คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ' A l l O f B J i n ' ; all of Hanbin
' A l l O f B J i n '
all of Hanbin
จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ นกร้องตอนเช้า
“เช้าแล้วจ้า” น้ำเสียงสดใสดังขึ้นภายในห้องนอนสีฟ้าสดใสเต็มไปด้วยโปสเตอร์มิกกี้เม้าส์สลับกับโปสเตอร์ rapperที่เจ้าของห้องชอบ
“อื้อ” เสียงตอบรับจากกองผ้าห่ม
“จะตื่นมั้ย” น้ำเสียงสดใสตอนแรกกลับกลายเป็นน้ำเสียงขุ่นๆได้อย่างรวดเร็ว
“อื้อ” คำเดิม
“อื้อพ่อง ตื่นไอ้บี!!!!” ไม่ว่าเปล่าส่งแรงถีบมาเต็มๆ ร่างของชายหนุ่มผู้เป็นน้องจึงกลิ้งและหลอมละลายกลายหนึ่งเดียวกับผ้าห่มอยู่ข้างเตียง
เมื่อได้สติก็รีบคลานลุกนั่งแม้ไม่เงยหน้าก็สัมผัสได้ถึงออร่าของเจ้ใหญ่ในบ้าน พี่สาวคนรองของตนเองอย่าง 'ซี แอล'
“เจ้แม่ง ปลุกดีๆก็ได้ป่ะครับ” นั่งเกาหัวแกร่กๆ แต่สีหน้ายังยุ่งพอๆกับหัวตัวเองอยู่
“ปลุกดีๆมึงเคยตื่นม่ะ” หนึ่งดอก
“ก็เคย” แถ
“ตอแหล” อะ...อ้าว...นี่น้องเจ้นะครับ
“โหย ไรเจ้ พูดจารุนแรงแต่เช้า” บ่นอุบพร้อมกับสีหน้าที่ยุ่งกว่าเดิมไม่พอเกาหัวให้ยุ่งอีก
“เจ็ดโมงแล้วมั้ย จะสายแล้วไปอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียน ” ว่าแล้วก็ส่งแรงเตะไปที่ก้นงามๆอีกที จนคนเป็นน้องต้องรีบคลานไปเข้าห้องน้ำ
“ยังไม่ได้อาบเองเลยต้องมาปลุกแม่งตื่นอีก โอ้ย เหลืออีกคน ชีวิตคนสวยทำไมลำบากกกก” บ่นเป็นหมีกินผึ้งแล้วก็เดินใส่เสื้อกล้ามเกงนอนไปปลุกพี่ชายอีกห้อง
“เพ่ จีตื่นยางงงงงงงงงง” ตะโกนมันหน้าห้องนี่แหละ
“ตื่นแล้ว” นี่ไงคนดี
“งั้นก็อาบน้ำไปกินข้าวได้แล้วน้า ป๋ารออยู่” ว่าแล้วก็กลับเข้าห้องตัวเองไปอาบน้ำแต่งตัว
เป็นไงครับครอบครัวบีไอ นั่ลร้ากกกก กรุ้งกริ้งๆ อย่างที่บอกไปแหละครับผมทีพี่ชายคนนึงกับพี่สาวอีกคนนึง ชีวิตในครอบครัวนี่โคตรจะฮิฟครับบอกเลย พี่ชายผมตอนนี้เรีนยจบแล้วเป็นนักร้องด้วยนะบอกเลย ชื่อ จี ดราก้อน พี่สาวผมก็กำลังสานฝันอยากเป็นนักร้องเหมือนพี่ชายผมแต่เป็นพวกไอดอลอัลไลแบบนั้น
ส่วนผมน้องเล็กของบ้านได้รับความรักจากพี่สาวพี่ชายรวมถึงจากป๊าและม๊าด้วย แต่เราไม่ค่อยเรียกป๊าครับส่วนมากผมและพี่ๆเรียกป๋า เพราะป๊าเป็นคนที่เท่สัสรัสเซียมากครับ #ไม่ได้โม้นี่บอกเลย ทั้งบ้านผมจะเป็นพวกอยากได้ก็ลุย อยากทำก็ลงมือทำเลย ไม่ค่อยคิดอะไรมากพลาดก็เจ็บ ล้มแล้วก็ลุกมาใหม่ ไม่เห็นยาก #ป๋าสอนมาดี
“ไอ้บี๋” เสียงทักทายพร้อมรอยยิ้มสดใสจากเพื่อนรักของผมที่ชื่อ 'บ๊อบบี้' ดังขึ้นทันทีที่ผมเดินเข้ามาในห้อง
“โย่ว” ว่าแล้วก็ทำท่าแท็กมือล้านแปดท่า ท่าประจำของเราเวลาเจอกัน #บอกเลยครับชีวิตดี
