[Fic KnB] Akashi x Kuroko: Ghost revenge

เนื้อเรื่อง

Ghost revenge

Paring : Akashi x Kuroko

Rate    : PG-17

Story   : Lady*Vanila

*ฟิคมีเนื้อหารุนแรงกุโระ เตือนไว้ก่อนหากท่านไม่อยากหลอนค่ะ ^^

คุโรโกะคบกับอาคาชิเป็นคนรักมานานถึง5ปี แรกๆอาคาชิดีมากแต่หลังเริ่มเป็นอีกอย่าง ธาตุแท้เผย อาคาชิเริ่มเอาแต่ใจ หึงหวงไม่เข้าเรื่องจนทะเลาะกัน

ทะเลาะกันแทบทุกวันจนคุโรโกะทนไม่ไหว “อาคาชิคุงครับผมว่าเราเลิกกันเถอะ” อาคาชิช็อกโดนบอกเลิก โดนคุโรโกะหักอกรับไม่ได้ “ไม่!!ผมไม่เลิกได้ยินไหม!!”

“อาคาชิคุงพอเถอะครับ!ผมไม่ได้รักคุณแล้ว!” คุโรโกะขึ้นเสียงทนไม่ไหว อีกฝ่ายโวยวายไม่ยอม ยกเรื่องเวลาตลอด5ปีมาพูด และหลายเรื่องเพื่อรั้งคุโรโกะ

คุโรโกะชิงเดินกลับบ้านไม่สนอาคาชิ คนๆนี้น่ารำคาญมากไปแล้ว พอกันทีกับความอดทน ตอนกลางคืนอาคาชิโทรมา คุโรโกะกะจะไม่รับแต่อาคาชิก็โทรไม่หยุด

ชายผมฟ้ารำคาญเสียงโทรศัพท์ที่ฟลัดไม่หยุดเลยยอมรับสาย “อะไรอีกครับ!” คุโรโกะถามเสียงหงุดหงิดจะนอน อาคาชิเงียบไป ในโทรศัพท์ได้ยินเสียงกุกกัก

“เท็ตสึยะ นายต้องกลับมาคบกับผมไม่งั้นผมจะฆ่าตัวตาย!!” อาคาชิตะคอกใส่โทรศัพท์ คุโรโกะถอนหายใจเบื่อเหลือเกินมุกฆ่าตัวตายเรียกร้องความสนใจ

“อาคาชิคุงเลิกรั้งผมด้วยวิธีแบบนี้เถอะครับ ผมรำคาญจะนอน จะตายก็ตายไปเลยครับ” ปิ๊บ! คุโรโกะประชดแล้วตัดสายทิ้งปิดเครื่องจะได้ไม่ต้องโทรมาอีก

ไม่คิดว่าอาคาชิจะทำจริง พอเช้ามาคุโรโกะเปิดโทรศัพท์ดู มีเมล์จากอาคาชิมากมายส่งมาเมื่อคืนหลังตัดสายไป พอเปิดดูเจอแต่ภาพอาคาชิถ่ายแผลตัวเอง

ทั้งรอยมีดกรีดข้อมือ เฉือนข้อพับขา รอยแผลมากมายน่าสยดสยอง จนถึงภาพสุดท้าย ลูกตา!!! อาคาชิควักลูกตาตัวเอง! ไม่ใช่ประชดแล้วแบบนี้ เขาทำจริง!

“บ้าไปแล้ว!!” คุโรโกะรีบไปที่บ้านอาคาชิเห็นรถตำรวจ,รถพยาบาลจอดเต็ม ร่างสูงผมฟ้าวิ่งเข้าไปในบ้านขึ้นห้องอาคาชิเห็นพ่ออาคาชินั่งกุมขมับร้องไห้

คุโรโกะจืดจางพอทุกคนไม่รู้ว่าเขามา ชายหนุ่มชะเง้อมองร่างอาคาชิบนพื้นแทรกวงตำรวจ สภาพศพอนาถจนแทบดูไม่ได้ คนผมแดงใช้กรรไกรแทงคอตัวเองตาย

