โฮสต์จ๋าแล้วเรามารักกันเห้อะ

ลำดับตอนที่ #8 : เฮ้ย! นี่มันรายการอะไรแว๊(แก้ไขยิ่งใหญ่อย่างมหันต์)

                     มันเป็นครั้งแรกที่ฉันจะได้เห็นวิธีการถ่ายทำรายการแบบใกล้ชิด อ๊ายตื่นเต้น ตื่นเต้น >O<

                     “นี่ๆ อยู่ดีๆดิยึกยักไปมาอยู่ได้ ลืมกินยาถ่ายพยาธิหรือไง =o= ”

                     “ชิ! -*-”

                     “เย้! ถึงสตูแล้วเชิญลงครับเบบี๋”

                     ว้าว~ใหญ่พอๆกับร้านขาหมูเฮียพั้งก์เลย (?)

                    “นี่นาย แล้วเราต้องเข้าทางไหนอ่ะ ประตูมันมีหลายบานมากเลย >O<”

                    “ตามมาแล้วกัน” ฉันเดินตามหมอนั่นอย่างว่าง่าย ตอนนี้เรากำลังเข้าไปในห้องแต่งตัวนักแสดงกันอยู่ แล้วเราก็มาหยุดที่หน้าห้องที่เขียนติดไว้ว่า One Direction

                     แอ๊ด~~~

                      “มาแล้วเหรอ ง่ำๆ >)o(<” ไนออลทักทายพวกเราทั้งที่ขนมยังเต็มปาก - -*

                      “ยัง! -_-”

                      “อ้าว! ถ้ายังแล้วคนตรงหน้าฉันเป็นผีหรือไง O.o”

                      “ไอ้หมูตอนหยุดกินได้แล้ว!!! -*-”เลียมตวาดไนออล ฮ่าๆ 2คนนี้น่ารักจัง

                      “ง่า T^T ก็เค้าหิวอ่ะ”
                       

                      “กระเพาะนายทำด้วยอะไรเนี่ยหา!!!”

                      “ฮือๆ ก็เค้าอดกินไม่ได้ง่ะ”

                      “ให้ตายสิไอ้อ้วนเอ้ย! ==”

                      “สัญญาคำนี้คำสุดท้ายแล้ว”

                       “อ่าๆ นายนี่มันจริงๆเลย”

                      “^o^ จูลายกินด้วยกันมะ??”หะ!ชวนฉันเหรอ

                     “ไม่เป็นไรค่ะ”

                     “ง่ากินด้วยกันนะๆ” น่ารักอ่ะให้ตายสิฉันกำลังถูกเด็กน้อยน่ารักชวนกินขนมอยู่ใช่ไหม???

                     “ไม่ต้องเลยนายกินคนเดียว คำเดียวด้วย!!!”

                     “TwT แงๆ”

                     “เอาไว้วันหลังเรามากินด้วยกันนะ ;)” “คร้าบบบบ เจ้าหญิงงงง” อ๊ายยยน่ารัก

                     “ชิ” ฮ่าๆเลียมเหมือนพ่อไนออลเลย แด๊ดดี้เลียมสุดหล่อ

                      “นี่ นายว่าฉันหล่อแล้วยังอ่ะบูแบร์”เซนถามทั้งที่ตายังมองตัวเองในกระจกราวกับจะกินมัน

- -***

                     “เออ แกหล่อจนฉันจะอยากทุบกระจกทิ้งอยู่แล้ว -*-”

                     “อ่ะจริงดิ??”

                     “โน่นน่ะนกเขากรูจุ๊กกรู(‘o’   )” “เฮ้!! ฟังฉันหน่อยดิลูอิสสส”

                     “ว๊ากกก บังอาจมาดึงสายเอี๊ยมฉันนายตาย ไอ้บังกระจกสะท้านนนนนน”

                     “Oh no!!!!!!!!!!!!!!!!!”แล้วก็เกิดสงครามเล็กๆระหว่างหนุ่มคมเข้มกับหนุ่มหน้าหวาน เฮ้อ~สงสารก็แต่ผู้จัดการเนอะ - -*      
                

