คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : parent =4= [กี่ % ไม่รู้]
4
เมื่อมาถึงที่ทำงานของคุณแม่สุดที่รักของจุนฮยองอย่างที่เจ้าตัวต้องการแล้วทั้งสี่ก็เดินเข้าไปภายในตึกสูงใหญ่ใจกลางเมือง แต่ด้วยความที่หน้าตาของทั้งสี่ออกจะเกินชายหนุ่มทั่วไปสักหน่อย จึงทำให้ถ้ามองๆไปนี่ f4 เกาหลีชัดๆ โดยมีจุนฮยองกับโยซอบเดินด้วยกันและประกบข้างด้วยบอดี้การ์ดส่วนตัวของแต่ล่ะคน
“ดูจุนกลับบ้านกันป่ะ” โยซอบหันหน้าไปอ้อนดูจุนที่เดินมาข้างๆตนเอง
“อะไรกัน ยังโยซอบ มาถึงนี่แล้วจะกลับบ้านหรอ?” จุนฮยองที่แอบ(?)ได้ยินเสียงกระซิบเบาๆของโยซอบกับดูจุนรีบพูดขึ้นมา
“เออดิ อยากกลับบ้านจะทำไม?” โยซอบหันไปทำหน้าหาเรื่องคนข้างๆ แต่ด้วยหน้าตาน่ารักแบบนั้นใครจะกลัวลง แถมจุนฮยองยังหัวเราะใส่อีก ส่งผลให้เจ้าตัวหน้ามุ่ยทันที
“น่าขำตรงไหน” โยซอบได้แต่พึมๆพำๆกับตัวเอง เรียกรอยยิ้มจากนั้นจุนฮยองและดูจุน กับสายตาเย็นชาๆของฮยอนซึง
ภายในห้องทำงาน...
“สวัสดีครับคุณแม่” จุนฮยองเอ่ยทักทายผู้เป็นแม่ที่นั่งรออยู่บนโซฟา
“ว่าไง ไหนบอกจะพาว่าที่เจ้าสาวมาแนะนำแล้วนี่พาเพื่อนมาทำไมเยอะแยะ?” หญิงสาววัยกลางคนเอ่ยอย่างมีความสุขด้วยความหวังเต็มเปี่ยมที่จะได้ลูกสาวอีกคนเข้าบ้าน
“นี่ไงครับแม่ ว่าที่เจ้าสาว” จุนฮยองพูดแล้วพาโยซอบกับตัวเองนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับคุณแม่ของเขา
“.....” ผู้เป็นแม่ไม่พูดอะไรได้แต่มองอย่างทึ่งๆในความคิดบ้าๆของลูกชาย
“น่ารักมั้ยล่ะครับ?” จุนฮยองแกล้งลูบแก้มโยซอบแรงๆ
“นี่ จุนฮยอง” หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งๆราวกับน้ำแข็ง จนคนนอกอย่างโยซอบขนลุกอย่างง่ายดาย
“ครับ?” จุนฮยองตอบกลับด้วยหน้านิ่งๆ มือก็ยังนัวเนียกับแก้มขาวๆของร่างเล็กในมือ
“มาคุยกับแม่แบบส่วนตัวหน่อยซิ” ผู้เป็นแม่เอ่ยด้วยหน้าเสียงเรียบๆและสีหน้าหงุดหงิด
-------------------------------------------
hello ~ ยังจำป๋องแป้งคนนี้ได้กันมั้ยอ่า T^T
ขอโทษค่ะ ขอโทษจริงๆที่หายไปนานมาก มาก มาก มาก เลย
ใหอภัยเค้านะ *_* เดี๋ยวแป้งจะจบม.สามล่ะ สอบเสร็จเดี๋ยวมาอัพให้ครบร้อย คึคึ
รอเค้าหน่อยนะ ไม่งอนนะ นะ
วันนี้ต้องไปล่ะ ขอปั่นให้จบตอนนี้ก่อน 55555
รักทุกคนน้า ม้วบๆ ตั้งใจอ่านหนังสือสอบกันนะคะ อย่าทำตัวเหมือนแป้งนะ
555555 มันไม่ดีๆ -w-
บ๊ะ บาย เค้าปิดเทอมแล้วเราเจอกันเนอะ ^^/
ความคิดเห็น