คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ' A l l O f B J i n ' ; all of Hanbin met Jinhwan
' A l l O f B J i n '
all of Hanbin met Jinhwan
ยามเช้าวันจันทร์อากาศสดใสท้องฟ้ายามเช้าส่องแสงทำให้อารมณ์ของชายร่างเล็กที่กำลังเดินผิวปากอารมณ์ดียิ่งกว่าอากาศ รอยยิ้มนางฟ้าโผล่ออกมาทุกครั้งที่เจ้าตัวคิดถึงเรื่องต่างๆที่ผ่านมาในชีวิต
“น่ารักชิบหายอ่ะบี้” ผม คิมฮันบินเองครับ ตอนนี้กำลังเดินตามเป็นเส้นขนานเพราะโรงเรียนกับมหาลัยเราตรงข้ามกันครับ พี่จินฮวานเดินไปยิ้มไป โคตรโมเอร้ #ไม่ทล
“เออๆ รู้แล้ว แต่เดี๋ยวนะมึงดูๆ” ไม่แค่นั้นครับ ไอ้บี้มันเขย่าแขนผมแล้วชี้ไปยังเด็กผู้ชายที่กำลังวิ่งหอบแฮ่กๆมาเกาะไหล่พี่จินฮวานของผม(?)
“ดะ..ดะ...เดี๋ยวนะมึง” ผมเริ่มขยี้ตาแล้วแทบเอาแว่นในกระเป๋ามาใส่
“หือ” บี้มันหันมามองหน้าผมด้วยความมึนงง
“ไอ้...จุนฮเววววววววววววว” ผมบอกได้แต่ครับโมเม้นตอนนั้นแหกปากครับ เค้าเรียกว่าแหกปาก ไอ้บี้ได้ยินแค่นั้นก็รีบเอามือมาปิดปากเพราะตอนนี้ไอ้จุนฮเวมันกำลังมองหาต้นตอของเสียง
“ทำไมมันมากับพี่เค้าวะ” บี้เริ่มถาม คือกูก็ไม่รู้ครับ ไม่รู้อัลไลเลออออ
“มะ..ไม่รู้” กูช็อคครับเพื่อน
“ชิบหายล่ะมึงมีโอบไหล่” บี้....พออย่าย้ำ #รู้สึกอกหัก
“น้ำตาจะไหลแล้วมึง พอ” ครับน้องบินเจ็บครับพี่จิน มีแฟนแล้วทำไมไม่บอกน้องงงงงง ยืนแทบ
ไม่ไหวเดินหนีครับ เดินหนี ก้มหน้าไม่มองอัลไลแล๊ววววววว
#คนน่ารักมักใจร้าย
ในห้องเรียนคาบคณิตศาสตร์คาบแรกของวันของบี้ และ บี๋
“มึงว่าไอ้จุนฮเวมันเป็นแฟนพี่เค้ารึยังวะ?” บี๋ไม่ยอมนะพี่จินนนนนนน #ตุ๊ดแป๊บ
“เรียนมั้ย” บี้มันไม่ฟังเค้าเบย เค้าจะฟ้องป๋าาาาา
“ก็กูไม่รู้อ่ะกูเครียดเนี่ย” ครับ บอกเลยมันซีเรียสครับ บอกไม่ถูกรู้สึกเหมือนอกมันเจ็บแปล๊บๆ คือเป็นคนอื่นแม่งจะไม่เจ็บเท่านี้ด้วยครับ กับไอ้จุนฮเวนี่อย่าให้พูด เรื่องมันเยอะครับผมจะไม่เล่า พูดทีนี่หน้าสั่นเลย!
“พักเที่ยงแล้วไปถามมันเลยมั้ยล่ะ?” ฮึ่ย ไม่อยากเห็นหน้ามันไม่อยากเห็นพี่จินฮวานด้วย วันนี้อุตส่าห์วางแผนกับบี้ว่าจะไปส่องถึงที่มหาลัย งอนครับบอกเลยยยยยยยยย
“ไม่เอาอ่ะ” ทำแก้มพองลมอยู่ครับตอนนี้ กำลังใจที่จากสามร้อบเปอร์เซ็นตอนนี้มันหดเหลือสามเปอร์เซ็น ภาพเมื่อเช้าถึงจะเห็นแค่โอบไหล่ก็เถอะครับ แต่แววตามันโคตรจะห่วงโคตรจะรัก #พูดไปน้ำตาก็จะไหล
“อย่าตุ๊ดครับบี๋” เพิ่ลบี้เอาอีกแล้ว เพิ่ลบี้ว่าเค้าอีกล้าววว
“ไม่เว้ยยยย กูไม่ยอม!” เท่านั้นแหละครับหันมองทั้งห้อง อาจารย์หน้าห้องก็หันมา
#ชิบหาย
“คิม ฮันบิน!” ครูสายโหดของชั้นด้วยไงประเด็น
“คะ..ครับ?” สั่นครับสั่น เพิ่งรู้สึกกลัวลืมเรื่องนางฟ้าตัวเองสนใจชีวิตตัวเองก่อนนะครับ น้องบินต้องรอดชีวิตไปหาพี่จินฮวานนางฟ้าของผม!!
