ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Kiss 5 minute จุ๊บกันวันล่ะ 5 นาที[Junseob]

    ลำดับตอนที่ #2 : Kiss 5 minute [ ทดลอง kiss kiss ] (RTP.)

    • อัปเดตล่าสุด 18 ต.ค. 54


     Kiss 5 minute

    1

    4 โมงเย็นแล้วจ้า -0-

    ปัง!

    “ไม่ต้องมาส่งอีกรอบก็ได้จำได้โว้ย โตแล้วไม่ต้องทำเหมือนผมเป็นเด็กๆหรอกน่า”เสียงตะโกนดังลั่นหน้าบ้านหลังเล็กๆที่ดูจะไร้ซึ่งความมีศิลปะหลังหนึ่งแถมยังอยู่เป็นบ้านหลังเดียวในละแวกนั้นอีกด้วย  เจ้าของบ้านจึงเดินออกมาด้วยความเร่งรีบนิดนึง(?) เพื่อมาดูต้นตอของเสียงก็พบว่าคือเสียงของน้องชายเพื่อนของตนเองที่นัดมาทำการทดลองนั่นเอง

    “อ่า~ มาตรงเวลาดีจริงๆ นัดสี่โมงมาสี่โมงจริงๆ เจ๋งๆเด็กคนนี้ หุหุ” ร่างบางเจ้าของบ้านเอ่ยกับตัวเอง

    “ฮยอนซึงงงงงงงงงงง ฝากน้องด้วยนะเว้ย”เสียงเพื่อนสาวตะโกนมาจากหน้าบ้านเพื่อส่งมาถึงคนที่ยืนกอดอกอยู่ที่หน้าบ้าน

    “โอเคคคคคคคคคคค”

    “งั้นไปล่ะนะ บาย”หญิงสาวบอกลาทั้งน้องชายและเพื่อน และเดินจากไปทิ้งชายหนุ่มรูปร่างสมส่วนกับเสื้อกล้ามสีขาวบางที่ยาวมาเกือบถึงเข่ากับกางเกงยีนต์สีซีดและรองเท้าเตะสีเขียวสดใส

    กับชายหนุ่มเจ้าของบ้านที่ใส่ชุดนอนลายคิสตี้สีชมพูกับรองเท้าใส่ในบ้านแบบหัวโตรูปเคโรโระ

    สไตล์มันเข้ากันเอาม๊ากมาก - -‘’

    “เอ่อ นายคือจุนฮยองใช่ม่ะ?” เจ้าของบ้านเอ่ยถาม

    “ครับ” ชายหนุ่มผู้มาเยือนตอบพร้อมกับโค้งทักทายหนึ่งที

    “อืมมมมมมมม เข้ามาในบ้านก่อนดิ ^^” เจ้าของบ้านยิ้มต้อนรับอย่างอบอุ่น

    ร่างสูงค่อยๆเดินเข้าไปจนถึงประตูบ้านที่เจ้าของบ้านเคยยืนเมื่อกี้ ตัดสินใจเดินเข้าไปเมื่อเข้ามาในตัวบ้านบรรยากาศที่อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูกก็แผ่ออกมาจากตัวบ้าน ทางเดินโล่งๆที่มีเพียงรูปไม่กี่รูปติดอยู่ที่ผนัง

    “อ่ะ จุนฮยอง นี่ห้องที่เราจะทำงานกันนะ”ร่างบางเอ่ยขณะที่หยุดอยู่ที่หน้าห้องที่อยู่สุดทางเดินของบ้าน

    “คะ...ครับ”จุนฮยองเอ่ยด้วยความสับสนเล็กน้อยของเขา

    “อ่อ ลืมบอกไปพี่ชื่อ ฮยอนซึงนะ ยินดีที่ได้รู้จัก” เจ้าของบ้านหรือฮยอนซึงในชุดนอนลายคิสตี้เอ่ยพร้อมกับรอยยิ้มแสนเป็นมิตร

    “ครับ” จุนฮยองตอบไป ในใจคิดแต่ว่าพี่คนนี้เขาเคยได้ยินพี่สาวพูดถึงบ่อยๆแต่ไม่คิดว่าจะเหมือนผู้หญิงขนาดนี้ โอ้วก๊อด

    “แล้วเดี๋ยวรออีกคนแปบนึงนะแล้วพี่จะอธิบายอะไรให้ฟัง” ฮยอนซึงพูดแล้วจัดการไขกุญแจห้องแล้วเปิดออก เผยให้เห็นห้องที่โล่งและเป็นสีน้ำตาลอ่อนทั้งห้อง มีเพียงโต๊ะที่น่าจะสูงประมาณโต๊ะนักเรียนและเก้าอีกอีกหนึ่งสองตัว กับนาฬิกาที่ตั้งเวลาจับเวลาไว้ที่ห้านาที

    “พี่ฮยอนซึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง” เสียงตะโกนจากนอกบ้านที่ดังเข้ามาถึงในบ้านดังขึ้น ทำให้ทั้งสองหันหน้าไปหาต้นตอของเสียงพร้อมกัน

