คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ค่ายหรรษา พาเจอรัก
ฉันว่าฉันเจอแล้วล่ะ ฉันว่าฉันเจอแล้วล่ะ ฉันว่าฉันเจอแล้วล่ะ~
คำพูดของแฮร์รี่ติดอยู่ในหัวของฉัน อ๊ากกก ใครก็ได้มาเตะมันออกไปที T_T
“นี่จูลาย! จูลาย! แกฟังฉันอยู่หรือเปล่าหะ!”มารีอาน่าตะคอกฉันเมื่อเห็นว่าฉันเงียบ
“ฟังๆ ^^! ” “หรา~ งั้นไหนบอกหน่อยสิว่าฉันพูดว่าไงมั่ง” ฉึก!ซวยแล้วไง
“เอ่อ…! ผู้ชายคนนั้นหล่อจังเลยยยย”
“นี่! ไม่ต้องมาเปลี่ยนประเด็นแกไม่ได้ฟังเลยใช่ไหม ?? งั้นเอาขนมฉันคืนมาเลยอุส่าห์ใจดีให้กินฟรี
-*-” ยัยมาเรียอานี่ พูดเสร็จก็ดึงขนมไปไว้กับอ้อมอก อั่ก! อะไรแว๊ไหงงั้นง่ะ -__-
. “โอ๋เอ๋!~ ฉันขอโทษจริงๆ ว่าแต่มีอะไรอ่ะ”มารีอาน่าวางถุงขนมลง
“พรุ่งนี้มีงานรับน้องนะ ยัยทึ่ม!”
“แล้วไงล่ะ??? พี่รหัสล่ะ หาจากไหน -0-” ฉันถามแล้วยัดขนมเข้าปากแบบ งงๆ ฮ่าๆของฟรีนี่มันอร่อยจริงๆเลย -..-
“ก็...ไปหาพรุ่งนี้ไงแกได้รหัสก็ไปหาเองตัวใครตัวมัน”
“แค่นั้นสินะ โอ๊ยสบายมว๊ากกกก!! อุ๊บส์!”ยัยมารีอาน่ายัดขนมเข้าปากฉัน อืมอร่อยแหะ (เขายัดให้แกเงียบไม่ใช่ให้แกลิ้มรสชาติ) อ้าวเหยอไม่รู้อ่ะ >///< น่าอายจังงงง
“ไม่สบายเลยเว้ย แกต้องเตรียมชุดไปค่ายโหดนอกเมืองอีก ฉันกลัวจะแย่อยู่แล้วถ้าพี่รหัสฉันเกิด ขี้เหร่ โหด ไม่ชอบอาบน้ำ กินอย่างเดียว ชอบตด พูดปด มดตะนอย~~~” ไม่ทราบว่าชีต้องการอะไรจากโลกใบนี้เนี่ย - -*
“เดี๋ยวนะ! ไปนอกเมืองกี่วันอ่ะ?”
“สอง วัน หนึ่ง คืน !” อ๊ากกก ทำไมต้องเน้นด้วยอ่ะ ต๊ายนังจูลาย !!!
‘แฮร์รี่ ฉันต้องไปค่ายรับน้องใหม่ สองวันอนุมัตินะ’
‘ไม่! ถ้าเธอไปฉันจะอยู่ยังไงอ่ะ T_T ไม่เอานะแมวน้อย ม่ายยยยยยย’
‘ฉันถือว่านายอนุญาตแล้วนะตามนั้นแหละ ^o^ ถ้านายไม่ให้ฉันไปฉันจะไม่ผ่าน!’
‘ง่าาาา’
‘ตกลงตามนี้นะ เอาล่ะฉันไปจัดของก่อนนนน~~~’
‘เดี๋ยว! เธอจะไปเข้าค่ายที่ไหน?’