                    “วุ่นวายเนอะ”แฮร์รี่กระซิบฉัน ถ้าหมอนี่ไม่พูดอะไรฉันคงจะลืมไปเลยว่าเคยมีหมอนี่ด้วยซ้ำ

                     “อือ ใช่แต่ก็น่ารักดี J”

                    “ฮ่าๆ ฉันชอบเวลาเธอยิ้มจัง ฉันไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ อย่าแอบดูฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าล่ะ ;)”

                    “นี่!!! -///-”

                    “555ไม่ต้องแอบดูหรอกเดี๋ยวให้ดูฟรี”

                      “ไอ้ๆ -**-”

                     “ไปล่ะ”หน็อย รีบวิ่งเลยนะไอ้บ้า

                     “สาวน้อยฝากบอกแฮซด้วยเร็วๆหน่อยเดี๋ยวพวกเราไปรอที่ห้องอัดเทปแล้วนะ”

                    “ค่ะ”กรี๊ดดด เลียมเรียกฉันว่าสาวน้อยด้วย ฟินนาเล่ >///< อ่านนิตยสารหรือออกไปข้างนอกดี อืมๆ

                     แอ๊ดดด

                     “อ้าว? ทุกคนหายไปไหนหมดแล้ว?”โหเปลี่ยนไวดีแท้ยังไม่ทันทำอะไรสักอย่างเลย - -*

                     “ไปห้องอัดกันหมดแล้ว”

                    “งั้นหรอ ขอกำลังใจหน่อยดิ >3<”

                     “ตะหล”

                     จุ๊บบบ

                     Oxo

                     “ไปล่ะนะเจอกันที่ห้องอัด ”  อ๊ากกกกกกก อีกแล้วแก้มคนนะเฟ้ยไม่ใช่น้ำยาปรับผ้านุ่มหอมอยู่ได้

                    ณ ห้องอัดเทป

                    “พวกคุณรู้สึกยังไงกับซิงเกิ้ลใหม่ล่าสุด Live while we’re young ที่ทำสถิติโค่นแชมป์อย่าง Gangnam style ได้ครับ”         

                     “ก็ดีครับ”เลียมตอบอย่างสุภาพ คนอะไรทำอะไรก็หล่อออ >.,<

                      “แล้วเรื่องหัวใจของคุณแฮร์รี่ล่ะครับเป็นยังไงบ้างโสดมา 2 ปีกว่าๆแล้วนี่”

                     “ก็...เรื่อยๆน่ะครับผมก็ยังไม่ใครเหมือนเดิม แต่ตอนนี้รู้สึกว่าผมจะเจอเธอคนนั้นแล้วล่ะฮะ ^^”ชิ้ง รู้สึกเหมือนถูกหมอนั่นมองแหะ -///-

                    

                    “ว้าว~ อยากเห็นผู้หญิงคนนั้นจังเลยครับว่าแต่เธอเป็นยังไงครับ?”

                    “ไม่รู้สิครับ มันเป็นอะไรที่บอกได้ยาก”มองอีกแล้ว -///-

                    “ตรงสเปคคุณหรือเปล่าฮะ?”

                   “ไม่เลยครับ สเปคผมต้อง สูง น่ารัก แก่กว่าผมแล้วที่สำคัญต้องอึ๋มครับ ^[++++]^”เอ่อ...มันช่างตรงข้ามกับฉันทุกอย่างโดยเฉพาะไอ้อันสุดท้ายนั่นแหละแม่ให้มาแค่นี้นี่หว่า - -*

                   “อ้าว?แล้วผู้หญิงคนนั้นหน้าตารูปร่างลักษณะเป็นยังไงครับ???”

