โฮสต์จ๋าแล้วเรามารักกันเห้อะ

ลำดับตอนที่ #6 : ณ คืนคืนนึง ...~~ (อัพครบแล้วเน้อออ)

 

                   แฮ่กๆ

                  หืมนี่มันอะไรกัน??? ฉันฝันงั้นเหรอ เอ๊ะแล้วที่นี่ที่ไหนรกชะมัดเหมือนห้องในฝันเลย !!! นี่อย่าบอกนะว่าฉันเผลอหลับไปกี่โมงแล้วเนี่ย

                  11: 28 P.M.

                 อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!~ O[]o

                 ยังไม่ได้โทรบอกยัยมารีอาน่าเลยตายแน่ๆยัยจูลาย T^T

                  ตึก ตัก ตู้ม ตุบ ตับ

                  ไม่ต้องตกใจนั่นเสียงเดินของฉันเอง - -*** ไม่รู้ทำไมชอบมีแต่คนบอกว่าฉันเดินแปลกๆ

                  (“   )// (   “)// (“   ) ซ้าย ขวา ซ้าย อีตานั่นอยู่ไหนนะจะใช้โทรศัพท์ซักหน่อย :3 เรียกแบบผู้ดีเท้าดำดีกว่า....!!!

                  “แฮร์รี่ อีตาหัวหยองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง~~~~”

                  ......................................................................................................

                  ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านแรกกรุณาเติมเงินด้วยค่ะ เฮ้ยๆไม่ใช่ๆ ทำไมหมอนั่นไม่ตอบอ่ะหรือว่าตายไปแล้ว *0* ฉันไม่อยากอยู่บ้านที่มีผีส้วมหัวหยองหรอกนะ T^T

                    “แฮร์รี่ แฮร์รี่ แฮร์รี่ สไตล์ นายต้องออกมา ณ บัดนาว ก้าวฉับๆออกมาขานรับคนสวยเดี๋ยวนี้!!!”

                    .....................................................................................................

                    เฮ้ย! เฮ้ย! เฮ้ย! เฮ้ย! เฮ้ย!

                    ทำไมหมอนั่นเงียบไปล่ะเกิดอะไรขึ้นกับอีตาหื่นนั่นรึเปล่านะ??? O.o หมอนั่นจะตกส้วมตาย ออกไปขายผัก หรือไปงมหอยในคลองตม หรือจะไปชมจันทร์กับขอทาน หรือ หรือ...!!! อ๊ากนึกไม่ออกแล้ว (_ _”)

                    “เฮ้ แฮร์รี่! ถ้านายยังไม่ออกมาฉันขอให้นายเป็นหมัน -*-” ดูสิว่าจะออกมาหรือเปล่า

                    “อารายยยย~~ *_*” แหมทีอย่างงี้อ่ะรีบตอบเชียว -*-

                    “นายอยู่ไหน!!!!”

                    “อยู่ข้างหลังเธออ่ะเบบี๋” ฉันหันหลังไปและเท่านั้นแหละ 

                     “เฮ้ย! อ๊ากกกกกก”

                    “กรี๊ดบ้าอะไร? - -????”

                    “กะกะก็ นายยย...!!!” ก็นายเปลือยเปล่าในท่อนบนอ่าดิ >//< ฉันไม่ได้พิศวาสหมอนั่นนะ

                    “อะไร? ฉันเพิ่งอาบน้ำเสร็จน่ะ ^O^”

                    “เอิ่ม... -///- ขอยืมโทรศัพท์หน่อยเด๊ะ”

                    “หึๆ ยืมง่ายๆแบบนั้นเหรอครับเบบี๋”

                     “อย่ามาเรียกฉันแบบนั้น -*-///”

                     “ให้ยืมดีไหมหนา~~~ :D” โอ๊ยเรื่องมากจริงๆเล้ยยยย

                     “ขอยืมโทรศัพท์มือถือของท่านแฮร์รี่ สไตล์หน่อยเพคะดิฉันไม่ทำพังแน่นอนรับประกัน =///=;”

                     “ไม่!” อะไรอีกล่ะฟ่ะ -*-

                      “แล้วจะให้ฉันทำอะไรฮะ!”

