fic (all27) พันธนาการแห่งเลือด

ลำดับตอนที่ #14 : 12

ณ สนามบิน


สายตาของฝูงคนที่เดินผ่านกับจับจ้องมาที่ชายหนุ่มสามคนอย่างสงสัย ก่อนที่จับจ้องมองกัน ทำให้ชายหนุ่มที่ถูกจ้องมองเริ่มเกินอาการรำคาญขึ้น
"ทั้งๆที่ไม่ได้ทำตัวเด่นอะไรยังจับจ้องมอง นี้สิน่ะ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์น่ะ เป็นสัตว์เลือดอุ่นที่สอดรู้สอดเห็นจริงๆ"
"อย่าทำอะไรพวกเค้าน่ะ"
ร่างโปร่งพูดพลางมองชายตรงหน้าที่เหยียดยิ้มใส่เมื่อตนพูดอย่างนั้น
"หึหึหึ เธอรึจะห้ามฉันน่ะ ฝันไปเถอะ"
"เค้าคือใครกัน จีอ็อคโต้"
"คะ เค้า"
ร่างโปร่งตัวสั่นสะท้านไปหมดก่อนที่กอดโคซาร์ตแน่น ทำให้โคซาร์ตยิ่งโกรธบวกกับสงสัยที่จีอ็อคโต้กลัวคนตรงหน้าเพราะอะไร 
"แกคือใคร ต้องการอะไร แล้วรู้จักจีอ็อคโต้ได้อย่างไร "
ชายหนุ่มพูดพลางเอาตัวมาป้องกันร่างบางอย่างเต็มที่ เดม่อนมองพลางเผยปากยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และเดินตรงมา คนที่ผ่านไปมาก็หยุดเดินและมองกันยกใหญ่ เมื่อได้ยินบทสนทนาของทั้งสาม ต่างมองกันอย่างตื่นเต้นและคิดแตกต่างกันไป
"แม่ เค้าถ่ายละครกันเหรอครับ"
"ไม่รู้สิจ้ะ ดาราไม่คุ้นหน้าเลยซักคนน่ะจ้ะ สงสัยหน้าไหม่มั้ง"
ร่างโปร่งมองไปทางสองแม่ลูกที่ยืนดูอยู่ใกล้ๆ ในขณะที่โคซาร์ตพาตนถอยหลังไปเรื่อย เมื่อเดม่อนเริ่มเดินเข้ามาใกล้ 
"ฮึ รู้จักได้อย่างไรน่ะเหรอ จะไม่ให้รู้ได้ใง ในเมื่อฉันเป็นคนควักตาเค้าเองน่ะ หึหึหึ"
"ห๋า!!!!!!"
ชายหนุ่มได้ยินก็รีบหันหน้าไปหาร่างโปร่งที่กอดเค้าแน่นอยู่ พลางมองไปที่ตาที่ถูกผ้าพันแผลสีขาวพันอยู่
"มันไม่ใช้อุบัติเหตุงั้นเหรอ คนที่ทำให้จีอ็อคโต้กลายเป็นแบบนี้ แกรึ หนอยยยย"
ชายหนุ่มโกรธเคียงก่อนที่ตั้งท่าจะไปทำร้ายคนตรงหน้าที่เหยียดยิ้มใช้สายตามองเค้าแบบดูถูกดูแคลนในความโกรธของเค้า ทำให้เค้า เดือดยิ่งขึ้น เค้าจะไปกระทืบคนตรงหน้าอยู่แล้วถ้าร่างโปร่งไม่รั้นเค้าไว้ก่อน
"จีอ้อคโต้ ปล่อยฉันสิ"
"ไม่ได้ มันอันตรายน่ะโคซาร์ด คนๆนั้นไม่ใช่คนน่ะ นายสู้เค้าไม่ได้เหรอ"
โคซาร์ตซะงักทันที กับคำพูดของจีอ็อคโต้ พลางมองคนที่อยู่ข้างๆ ร่างโปร่งที่กอดเค้าแน่นเหมื่อนกลัวเค้าปลิวหายไป 
......ถ้าคนตรงหน้าไม่ใช่คน...งั้นอะไรกัน
"ฮ่ะ ฮะฮะฮะ ฉันไม่เพียงควักตาเธอคนนั้นน่ะ ฉันฆ่าพ่อแม่ของเธอคนนั้นด้วย เลยกลัวฉันใหญ่เลยยังใงล่ะ ดูสิตัวสั่นไปหมดเลย หึหึหึ"
ชายหนุ่มได้ยินก็โกรธจัดและมองชายตรงหน้าด้วยสายตาโกรธแค้น 
"แก กรอด ปล่อยฉันน่ะ จีอ็อคโต้ ฉันไม่สนแล้วว่ามันคนหรือตัวอะไร ที่สำคัญฉันจะฆ่ามัน"
"โคซาร์ดอย่าเลย"
