ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
� �"แงๆๆ หนูไม่อยากอยู่ที่นี่ หนูอยากกลับบ้านน ฮือๆๆ" เด็กน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มวัย 8 ขวบ ส่งเสียงร้องดังลั่นบ้านเมื่อโดนรับตัวมาเลี้ยงดูที่บ้านหลังนี้
� �"ไม่ร้องนะจ๊ะหนู โอ๋ๆ ไม่ร้องนะ" หญิงสาวที่รับเด็กน้อยมาเลี้ยงดูพูดปลอบ
� �"เสียงเด็กที่ไหนเหรอคะแม่ ร้องลั่นบ้านเชียว" เสียงใสของเด็กสาวเอ่ยขึ้น
� �"อ๋อ แม่รับมาเป็นลูกน่ะจ้ะ พ่อแม่เค้าประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต แม่สงสารเลยรับมาเลี้ยง หนูจะได้มีน้องสาวด้วยไงจ้ะ"
� �"โห น่าสงสารจัง น้องอายุเท่าไหร่เหรอคะ?" เด็กสาวหันไปถามผู้เป็นแม่
� �"8 ขวบจ้ะ ห่างกับหนู 4 ปี"�
� �"ไหน ขอพี่ดูหน้าหน่อยสิจ้ะ" พูดพลางยกมือขึ้นมาจับใบหน้าของเด็กน้อยให้เงยขึ้น "ตายจริง! หน้าตาน่ารักจังเลยค่ะแม่ ดูไปดูมาก็คล้ายๆ หนูอยู่เหมือนกันนะเนี่ย ฮ่าๆ หนูชื่ออะไรจ้ะ?" เด็กสาวถามและยื่นมือออกมาลูบหัวเด็กน้อย แต่เด็กน้อยกลัวจึงเอนตัวหลบ
� �"ไม่ต้องกลัวพี่หรอกจ้ะ พี่ชื่อลูฮาน ต่อไปนี้หนูคือน้องสาวของพี่ เพราะฉะนั้นเลิกกลัวได้แล้วนะจ้ะ" เด็กสาวที่ชื่อลูฮานพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม ทำให้ความกลัวของเด็กน้อยค่อยๆ ลดลง และเดินเข้าไปหาลูฮานช้าๆ
� �"หนูชื่อเซฮุนค่ะ หนู...เป็นน้องสาวของพี่...ได้จริงๆ เหรอคะ" เด็กน้อยถามด้วยความลังเล�
� �"ได้อยู่แล้วจ้ะ ฮะๆ น่ารักจริงๆ เลย เซฮุนน้อยของพี่" ลูฮานพูดขึ้นพลางยื่นมือไปขยี้ผมของเด็กน้อยด้วยความเอ็นดู
� �"ไม่จริงหรอกค่ะ พี่ลูฮานน่ารักกว่าหนูอีก สวยอย่างกะนางฟ้าแน่ะ" เซฮุนพูดพร้อมดวงตาที่เป็นประกาย ทำให้ทุกคนขำออกมาในความน่ารัก
� �"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า 55+ ปากหวานจริงเชียว" ยกมือขึ้นหยิกแก้มเด็กน้อยด้วยความหมั่นเขี้ยว "แม่คะ หนูพาน้องไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะคะ ส่วนห้องนอน ให้น้องนอนห้องเดียวกับหนูไปก่อนก็ได้ค่ะ" เด็กสาวหันไปพูดกับผู้เป็นแม่
� �"แล้วแต่หนูเลยจ้ะ" หญิงสาวตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ได้ยินดังนั้นลูฮานจึงพาเซฮุนไปอาบน้ำแต่งตัวด้านบน
� �"เห็นลูกสองคนรักกันดีแบบนี้ แม่ก็ดีใจแล้วล่ะ" ผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้นอย่างมีความสุขเมื่อเห็นทั้งสองคนรักกันเหมือนพี่น้องแท้ๆ�
----------------------------------
�
####################################################################
เป็นไงกันบ้างคะ อาจจะมั่วๆ ไปหน่อย เพราะเป็นฟิคเรื่องแรกของไรท์เตอร์ แหะๆ
ยังไงก็ช่วยติชมกันด้วยนะคะ เม้นเยอะๆ นะ จุ้บๆ
�
� �"ไม่ร้องนะจ๊ะหนู โอ๋ๆ ไม่ร้องนะ" หญิงสาวที่รับเด็กน้อยมาเลี้ยงดูพูดปลอบ
� �"เสียงเด็กที่ไหนเหรอคะแม่ ร้องลั่นบ้านเชียว" เสียงใสของเด็กสาวเอ่ยขึ้น
� �"อ๋อ แม่รับมาเป็นลูกน่ะจ้ะ พ่อแม่เค้าประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต แม่สงสารเลยรับมาเลี้ยง หนูจะได้มีน้องสาวด้วยไงจ้ะ"