                      “พูดสิว่า ขอยืมโทรศัพท์หน่อยนะคะ แฮซซ่าผู้น่ารัก”

                      “มะมันยากไปนะ!”

                      “One”

                       “อะไรของนายเนี่ย - -???”

                       “Two”

                       “ฉันจะไม่มีวันพูดเด็ดขาด!!!”

                       “Half-part Two ”

                       “เอ่อ...ขะ ขอยืมโทรศัทพ์หน่อยนะคะ แฮซซ่า ผะ ผะ ผู้ นะ น่ะ น่ะ น่า ระ ระ รัก ToT”

                       “ฮะฮ่าๆ พูดแบบนี้ก็ได้ยืมตั้งแต่แรกแล้ว ;P” ชิเห็นแกของฟรีเฉยๆหรอก  - -**

                       “ค่ะ U_U”

                       “อ่ะ”

                      ฟิ้วววว~~~

                      กรี๊ดดดดดดดดดดด !!! เกือบรับไม่ทันหมอนั่น แหมโยนมาได้นั่นมัน ไอค่อกแค่กรุ่นมะขามเลยนะนั่นของแพ้ง!!!! T^T

                      “นี่ให้กันก็ให้ดีๆหน่อยดิ -*-”ที่จริงแล้วฉันเสียดายต่างหากล่ะถ้ามันตกลงไปแตกอ่านะ - -*

                      “จะโทรก็รีบๆโทรดึกแล้ว ^O^” ชิโทรก็โทร

                       ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด~~

                       [“หมายเลขที่ท่านเรียกได้รับสายแล้วในขณะนี้ กรุณาแก้ตัวด้วยเหตุผลบ้าๆของท่านได้แล้วค่ะ ...”]

                       “โอ้ๆ ฉันขอโทษแกจริงๆนะฉันไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งแกเลย YoY”

                       [“อย่ามาทำเป็นผลไม้ตระกูลเบอร์รี่สีแดงเลยนะ -*- แกน่ะเห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อน”] แหมแล้วใครกันแน่ที่หนีฉันไปกรี๊ดผู้ชายในร้านขายฟาสฟู้ดแว๊

                       “ฉันขอโทษจริงแล้วแกกลับยังงะ...เฮ้ย!!!”

                        พรึ่บ!

                         สายตาเจ้ากรรมดันหันไปมองผู้ชายร่างสูงที่กำลังจะ จะ ... จะ...!!!!~~~

                          [ “เป็นอะไรแกหมาฉี่รดขาเหรอ????”]

                         “ปะ เปล่า เอ่อแกอยู่คอนโดแกแล้วนะ -///-”

                         [“อืมฉันโบกแท็กซี่มาน่ะ รู้มะแท็กซี่ที่นี่โคตรแพงเลย แต่คนขับหล่อมากกกกก”]

                         “อ่าฮะ แล้ว....นี่อีตาบ้าแฮร์รี่หยุดนะนายจะถอดผ้าขนหนูไม่ได้นะ!!!”

                        “ทำไมล่ะก็นี่บ้านฉันนี่ (“   )”

                        [“นี่แกฟังฉันอยู่ไหม ฮัลโหลๆ”]     

                         “อ่าฮะๆ ”

                        [“พรุ่งนี้เอากุญแจระ...”]

                        ปิ้ววววว~~~

                        “กรี๊ดอีตาบ้า หยุ้ดดดดดดดดดดด!!!! นายจะโป๊อยู่แล้ว”

                       “แบร่ :P แคร์ทำไมถ้าเธอไม่ได้คิดอะไรนี่”

                       “แต่ฉันเป็นผู้หญิงนะ!!! -//////-”

                      “หะเธอเป็นผู้หญิงเหรอแล้วไง O[ ]o ”

                      “อะ ไอ้หัวฟู!!!”

                      “พูดว่าไงนะ?”

                      “นายหูหนวกหรือไงไอ้หัวฟู!!!!!!!”

