fic (all27) พันธนาการแห่งเลือด

ลำดับตอนที่ #36 : 33

"....หายไปไหนกันนะ..."
ร่างบางบ่นพึมพำขึ้นพลางค้นหาของทั่วรถ ฮารุที่มองร่างบางที่กำลังร้อนรนอยู่จากกระจกหน้ารถมานานก็เริ่มเอ่ยปากถามร่างบางขึ้น
"หาอะไรอยู่เหรอค่ะ? ทำอะไรหายงั้นเรอะค่ะ? หรือว่าลืมของไว้ที่โรงฝึกของยามาโมโตะคุงค่ะ คุณสึนะ"
ร่างบางสะงักเล็กน้อย ก่อนที่จะหลุดการค้นหาชั่วคราวแและหันไปตอบคำถามให้สาวน้อยคนนขับรถที่รัวคำถามใส่่ร่างบางไม่ยั้งพลางส่งยิ้มบางให้
"ของสำคัญนะ...สำคัญมากๆด้วย"
"ถ้าเป็นของสำคัญมากจริงๆตามที่คุณสึนะบอก ก็คงต้องรีบกลับรถไปเอาแล้วล่ะนะค่ะ ให้ว่อนด้วยยย"
ฮารุตั้งท่าจะหันพวงมาลัยกลับรถ ร่างบาง็ยื่นมือขึ้นเป็นเชิงห้ามไว้ พลางหยิบลิลลี่มาวางไว้บนตักและลูบอย่างเอ็นดู
"ไม่ต้องหรอก นี้ก็มืดแล้ว รีบไปซื้อเสื้อผ้าให้ลิลลี่เถอะ ลิเลียรอนานแล้ว  ฉันว่าลิเลียคงหิวมากแล้ว  ตอนนี้ฉันก็หิวแล้วเหมือนกัน เธอก็ด้วยใช่ไหม ฮารุจัง"
"อ่ะ...ตะ....ค่ะ"
ฮารุทำท่าจะค้าน แต่ท้องเจ้ากรรมดันร้องงออกมาดื้อๆ ฮารุกุมท้องพลางหน้าแดงและหันไปหาสึนะ สึนะยิ้มเล็กน้อยก่อนที่สาวน้อยจะออกรถไปต่อ
..เอาเข้าจริง ก็หิวกันทั้งรถแหละนะ.. 
หลังจากรถขับไปได้ไม่นานก็ใกล้มาถึงตัวเมือง ร่างบางเอ่ยชวนคุยขึ้นเพราะบรรยากาศในรถดูเงียบเกิน..
"นี้..ฮารุ เธอพอจะรู้จักห้างแถวตัวเมืองนี้ไหม? หรือจะไปตลาดกันดี?"
"ฮารุว่าน่าจะตลาดนะคะ เพราะห้างมีน้อยที่ ที่จะขายชุดสัตว์ แต่ฮารุก็รู้จักห้างนึงนา ที่ขายชุดสัตว์นะ มีแต่ชุดน่ารักๆทั้งนั้นจนขนาดคนอยากกใส่แทน เดี๋ยวฮารุจะพาไปเองนะคะ"
ชุดๆน่ารักๆเยอะ คงต้องใช้เงินเยอะเพราะเจ้าตัวน้อยแล้วล่ะนะ ฮ่าๆ"
"ฮ่าๆค่ะ เผลอๆอาจจะเสียเงินเพราะคนด้วย อุบส์--"
หญิงสาวปิดปากพลางมองร่างบางอย่างเขินอาย..
..พาคุณหนูมาช๊อปนะไม่ใช่มาช๊อปเองคนเดียว เผลอได้ไงเนี้ยบ้าจริง..
"ฮ่าๆ นั้นสินะ ฮารุอยากได้อะไรก็บอกได้เลยนะฮ่าๆ"
"ฮ่าฮะ..แหะ แหะ"
ฮารุหัวเราะเจื่อนพลางพยายามทำเป็นั้งสมาธิในการขับแก้เขิน สึนะมองฮารุซักพักก่อนที่จะกุมกระเป๋าที่เคยเก็บรูปนั้นไว้ ภายในดวงตาสีส้มส่อแววเศร้าออกมาอย่างเห็นได้ชัด ริมฝีปากชมพูค่อยขบนิดๆ
...หายไปจริงๆด้วยสินะ...
...ภาพถ่ายสำคัญที่มีฉันและโยชิภาพเดียว....
...ถ้าภาพนั้นอยู่ที่โรงฝึกยามาโมโตะจริงๆ...ก็คงหวังว่าเค้าจะเจอและเก็บรักษาให้...
...ฉันหวังว่างั้น...
รถคันดำงามค่อยๆชลอรถลงและจอดอยู่หน้าห้างที่เต็มไปด้วยกระจกทึบ (หรือเรียกว่ากระจกด้านเดียวแหละ)เป้นห้างที่เด่นมากที่เดียว ตั้งอยู่ใกล้ตลาด เลยมีคนพลุ่นพล่านน่าดู ร่างบางลงมาจากรถพลางอุ้มลิเลียและมองทิวทัศน์รอบข้าง
"เป็นไงค่ะ นี้แหละห้างที่ฮารุพูดถึง "
"จัดว่าสวยมากทีเดียว.."
"งั้นเราเข้าไปข้างในกันดีกว่าค่ะ ข้างในก็สวยนา"
"อื้ม~"