‘ที่ ที่ ไม่มีนาย! ^[++++]^’
‘เชอะ!!! งอนแล้วจะไปไหนก็ไปเลย’
‘โอเค! แล้วเจอกันวันที่ฉันอยากกลับ -..-’
หลังจากนั้นฉันก็จำวีรกรรมที่ทำไว้ไม่ได้และ - - เฮ้อ! แต่วันนี้แฮร์รี่หายหัวไปตั้งแต่เช้าเลย มีการติดปงติดป้ายบอกไว้ว่างอน! ไม่ไปส่งหรอกเดินไปเอง และนั่นก็ยิ่งทำให้ฉันล่าช้ากว่าเก่าเพราะต้องเดิน (ทำไมไม่ขึ้นรถเมล์?) หึๆฉันเดินได้ครึ่งทางเท่านั้นแหละที่เหลือให้เพื่อนแสนรักมารับเอาไป~~~
“เฮ้อ~ ทำไมต้องเป็นฉันด้วยนะเนี่ย แฟนแกงอนแกมันเกี่ยวอะไรกับเพื่อนนะ -_-”
“แกว่าใครแฟนใครพูดให้มันดีๆ โอ๊ย!”หัวของฉันโขกเข้ากับลิ้นชักรถเข้าจังๆ เบรกรถไม่บอกกันเลย
-*-
“เฮ้ย!อะไรอ่ะไหงยัยพวกหน้างิ้วละครลิงมันมาจอดปาดหน้ารถเราหะ! ยอมไม่ได้!!!!” เอาแล้วไงยัยหมาเลียหน้า โกรธแล้ว กรี๊ดดดด ได้ดูช็อตเด็ดคนตบกันแน่เลย (เฮ้ยๆ ไม่ไปห้ามอ่ะ) ไม่ล่ะดูนังนี่ตบกับคนอื่นมันดีชอบเลิฟๆเลย >O<
“ใจเย็นๆ มารีอาน่าแกอย่าไปใส่ใจเลยไปหาที่จอดใหม่ก็ได้”อ๊ายยย รู้สึกตัวเองเป็นนางเอกแหะ -..-
พลั่ก!
ยัยนั่นไม่ฟังฉันเลย - -* พร้อมกับพังประตูรถเสียงดังน่ารักจริงๆ ไม่ได้และต้องรีบตามไปดูละครเรื่องนี้มันต้องมันส์แน่เลยยยยย
“นี่! จอดรถปาดหน้าคนอื่นได้ไง ซื้อใบขับขี่มารึไง!!!” ยัยหมารีนาร่า ชี้หน้าด่าสองสาวละครงิ้วลิง จะว่าไปก็คุ้นๆหน้ายัยสองคนนั่นนะ -0-
“ใจเย็นๆ มารีอาน่าค่อยๆพูดกันก็ได้” “ไม่ยงไม่เย็นและ! ว่ามาซื้อใบขับขี่มาใช่ไหม!”
“อุ๊ยๆ อะไรกั๊นนน ตรงนี้ก็ไม่ได้มีป้ายติดไว้นี่ค้า ว่าที่ตรงนี้ของหล่อนนี่ อ๊าย สงสัยจะมีปัญหากับไส้ติ่งสินะ ไปผ่าซะนะจะได้อารมณ์ดี เนอะซาร่า ^o^” “ใช่แล้วเรลซี่” เรลซี่....? ชื่อคุ้นๆ เห้ยเดี๋ยวนะ
“นังซุปเห็ดซีดหลบ!ฉันจะรีบไปจับคู่กับรุ่นพี่รหัส หึ!แล้วฝากบอกแฮร์รี่ ด้วยนะว่าฉันขอเลิก” แฮร์รี่ไปคบกับยัยนี่ตอนไหนว่ะ งง - - เจ้แกเพ้อมากเลยสินะน่าสงสาร T^T
“เดี๋ยวสิ! โถ่เว้ย! ว่าแต่แกรู้จักพวกมันด้วยเหรอม้าลาย??”
