระกายบ้าง เห็นที่วันนี้ก็คงนกอีกตามระเบียบ
คงต้องรีบไปจัดการความรู้สึกค้างคาของตัวเองด้วยหัตถ์คู่เดิม
พูดแล้วก็เศร้าแต่ต้องอดทน
หมับ!
หากทว่า ข้อมือกลับถูกฉุดรั้งไว้ด้วยมือนุ่มเล็กของว่าที่คุณหมอคนสวย
ท่านชายทำหน้าฉงนมองการกระทำของภรรยาตนอย่างแปลกใจ เพราะตอนนี้คุณแบมกลายเป็นเชอรี่สดแดงปลั่งพร้อมเก็บเกี่ยว
ยามได้เห็นดวงตากลมสวยของน้องช้อนมองขึ้นมายิ่งทำให้ความอดกลั้นที่กักเก็บไว้แทบทะลุออกมา
จะลงโทษพี่หรืออย่างไรคะคนดี
“หะ ให้คุณแบมอาบน้ำให้นะกระหม่อม...”
!!
ฟ้าจะทดสอบความอดทนของท่านชายหรืออย่างไร เหตุใดถึงได้ทำให้น้องเอ่ยออกมาแบบนั้น
ท่านชายถึงกับช็อกไร้การไหวติง ก่อนจะสะบัดหน้าเรียกสติตัวเองอีกครั้ง เมื่อกี้เขาไม่ได้หูฝาดไปเองใช่ไหม
แต่ปฏิกิริยาของคุณแบมมันตรอกย้ำแล้วว่าเขาไม่ได้ฝัน หูเขาไม่ได้ฝาด
“น้องแบมรู้ตัวไหมคะว่าพูดอะไรออกมา” ท่านชายพยายามคุมน้ำเสียงไม่ให้แกว่งไปกับห้วงความรู้สึก
ยังเห็นศีรษะทุยพยักแผ่ว หัวใจในอกแกร่งยิ่งเต้นรัว
หรือว่า... ฟ้ากำลังมอบของขวัญให้กับเขากัน
“คุณแบม... พะ พร้อมแล้ว”
“มาห้ามพี่ทีหลังไม่ได้แล้วนะคะ” ท่านชายเอ่ยถามอีกครั้ง
“อื้อ”
พรึบ!!
“ถ้าอย่างนั้น... รบกวน ‘อาบน้ำ’
ให้พี่หน่อยนะคนดี”
“อื้อ...”
ริมฝีปากบางบวมเป่งเริ่มเปลี่ยนสีเมื่อถูกฉกฉวยมาเกือบห้านาทีไม่นับรวมก่อนหน้านี้
ท่านชายตรงหน้ากระทำปล้ำจูบอย่างมูมมามไม่ยอมผละออกเลยนับตั้งแต่ที่ร่างของคุณแบมถูกอุ้มมานั่งลงที่เคาท์เตอร์ของอ่างล้างหน้า
ห้องน้ำขนาดใหญ่กว้างขวางหากแต่เสียงของการกระทำจากทั้งคู่กลับดังก้องกังวานไปทั่วทั้งห้อง
ชุดนอนปีเตอร์แพนถูกกองอยู่ที่พื้นอย่างน่าสงสาร
แต่ถึงอย่างนั้นก็คงไม่เท่ากับเจ้าของชุดที่กำลังตกเป็นเหยื่อของนายพรานตัวร้ายที่ไม่ยอมให้อิสระใด
ๆ กับเจ้าลูกกวางตัวนี้อีก ท่านชายกำลังหลงระเริงกับรสชาติหอมหวานภายใต้ชื่อหม่อมราชวงศ์กันต์พิมุก
ที่ไม่ว่าจะลิ้มลองกี่ครั้งต่อกี่ครั้งก็ไม่เพียงพอต่อคนมักมากเช่นเขา
ขาขาวนวลไร้ที่ติถูกจับแยกออกโดยมีร่างหนาของชายชาติทหารแทรกอยู่ตรงกลาง
มือเรียวบีบบ่าแกร่งจิกลงที่เส้นเลือดปูดตามกล้ามเนื้อของท่านชายเมื่อถูกกระทำให้เสียวกระสัน
คุณแบมถูกขโมยตัวโตปล้นชุดออกจนหมด ไม่เหลือแม้แต่กางเกงชั้นใน หากแต่โจรคนนั้นเองก็ไม่ต่างกัน
น้องยังหลับตาไม่กล้ามองร่างกายกำยำของสามี เผลอเห็นไปตอนแรกเท่านั้น
ด้วยเพราะถูกมนต์สะกดจากท่วงท่าเซ็กซี่ของท่านชาย ภาพที่นิ้วแกร่งไล่ลงไปที่กระดุมแต่ละเม็ดบนกายหนายังติดตา
ท่านชายไม่ได้รีบร้อนแต่สายตากลับไม่ละออกจากภรรยาคนสวย รูปร่างดีเพราะออกกำลังกายสม่ำเสมอยิ่งมองยิ่งไม่อาจละสายตาได้
ผิวกายของท่านชายไม่ได้ลื่นละเอียดเหมือนคุณแบม แต่เป็นเสน่ห์ที่ผู้ชายควรจะมี เส้นเลือดตามสันคอและแขนเป็นสิ่งหนึ่งที่คุณหมอตัวน้อยจ้องมองอย่างเผลอไผล
เผลอขนาดที่คนพี่ล้อนจ้อนตรงหน้ายังไม่รู้ตัว ถ้าไม่ถูกอุ้มมาวางไว้ที่เคาท์เตอร์นี่คงไม่ได้สติ
และหลังจากนั้นตากลมโตของคุณชายตัวเล็กก็ไม่เคยลืมขึ้นมาอีกเลย
“ลืมตาหน่อยได้ไหมคะคนดี...”