“วันนี้ไปเล่นบาสกันมั้ยครับผม” บ๊อบบี้เอ่ยชวนถึงกีฬาประจำที่พวกเราชอบเล่นกัน นี่ก็คงเป็นอีกส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมและเพื่อนซี้ของผม เป็นที่โด่งดังของสาวๆในโรงเรียน
“ไปๆ เออ มึง เมื่อวานน้องอะไรสักอย่างมาขอเบอร์มึงอ่ะ ตอนมึงไปเข้าห้องน้ำ” พูดเสร็จก็หยิบไอโฟนห้าคู่ใจมานั่งจิ้ม
“อ้าว ไม่เรียกกูอ่ะ สัส”
“คริคริ”
“คริพ่องงงงงงงงง” ครับบอกแล้วชีวิตผมดี บ้านดี เพื่อนดี ฐานะดีอีก #นี่แหนะ
“วันนี้เราจะมีพี่ๆจากมหาลัยตรงข้ามเรามาแนะนำคณะกันนะจ๊ะ เป็นเด็กดีตั้งใจฟังพี่ๆกันด้วยล่ะ” เสียงของอาจารย์ดังขึ้นบอกกำหนดการที่จะเกิดขึ้นในคาบโฮมรูมตอนเที่ยงวันนี้ เรียกเสียงโห่จากเด็กในห้องไปเต็มๆ ก็จะอะไรล่ะครับ เที่ยงครับหิวจะไปกินข้าว แล้วเดี๋ยวสวดกันยาวครับพวกเด็กมหาลัย โด่ว
“โอเคนะ เข้ามาได้แล้วนะคะ” พูดเสร็จก็จัดการผายมือเชิญรุ่นพี่จากไอ้มหาลัยตรงกันข้ามเนี่ยเข้ามาในห้องไม่ ต้องบรรยายคงพอจะรู้กันนะครับ พอพี่ผู้หญิงเข้ามาเสียงโห่แซวของเด็กผู้ชายก็จะดังขึ้น พอผู้ชายหน้าตาดีเข้ามาก็จะมีเสียงซุบซิบของผู้หญิงในห้องครับ แต่คนสุดท้ายนี่....เด็ดสุดครับได้ทั้งเสียงแซวเสียงซุบซิบ
….น่ารักชิบหาย...
เข้าใจอารมณ์โลกหยุดหมุนเพียงเพราะสายตาของใครสักคนมั้ยครับ ตอนเค้าเดินเข้ามาแม่งเหมือนมีออร่าเปล่งประกายรอบๆตัว นางฟ้าชัดๆ ไม่ทลลลลลลล บี้ บีอยากล่ายยยย
คิดได้ดังนั้นผมก็สะกิดแขนเพื่อนตัวเองรัวๆเลยครับ ไอ้บี้มันก็แค่มองหน้าแล้วเลิกคิ้วสูงๆ ประมาณว่า 'นี่ผู้ชายนะครับมึง' แต่กูไม่แคร์แล้วครับ ผู้ชายก็ผู้ชายเหอะน่ารักขนาดนี้ บีบอกแล้วบีไม่ทลลลลลลลลลล
และนั่นคือที่มาของการตกหลุมรัก 'พี่จินฮวาน' ของผม คือพี่แม่งพรากเอาความเป็นตัวของตัวเองของผมไปหมดในคาบนั้น ผมทำได้แค่จ้องมองปากเล็กๆนั่นขยับขึ้นลงพูดเรื่องอะไรสักอย่าง พอรู้ตัวอีกทีพี่ก็ร้องเพลง จำได้ว่า give all อะไรสักอย่างแหละครับ ผมนี่นั่งนิ่งไปเลย เสียงพี่แม่งโคตรหวานตอนแรกก็ยังไม่มั่นใจแบบล้านเปอร์เซ็นว่าชอบพี่เค้าหรอกครับ... แต่พอพี่ร้องจบเท่านั้นแหละ ตัดสินใจได้ทันทีว่า ผมชอบพี่ไปแล้วครับผม T//////////T #พ่ายแพ้
ณ สนามบาส
“พี่เค้าเรียนเอกไรนะมึงไม่ได้ฟังว่ะ” พอมาถึงสนามบาสวางข้าวของข้างสนามเสร็จสรรพผมก็เอ่ยถามเพื่อนรักส์ของตัวเองทันที
“การร้องเพลง” ก็ว่าทำไมเสียงหว๊านหวาน #ตรั่ย
“เอ่อ พี่เค้าร้องเพลงเพราะดีเนอะมึง” ว่าแล้วผมก็ยิ้มจนเห็นฟันครบทุกซี่ใส่เพื่อน แต่ แต่ ไอ้บี้มันทำหน้างงใส่ มึงแม่งไม่เข้าใจคนมีความรักไงบี้เอ้ย
“มึงชอบพี่เค้าเหรอ?” ถามได้ตรงประเด็นดีมากครับเพื่อนชอบ! รอบอกมึงมานานล่ะครับ อยากแชร์ความรู้สึก
“เออ โคตรชอบเลยด้วย” ภูมิใจดั้วบอกเลอ
“แล้วจะทำไงต่อ?” ก็...เอ่อ...ห่ะ นั่นดิวะครับ แล้วจะทำไงต่อ ชอบพี่เค้าแล้วจะทำไงต่อ
…. ชิบหายล่ะไง ….