                   “ชู่ววว ความลับน่ะครับ;)”

                  “โว้วววว นายกล้านอกใจฉันเหรอแฮซซ”ลูอิสพูดขึ้น *0* เฮ้ยๆไหนยังไงทำไมเมื่อเช้าบอกว่ามีแฟนแล้วนี่   

                  “เค้าเปล่านอกใจตัวนะที่รัก <3” ฮ่าๆอีตาบ้าหยอยศักดิ์ก็เคลิ้มตามน่ารักจัง >///< แต่เอ๊ะเมื่อกี้ฉันคิดว่าอะไรนะ (แฮร์รี่น่ารัก) น่ารักงั้นเหรอ??? กรี๊ดดดดดดดด สมองบ้าเอ้ยยยย

                   “ฮ่าๆ Larry ออกโรงอีกแล้วเอาล่ะครับ ช่วงนี้พักสักครู่ช่วงหน้ามีแขกรับเชิญพิเศษคนนึงเลยล่ะ ;)” แขกรับเชิญพิเศษเลยเหรอใครน้า เลดี้ กาก้า หรือว่า จัสติน บีเบอร์ หรือว่า เทย์เลอร์ สวิฟท์???

                   “คุณน้องค่ะ”

                   (- -   )(   - -)(- -  )(  - -)

                   “ไม่ต้องหันซ้าย หันขวาหรอกค่ะ คุณน้องนั่นแหละ”ผู้หญิงที่ใส่เสื้อสีม่วงจี๊ด ท่าทางจะเป็น staff เรียกฉัน  “คุณเรียกฉันเหรอคะ?”

                   “ก็ใช่น่ะสิไม่เรียกคุณน้องจะให้ไปเรียกแมงหวี่ที่ไหนกัน”โหเจ้น่าถีบมากกก -*-

                   “เอ่อ...มีอะไรเหรอคะ?”ฉันพยายามสงบสติอารมณ์ก่อนที่จะได้ฆ่าคน! “คือว่าเรื่องมันยาวตามพี่มาเหอะค่ะ” ”ดะ..เดี๋ยวก่อนค่ะ”เหมือนคำพูดฉันเป็นเสียงแมลงหวี่ ยัยเจ้นี่ฉุดข้อมือฉันทันทีที่พูดจบ

                   กับ กับ กับ (สาบานว่าเสียงเดินนะ)

                   เจ้แกลากฉันมาหยุดที่หน้าห้องแต่งตัวห้องนึง

                  “เอาล่ะเข้าไปข้างใน”ถึงฉันจะโง่แต่เรื่องนี้ฉันไม่โง่นะ คิดจะจับฉันเรียกค่าไถ่ใช่ม้ารู้ทันหรอก

                 “ม่ายยยยยย คุณจะทำอะไรฉัน บ้านฉันไม่มีเงินพอจะจ่ายค่าประกันตะ...!!!”

                 “วุ้ย เร็วๆสิ ” พลั่ก! “โอ๊ยเจ็บ T^T” ว่าแล้วเจ้แกก็ถีบฉันเข้าไปข้างใน

                 “เอานี่ชุด รีบๆเปลี่ยนเข้าจะได้เมคอัพ” ฉันรับชุดมาแบบงงๆหรือว่ายัยเจ้นี่จะหลอกให้ฉันใส่ชุดสวยๆ เพื่อให้ดูมีราคาขึ้นรึเปล่านะ!!! “ยืนนิ่งทำบื้ออะไรคะ คุณน้องจะให้คุณพี่เปลี่ยนให้หรือไงคะ? -*-”

                “อ้อๆ ค่ะๆจะรีบไปเปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลย”น่ากลัวรีบไปเปลี่ยนดีกว่า ให้พ่อประกันตัวไปแบบสวยๆก็ได้            

                “ชะแว้บ!!~~ เสร็จแล้วค่ะ”

                “แว้บเวิ้บอะไร มานี่เดี๋ยวคุณพี่จะแต่งหน้าให้”ว่าแล้วเจ้แกก็กดไหล่ฉันให้นั่งลง แล้วละเลงเครื่องสำอางยี่ห้อแพงๆบนใบหน้าของฉัน ซึ่งปกติฉันก็ไม่เคยแต่งหน้าอยู่ตายร้ายดียังไงก็ช่างมันคือสิ่งแปลกปลอมระดับชาติสำหรับฉัน แต่วันนี้ยอมแล้วกันของมันแพง(งก : จากไรท์เตอร์) เงียบเหอะน่า -*-

                 “เอาล่ะเสร็จแล้วววว สวยมากเลยค่ะคุณน้อง”เจ้แกแต่งเร็วเจงๆไหนดูผลงานหน่อย

                 “โอ้ พระเจ้านี่ฉันหรอเนี่ย”แทบไม่อยากเชื่อคนในกระจกนั่นฉันใช่ไหม??