"หึหึหึ กะอีแค่แรงของคนที่ตัวเล็กกว่าแกยังต้านทานไม่ไหวเลย แล้วกับฉันแกจะฆ่าเลยรึ น่าขำสิ้นดีฮะฮะฮะ"
คนตรงหน้าหัวเราะเยาะชายหนุ่มและส่งยิ้มเหยียดหยามให้ ในขณะคนที่ผ่านไปมาก็มุงดูกันเยอะขึ้น เดม่อนมองคนที่มุงมองก่อนที่จะมองร่างโป่งที่ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าอยู่ข้างๆโคซาร์ด 
"ฮะฮะฮะ จีอ็อคโต้ คนแบบนั้นน่ะ ปกป้องอะไรเธอไม่ได้เหรอมาหาฉันและยอมเป็นของฉันซะเถอะ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนที่นี้เป็นสีเลือดหรือไม่ก็ไปเอาตัวเธอด้วยมือฉันเอง ถ้าเธอยอมมา ฉันจะยกเว้นมนุษย์สอดรู้พวกนี้เลยร่วมถึงคนที่เธอกอดอยู่ด้วย"
"อ่ะ"
ร่างโปร่งค่อนข้างลังเลเล็กน้อยก่อนที่โคซาร์ดจะกอดร่างบางแน่นก่อนที่จะหน้าแดงระเรื่อเล็กน้อย
"ฉันไม่ยกจีอ็อคโต้ให้แกเหรอ ถ้าจะเอาจีอ็อคโต้ไป ข้างศพฉันก่อนเถอะ"
"โคซาร์ด"
"เรียกร้องงั้นรึ งั้นไม่เกรงใจน่ะ"
เดม่อนมองไปที่เด็กน้อยผู้โชคร้ายก่อนที่ร่างเด็กคนนั้นจะกระเด็นไปชนกับขอบไม้จนกระดูกหัก แม่ของเด็กคนนั้นรีบวิ่งไปหาลูกทันที ผู้คนอื่นๆเริ่มรู้สึกแปลกๆก่อนที่จะวิ่งหนีด้วยความกลัวทันทีเมื่อรู้ว่ามันไม่ใช่การแสดง
"กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"
เสียงของสาวน้อยที่วิ่งไปชนกับเดม่อนก่อนที่ตนเองจะน้ำลายฟูปากเมื่อเดม่อนบีบคอและสิ้นใจไป ร่างโปร่งมองผู้คนที่วิ่งหนีชนทับกันอย่างไม่คิดชีวิตพลางมองชายที่ตนเองเรียกว่าปีศาสมากกว่าที่จะเป็นแวมไพร์นั้น ร่างโปร่งน้ำตาซึมก่อนที่จะปิดหูตนเองแน่นเมื่อได้ยินเสียงผู้คนที่เดม่อนทรมานก่อนที่จะเดินตรงมาหาโคซาร์ต แล้วโคซาร์ตก็ยังตั้งท่าปกป้องตนเองอยู่
"พอแล้ววววววววววววววว พอสักที เดม่อน สเปคเด้"
เดม่อนหยุดเดินและยิ้มอย่างพอใจก่อนที่จะยื่นมือให้ร่างโปร่งที่เดินตรงมาหาเค้าอย่างสิ้นหวัง ในขณะที่โคซาร์ตพยายามขัดขวาง
"จีอ็อคโต้ อย่าไป"
"ไม่เป็นไรเหรอ โคซาร์ต จริงแล้วฉันควรไปเป็นของเค้าตั้งนานแล้ว"
ชายหนุ่มพยายามดึงร่างโปร่งที่ส่งรอยยิ้มที่สิ้นหวังให้เค้า ก่อนที่ร่างของชายหนุ่มจะกระเด็นไปชนต้นไม้อีกต้นทันที ร่างโปร่งซะงักและมองชายหนุ่ม
"โคซาร์ด"
"แค่กแค่ก จีอ็อคโต้อย่าไป"
โคซาร์ดพูดพลางกุมท้องตัวเองที่ตอนนี้จุกไปหมด ตอนนี้เค้าอยู่ในสภาพที่เลือดกลบปากและกระอักเลือดอย่างหนัก ร่างโปร่งตั้งท่าจะวิ่งไปหาโคซาร์ตแต่ต้องซะงักอีกครั้งเมื่อได้ยินคำที่เดม่อนพูด
"รีบมาซะสิ จีอ็อคโต้ ก่อนที่ฉันจะฆ่าชายคนนั้น เพราะว่ายังใงไม่มีใครหยุดฉันได้เหรอ"
ร่างโปร่งตัดสินใจทำเป็นไม่สนใจโคซาร์ตก่อนที่จะยื่นมือจะจับมือกับเดม่อน