“ไม่รู้อ่ะ คุ้นๆแต่คงไม่ใช่ -____- ยัยพวกนี่ปัญญาอ่อนกว่าน่ะ”
ปริ้น ปริ้น!!!
เสียงบีบแตรรถดังกระหึ่มเออลืมไปยัยนี่จอดรถขวางทางคนอื่นนี่หว่า
“เรารีบไปหาที่จอดแล้วไปคณะเร็วๆเหอะ”
“เออๆ”
“น้องๆปี1ทุกคนรวมตัวกันได้แล้วค่าาา เดี๋ยวเราจะมีการจับฉลากเลือกพี่รหัส เสร็จแล้วก็หาพี่รหัสได้เลย มหาลัยเราไม่อยากให้ยุ่งยากนะคะ ให้ความรวมมือด้วยค่าาาา” พี่ผู้หญิงคนนึงย้อมผมสีเขียว เหลือง แดง ได้ใจเจ้จริงๆ ><
“นี่จูลาย เดฟ พวกเธอว่าฉันจะได้พี่รหัสเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย”
“ผู้หญิง/ผู้หญิง” ฉันกับเดฟรีบตอบทันทีแบบไม่มีรีรอ
“ทำไมล่ะ ฉันอยากได้พี่รหัสเป็นผู้ชายหล่อๆนี่ >///<”
“เธอมีฉันยังไม่พออีกเหรอ”นั่นไงฉันว่าเดฟต้องแอบชอบยัยหื่นนี่แน่เลย - -*
“ต๊ายตาย! ลืมไปเลยว่าเคยมีเพื่อนหล่ออยู่”นังมารีอาน่ารีบไปกระแนะกระแหน เดฟทันที เฮ้อ~ หมาหัวเน่าอีกแล้วสินะ
“น้องคะ ช่วยหยิบกระดาษในโหลขึ้นมาด้วยค่ะ อย่ามัวแต่เล่นกัน!” นั่นไงเจอรุ่นพี่ดุเข้าแล้ว - -*
“นี่! สาวสวยคนนั้นบอกให้หยิบก็รีบๆหยิบสิแมวน้อย” “อืมๆ”
“แกบ่นอะไรคนเดียวอ่ะ ยัยจูลาย O[]o!”
“อ้าวแกไม่ได้พูดกับฉันหรอกเหรอ???”
“บ้า! แกหูฝาดจนเพี้ยนแล้วล่ะ - -*” เวรกรรมทำไมเกิดกับฉัน ช่างเหอะสงสัยหูฝาด
“เอาล่ะค่ะ ตอนนี้ก็ได้เวลาเปิดฉลากที่ได้มาแล้ว หลังจากที่รู้รหัสของตัวเองก็ให้รีบหาพี่รหัส ใครหาเจอช้าเป็นคนสุดท้าย จะถูกทำโทษให้นั่งหลังคารถมหาลัยไปถึงนอกเมืองเลยนะคะ! เอาล่ะค่ะ เปิดได้เลยยยยย!!!~~~”
พรึ่บ!
-001700-
-_______- ขี้เกียจหาอ่ะ
“รุ่นพี่เลขที่ 001700 ค้าาาา แสดงตัวตนหน่อย” ฉันแหวกผู้คนที่พลุพล่านแล้วหมายหาตัวฆาตกรเพื่อนำมาลงคดีประจำวัน (หา!!!)
“%$#^%$E&^$^%IHJKHE^*&^*@ojofdj02”
“u908fu38290r01247-099830798@#%$%!#^!$#@^&#%$”
โอ๊ย!!!! ให้ตายสิฟังไม่รู้เรื่องเลยใครเป็นใครแม่จ๋าช่วยลูกด้วย
“พี่รหัส 001700 ถ้าพี่แสดงตัวออกมาน้องจะเลี้ยงข้าวฟรีสามวันเลยอะ!”