                 “อิอิ คุณพี่น่ะระดับเทพแล้ว อ้อคุณน้องสวยจริงๆพี่ว่าไม่ต้องแต่งคุณน้องก็น่ารักอยู่แล้ว ป่ะไปอวดโฉมกันหน่อยเร้ววววว”กรี๊ดดดด เป็นครั้งแรกในชีวิตที่มีคนมาพูดว่า ‘คุณน้องสวยยยย’ ปลื้ม >///<

                     
                     หยองซี่โมเม้นท์     

                     ยัยนั่นหายไปไหนนะเมื่อกี้ยังยืนอยู่หน้าเวทีแว๊บๆ 

                     “เฮ้! แฮซจะเริ่มถ่ายแล้วนะ”แด๊ดดี้ประจำวงเตือนสติผม เฮ้อ~คนอารั้ยยย หยั่งกะพ่อคนที่สองจริงๆ

                      “กลับมาพบกับรายการของเราอีกครั้งนะครับและแล้วก็ถึงช่วง คนพิเศษรับเชิญกันแล้วนะครับ คุณลูอิสคุณรู้สึกยังไงครับ”พิธีกรถามหยาหยีตาสีทะเลของผม

                       “ก็ตื่นเต้นนิดหน่อยน่ะครับ แต่ก็ไม่เท่ากับที่ฉันตื่นเต้นที่ได้กอดนายหรอกใช่ไหมที่รัก ;)”

                      กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด  

                      บูแบร์พูดเสร็จก็ขยิบตาให้ผมทีนึง สาวๆในฮอล์กรี๊ดลั่น แน่นอน ONLY LARRY ก็ได้ออกฉากแล้วล่ะ

                      “ครับฮันนี่ >3<” ผมทำท่าจุ้บๆใส่ลูอิส

                     “กรี๊ดดดด แลร์รี่ แลร์รี่ แลร์รี่”แน่นอนมันเรียกเสียงกรี๊ดได้อีกแล้ว       

                    “ฮ่าๆ แล้วคุณไนออลคิดว่าใครจะเป็นแขกรับเชิญครับ?”

                    “ไม่รู้สิครับ Barry Manilow มั้งฮะ”ไนออลยิงมุขออกมา เอิ่ม...ผมคิดว่ามันสยองมากกว่าตลกนะ- -*   

                    “ฮ่าๆ ผมว่าถ้าเขามาพวกเราคงต้องลาจากสตูไปสักพักน่ะครับ เอาล่ะครับตอนนี้ก็ได้เวลาพบกับแขกรับเชิญพิเศษสำหรับ แฮร์รี่ สไตล์ กันเลยครับ”หะ! แขกสำหรับผม ใครน้า..แคโรลายเหรอ?

                     Baby you light up my world like nobody else~ ♬

                     เพลงถูกเปิดขึ้นพร้อมกับคนที่เดินมา...

                    “สวัสดีค่ะ _/\_”ผู้หญิงนี่สวยเว่อร์ๆแต่ยัยนี่หน้าเหมือน...

                     “สวัสดีครับ คุณจูลาย ^o^”WHAT THE SHIT

                      (^^*)<<<<<(o.O )(OoO )(o[ ]O)(=[ ]= )(==?? )

                       พวกเรามองยัยนั่นอย่างตกใจ โดยมิได้นัดหมายหรือเตี๊ยมกันมาก่อน

                       “เฮ้ย! จูลายทำไมเธอสวยจัง”ไอ้เซนพูดขึ้นก่อนใคร นั่นมันผู้หญิงของฉันนะเว้ยยย

                      “ขอบคุณนะ ^///^”ดูยัยนั่นดิหน้าบานเป็นจานดาวเทียมไปแล้ววว ผมไม่ยอมแน่

                      “เชิญคุณ จูลายนั่งก่อนเลยครับ”หึๆที่ข้างๆไนออลว่างงั้นเหรอผมไม่ยอมหรอก

                      “ย้ากกกกกส์เฮ้ย! เพนกวินเหยิบไปดิ๊ ”ผมรีบไปนั่งข้างไนออลและสั่งไนออลแบบไม่สนใจสายตานับร้อยคู่ที่อยู่ตรงนั้น