ร่างกายมีแต่แผลโดนกรีดเฉือนเหวอะเละ ลูกตาข้างซ้ายถูกควักออกมาทิ้งไว้ข้างๆ มีจดหมายวางบนโต๊ะ ตำรวจหยิบมาอ่าน ‘ผมจะตามนายจนกว่านายจะตายตามผม’

‘ผมจะไม่ปล่อยนายแน่ เท็ตสึยะ’ กระดาษแผ่นนี้เลอะเลือด คุโรโกะตัวสั่นจิตตกกลัวจนขาไม่ขยับ พอกลับมาถึงบ้านภาพศพอาคาชิยังติดตา และจดหมายนั่น..

ร่างสูงพลิกตัวนอนไม่หลับตาสว่างแทบทั้งคืน แต่ดันมาหลับตอนตี3คุโรโกะฝันเห็นภาพ ว่าเขากำลังนอนบนเตียง มีอะไรบางอย่างอยู่ใต้ผ้าห่มคลานขึ้นมาหา

คุโรโกะสะลึมสะลือมองสิ่งที่คลานมาเป็นอาคาชิสภาพศพเดินได้ขึ้นคร่อมร่างแล้วแสะยิ้ม ชายผมฟ้าเบิกตาตัวสั่นขยับไม่ได้ “เท็ตสึยะ..” “ไม่!อย่างเข้ามา!”

“เท็ตสึยะ..” “อย่านะ!!” “เท็ตสึยะ.. พอที!!!” อาคาชิเรียกชื่อไม่หยุดจนคุโรโกะสติแตกละเมอโวยวายลั่นห้องจนพ่อแม่รีบวิ่งขึ้นมาดู “เท็ตสึยะลูกเป็นอะไร!!”

แม่เขย่าตัว พอลุกขึ้นมาก็เหงื่อท่วมตัวบอกไม่มีอะไรแค่ฝันร้าย แม่ก็ไม่ได้เอะใจ แต่คืนนี้คุโรโกะขอย้ายไปนอนห้องพ่อแม่ ไม่กล้านอนคนเดียวแล้ว

คุโรโกะฝันร้ายเห็นอาคาชิหลายคืนจนเหมือนคนบ้าทุกครั้งที่ตื่นนอน วันนี้ไปร.รไม่มีสมาธิ อาจารย์สอนไม่รู้เรื่อง คุโรโกะระแวงเพราะรู้สึกถูกมองตลอด

พอหันไปที่ไม่มี เปรี้ย!! อาจารย์โยนปากกาเขียนบอร์ดใส่หัวคุโรโกะ “สนใจเรียนหน่อย!!” คุโรโกะโดนว่า แต่อาจารย์เห็นท่าทางไม่สบายเลยบอกให้ไปห้องพยาบาล

คนผมสีอ่อนเดินตัวสั่นมาห้องพยาบาล มันเงียบมาก ‘ไม่มีคนเลย’ คุโรโกะปวดหัวจะไปหยิบยากอนบนชั้นวางยาแต่ดันพลาดไปทำของตก แกร๊ง!! กรรไกรสีแดง!

คุโรโกะตัวสั่นมากกว่าเดิม อาการเริ่มเหมือนคนมีปัญหาทางจิตขึ้นเรื่อยๆ เพียงชั่ววูบนั้นลมพัดมาแรงจนของในห้องสั่นสะเทือน คุโรโกะมั่นใจว่าอาคาชิ

“ไม่!อย่างมายุ่งกับผมนะ!!” คุโรโกะโวยวายลุกลนมองไปรอบห้องอย่างระแวง ตึง!!! รู้ตัวอีกทีโดนผลักลงบนเตียงแล้วบีบคอ ร่างของอาคาชิปรากฏขึ้นมา “อย่า!”