� �"โห น่าสงสารจัง น้องอายุเท่าไหร่เหรอคะ?" เด็กสาวหันไปถามผู้เป็นแม่
� �"8 ขวบจ้ะ ห่างกับหนู 4 ปี"�
� �"ไหน ขอพี่ดูหน้าหน่อยสิจ้ะ" พูดพลางยกมือขึ้นมาจับใบหน้าของเด็กน้อยให้เงยขึ้น "ตายจริง! หน้าตาน่ารักจังเลยค่ะแม่ ดูไปดูมาก็คล้ายๆ หนูอยู่เหมือนกันนะเนี่ย ฮ่าๆ หนูชื่ออะไรจ้ะ?" เด็กสาวถามและยื่นมือออกมาลูบหัวเด็กน้อย แต่เด็กน้อยกลัวจึงเอนตัวหลบ
� �"ไม่ต้องกลัวพี่หรอกจ้ะ พี่ชื่อลูฮาน ต่อไปนี้หนูคือน้องสาวของพี่ เพราะฉะนั้นเลิกกลัวได้แล้วนะจ้ะ" เด็กสาวที่ชื่อลูฮานพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม ทำให้ความกลัวของเด็กน้อยค่อยๆ ลดลง และเดินเข้าไปหาลูฮานช้าๆ
� �"หนูชื่อเซฮุนค่ะ หนู...เป็นน้องสาวของพี่...ได้จริงๆ เหรอคะ" เด็กน้อยถามด้วยความลังเล�
� �"ได้อยู่แล้วจ้ะ ฮะๆ น่ารักจริงๆ เลย เซฮุนน้อยของพี่" ลูฮานพูดขึ้นพลางยื่นมือไปขยี้ผมของเด็กน้อยด้วยความเอ็นดู
� �"ไม่จริงหรอกค่ะ พี่ลูฮานน่ารักกว่าหนูอีก สวยอย่างกะนางฟ้าแน่ะ" เซฮุนพูดพร้อมดวงตาที่เป็นประกาย ทำให้ทุกคนขำออกมาในความน่ารัก
� �"ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า 55+ ปากหวานจริงเชียว" ยกมือขึ้นหยิกแก้มเด็กน้อยด้วยความหมั่นเขี้ยว "แม่คะ หนูพาน้องไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะคะ ส่วนห้องนอน ให้น้องนอนห้องเดียวกับหนูไปก่อนก็ได้ค่ะ" เด็กสาวหันไปพูดกับผู้เป็นแม่
� �"แล้วแต่หนูเลยจ้ะ" หญิงสาวตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ได้ยินดังนั้นลูฮานจึงพาเซฮุนไปอาบน้ำแต่งตัวด้านบน
� �"เห็นลูกสองคนรักกันดีแบบนี้ แม่ก็ดีใจแล้วล่ะ" ผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้นอย่างมีความสุขเมื่อเห็นทั้งสองคนรักกันเหมือนพี่น้องแท้ๆ�
----------------------------------
�
� � �หลังจากนั้นเซฮุนก็ได้เข้าเรียนที่เดียวกับลูฮาน ซึ่งผลการเรียนของสองพี่น้องก็จัดอยู่ในขั้นดีมาก ทำให้พ่อแม่ภูมิใจในตัวลูกทั้งสองคนมาก ลูฮานและเซฮุนมีนิสัยที่คล้ายกัน รวมไปถึงหน้าตาด้วย ราวกับเป็นพี่น้องร่วมสายเลือดเดียวกัน จะต่างกันก็แค่เซฮุนติดจะขี้อายและไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ ด้วยความที่ทั้งสองคนเพอร์เฟ็คในทุกๆ ด้าน ทำให้โดนอิจฉาและกลั่นแกล้งอยู่เสมอ ส่วนใหญ่เซฮุนจะโดนแกล้งบ่อยกว่าลูฮาน ทำให้ลูฮานต้องคอยปกป้องน้องสาวของตัวเองอยู่ตลอดเวลา ทั้งสองคนจึงรักกันมาก
� � �แต่ในบางครั้ง เวลาผ่านไป...อาจทำให้บางสิ่งเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย
� � �แต่ในบางครั้ง เวลาผ่านไป...อาจทำให้บางสิ่งเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย
####################################################################
เป็นไงกันบ้างคะ อาจจะมั่วๆ ไปหน่อย เพราะเป็นฟิคเรื่องแรกของไรท์เตอร์ แหะๆ
ยังไงก็ช่วยติชมกันด้วยนะคะ เม้นเยอะๆ นะ จุ้บๆ
�
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น