fic (all27) พันธนาการแห่งเลือด

ลำดับตอนที่ #39 : 35

เมื่อปี xxxx

มีเผ่าพันธ์หลายเผ่าขึ้นมาพร้อมกับมนุษย์แล้วอยู่ร่วมปะปนกันไป แต่ด้วยความที่ว่าการดำรงชีวิตที่ต่างกันจึงต้องแยกกันอยู่แบ่งออกไปและ...เผ่าพันธ์ที่มีประชากรมากที่สุดคือ"มนุษย์"จึงถูกจัดตั้งให้ครอบครองทุกอย่าง เพราะความไม่เสมอภาคสำหรับเผ่าแวมไพร์ที่มีความหยิ่งเพราะพวกตนเองนั้นมีกำลังและแข็งแกร่งกว่ามนุษย์จึงได้ก่อเกิดสงครามขึ้น และเผ่ามนุษย์หมาป่านั้นได้อยู่ฝั่งเดียวกับมนุษย์ ทำให้เผ่าแวมไพร์นั้นพ่ายแพ้และกระจายออกไป

และถึงแม้ฝ่ายมนุษย์หมาป่าจะช่วยเผ่ามนุษย์นั้น ด้วยความที่มีสัญชาตณาณสัตว์ป่ามากกว่ามนุษย์ธรรมดาจึงเกิดการทำร้ายมนุาย์ขึ้นและแยกออกไป

ทั้งสองเผ่าพันธ์จึงต้องอยุ่แบบหลบๆซ่อนๆเพราะเผ่าของมนุษย์นั้นครอบครองทุกอย่าง

มนุษย์นั้นถึงจะดูไม่น่ากลัวนั้นแต่ก้ได้ชื่อว่ามีความพัฒนาการที่เร็วแล้วก้าวกระโดดมาก มีความคิดและการกระทำที่คาดเดาไม่ได้ แม้จะเป็นเผ่าที่ได้ชื่อว่าอ่อนแอแต่ก็คงประมาทไม่ได้เลยทีเดียว เพราะไม่งั้นคงไม่กำเนิดฮันเตอร์ขึ้นมาหรอก

และเมื่อก่อกำเนิดฮันเตอร์ได้ไม่นาน ทั้งเผ่ามนุษย์หมาป่าและแวมไพร์นั้นก็จัดตั้งอาณาจักรของตนขึ้น

ทางด้านมนุษย์หมาป่า แน่นอนว่าเพราะสัญชาตณาณสัตว์ที่มากกว่าคน แม้จะมีความนึกคิดแบบคนนั้นแต่ก็ร่วมอยู่กันด้วยดี การจัดแบ่งชนชั้นของมนุษย์หมาป่าจึงแค่จัดจากความแข็งแกร่ง หากอ่อนแอก็ตามหลังจ่าฝูงผู้แข็งแกร่งเป็นกลุ่มต่างจากแวมไพร์ที่เป็นอริกัน

ทางด้านมนุษย์ธรรมดานั้นก็แน่นอนแนวทางชีวิตเต็มไปด้วยความยุ่งยากจัดแบ่งฝั่งพวกกันไปทั่วแต่ก็ยังคงอยู่ร่วมกัน การจัดแบ่งชนชั้นนั้นขึ้นอยู่กับอำนาจเงินและตระกูลมีสามจำพวกคือชนชั้นสูง ชนชั้นกลาง และต่ำไล่ลงมาและชนชั้นสุงที่สุดของเหล่ามนุษย์คือมนุษย์สายเลือดพิเศษซึ่งพึ่งก่อกำเนิดขึ้นไม่นาน แม้จะมีความแตกต่างออกมานั้นแต่เหล่าผุ้คนก็ต่างชมเชยจัดตั้งขึ้นเป็นชนชั้นสูงที่สุดเพราะเป็นสายพันธ์ที่หายากเรียกได้ว่าความมหัสจรรย์ด้วยซ้ำจึงไม่แปลกที่ผุ้มีสายเลือดพิเศษจิรวยล้นทุกคน(...)

ทางด้านแวมไพร์นั้นก็คล้ายกับมนุษย์ธรรมดานั้นแหละ จัดว่ายุ่งยาก

และเพราะมีความคิดเห็นความรู้สึกที่ต่างกันนั้นได้มีสงครามขนาดย่อยขึ้น จบลงที่จัดแบ่งเป็นสองฝั่ง

ฝั่งแวมไพร์อารยะคือฝั่งที่ไม่อยากทำร้ายมนุษย์และอยากกลับไปเข้าหากับมนุษย์อีกครั้ง

ฝั่งแวมไพร์อสุรคือแวมไพร์ที่ยึดติดกับฐานะของตนและจ้องจะทำร้ายมนุษย์

และถึงแบ่งเป็นสองฝั่งแต่ก็มีจุดสนใจเดียวกันคือมนุษย์สายเลือดพิเศษ

หลังจากนั้น ผู้นำของทั้งสองฝ่ายได้ก่อกำเนิดบุตรขึ้นพร้อมกัน(ตรงกับวันที่สึนะเกิด)

ทางฝั่งแวมไพร์อสูร เป็นบุตรชายชื่อ "โยชิ"

ทางฝั่งแวมไพร์อารยะเป็นบุตรหญิงชื่อ"ยูนิ"

ด้วยด้วยสงครามที่ก่อเกิดขึ้นไม่หยุดนั้นทางผู้นำทั้งสองจึงเกิดความคิดที่จับมือกันขึ้น

...เด็กทั้งสองจึงหมั้นกัน...