อาคาชิแสยะยิ้มลูกตาข้างเดียวถลึงจ้องคุโรโกะ ชายผมฟ้าดิ้นสุดแรงเริ่มขาดอากาศหายใจ “อา..คาชิ..คุง” เสียงแหบพร่าเรียกชื่ออีกฝ่าย “ได้..โปรด”

แต่ไร้ปราณีอาคาชิไม่ยอมจะฆ่าคุโรโกะให้ได้ ปัง!!! คากามิถีบประตูเข้ามาเห็นคุโรโกะหน้าซีดดิ้นอยู่บนเตียงห้องพยาบาล “คุโรโกะ!!” คากามิเข้ามาช่วย

อาคาชิเจ็บใจยอมปล่อยไปก่อน ครั้งนี้คากามิช่วยไว้เลยรอดตาย “มันเกิดอะไรขึ้นคุโรโกะ” ชายผมแดงเหลือบดำเค้นถามเพื่อนสนิท คุโรโกะก็ยอมเล่าให้ฟัง

คากามิเป็นคนเชื่อเรื่องผี พอได้ฟังจากคุโรโกะยิ่งขนลุก “อาคาชิจะเอานายไปด้วย?” คุโรโกะพยักหน้าตัวสั่นไม่หาย คิดว่าไม่นานก็ตายแน่ๆ

นานวันคุโรโกะฝันร้ายทุกคืน เห็นแต่เลือด ศพของอาคาชิ จนเริ่มประสาทเสียเพ้อไม่หยุดจนพ่อแม่พาไปโบสถ์พบหลวงพ่อนิจิมุระ บาทหลวงมองชายผมฟ้าตัวสั่น

วิญญาณกำลังตามลูก มันจะเอาลูกไปอยู่ด้วย พ่อแม่คุโรโกะใจร่วงน้ำตาไหลวอนให้หลวงพ่อช่วยที แต่หลวงพ่อกลับส่ายหน้า “พ่อช่วยไม่ได้” “ทำไมล่ะ!!แค่ไล่ผี”

คุโรโกะที่เอาแต่ก้มหน้าเงยขึ้นมามองบาทหลวงหนุ่ม เห็นวิญญาณอาคาชิยืนอยู่ข้างหลังมือถือกรรไกรจ่อหัว ที่แท้หลวงพ่อกลัวตายเลยไม่กล้าช่วย

ร่างสูงผมสีฟ้าวิ่งหนีจากโบสถ์ “เท็ตสึยะ!!” พ่อแม่วิ่งตามจู่ๆลูกเป็นอะไร ไม่รู้ว่าตอนนั้นอาคาชิก็ไล่ตามอยู่เช่นกัน คุโรโกะวิ่งมาเจอทางตัน

อาคาชิโผล่มายืนดักสภาพเหมือนตอนเป็นศพยืนยิ้มให้ คุโรโกะกลัววิ่งหนีกลับไปอีกทาง อาคาชิก็ดักอยู่อีก “เท็ตสึยะ..” “อย่าเข้ามา!!!!” คุโรโกะตะวาด

“วันนี้นายได้มาอยู่กับผมแน่” คุโรโกะปิดหูไม่ฟังวิ่งผ่านอาคาชิไม่ได้ดูทางรถสิบล้อวิ่งมาแล้วบีบแตรไล่ แต่ไม่ทัน.. โครม!!!!! ร่างคุโรโกะกระเด็นอกมา

ตาสีฟ้าเบิกค้างเลือดไหลนองอาคาชิยืนอยู่ข้างๆแล้วยิ้มให้ “ในที่สุดนายก็ตาย..” ดวงวิญญาณเริ่มเลือนลางแล้วหายไป พ่อแม่คุโรโกะวิ่งมาพอดี “เท็ตสึยะ!”

พวกท่านแทบใจสลายเหมือนอกจะแตกเมื่อเห็นลูกชายโดนรถชน แต่เขายังไม่ตาย รีบไปส่งโรงพยาบาลทัน คุโรโกะนอนบนเตียงรพ. ปิดตาไม่ได้ ลืมค้างอยู่อย่างนั้น

หมอเดินมาบอกว่าคุโรโกะรักษาไม่ได้ จะต้องนอนอยู่สภาพแบบนั้นตลอดไปเพราะจิตใต้สำนึกไม่ยอมรับรู้สิ่งรอบกายอีก คำพูดหมอเหมือนฆ่าหัวใจคนเป็นพ่อแม่