-------------------------------------------------------------------------------------------------
ณ บ้านดีโน่ &เอ็มมะ

เบียคุรันนั่งอ่านหนังสือเล่มนึงอย่างใจจดใจจ่อ ดีโน่มองออกนอกบ้านทางหน้าต่างอย่างเหม่อลอยหลังจากรักษาชาคุโร่เสร็จ
...เอ็มมะ ยังไม่กลับมาอีกเหรอ?...
"เห้ย...แวมไพร์ อสูร..ซาคุโร่... เอ็นมะล่ะ ไปไหนแล้ว?"
ดีโน่เอ่่ยถามคำถามที่สงสัยมานานขึ้น ซาคุโร่ที่นอนอยู่ตอบอย่างยียวน
"ไม่ตายหรอก อยู่ที่ที่พวกมนุษย์เรียกว่าโรงพยาบาลเนี้ย จะความแตกตอนไหน ฉันก็ไม่รู้ด้วยนะ ฮ่าๆ"
ดีโน่กุมขมับเล็กน้อยกับคำตอบ.
..ใช่ ถ้าคนในพยาบาลรู้เข้า.....คงแย่จริงๆ
"อ้า~ ในที่สุดก็นึกออกแล้ว."
เบียคุรันฮัมเพลงพลางเดินนั่งตรงข้ามกับเดม่อน
"นึกออก...?"
"นึกออกเกี่ยวกับเด็กที่ชื่อว่าโยชิไง โช..ชิ โย~ชิ~~~"





***************************************************************
ไรเตอร์
ทักทายค่ะ 
อ่าเร่องนี้ก็ดองมา2ปีล่ะ ไรเตอร์ลืมรหัสนะพึ่งเดาได้ และอนนี้ก็ตันมากด้วย คาแลคเตอร์เปลี่ยนหรือเนื้อเรื่องเปลี่ยน ก็ขอโทษด้วยนะ
ตอนนี้ไรเตอร์ตันมาก ถ้าใครไม่ตันก็เสนอไอเดียที่ทำให้ไรเตอร์ไอเดียฝุดได้นา ขอโทษที่หายไปนานนะคะ บายๆ ช่วงนี้ช่วงปิดเทอม แต่เพลาะความตัน คงไม่อัพทุกวันหรอกแบร่..
และก็ ว่างๆหรือหายตันจะมาอัพน่ะค่ะ บายๆ~(ดองจนเค็ญ)