“กูก็ไม่รู้” ตอบได้เท่านั้นแล้วก็ก้มหยิบลูกบาสจากเพื่อนในสนามที่โยนให้ ช่างเรื่องพี่ก่อนโน๊ะเล่นบาสก่อน คริคริ
เล่นแล้วเมื่อเล่นกีฬาแสนเรียกเหงื่อเสร็จแล้วผมก็มานั่งดื่มน้ำอยู่กับไอ้บี้มัน มันดูสบายใจลั้นลาแต๋นแต้มาก แต่ผมกำลังกลุ้มครับ เอาไงดี ชอบพี่เค้าแล้ว เออ แล้วต้องทำไงต่อครับ #เปิดกูเกิ้ล #ผิด #ท่ด
“บี้ กูชอบพี่เค้าแล้วต้องทำไงต่อวะ” เอาครับ ทำหน้าเครียดแชร์ความทุกข์ใจใส่แม่ง
“ชอบจริงดิ? เห็นชอบมาหลายคนล่ะนะมึงอ่ะ” ไม่พูดธรรมดาครับเอามือมาจัดการกระทำชำเรา(?) หัวผมอีก บี้มึงใจร้าย กูงอนมึงสามวิ
“เออ ชอบจริง” เออ นั่นแหละงอนแต่อยากให้ช่วยไง เลยต้องตอบ
“ทำไมตัดสินใจเร็วจังวะมึง รู้จักนิสัยใจคอพี่เค้ารึยัง มึงก็ไม่ เค้ามีแฟนแล้วมึงจะทำยังไง” อันหลังแม่งเจ็บสัสรัสเซียครับเพื่อน ฮอลลลลลล ไม่ล่ายยยย บินไม่ยอม พี่จินต้องเป็นของน้อง #ตุ๊ดแป๊บ
“กูไม่รู้ว่ะ แค่ชอบ พี่แม่งไม่เหมือนคนอื่นๆนะมึง กูสัมผัสได้ว่าไม่เหมือนอ่ะ” นั่นแหละครับความรู้สึกใจในผม ผมชอบคนง่ายเป็นนิสัยพื้นฐานครับ เจอใครก็ตกหลุมรักได้ง่ายๆ แต่ไม่ถึงวันครับบอกเลย เลิก #ง่ายไปมั้ย
“กูจะแนะนำมึงนะบี รอผ่านสามวันไปให้ได้ก่อน ถ้ามึงยังชอบพี่เค้าอยู่กูจะช่วยล่ะกัน” เยสสสสสสสส เพิ่ลดี เพิ่ลปาเสริฐ
สามวันผ่านไปไวเหมือนในฟิค
ในยามเช้าในห้องเรียนเดิมๆของบี้ และ บี๋
“บี ยังชอบพี่เค้าอยู่มั้ยมึง” ประโยคแรกที่เพื่อนผมเอ่ยทักมาทันทีที่เจอหน้าผมก็เล่นเอายิ้มแก้มแทบแตก รอมึงถาม รอจะตอบรอจะแชร์
“ชอบ ชอบกว่าเมื่อสามวันที่แล้วอีกมึง ฮอลลลลลล ที่ผ่านมากูไม่สามารถเล่าให้มึงฟังได้เพราะเดี๋ยวมึงจะบอกกูเพ้อกูบ้า แต่มึงฟังกูนะบี้ กูไปหาเฟสพี่เค้ามาจนเจอเว้ย ไม่ได้คบกับใครสเตตัสโสด ไม่มีพ่อแม่จ้างมาเรียนด้วย #อันหลังนี่ถือว่าเกี่ยวเถอะครับ”
“คูลๆ หน่อยมั้ยมึงภาพพจน์ อานนท์ ถุ้ย ภาพลักษณ์มึงต่อสาวๆนี่ยังจำเป็นอยู่มั้ย?” เพิ่ลลลลลล ทำไมถามแบบเน้