    “พี่ขอตัวแปบนะเดี๋ยวมา”ว่าแล้วร่างบางๆของฮยอนซึงก็เดินออกไปจากห้อง





    ผ่านไปเพียบแปบเดียวฮยอนซึงก็เดินมากับเด็ก(?)คนหนึ่ง ตัวเล็กน่ารักๆหน้าตาน่าจิ้มมากที่สุดในสามโลก แล้วกับเสื้อกันหนาวแขนยาวสีดำนั่นอีกและกางเกงยีนต์ธรรมดาๆตัวหนึ่ง แต่กลับดูดีอย่างบอกไม่ถูก

    ...รับรองคู่เลส...ความคิดเล็กๆของ  ยงจุนฮยองผู้ชายยืนมองการกระทำของสองคนนั้นที่ทั้งอ้อนกันจะเป็นจะตาย

    ...เฮ้อ ไปหมดๆผู้ชายน่ารักๆไปหลงผู้ชายสวยๆซะล่ะ....

    “เอ่อ พอก่อนๆ”ฮยอนซึงพูดกับเด็กชายตัวน้อยที่กำลังกอดเค้าซะแน่น

    “โอเค คับ” ร่างเล็กๆนั้นพูดแล้วคลายอ้อมกอดออกและทันทีที่สังเกตเห็นอีกคนในห้อง (เพิ่งเห็น - -‘’)

    “พี่ฮยอนซึง เค้าเป็นใคร?” คำถามแรกทันทีที่เห็นของร่างเล็กออกมาอย่างรวดเร็ว

    “อย่าเพิ่งถามๆ เดี๋ยวพี่จะอธิบายทั้งหมดเอง”ฮยอนซึงพูด

    “เอาล่ะฟังนะ  การจูบช่วยลดน้ำหนักได้ Claire Potter ไว้กล่าวว่า การจูบที่มาราธอนช่วยให้ระบบเมตาบอลิซึมเผาผลาญน้ำตาลได้เร็วยิ่งขึ้น การเผาผลาญจะได้มากน้อยเท่าไร ขึ้นอยู่กับเวลาที่ใช้ด้วย โดยทั่วไปแล้ว ในการจูบ 10 นาที จะช่วยเผาผลาญพลังงานได้ถึง 10 แคลลอรี่ เอาล่ะแล้วทีนี้พี่จะให้เราสองคนจูบกันห้านาทีต่อวัน ก็จะเผาผลาญพลังงานได้ 5 แคลลอรี่  พวกเธอสองคนมีหน้าที่แค่จูบกันวันล่ะห้านาทีเท่านั้น แล้วเรื่องเงินพี่จะจ่ายหลังครบสามเดือนที่เราทดลองกันโอเคนะ” ฮยอนซึงร่ายยาวโดยที่ไม่สนใจคนทั้งสองที่นั่งตาโตเป็นไข่ห่านอยู่

    “เอ่อ พี่ฮยองซึงทำไมต้องเป็นผู้ชายกับผู้ชายล่ะครับ”เด็กชายตัวเล็กถาม

    “ว่าแล้วว่าต้องถาม พี่จะบอกไว้เลยนะถ้าผู้ชายกับผู้หญิงผู้ที่ทดลองร่วมกันอาจจะมีความสุขดี แต่ว่ามันอาจทำให้พวกเค้าผูกพันกันมากเกินไป พี่กลัวน่ะ” ฮยอนซึงตอบและก็เป็นคำตอบที่มีเหตุมีผลดีพอสมควร

    “เอ่อ แล้วถ้าจูบเสร็จกลับบ้านเลยป่ะ?”จุนฮยองถามขึ้นมา

    “ไม่ๆอย่าเพิ่งกลับ พวกเธอต้องเข้าไปในห้องนั้นทีล่ะคนกับพี่” ฮยอนซึงชี้ไปที่บานประตูสีเขียวของห้องหนึ่งที่เชื่อมต่อกับห้องที่เขาทั้งสามอยู่ด้วยกัน

    “แล้วอีกอย่างนะพวกเธอสองคนทางที่ดีอย่ารู้จักชื่อกันเลยดีกว่าให้เหมือนเรามาทำงานด้วยกันเฉยๆ พอเสร็จงานก็กลับบ้าน เข้าใจนะ?” ฮยอนซึงกล่าวต่อ

    “แต่ พี่ฮยอนซึงโยซอบ อุ๊บ แต่ว่าเค้าไม่อยากจูบกับหมอนั่นเป็นจูบแรกนี่นา”เด็กชายตัวเล็กหรือว่าโยซอบเผลอหลุดชื่อตัวเองออกมาแต่ว่าชายหนุ่มตรงข้ามมันไม่ทันฟังหรอกเชื่อเหอะ -0-

    “อืม งั้นเอาไงดี”ฮยอนซึงพูดพร้อมกับทำท่าครุ่นคิด

    “งั้นเอางี้นะ” พอพูดเสร็จเท่านั้นแหละฮยอนซึงก็จัดการโน้มใบหน้าไปหาโยซอบที่ยืนอยู่ข้างๆและจู่โจมจูบเข้าที่ปากของเจ้าตัวเล็กอย่างรวดเร็ว เพียงแค่ให้ปากสัมผัสปากเท่านั้นฮยอนซึงก็ผละออกมา

    “นี่ไงจูบแรก” ฮยอนซึงพูดด้วยความภาคภูมิใจแต่หาได้ดูหน้าของคนทั้งสองไม่

    0[]0” << โยซอบ

    ...จุ๊บแรกของเค้า T^T...