และแล้วหลังจับมือกันได้ไม่นานนั้นก็มีเหตุการ์ณบุกกวาดล้างมนุษย์สายเลือดพิเศษขึ้นโดนแวมไพร์อสูร

และที่หนักสุดคือ"การสังหารหมุ่ในตระกูลซาวาดะ"

จึงได้เกิดสงครามระหว่างแวมไพร์อารยะกับแวมไพร์อสูรขึ้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้หายนะกว่าทุกครั้ง

นั้นคือการลอบสังหารเจ้าหญิง/เจ้าชายของอีกฝ่าย

และสงครามกวาดล้างครั้งใหญ่ดำรงอยู่2-3วัน

แวมไพร์อารยะเป็นฝ่ายชนะ

ผู้นำของแวมไพร์อสูรได้ตายลงไปพร้อมกับลูกชายที่โดนตราหน้าว่าตาย/หายสาบสูญ

อาณาจักรแวมไพร์อสุรพังพินาศและแยกย้ายออกไป ไม่มีผู้นำย่อมอาละวาดไปเรื่อย

ต่อมาแวมไพร์อารยะได้คิดค้นสูตรสารคล้ายเลือดที่ช่วยบำรุงแทนเลือดขึ้นซึ้งเป็นเรื่องที่ดี และเพราะยาสูตรนั้นทำให้เผ่าแวมไพร์อารยะอ่อนแอลง

ผุ้นำแวมไพร์อารยะได้โดนลอบสังหารจากลงไป และเจ้าหญิงก็หายตัวไป แวมไพร์อารยะจึงแยกย้ายเช่นกัน และหลบไปใช้ชีวิตธรรมดาตามที่ต่างๆ

ณ เมืองมนุษย์

เด็กหนุ่มที่ได้ชื่อว่าตายไปนั้นเดินตามถนนด้วยเสื้อที่พอพกมาได้อย่างไม่สนกับอากาศที่หนาวเหน็บและพายุหิมะที่โหมเข้ามา

แม้อาณาจักรจะสูญสิ้นไปแล้วแต่เจ้าตัวก็ยังคงไม่มีอะไรต้องเดือดร้อนมากเพราะยังมีพร้อม(ุขุนนางก็งี้//โดนตบ)

เมื่อก้าวตามถนนเรื่อยเปื่อยไปสักพักก็เจอกับเด็กหนุ่มร่างบางที่มีความคล้ายเค้าแม้แต่แววตานั้นก็ตาม

ความโศกเศร้าน่าอึดอัดx2เลยนะนั้น 

....เด็กคนนั้น...ก็คงสูญเสียสิ่งสำคัญไปเหมือนผมสินะ....

โยชิมองดูสึนะแกว่งชิงช้าเล่นไปซักพักก่อนที่จะเดินตรงไปหาร่างบางที่หนาวสั่น เด็กหนุ่มถอดเสื้อคลุมตัวเองออกมา

"น่าสมเพชจัง"

....ไม่รู้ว่าตัวเลยว่าเผลอไปยุ่งเกี่ยวทำไม..

...เพราะเธอมีแรงดึงดูด? ฉันเองก็ไม่เข้าใจตัวเองในตอนนี้เหมือนกัน...

...แต่ก็....รู้สึกดีนะ

ณ ปัจจุบัน

ชิงช้าตัวเดิมได้ถูกแกว่งไปมาอีกครั้งแต่คนที่นั่งแกว่งนั้นไม่ใช่คนเดิม

เด็กหนุ่มนั่งมองรูปภาพที่ถ่ายคุ่กันแล้วเผยยิ้มอ่อนโยนออกมา

"เธอยังพกไว้อยู่ไหมนะ..."

****************************************************************************************

ไรต์เตอร์

ขอโทษนะคะ นี้หายไปนานเลยและตันมาก เหมือนช่วงแรกๆจะคิดพล็อตได้และคิดตอนจบไว้แล้วแต่คือไรต์ลืมง่ายเลยมาค้นอีกที

อีกอย่างไรต์ไล่อ่านของตัวเองดูดีๆแล้ว คือมันแลดุมั่วๆสำหรับไรต์นะเลยลังเลที่จะมาต่อและคิดว่าจะทิ้งดีไหมอะไรประมาณนั้น

สุดท้ายเลยคิดว่า ต่อให้จบดีกว่า

ไรต์งานเยอะด้วยแบบท่วมเลยอะไรประมาณนั้นถึงจะทำตัวซิวก็เถอะ

ทางฝั่งเนื้อเรื่องปัจจุบันมีนิดหน่อย5555+เดี๋ยวไรต์นึกก่อนนะที่เหลือ จะพยายามมาอัพ

อ่านแล้วมาเม้นด้วยนะคะ เก่าก้ดีใหม่ก็ดีค่ะสำหรับผู้มาอ่านนน

ตอนนี้กล่าวถึงตัวตนของโยชิค่า คือคิดล่วงหน้าตอนนั้นแล้วเอามาปรับปรุงดุอีกที เละเหมือนเดิมฮาาา