“ไม่!” ใช่แล้น เวลานี้โลกทั้งใบของน้องบินยกให้พี่จินหมดเลยครัช #สติยังอยู่นะครับนะ
“โอเค กูยอมมึงแล้วถ้ามึงอินเลิฟแล้วจะปัญญาอ่อนแบบนี้กูยอมจริงๆ” ภาวะโลกเลิฟ ละ ละ ละ เลิฟยู นี่เพื่อนบี้ไม่รู้จักรึไง แต่ไม่เป็นไรไอด้อนแคร์
“งั้นมึงก็แนะนำกูมาว่ากูควรทำยังไงต่อ” ผมเริ่มเข้าสู่โหมดจริงจัง
“ก่อนอื่นกูถามมึงก่อนว่าอยากจะแอบชอบต่อไปรึมึงอยากเป็นแฟนพี่เค้า” นี่เราถามเพื่อนก่อนนะเพื่อน แต่ไม่เป็นไรเพื่อนจะตอบ!!
“ก็ไม่รู้ว่ะ” เออ นั่นแหละครับ
“งั้นมึงก็ถามใจตัวมึงดูดีๆ ว่ามึงอยากมองพี่เค้าห่างๆแบบนี้ต่อไป หรือว่ามึงอยากจะเข้าไปใกล้อยากเข้าไปเป็นคนที่มีตัวตนในชีวิตพี่เค้า” เพื่อนบี้มีสาระชิบหาย กอดทีครับ #ผิด
“งั้นกูก็มีคำตอบแล้วว่ะ” ว่าแล้วก็ยกยิ้มมุมปากซะหน่อย
“ว่า?”
“เลือกอันหลังว่ะมึง กูต้องเข้าไปมีตัวตนในชีวิตพี่เค้า ป๋าสอนมาเว้ย ชอบให้ทำ ทำไอ้ที่ชอบ” พูดจบก็อดจะยกกำปั้นขึ้นมากำแล้วส่งยิ้มให้เพื่อนไม่ได้
--------------------------------------------------
ตอนนี้ยกให้เป็นตอนเปิดตัวพระเอกหนุ่มวัยมัธยมของเรานะคะ 55555555
ชีวิตเค้าดีค่ะครอบครัว เพื่อน ฐานะ 55555
แต่ตอนนี้เค้าว่าพี่บี๋เสียสติไปแล้ว 55555555
นี่แหละค่ะ พระเอกฟิคเรา นั่ลร้ากกรุ้งกริ้งๆ 555555555
#ขรรมส์เยอะไปมั้ย #ท่ดๆ
ตอนหน้าจะเป็นตอนของพี่จินค่ะ เราจะมาดูว่า
ชีวิตพี่จินก่อนจะมีน้องบินเข้ามามันเป็นยังไง
ขอบคุณสำหรับคอมเม้น และการแอดเฟบนะครัช
ยังไงก็ขอกำลังใจจากพ่อแม่พี่น้องทุกๆท่านด้วยนะคะ
เลิฟๆ ><
ป.ล. สำหรับเรื่องคู่อื่นที่ไม่ใช่บีจินที่จะเข้ามาในเรื่องเค้าขอเวลาคิดก่อนเน้อ
เพราะวางโครงเรื่องไว้บีจินล้วนๆ(เอาไว้แก้บนพี่บินไง 5555)
ถ้าจะเพิ่มอัลไลยังไงก็คงต้องเป็นเรื่องของเวลาและโอกาสสำหรับตอนนี้
อยากให้โฟกัสที่งานเขียนก่อนนะคะ #ถุ้ย 55555555555
โอ้ย นั่นแหละค่ะถ้ามีโอกาสก็อยากได้คู่อื่นมานะคะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ จุ้บๆ
ความคิดเห็น