วันกีฬาสีของโรงเรียนธิดานุเคราะห์

~เริ่มต้น~
-- 06.30 น.

เสียงนาฬิกาปลุก(อันน่ารำคาญ)และวันนี้เป็นวันพิเศษ คือ วันกีฬาสี ทำให้ฉันต้องลุกจากเตียง

-- 07.30 น.

ฉันอาบน้ำ กินข้าวเรียบร้อยแต่กว่าจะได้ไปโรงเรียนฉันต้องแบกน้องสาวแสนสวย(ที่ไม่มีใครกล้าเทียบ)ไปโรงเรียนด้วย
 -- หลัง 07.31 น. 
ฉันและน้องถึงโรงเรียนโดยสวัสดิภาพ(หลายคนคงสงสัยว่าใช้เวลาเดินทางแค่ 1 นาที แน่แล้วค่ะ!! ฉันต้องเเดนไปโรงเรียนเองระยะทางประมาณ 50 ก้าว) 
ภาพแรกที่ปรากฏสู่สายตาคือสภาพที่คนเต็มโรงเรียนด้วยคนหลากหลายประเภท ทั้งนางฟ้า ปิศาจ ตัวตลก เจ้าหญิง นางพญา กัปตัน และมีคนถ่ายรูปคนโน้นคนนี้ไปทั่วจนทำให้ฉันและน้องตาลายไปตามๆกัน 

ฉันเป็นนักวิ่งทำให้ไม่ต้องออกแรงเดินและต้องนั่ง นั่ง นั่งและนั่งรอจนกว่าขบอวนจะอ้อมรีกาเด้น เข้าสู่ร.ร.  เลี้ยวอ้อมแม่พระ ผ่านตึกเด็กประจำ อ้อมอาคารปิติฯ และเข้าสู่สนามหญ้าอันแสนร้อนระทม
ส่วนน้องฉันต้องเดิน เดินและเดินตามขบวนไปเรื่อยๆหัวใจรัวดังอย่างตื่นเต้นไปกับเสียงกลองที่ตีดังอย่างต่อเนื่อง ซ้าย ขวา ซ้าย ตึก! (เสียงรองเท้ากระทบกับพื้นถนน) ซ้าย ขวา ซ้าย ตึก! ซ้าย ขวา ซ้าย ตึก! ซ้าย ขวา ซ้าย ตึก! ซ้าย ขวา ซ้าย ตึก! และผสมคลุกเคล้าไปกับเสียงกำชับแถวของคุณครู

ฉันอยู่สีเขียวส่วนน้องของฉันอยู่สีชมพู
อิอิ โชคดีม๊ากมาก สีเขียวอยู่ที่ร่ม สีชมพูร้อนสุด(พระเจ้าเข้าข้างฉันจริงๆ หุหุ)
ปีนี้ฉันได้วิ่ง 1 รายการ คือ วิ่ง100 เมตร เมื่อถึงเวลาแข่ง ใจฉันเต้น ตึก! ตึก! เหมือนทุกอย่างรอบตัวฉันหยุดชะงัก ได้ยินแต่เสียงของหัวใจอันเสียวาบบบบบ!!!  และแล้ว ปี้ด---------หลังจากเสียงนกหวีดทุกอย่างผ่านไปเร็วมาก ฉันเริ่มออกสตาทร์
ฉันเป็นคนที่วิ่งไม่ค่อยอึดเท่าไร ตอนแรกก็วิ่งเร็วอยู่หรอก สักพักก็ช้าลง ในใจก็คิดให้วิ่งเร็วๆแต่ทว่าขาชั้น---มานปั่นไม่ทัน(นึกภาพกันเอาเอง หุหุ) และในที่สุด เข้าชัยไปแล้วคร้าบปรากฏว่าฉันได้ที่ 2(คิดเองเพราะยังไม่รู้ผล) แต่ที่ไหนได้ฉันได้ที่ 3(เพราะฉันวิ่งตัดลู่ เชอะ!! คุณครูทำเป็นไม่เห็นก็ได้นี่)  
เมื่อกิจกรรมดำเนินไปเรื่อยๆ
-แข่งวิ่งรายการต่างๆ
-ประชันเชียร์ (3นาที)
----พัก----
-แข่งวิ่งรายการต่างๆ
-ประชันเชียร์(5นาที)

**ปีนี้เป็นปี่ที่ไม่ธรรมดาเพราะฝนตกระหว่างประชันเชียร์ทำให้การแข่งประชันหยุดชะงักและตรงกับสีเขียว(ม่าย~~สีเขียวโชคร้ายอารายอย่างนี้)เหตุการณ์นี้ทำให้รุ่นพี่หมดกำลังใจ รุ่นน้องขวัญเสีย เชียร์ฯร้องไห้(ทาขอบตาสีดำทำให้น้ำตาออกมาเป็นสีดำเลย) อุปกรณ์เปียก การประชันหยุดชะงัก เมื่อฝนหยุดตก ทุกคนกลับเข้าที่และประชันเชียร์ต่อ

และในที่สุดก็ถึงเวลาประกาศผล(ปีนี้นักกีฬายอดเยี่ยมคือพี่ศราวณีย์ นักกีฬาปิงปอง)
ถ้วยรวมกีฬาได้แก่สีชมพู

 เพลงข้อความ

ถ้วยพาเหรดก็สีเขียว (Yippy! สีชั้นซะอย่าง)
ถ้วยเชียร์...สีชมพูค้าบ 
หลังจากนั้นฉันก็ตามจิกถ่ายรูปพี่คนนู้นคนนี้ไปทั่วด้วยความยากลำบากและถ่ายรูปเพื่อนๆของฉันที่เป็นรีท(8 คน)มีภาพมาฝากด้วย