“...งื้ออ”
“ถ้าไม่ลืมตาพี่จะลงโทษแล้วนะ...”
cut... 
จริงอย่างคิด... คุณชายหมอป่วยจนได้
คงโทษใครไม่ได้นอกจากท่านชายมาร์ค คนตัวสูงจึงต้องรับผิดชอบด้วยการดูแลภรรยาตัวเล็กอย่างเป็นพิเศษ
ทั้งคู่ลาพักจากหน้าที่ของตนเมื่อตัวคุณแบมเองก็ไม่สามารถลุกขึ้นไปยังมหาวิทยาลัยได้
วังเทวะโรจนหิรัญถึงกับวุ่นเมื่อคุณคนโปรดล้มป่วย แต่พอรู้สาเหตุการป่วยก็พากับทำเฉไฉบ้างก็หน้าแดงไปเป็นแถบ
ๆ
ก็นะ ท่านชายเขาวิ่งวุ่นหายาแก้ปวดเมื่อยกล้ามเนื้อกับยาอักเสบเสียแบบนั้น
คุณแบมผู้ไม่รู้เหตุการณ์ภายนอก หาได้รู้ไม่ว่าท่านหญิงม่านฟ้าแทบจะแต่งชื่อรอรับขวัญหลานเอาไว้แล้ว
ถึงจะดูเห่อ แต่พระองค์คาดหวังไว้มากว่าจะได้เห็นเจ้าตัวเล็กตัวน้อยวิ่งวุ่นภายในวัง
กระนั้นแล้วเรื่องที่สำคัญที่สุดคือสุขภาพของลูกสะใภ้ คุณชายของวังภูวกุลอายุอานามยังน้อยอยู่
กลัวจะเจ็บป่วยหนักจึงเตรียมโสมชั้นดีไว้บำรุงกายส่งมอบให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ซึ่งเป็นผู้เดียวที่เข้าออกห้องนอนนั้นได้
ร่างสูงของชายหนุ่มเดินถือถาดโจ้กหมูกับยาบำรุงต่าง ๆ จากมารดาเข้ามาวางที่โต๊ะข้างเตียง
ร่างจ้อยเจ้าของใบหน้างามที่บัดนี้ซีดไร้สีเพราะพิษไข้ ชวนให้คนมองรู้สึกสงสารจับใจ
เพราะเขาไม่ยั้งมือรบกวนคนตัวเล็กจนเกือบรุ่งสางทั้งที่น้องพึ่งเคยกระทำเป็นครั้งแรก
แต่ว่าภายใต้ความรู้สึกผิด เขากลับรู้สึกดีอย่างน่าประหลาด
มันคล้ายความตื้นตันใจอยู่ในทรวงเมื่อสามารถครอบครองร่างกายงามของภรรยาได้
มันไม่ใช่เพียงร่วมสัมพันธ์ แต่เป็นการการันตีว่าว่าที่คุณชายหมอนั้นรู้สึกไม่ต่างกันกับเขาแล้ว
คล้ายต้นกล้าเติบใหญ่ใจกลางทุ่ง ความพยายามรดน้ำใส่ปุ๋ยมันเห็นผลตอบแทนที่ล้ำค่าเสมอ
“น้องแบมคะ... ตื่นขึ้นมาทานข้าวก่อนค่ะ”
เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหูของเล็กให้ตื่นจากห้วงภวังค์
หากแต่ไร้การตอบรับจากอีกคน ท่านชายจึงเปลี่ยนจากเสียงกระซิบเป็นจุมพิตของเจ้าชายที่ต้องการปลุกเจ้าหญิงนิทราให้ตื่นขึ้นมาแทน
จุ๊บ
“งื้อออ”
เสียงแหบดังอย่างขัดใจ แต่ก็ไม่มีเรี่ยวแรงพอจะปัดป่ายคนที่รบกวนการนอนของตนได้
เปลือกตาสีชมพูค่อย ๆ เปิดออกอย่างงัวเงีย แต่อาการเจ็บที่แล่นพุ่งเข้ามาก็ทำให้ทุกอย่างหยุดชะงัก
คนตัวเล็กน้ำตาคลอเมื่อขยับตัวแล้วรู้สึกระบมไปทั้งสะโพก เรี่ยวแรงหายไปหมดเหมือนถูกยักษ์ทับ
คุณแบมเหมือนกำลังจะตายเลย...
ฮึก...
เพราะพี่ชายมาร์คคนเดียวเลย! คุณแบมจะโกรธ!!
------ 100%----
อะ อ้าว น้องโกรธแล้วพี่ชายมาร์ค 5555 หื่นเป็นเหตุ
อัพแล้วจ้า มาก่อนครึ่งชั่วโมงเพราะไรท์ง่วงมาก 5555
ฉากนั้นก็อัพแล้วเช่นกัน สามารถเข้าไปเอาลิ้งค์ที่ไบโอทวิตได้นะ
เขียน NC ไม่ค่อยเก่ง ผิดพลาดอย่างไรขออภัยด้วยนะคะ ฉากนี้กินเลือดกินเนื้อไรท์มากทีเดียว
ฝันดีนะคะ
......
ทวิตของไรท์ @Imagerysme
ฝากกดติดตามด้วยนะคะ
ความคิดเห็น