                       “ชิ”ผมได้ยินเสียงหวานๆเล็ดลอดออกจากปากของแขกผู้มาเยือนด้วยล่ะ ฮ่าๆสนุกแน่งานนี้

                       “เอาล่ะครับเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเพราะเรามีเวลาอีก 10 นาที ผมอยากถามคุณจูลายว่าคุณเจอกับแฮซซ่าที่ไหนครับ”

                         “ในห้า...” “ในฝันครับ ^O^”ผมแย่งยัยนั่นตอบทันที

                          ‘แฮร์รี่นายพูดบ้าอะไรน่ะ นายคิดว่าโลกนี้มีแค่เราสองคนใช่ไหม -*-’ยัยนั่นส่งสายตามาฮ่าๆผมอ่านออกหมดแหละยิ่งยัยนี่ยิ่งอ่านง่าย

                          “ฮ่าๆ แล้วคุณรู้จักวันไดเรคชั่นมาก่อนอยู่แล้วใช่ไหมฮะ?”

                          “เอ่อ...ฉันคิดว่าวงบันไดแลกขั้นคงเป็นเซเลบที่มีชื่อเสียงที่ฉันไม่รู้จักอีกวงนึงล่ะมั้งคะ - -**”กรรมชื่อวงยัยนี่ยังจำผิดเลย น่าฟัด เอ้ย! น่ารักชะมัด -3-

                           “LOL คุณเล่นมุขใช่ไหมครับ” “ฮ่าๆคงงั้นมั้งคะ”

                           “เอาล่ะครับคำถามข้อสุดท้าย คุณจูลายคุณประทับใจใครในวงมากที่สุด”ไม่น่าถามก็ผมอยู่แล้ววว ผมส่งสายตาไปให้เธอ

                          “เลียม เพย์น ค่ะ เขาเฟรนด์ลี่น่ารักดีแล้วก็ชอบเทคแคร์มากเลยด้วย ^o^”แต่มันเปล่าประโยชน์เลย T^T ทำไมไม่ใช่ผมอ่ะ

                           “ผมก็ชอบคุณเหมือนกันครับ ^^”ตอนนี้ยัยนั่นบิดไปทั้งตัวสงสัยว่าอวัยวะภายในร่างกายคงบิดตามไปด้วยมั้ง -*-
                            

                           “เฮ้ยๆ ได้ไงต้องผมสิที่เธอต้องชอบ ทรงผมและรอยสักของผมสิ”

                           “ไม่ๆเธอต้องชอบคุกกี้ของผมสิรู้ม้า ว่าผมแบ่งให้คนยากด้วยนะ -3-”

                            “พนันได้เลยว่าในใจเธอต้องชอบแครอทของผม”

                            “แล้วคุณแฮร์รี่ล่ะครับ???”เลียมหันหน้ามาถามพร้อมกับรอยยิ้มของผู้ชนะนั่น เฮ้อ~เอาไงดีแฮร์รี่ หึๆคิดออกแล้ว

                            “ผมคิดว่าเธอต้องชอบจูบผมมากกว่าทุกอย่างแน่ๆ”
                              

                            “นายมีหลักฐานอะไรฮะหยอง!!!!!!”ที่รักตัวจริงของผมถามด้วยความเขิน

                            “ก็เอาจากเมื่อคืนมาพูดยังไงล่ะจ้ะที่รัก ^3<”

                          ((((O(Oo(OoO)oO)O)))))

                           ฮ่าๆอึ้งกันถ้วนหน้า โดยเฉพาะคนที่ถูกกล่าวถึง

                           “กำลังมันส์เลยครับแต่หมดเวลาแล้วพบกันใหม่สัปดาห์หน้า!!! สวัสดีครับ”

                           ใช่มันส์มากกก