BAD BOY & Good Guy ۞ [SNSD SJ] / [FIN.]

ตอนที่ 2 : ۞ BAD BOY ۞ PROLOGUE

‘ตบพริตตี้สาวสวย คว่ำ!กลางผับหรู เหตุเมาปลิ้นหลานชายเจ้าสัวหมื่นล้าน K. ปัด ไม่ได้เสพยา!!’

หนังสือพิมพ์รายวันยักษ์ใหญ่หลายฉบับพาดหัวข่าวไปในทางเดียวกันด้วยตัวหนังสือเน้นคำหนาใหญ่เป้ง ยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกหงุดหงิด แล้วทำไมถึงต้องขนซื้อมาเยอะแยะเสียจนเต็มโต๊ะทานอาหารไปจนดูรกหูรกตาแบบนี้ ฝ่ามือกว้างกวาดปัดเศษกระดาษพวกนั้นกระจุยกระจายร่วงหล่นลงพื้นไป พร้อมกับแสยะรอยยิ้มเหยียดลึกที่มุมปาก ยิ่งขลับให้ใบหน้าหล่อเหลาดูร้ายกาจขึ้นมาในทันที ดูตาที่ปรือยังดูสะลึมสะลืออยู่ในตอนแรกหลังจากที่ถูกปลุกลงมาก่อนเวลาตื่นนอนจริงๆนั้น เลือนหายไปจนหมดสิ้นแล้ว

“ถ้าด้วยเรื่องแค่นี้ ทีหลังไม่ต้องให้ใครไปปลุกผมลงมาหรอกนะ เสียเวลานอน เรื่องไร้สาระพวกนี้ .. จะไปวนใจทำไม” ขยับตัวเตรียมจะลุกจากเก้าอี้ทรงหรูตัวใหญ่ไป แต่ถูกผู้ใหญ่เรือนผมสีขาวโพลนตรงหน้ากระแอมเสียงขัดไว้ซะก่อน

“ผมต้องรายงานเรื่องนี้ให้คุณท่านทราบ”

“อยากรายงานอะไรก็เชิญ .. ถึงวันที่ไปพบคุณปู่ ผมจะพูดเรื่องทั้งหมดทีเดียวเลย ไม่ต้องเสียเวลาเข้าไปพบบ่อยๆ อ้อ! … ยัยนั่น ไม่สิ! จะอะไรก็ช่างเหอะ ไม่ต้องเอาเงินไปจ่ายให้แล้วนะ โดนตบแค่นั้นยังน้อยไป แล้วมันก็ไม่ได้เป็นพริตตี้ด้วย เขียนข่าวอย่างไง .. โคตรมั่ว!” ร่างสูงเหยียดยิ้มให้อย่างสะใจปนสะอิดสะเอียนอยู่ไม่น้อยก่อนจะพาตัวเองออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่โตอลังการตรงไปยังรถสปอร์ตสองที่นั่งคันหรูสีแดงแปร๋ด ที่จอดรอเตรียมไว้ให้พร้อมใช้อยู่ทุกเวลา แต่วันนี้เขากลับไม่อยากที่จะใช้รถคันนี้ หน่วยตาคมสีเข้มปรายมองไปยังโรงจอดรถที่มีรถคันหรูหราจอดเรียงรายให้เลือกใช้อยู่หลายต่อหลายคัน แต่ดูเหมือนจะมีคันนึงที่หายไป

“Panamera 4S ลูกรักของผม พี่เฮเอาไปใช้งั้นหรอ?” หันไปถามคนขับรถที่ยืนอยู่ข้างๆ เพราะถ้าเป็นพี่ทงเฮเอาไปขับเขาก็ไม่ว่าอะไร

“เอ่อ .. ครับ รถคันที่คุณชายใหญ่ใช้อยู่ ถูกชนยับเมื่อคืนตอนนี้ยังอยู่ที่สถานีตำรวจอยู่เลยครับ .... คุณชายรอง”

“อ้าว! แล้วพี่เฮเป็นไรหรือเปล่า ทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่องเลย บาดเจ็บตรงไหนบ้าง”

“คือ ว่า .. คือคนที่เอารถคุณชายใหญ่ไปขับจนเกินอุบัติเหตุคือคุณไคครับ” คนขับรถอ้อมแอ้มตอบออกมาไม่เต็มเสียงนัก

พยักหน้าพลางโบกมือไล่ไป ถ้าเป็นนายไค เขาก็ไม่อยากสนใจหรือใส่ใจอะไรมากนักแล้วก็เปิดประตูเฟอร์รารี่คันตรงหน้าขับแล่นออกไปยังประตูรั้วด้านหน้าบ้านที่อยู่ไกลออกไปเกือบๆ แปดร้อยเมตรได้ ระหว่างนั้นเองที่ไอโฟนเครื่องขาวของเขาสั่นดัง ระหว่างที่จอดรถรอให้ประตูรั้วอัตโนมัตค่อยๆเปิดออก คยูฮยอนคุณชายรองของตระกูลโจจึงกดรับแล้วเสียงจากปลายสายหวานๆก็ดังแว่วขึ้น

“พี่คยู .. นี่โซฮีเองนะคะ จำได้มั้ยเอ่ย?” แล้วหยุดรอฟังคำตอบกลับอย่างใจจดจ่อ ทำไมจะจำไม่ได้กันล่ะ ผู้หญิงสวยสะดุดตารุ่นน้องที่มหา’ลัย คนที่คยูฮยอนเคยเล็งไว้อยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้จีบเป็นเรื่องเป็นราวอะไร เพราะเธอไม่มีท่าทีเล่นด้วยแถมยังเคยทำท่าหยิ่งเชิดใส่กันอีก!