“ไม่นะเท็ตสึยะ!!” แม่เข่าทรุดร้องไห้หมดสติไปแต่พ่อรับไว้แล้วให้พยาบาลพาไปพัก ชายผมฟ้ามองลูกตัวเองในห้องผ่านกระจก ดวงตายังไม่ปิดเลย ร่างกายก็ไม่ขยับ

“ไม่ต่างจากคนตายเลย” พ่อน้ำตาไหลก่อนเดินตามพยาบาลไปดูภรรยา คุโรโกะนอนตาค้างอยู่ในห้องไม่รู้สึกอะไร ตาที่เปิดอยู่ยังคงเห็นภาพทุกอย่าง “อาคาชิคุง..”

คุโรโกะเห็นอาคาชิยืนอยู่ข้างเตียงดวงตาข้างเดียวมองเขาด้วยรอยยิ้มยินดีเหลือเกิน มือขาวซีดของวิญญาณล้วงเข้ามาในคอชายหนุ่ม ลึกมาก..ลึกมาถึงท้อง

เขาขยับร่างกายไม่ได้ทั้งที่เจ็บปวด มือของอาคาชิอยู่ในท้องน่าขยะเเขยงเหมือนตัวอะไรดิ้นข้างใน หมับ! อาคาชิจับบางอย่างในท้อง กึก..กึก..

ร่างบนเตียงสั่นสะท้านเจ็บจนเเทบขาดใจ อาคาชิจับเครื่องในแล้วออกเเรงดึงให้ฉีดขาด กึก..กึก.. “อ็อก!!!!” คุโรโกะขย้อนจะอาเจียนอย่างแรงแต่อาเจียนไม่ออก

“อ๊ากกกกกกก!!!!!!!” อาคาชิยกมือออกปล่อยให้คุโรโกะอาเจียนออกมาเป็นเลือด แต่มันไม่ใช่เเค่เลือด เครื่องในทั้งหมดที่ถูกฉีกขาดทะลักออกมาจากปาก “หึๆ..”

ทั้งกระเพาะลำไส้ทั้งหมดย้ายออกมาอยู่ข้างนอกทางปากคุโรโกะที่ฉีกกว้างไปถึงหู ดวงตาสีฟ้าเหลือกตากลับเห็นแค่ตาขาวไม่ยอมปิดลง บนเตียงมีแต่เลือด

แปะ..แปะ..หยดเลือดไหลหยดจากเตียง อาคาชิเอาแต่หัวเราะ สะใจเหลือเกิน พอดีพยาบาลเปิดประตูเข้ามา “กรี๊ดดดดดดดดดด!!!!!!!!” เธอเห็นศพคุโรโกะสภาพสยดสยอง

หมอวิ่งมาดูเห็นพยาบาลนอนตาค้างสติแตกเห็นภาพแบบนั้นเข้าไป พอหมอมาเห็นถึงกับแทบอาเจียน ขนาดผ่านภาพพวกนี้มาเยอะยังแทบไม่ไหว มันน่ากลัวเกินจะดูได้

วิญญาณอาคาชิมองอยู่หน้าประตูมองร่างไร้วิญญาณของคุโรโกะที่ใครได้เห็นต่างก็แทบสติแตก ชายผมแดงยิ้มบางหันมาสนใจดวงวิญญาณอีกดวงข้างกาย “ยินดีต้อนรับ”

“เท็ตสึยะ..” อาคาชิจูงมือดวงวิญญาณอีกดวงลักษณะซูบผอมหน้าซีดไร้ความรู้สึก ดวงวิญญาณของคุโรโกะ เท็ตสึยะ ชายผมแดงพาร่างสูงน้อยกว่าเดินออกมาจากรพ. แล้วเดินจูงมือกันเข้าไปในโลกของวิญญาณ

 “เราจะอยู่ด้วยกันนะเท็ตสึยะ..”

End.

ฟิคสดแดงดำ Ghost revenge ลากตับลากไตมากฟิคนี้ หลอนกุโระเลย นานๆจะแต่งแบบนี้ทั้งทีเลยรวม ไม่รู้มันจะแรงไปไหมนะ แหะๆ

Lady*Vanila