บ้านของน้องบี๋
ผมกลับมาถึงบ้านด้วยร่างกายอันอ่อนล้ากลับบ้านแม่งตั้งแต่บ่ายอ่ะครับวันนี้บาสก็ไม่เล่น เดี๋ยวเจอไอ้จุนฮเวเดินยิ้มเล่นบอลข้างๆสนามอีก #ไม่ทลลลลลล ไหนจะโดนจารย์ด่าแต่เช้า เฟลอ่ะบอกเลย เฟลมาก
“เป็นไรไอ้เสือ” เสียงของป๋าครับ ทักมาทันทีที่ผมเดินคอตกเข้าบ้าน
“ป๋าบินเจ็บ” ดราม่าใส่ป๋าเลย
“อ้าวเป็นไร มานั่งนี่ๆ” ว่าแล้วป๋าก็ตบโซฟาแล้วป๋าก็นั่งกินแอปเปิ้ลกรุบๆ ผมก็ไปนั่งด้วย
“เจ็บจายยยยย” นอนตักป๋าเลย อ้อนต้องอ้อนนนนนน
“โดนสาวหักอก?” ป๋าถามตรงใจจัง พ่อใครเนี่ย !
“อื้อ” พยักหน้ารัวๆเลย
“ลูกผู้ชายจะเสียใจอะไรมากมาย ผู้หญิงเยอะแยะ” คือป๋า...ยังไม่ได้เป็นไรกันแถมไม่ใช่ผู้หญิงด้วยปาเด็น
“ป๋า คือแค่ชอบเค้าอยู่แล้วเหมือนเค้าจะมีแฟนแล้วอ่ะป๋า แม่ง” ถึงจะเป็นครอบครัว rapper แต่การกระทำก็มุ้งมิ้งนะครับบอกเลย
“อ้าว แล้วแน่ใจแล้วเหรอว่าเค้ามีแฟนแล้ว” ป๋าเริ่มขึ้น เรื่องแบบนี้ป๋าไม่ค่อยยอมครับ
“ก็เห็นเดินไปด้วยกัน ยิ้มแล้วส่งสายตา” ฟ้องแม่มมมมมม
“เฮ้ย ลุยไปถามก่อนดิ่เว้ย แค่นี้มันตัดสินใจไม่ได้หรอก” ป๋าดันผมลุกเลย ป๋าไม่เข้าจายยยย พี่แม่งโคตรนางฟ้า คู่แข่งต้องไม่ใช่น้อยๆ แล้วยิ่งเป็นไอ้จุนฮเวนั่นด้วย
“แต่....ป๋าพี่แม่งนางฟ้ามาก” เบะ
“แล้วแกไม่ดีตรงไหน แกลูกใคร” อ้าว ป๋าขึ้นล่ะ โดนตบหลังเลย ป๋าง่ะเจ็บใจไม่พอเจ็บกายอีก ฮรึก
“ลูกป๋าครับ!” ตามน้ำ
“เออ ป๋าเคยบอกว่าให้ทำที่ชอบไง” ฮรึก รู้สึกรักป๋า
“ตอนแรกก็คิดงั้น” ต้องพึมพำป๋า มันต้อแต้ ภาพยังฉายวนๆ
“แล้วลองไปแสดงตัวตนในสายตาเค้ารึยัง?” ฮอลลลล นั่นแหละประเด็นป๋า ว่าจะไปแล้วแต่เมื่อเช้าไง เมื่อเช้าพี่มากะมันอ่ะป๋า TT #ร้องไห้
“ยัง” ก้มหน้ารับชะตากรรม
“งั้นไปบอก ถึงจะมีแฟนแล้วก็เถอะ แกต้องลุยเว้ยเอาให้รู้ เอาให้แน่” ป๋า...ทำไมเมื่อกี้บี๋คิดไม่ได้
“ครับ!!” ยืดอกตอบรับเลย
“งั้นไป ไอ้เสือ ต้องลุย!!!” ป๋ารักป๋าาาาาา กอดแม่ม ป๋าก็เลยกอดตอบ โคตรมีกำลังใจ บินจะสู้ เดี๋ยวบินจะเอาพี่จินฮวานมาเป็นนางฟ้าตัวน้อยในบ้านนะครับ รักป๋าสุดอ่ะ
“ขอบคุณครับป๋า” ว่าแล้วก็ลุกเข้าห้องไป นั่งคิดวิธีการแม่ง ไม่ดงไม่ดอทล่ะ ต้องได้บอกต้องให้พี่จินฮวานได้รู้!!!!