    “-[]-“ << จุนฮยอง

    ...เลสเบี้ยนครองโลกแล้ว - -‘’..

    “พี่ฮยอนซึง”โยซอบพูดได้แค่นั้นเพราะไม่รู้จะพูดอะไรออกมาต่อดี

    “หือ? ทำไมหรอ?” ฮยอนซึงหันหน้าไปถาม

    “มะ...ไม่มีอะไรแล้วครับ” แล้วโยซอบน้อยก็ร้องไห้อยู่ในใจต่อไป

    “งั้นทีนี้พวกเธอสองคนลองจูบกันดิ แล้วอย่าคิดว่าจะหนีได้เพราะว่าพวกเธอต้องจูบกันแบบนี้สามเดือนอยู่แล้ว อ้อ ลืมย้ำไปว่าต้องจูบแบบดูดดื่มอ่ะนะ”ฮยอนซึงพูดพลางเอานิ้วจิ้มผมตัวเองเล่น

    “เอ่อ” จุนฮยองและโยซอบได้แต่มองหน้ากันแต่ว่านะ ไหนๆก็ไหนๆ

    ...กูรุกเองก็ได้ว่ะ...

    จุนฮยองตัดสินใจเดินไปหาร่างเล็กที่ยืนอยู่ที่เดิมอาการเดิมหลังจากโดนขโมยจูบแรกไป

    ร่างสูงค่อยๆประปากตัวเองเข้ากับริมฝีปากของคนตัวเล็กอย่างช้าๆและค่อยรุกล้ำมากขึ้นไปเรื่อยๆ

    ...ไม่น่าเชื่อว่าเด็กคนนี้จะจูบแล้วรู้สึกแปลกๆแบบนี้ โอ้วก๊อด...

    จากที่มือทั้งสองของร่างสูงที่เคยอยู่ข้างๆกายตัวเองตอนนี้กลับยกมันขึ้นมาแล้วประคองใบหน้าน่ารักของคนตัวเล็กไว้

    “อะ...แฮ่มๆๆ”เสียงกระแอมที่ตอแหลอย่างเห็นได้ชัดของฮยอนซึงดังขึ้นเมื่อเห็นว่าสองคนนี้จะจูบกันนานเกินไปแล้ว

    และผลจากการกระแอมแบบตอแหลๆของฮยอนซึงนั่นเองก็ทำให้จุนฮยองผละออกมาจากร่างเล็กนั้นด้วยท่าทางที่เขินอายนิดหน่อยเนื่องจากตัวเองเผลอไปตามอารมณ์มาไปนิดส์

    “เอาล่ะพวกเธอสองคนก็จูบกันได้ล่ะ ฉะนั้นเริ่มทดลองตั้งแต่พรุ่งนี้หรือวันที่ 1 ธันวาเป็นต้นไปจนถึงสิ้นเดือนกุมภา ทุกวันไม่มีวันหยุดมาตั้งแต่สี่โมงเย็นเหมือนวันนี้นะ เอาล่ะกลับบ้านได้จ้าเด็กๆ ^^” พอพูดเสร็จฮยอนซึงก็จัดการเปิดประตูปล่อยให้เด็กๆเดินออกจากห้องไปเรื่อยๆ โดยด้วยเองส่งเพียงแค่หน้าประตูบ้าน

    “กลับบ้านดีๆล่ะ” ฮยอนซึงตะโกนบอกลาทั้งสองคน

     

    “หุหุ ครูคร้าบผมใกล้จะได้พิสูจน์ให้ครูเห็นได้แล้วล่ะ อุว่ะฮ่ะฮ่า” ฮยอนซึงได้แต่หัวเราะอยู่กับตัวเอง (เอ่อซึงจะไหวม่ะเนี่ย - -‘’)



    ข้อมูลเรื่องจูบจาก
    http://exclusive.en.naddate.com/story-view.aspx?id=1739 ขอบคุณนะคะ ^^

    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ตอนแรกมาแล้วจ้า ^^ เรื่องมันแหม่งๆแปลกๆยังไงก็ติชมได้นะจ๊ะไรท์จะได้เอาไปแก้ไขในตอนใหม่ๆ ^^

    แทงคิ้วสำหรับการอ่านจ้า
    สุดท้ายรักนะแจ๊ะรีดเดอร์ จิบิๆ -3- 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×