                      “พูดใหม่สิ!!!” โอ้ พระเจ้า ตอนนี้หน้าหมอนี่น่ากลัวมาก

                      “อะไอ...” ฉันหาเสียงตัวเองไม่เจอแล้วหมอนี่น่ากลัวชะมัด มารีอาน่า ช่วยฉันด้วยพลีส!!! เอ๊ะพูดถึงยัยนั่น... อ๊ากกกกกก เผลอวางสายก่อนยัยนั่นพูดจบอีกแล้ว T^T วันจันทร์ตายแน่ฉัน

                        “อะไรเงียบทำไม!!! หัวฟูงั้นเหรอนี่มันทรงผมสุดคลาสสิกของฉันเลยรู้ไหม! เธอกล้าดียังไง! งอนแล้วโป้ง!!! TOT” อะ อะอ้าว เมื่อกี้หมอนั่นบอกว่าไงนะ

                         


                        “อะไรอ่ะฟู - -”

                        “ฟ้องแม่!!! ชิไปนอนดีกว่าระวังผีแมรี่ ควีนแล้วกัน ยัยเด็กนอนดึก ”

                       ตึก ตึก ตึก ฟิ้ววววววว

                      ไปแล้วไปลับนะนาย แต่เมื่อกี้นี้หมอนั่นพูดว่าไงนะผีแมรี่ ควีนงั้นเหรอ? มันเป็นตัวยังไงแน่จริงก็ออกมาเด่!!!

                        บรูววววววววววว์

                       “ฉะ ฉะฉันไม่กลัวหรอกนะแน่จริงออกมาเด๊ะแค่หมาหอนอ่าโด่"

                       ฟิ้ววววววววววววว~~

                       “กรี๊ดดดดดดดดดด แฮร์รี่ รอฉันด้วยยยยยยย”

                           

                       ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ

                       ฉันไม่ได้กลัวนะแค่อยากออกกำลังกายน่ะ T^T

                       ปัง ปัง ปัง !!

                      ฉันทุบไปที่ประตูที่มีตัวอักษรสีดำสลักไว้ว่า SEXY BOY ไม่ต้องบอกนะห้องของใคร TOT

                      “แฮร์รี่ เปิดประตูทีได้โปรด T^T”

                       แอ๊ดดดด~

                      “มีอารายอีกเหรออออออ”

                      “กรี๊ด ผีเปรต >O<”

                      “ไม่ใช่ ฉันไม่ใช่ผีนะผีอะไรจะหล่อขนาดนี้ -*- ”

                      “เออไอ้คนหล่อ -////- ขอฉันเข้าไปข้างในได้มะ”

                      “ฮืมมม อะไรกันเธอจะเข้ามาปล้ำฉันหรือไง!!!! ไม่เอานะแฮร์รี่ไม่มีทางโดนปล้ำ >3<”

                      “ขอร้องล่ะ ฉันไม่ปล้ำนายหรอกถ้าฉันอยากทำอย่างนั้นจริงๆนายเสียหนุ่มไปนานแล้วล่ะ-*-”

                      “ฮั่นแน่ แปลว่าเธอก็อยากปล้ำฉันล่ะสิ !! ไม่ต้องคิดก็ได้ฉันพลีกายให้ จุ้บๆ ^3^” ว่าแล้วหมอนั่นก็ทำหน้าปรือๆ จะเข้ามากอดฉันฝันไปเถอะ หยองเอ้ย!

                      ปลั่ก!!!!

                     “อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”

                     “จะให้เข้าไปได้ยัง ^^?”

 

                      “ยัยบ้า อย่าให้เผลอนะจะจับปล้ำสักวัน โอ๊ย แฮร์รี่จูเนียร์ลูกพ่อเป็นไงมั่งลูก T^T” 

 

                     “ลุกขึ้นมาให้ได้ก่อนเถอะย่ะ :P”

                     “ฮือๆทำไมถึงทำกับฉันได้~~~~”

                     “ห้องนายทึบแสงดีเนอะหลับสบายแน่เลยยยยย”

                     “แงๆ สนใจกันหน่อยเด๊ะช่วยฉุดผม เอ้ย! ดึงผมขึ้นไปสูดอากาศด้านบนหน่อยจิ ♥_♥”กรี๊ดดดดไปฝึกทำตารูปหัวใจที่ไหนกันนะอีตาหยองเฮ้ยๆไม่ใช่ๆ ฝันไปเหอะไอ้คนหื่นกามมมม

                      “อย่าเอาแต่เงียบสิคร้าบบบ ช่วยผมหน่อยเหอะเบบี๋ผมรู้นะว่าคุณอ่ะกำลังคิดอะไรอยู่”