ยามเช้าวันอังคารอากาศมืดมนเหมือนฝนจะตกเสียแล้ว แต่ในห้องเรียนของบี๋ และบี้
“โย่ว บี๋” กระบวนท่าร้อยแปดแบบทุกวันแต่วันนี้ผมยิ้มแป้นหน้าตาเบิกบาน
“มีเรื่องไรแฮปปี้เหรอวะ” บี้เพื่อนเลิฟถามผมอย่างจริงจัง
“จะไปบอกความในใจกับพี่จินฮวานว่ะ” บี้ทำหน้าเงิบ เออ ไม่ต้องงงเพื่อน บีไอคนนี้แหละเว้ย เด็นป่ะล้าาาาา
“อ้าว ไหนเมื่อวานเดินกลับบ้านเป็นหมาจ๋อย” ดูพูดจา งอนได้ม่ะงอนบี้ว่ะ #ทำไมตุ๊ดบ่อย
“ได้ฟังคำสอนป๋าแล้วกูฮึดว่ะบอกเลย” ครับ อิทธิพลจากคำสอนป๋าเต็มๆเลย
“เออ ให้มันได้แบบนี้” บี้ยิ้มเป็นกำลังใจให้ด้วย นี่ไม่แปลกใจทำไมคบมานาน #ดีจาย
“แล้วไอ้บี๋ กูมีเรื่องจะบอกมึงเรื่องนึง” ไรเพื่อน นี่กำลังก้มหน้าจิ้มไอโฟนแล้วพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ก่อนหูจะได้ยินประโยคที่ดูมากไปด้วยพลังงาน
“ไอ้จุนฮเวอ่ะ มันเป็นน้องพี่จินฮวาน” ห่ะ.........บี้ว่าอะไรนะครับเพื่อน
“อะ..อะ..ไรนะมึง” #เงิบมั้ยให้ทาย
“จุนฮเวอ่ะ ไอ้จุนฮเวห้องบี เป็น น้อง ชาย ของ พี่ จิน ฮวาน ที่มึงเพ้ออยู่เนี่ย” ชัดยิ่งกว่าช่องเจ็ด HD
สองคำสั้นๆที่ดังมาในหัวแบบไม่ต้องคิด แม่งดังมาแบบก้องกังวานคือ
ชิบหาย!
ชิบหาย!
ชิบหาย!
คือผมจะสารภาพครับ....ผมก่อเรื่องไว้กับไอ้จุนฮเวห้องบีไว้ประมาณล้านแปดเรื่อง #เจองานหยาบล่ะไงกูวววววววว
------------------------------------------
กรุ้งกริ้ง งุ้งงิ้งๆ 55555555
มาอัพทู้กกกกกวันอ่ะบอกเลย 5555
คือปิดเทอมล่ะไง เลยว่างก็นั่งแต่งๆไปค่ะ #จริงๆการบ้านก็มี TT
แต่ไม่เอาไม่พูดถึงดีกว่าโน๊ะ 5555
มาเรื่องพี่บินกันเถอะ ลูกเสือน้อยของป๋าเจองานหยาบล่ะไง
ถถถถถถถถถถถถ
แต่ก็ได้แรงบันดาลใจที่จะไปสาภาพแล้วนะคะ
เห็นมั้ยว่ากว่าน้องบินจะไปบอกพี่จินมันยาก
ล่ะดูจาก Intro พี่จินอ่านล่ะไม่ตอบ
#ช้ำใจแทนจริงๆค่ะ
แต่...ไรท์เป็นทีมพี่จินฮวานค่ะ อุว่ะฮ่ะฮ่าาาาาาา
บินอย่าหวังจะล่ายพี่จินไปง่ายๆ #ไม่ได้สปอยนะบอกยัง 555555
จากนั้นมาพูดเรื่องคนขอคู่อื่นมาค่ะ ขอคำตอบเดิมก่อนโน๊ะ
แป้งต้องขอโทษจริงๆ คือไม่ได้คิดถึงคู่อื่นอะไรยังไงเลย
ถ้ามีโอกาสที่พอจะใส่ได้ก็จะใส่ให้นะคะ #วิ๊งคึ
5555555555555
สุดท้ายนี้ ขอบคุณทุกคอมเม้นทุกการกดเฟบจริงๆถ้า
ตะเองไม่อยากคอมเม้นในนี้ตะเองไปเล่นแท็กกะเค้านะ
แท็กนี้ๆ >> #ficallofBJin
จะบอกว่ารอโมเม้นมีแท็กฟิคตัวเองมานานล่ะ 555
โง้ยพูดยาวจัง ใครอ่านถึงตรงนี้ก็ขอบคุณมากค่ะ ยังไงก็
ขอกำลังใจจากทุกคนด้วยน้า รักมะมะโลย 55555555555555555
ความคิดเห็น