..........................................................................................................
“yh9f8y39y92$5747457^%#*&^eoijwfjpe”
“งะ - -* พี่รหัส 001700 ถ้าพี่แสดงตัวออกมาน้องจะเลี้ยงข้าวฟรีสามปีเลยเอ้า!”
“แล้วต้องทำอย่างที่พูดนะซุปเห็ด ^_^” นั่นไงมาแล้วจนได้ขอดูหนังหน้าหน่อยสิให้ผู้ชายขี้...!!! ยู โซ แฮนด์ซั่ม อ๊ากกกกก พลีส คิลดึ มี วิธ ยัวร์ อายส์ อ๊ายยยยย ตายคาดวงตา นี่มันพี่ไรฝุ่นที่เจอกันที่โรงอาหารกับหน้ามหาลัย นี่ >///< (ไรอั้นค่ะ - -*)
“ห้ามนอกใจฉันนะแมววว ไม่งั้นเธอตาย” หะ!เสียงใครอ่ะ
“ได้คู่และพี่ไปเช็คชื่อให้นะครับ น้องจูลาย ^O^”หล่อใจดี ไม่มีแฟน สนใจควงแขนน้องรหัสไหมเคอะ >.,< ช่วงนี้ยิ่งช้อตๆอยู่ แล้วพี่สุดหล่อเหมือนในฝันฉันก็เดินลับตาไป เฮ้อ~ บุญตานังจูลายเจงๆ
“ขึ้นรถได้แล้วครับ ^o^”พี่สุดหล่อของฉันพูดพร้อมยื่นมือมาให้ฉัน -..-
“ค่ะ ค่ะ >///<” ฉันยื่นมือกลับ แต่ก็มีอะไรแข็งๆ มาปัดมือฉันไว้ก่อน - -* “นาย!!! มาได้ไง!!!” โอ้ว บารัค โอบาม่า ท่านแกล้งหนูใช่ไหม - -**** ไหงไอ้หยองมาอยู่นี่ได้ TT
“ตามหัวใจมาครับ ^____^” แฮร์รี่พูดพร้อมฉีกยิ้มกว้างให้กับฉัน
“ขอโทษนะครับ คือพวกเราต้องไปแล้วเชิญไปตามหาหัวใจที่อื่นได้เลยครับ คุณแฮร์รี่ ที่นี่ไม่มีเวทีให้คุณร้องเพลงครับ ^_^”กรี๊ดทั้งคู่ทะเลาะอย่างกับในฝันเลย อ๊ายฉันดูมีราคาขึ้นมาแล้วสินะ
“เอ่อแฮร์รี่ ... ฉันไปล่ะนะ” รุ่นพี่ยื่นมือมาจะจับข้อมือฉันซึ่งฉันก็เอื้อมหมายจะจับตอบ แต่ผิดคลาดแฮร์รี่มาคว้าข้อมือฉันไปก่อน -___-
“ฉันไปด้วย”แฮร์รี่พูดเสียงดังพร้อมยิ้มเย็นยะเยือกให้กับสามีในอนาคตหรือพ่อของลูกฉัน (ไปชอบพอกันตอนไหน) ตอนที่เรารักกัน อ๊ายยยย >////<
“ไม่ได้! นี่มันรถของมหาลัย!” รุ่นพี่สุดหล่อหรือเจ้าชายของฉันขึ้นเสียงแข็งใส่แฮร์รี่
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ^_,^” รู้สึกว่าจะมีรังสีแพร่กระจายไปรอบๆเราสามคนแล้วแหะ แม่จ๋า.........T~T หนู หนู หนู ถูกผู้ชายแย่งกรี๊ดดดดดด (นึกว่าจะกลัวโอ๊ย - -*)
-ตอนนี้อัพช้ามากเบยยยยย แถมยังสั้นอีกไรท์เตอร์ขอโทษนะแจ๊ะ
ความคิดเห็น