                      “คิดอะไร?” หมอนี่อ่านใจคนออกด้วยเหรอ O[ ]o

                      “ก็คิดอะไรไง ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ”

                      “นี่คุณแฮร์รี่ กรุณาบอกฉันสิว่าต้องหัวเราะตอนไหน ^O^”

                       “ง่ะ คนสวยอย่าใจร้ายสิ ตะคริวจะกินขาผมแล้วน้า~~~(TT   )”

                      “ก็กินตอบสิ ;P”

                      “T_T”

                      “อ่าๆ เอ้าลุกขึ้นมา”ฉันเอื้อมมือไปจับมือของหมอนั่น แล้วหมอนั่นก็จับมือตอบแต่ทว่า...

                       พรึ่บ!

                       “เฮ้ย!! ปล่อยฉันนะไอ้โรคจิต ไอ้คนบะ!!!!!”

                      oxO

                      Nooooooooooooooooooooo!!!!!

                      THAT’S MY FIRST KISS! WHAT THE HELL!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

                      “หึๆ เป็นอะไรแค่ปากแตะปากแค่นี้ช็อคอ่าโด่วเธอนี่ยังไงนะ ฮ้าวววว~~ ง่วงแล้วนอนดีกว่าแล้วนี่เธอจะนอนอยู่หน้าประตูก็เชิญนะ เอ! บางทีเธออาจจะอยากให้ฉันอุ้มขึ้นเตียงก็เป็นไปได้นะเนี่ย -3-”

                      “T_____________________T” อยากจะร้องไห้นี่วันแรกฉันก็เสียเฟิรสคิสแล้วเหรอนี่  แล้ววันพรุ่งนี้ฉันคงจะไม่ต้องเสียความสาวเอ๊าะๆใช่ไหม? T^T คิดแล้วจะร้องไห้แงๆๆๆๆพ่อจ๋าจูอยากกลับไทยยยย

                      “Okay! ฉันอุ้มเธอเองแล้วกัน”

                     “มะไม่ต้อง!!!” เหมือนเสียงฉันจะเป็นแค่อากาศที่ผ่านหูหมอนั่นตอนนี้ฉันถูกช้อนขึ้นไปในอ้อมแขนของผู้ชายตาเขียวคนนี้แล้ว โอ้พระเจ้า -///- ฉันไม่สามารถปฏิเสธหมอนี่ได้เลยใช่ไหม.....

                      แล้วทุกอย่างก็มืดลง

                      Hazza’s moment

                      เธอหลับในอ้อมแขนของผม เฮ้อ! ทำไมผมห้ามความคิดที่อยากจะกอด อยากจูบผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เลยนะ
                      แถมยิ่งตอนเธอสลบไปในอ้อมแขนผมตอนนี้ยิ่งทำให้ผมคลั่ง      
ผมยอมรับนะว่าผมไม่รู้หรอกว่าสาวเอเชียคนไหนสวย คนไหนขี้เหร่แต่กับเธอตอนนี้ผมว่ามันเหมือนแรงดึงดูดอะไรสักอย่าง ผมวางเธอไว้บนเตียงข้างๆผม แสงจันทร์สาดส่องเข้ามามันยิ่งทำให้ผมรู้สึกราวกับว่าผู้หญิงคนนี้มีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในตัวแน่เลย ผมหอมแก้มเธอก่อนที่ผมจะหลับตาลงแล้วกอดเธอเพื่อเข้าสู่ห้วงนิทรา                                                

 








พูดคุยจับกุ้งปูปลา 

-ไรท์เตอร์ว่ามันยังแปลกๆ ไรท์ขอโทษนะถ้าแต่งแล้วมันไม่ฟินอ่ะ T^T

-อ้อถ้ามีข้อบกพร่องอะไรกระสวกไรท์เลยเด้ออออออ 

-อีกข้อนึงถ้าเนื้อเรื่องมันน้อยไปก็ต้องขอโทษอีกรอบด้วยเน้อ เพราะดูสีท่าแล้วมันน่าจะยืดเลย

สุดท้ายขอบคุณรีดเดอร์นะที่ติดตามไรท์เตอร์ ;)))