“ว้า .. ทำไมเงียบไปล่ะคะ โซฮีน้อยใจแล้วนะ” บีบเสียงเล็กเสียงน้อยใส่อย่างตัดพ้อ

“มีธุระอะไรให้ผมรับใช้หรือไงครับ??”

“ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ พี่คยูจำผู้หญิงสองคนเมื่อคืนได้มั้ย  .. เอ่อ สองคนที่มากับพี่ซีวอนอ่ะค่ะ” โซฮีย้ำถามถึงผู้หญิงสองคนนั้นที่มากับชเวซีวอนทายาทเจ้าของรถยนต์ค่ายดังในเกาหลี สองสาวที่สวยสะพรั่งราวกับนางฟ้าจำแลงกายมาโปรด ทำไมเขาถึงจะจำไม่ได้ ต่อให้หลับตาลงตรงนี้ใบหน้าสวยหวานกับหุ่นเซ็กซี่บาดทรวงของพวกเธอทั้งสองยังติดตรึงอยู่ในเสน่หา?ของเขาอยู่เลย

“แล้วไงล่ะ??”

“โซฮีได้ยินกิตติศัพท์ของพี่ในเรื่อง .. ของการล่าสวาทสาวสวยๆมาพอสมควร แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างคำล่ำลือที่เขาพูดกันจริงหรือเปล่า? ว่าคุณชายหมาป่าคนนี้ จะมีเสน่ห์มากพอที่จะขย้ำยัยสองเชิดนั่นได้หรือเปล่า??”

“หื้ออ .. คุณกำลังท้าทายผมอยู่หรือไง ทำไมครับหรือว่ากลัวคุณชายชเวถูกแย่งไป หื้ออ” ดักทางออกไปอย่างรู้ทัน โซฮีน่าจะสนใจซีวอนอยู่และเธอคิดจะให้เขาจัดการขวากหนามตรงหน้าออกไป

“ก็แค่ไม่ถูกชะตากับยัยสองคนนั่น  มาจากนิวยอร์กแล้วอย่างไง? ไม่รู้หรือไงว่าที่นั่นถิ่นใครแล้วนั่นคนของใคร! พี่คยูช่วยโซฮีจัดการทีสิคะ”

“ให้จัดการอย่างไงล่ะครับ แล้วถ้าจัดการแล้วผมจะได้อะไรตอบแทน เรามาคุยกันแบบตัวต่อตัวเลยดีมั้ยล่ะ ตอนนี้ผมว่างพอดี” กระตุกยิ้มพราวแสนเจ้าเล่ห์

เฟอร์รารี่ที่จอดนิ่งอยู่ข้างทางแสนเปล่าเปลี่ยวนั้นไม่ได้ไร้ซึ่งเจ้าของ เหมือนกับรถอีกคนที่จอดห่างออกไปไม่ไกลนัก แผ่นฟิมส์กันแดดชั้นดีช่วยปกป้องอำพรางอะไรก็ตามที่คนภายนอกรถไม่อาจมองส่องเข้ามาพบเห็นได้ ถ้าไม่มายืนจ้องอยู่ด้านหน้ารถอ่ะนะ!?

“เดี๋ยว .. สิ คะ อ๊ะ ... หยุดก่อนเรายังตกลงกันไม่เสร็จเลยนะ”

“คุยไปด้วยทำไปด้วยก็ได้นี่นา อื้มม ..” จับช่วงเอวของร่างบางที่อยู่ในสภาพกึ่งเปลือยดึงเข้ามาหาลำตัวของตน แล้วไต่นิ้วซุกซนไล้เข้าไปในซอกหว่างขาเร้นลับ

“โซฮีอยากได้คลิปด้วยนะคะ เอาให้เห็น อึกก .. หน้าของสองคนนั้นชัดๆ เลยนะ พี่คยู เดี๋ยวก่อนสิ .. ให้เสร็จงานก่อนนะ อ้า~” ขยับตัวล่นหนีแล้วคว้าข้อมือที่ขยับแรงนั้นเอาไว้ด้วยสีหน้าแดงซ่านลุกลามไปถึงใบหู

“ขอมัดจำก่อนไม่ได้หรือไง ผมไม่บอกคุณชายชเวเรื่องของเราหรอก?” ยังจะโปรยยิ้มหวานหลอกล่อแล้วจู่โจมบดขยี้เข้าใสปากเรียวสวยเอิบอิ่มอย่างดุร้อน ล่อหลอกด้วยเสน่ห์ที่แสนจะเกินต้านทาน ..ให้เคลิบเคลิ้ม แล้วขย้ำเหยื่อด้วยความวาบหวามลึกล้ำจนต้องยอมมอบกายและเผลอๆจะมอบหัวใจให้ แถมมาด้วยอีก!









ครบค่ะ ไม่ยาวนะเรื่องนี้ ไม่มีสาระใดๆ -*-
ขอบคุณที่ติดตาม เม้นท์ค่า .. อย่าให้เริ่มนอยด์
เดี๋ยวจะดองยาวอีก .. อิอิ

คือว่า เอาจริงๆแล้ว จิ้น คยูฟานี่ไม่ออก หน้ายูลหรือแทมักลอยมา
เค้าชอบ คยูแทกับคยูริมาก เปลี่ยนได้ไหมคะ?? สิกคยูริ ได้ไหม TT
the smile