.....ขอโทษน่ะ.....โคซาร์ต








...สึนะ...น้องดูแลตัวเองได้แล้วใช่ไหม....

















พี่ฝากดูแลบาจิล...แทนพี่ด้วยน่ะ สึนะ














...พี่คงต้องยอมไปซักคนแล้วล่ะ......









...ขอโทษน่ะ น้องทั้งสอง.....












..ขอโทษด้วย..โคซาร์ดเพื่อนรักฉัน.









...ถ้าไม่มีฉันเป็นเพื่อน นายคงไม่ต้องกลายเป็นแบบนั้น.






จีอ็อคโต้จับมือกับเดม่อนก่อนที่จะหันไปมองโคซาร์ตที่พยายามตะเกียดตะกลายเข้ามาหาเข้า ก่อนที่จะมีร่างนึงมาอุ้มเค้าออกจากเดม่อน
ชายหนุ่มผมสีเหลื่องอ่อน ดวงตาสีฟ้าที่แนบนิ่ง โครงหน้าที่คมเข้มกับผิวที่ขาวละเอียดปนซีดซึ่งน่าลึกลับและหลงใหล  ดวงตาที่เยือกเย็นเฉียบคมจับจ้องมองมาที่ใบหน้าสวยของร่างโปร่ง ที่เค้าอุ้มอยู่ ก่อนที่จะมองชายฝั่งตรงข้ามที่จับจ้องมองตยด้วยแววตาที่หงุดหงิดปนกับไม่ค่อยสู้ดีนัก
"ถ้าเป็นฉันล่ะ Dเดม่อน สเปคเด้"
"หึ มาปกป้องมนุษย์งั้นรึ สมศักดิ์ศรีดีนิ ถ้าหยุดฉันได้ ก็เอาเลยสิ"
ชายหนุ่มมองเดม่อนที่ท้าทายก่อนที่จะมองร่างโปร่งที่อยู่ในอ้อมกอดของตนเอง
"เธอเป็นอะไรไหม"
ชายหนุ่มอีกคนที่มีรอยสักอยู่ที่หน้าลามไปถึงแขน ผมสีแดงเข้ม ดวงตาสีแดง โครงหน้าคมเข้ม สูบบุหรี่อีกด้วยเดินมาถาม ชายหนุ่มผมสีเหลืองค่อยๆวางร่างโปร่งลง ร่างโปร่งมองชายข้างๆเล็กน้อยก่อนที่จะรีบวิ่งไปหาโคซาร์ตทันที 
"นายช่วยพาทั้งสองคนนั้นไปให้ไกลที่สุดแล้วกัน"
"อ้าว ฉันก็อยากร่วมด้วยแท้ โอเค เธอมากับฉันเลย ที่นี้กลิ่นเลือดฟุ้งไปหมด แถมชายคนนั้นก็บาดเจ็บด้วย  รีบไปโรงพยาบาลกันเถอะ"
ชายผมแดงรีบพยุงตัวโคซาร์ตขึ้น และรีบบอกให้ร่างโปร่งตามตนไป ร่างโปร่งมองชายผมเหลืองเล็กน้อยพลางหน้าแดงระเรื่อก่อนที่จะตะโกนบอกชายคนนั้น
"คะคุณ ขอบคุณน่ะครับ"
ชายหนุ่มผมเหลืองที่เดินตรงไปหาเดม่อนหันหน้ามาเล็กน้อยและเหลียวตามองร่างโปร่งพลางหลับตาเหมื่อนรับรู้แล้วและมองเดม่อนต่อ ร่างโปร่งรู้สึกดีไม่ใช่น้อยก่อนที่จะรีบวิ่งไปกับชายผมแดง เดม่อนชายตามองร่างโปร่งเล็กน้อยอย่างเสียดาย และมองชายหนุ่มตรงหน้า
"เหลือเราแค่สองคนแล้วสินะ"
เสียงทุ้มเยือกเย็นของชายหนุ่มตรงหน้าพูดขึ้น และมองตามหลังร่างโปร่งที่หายลับไป
"เสียดายจริงเลย แต่คิดดีแล้วรึที่จะปกป้องเด็กคนนั้น"
"ก็แค่อยากปกป้อง มันไม่เกี่ยวกับแกเหรอ"
"ฮึ งั้นมาเริ่มกันดีกว่า"
"อ่า"










-------------------------------------------------------------------------------------------------


ไรเตอร์

มาอัพต่อแล้วน่ะค่ะ จะบอกให้ชายหนุ่มทั้งสองคนคือแวมไพร์อสูรค่ะ
ไรเตอร์กะจะแต่งฝั่งสึนะด้วยแต่ไม่ทัน เอาเป็นว่าตอนหน้าน่ะค่ะ
ตอนนี้คิดกันก่อน ชายหนุ่มปริศนาสองคนคือใคร แล้วค่อยไปลุ้นกับหนูซือน่ะค่ะ
อ่านแล้วเม้นด้วยน่ะแจ๊ะน่ะจ้ะ
to be continued