คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ' A l l o f B J i n ' ; all of Us Heart
all of Us Heart
ร่างของชายวัยรุ่นกำลังนอนดิ้นเป็นปลาขาดน้ำบนเตียง ใบหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยความสุขที่ยากจะมีใครเข้าใจ
'ปึก !'
เสียงของแข็งสองอย่างกระทบกันดังขึ้นลั่น ทำให้เจ้าหัวต้องโวยทันที
“โอ้ยย เจ็บ แต่ไม่เป็นไรอารมณ์ดี” ฮี่ๆ คิมฮันบินกำลังอารมณ์ดีสุดๆเลยล่ะครับ ก็เมื่อกี้ที่โทรไปหาพี่จินฮวานทั้งๆที่ไม่มั่นใจอะไรเลย แต่พี่เค้าก็รับ แล้วผมก็ขอพี่จินฮวาน แล้วสิ่งที่ได้กลับมาก็เป็นเพียงเสียงหวานๆนั้นตอบมาว่า
“อื้อ ฝากตัวด้วยนะ”
เท่านั้นแหละครับ ผมนี่ดิ้นเลอ ใครจะไปคิดล่ะครับว่าการที่เราแค่พบกัน แล้วผมตัดสินใจจีบพี่เค้าทั้งๆที่มันดูไม่มีหวังเลย แต่ตอนนี้ครับทุกคน คิมฮันบิน ไอ้เสือลูกป๋าคนนี้สอยนางฟ้าจากมามาเชยชมได้ล้าววววววว #ร้องไห้หนักมาก T////T
ว่าแล้วก็เอาเรื่องนี้ไปบอกเพื่อนบี้ดีกว่า รอสายได้ไม่นานเพื่อนรักก็รับโทรศัพท์ผมอย่างเร็ว
'ไรมึง'
“บี้ บี้บี้ บี้ บี้ บี้” #จงร้องเป็นทำนองมีมี่
'ลีลา วางนะ' อ้าว เพื่อนใจร้อนจุง
“อ่ะๆ ไม่เล่นแล้ว กูขอพี่จินฮวานเป็นแฟนล่ะนะเว้ย” พูดไปก็ยิ้มไปแก้มแทบแตก แม่มมมมม เหมือนจะลอยได้เลย
'เฮ้ย ! พี่เค้าว่าไงอ่ะ ?' น้ำเสียงอยากรู้เรื่องของคนอื่นขึ้นมาเลยนะเพื่อน
“พี่เค้าบอกกูว่า ฝากตัวด้วยนะงี้” เล่าไปเขินไป ตัวจะระเบิดดดดดด
'ดีว่ะเพื่อน กูดีใจกับมึงจริงๆ โอ้ยยยย มีความสุขลุ้นตั้งนาน' รักเพื่อนเพราะงี้อ่ะ
“ฮี่ๆ กูวางก่อนนะ เดี๋ยวไปอาบน้ำนอนคุยกับพี่จินฮวานก่อน กิกิ” นั่นแหละครับแผนที่วางไว้
#พออาบน้ำเสร็จผมก็ออกมาคุยโทรศัพท์พี่จินฮวานแล้วก็.....
แป้บนะครับเดี๋ยวมาต่อ
#ถรุ้ยมาเป็นกระทู้พันทิปเลย
1 สัปดาห์ หลังจากคบกันของสุดหล่อฮันบินกับนางฟ้าจินฮวาน *sound นกร้องเพลงบนต้นไม้*
แม้ช่วงนี้จะเป็นช่วงของการสอบของพี่จินฮวานแต่ต้นรักต้นน้อยๆที่เราร่วมปลูกด้วยกันก็กำลังเติบโตไปอย่างงดงาม มีฟามรักนี่มันดีอย่างนี้นี่เอง ถึงผมจะพอหัวดีอยู่บ้างแต่ก็ต้องอ่านหนังสือล่ะครับ เพราะนี่มันช่วงจะสอบเข้ามหาลัยแล้วเหมือนกัน และมหาลัยในฝันก็คงไม่พ้นมหาลัยเดียวกับพี่จินฮวานี่แหละครับ ไม่ใช่ว่าผมตามแฟนไรงี้นะครับ แต่มหาลัยนี้ของเค้าดีจริงๆ แถมมีแฟนอยู่อีกเรื่องไรจะไม่เลือกโน๊ะ
นั่งอามรมณ์ดีคิดถึงเรื่องราวมต่างๆได้แป๊บเดียวเพื่อนบ็อบก็ skype มาหา รับหน่อยล่ะกัน
“มีไรมึง?” ผมถามไปเห็นมันทำหน้าเครียดๆใส่อีก
“มึงกับพี่จินฮวานไปกันได้ดีใช่มั้ยวะ?”
“ดีๆ ทำไมมึงมีเรื่องไรอีก?” เออ แม่งมาสร้างปม
“กูเพิ่งคิดได้เว้ย ว่า...” อ้าว เว้นไว้อีก
“ว่า?”
“ไอ้จุนฮเวมันรู้ยัง ? ” แอ๊ะ...................
//โชว์หน้าเงิบใส่เพื่อน
“อ้าว นี่ยังไม่บอกมัน? พี่มัน มันหวงนะเว้ย”
“กูก็รู้” หน้าซีดเลยขรั่บ มีเรื่องกับมันมานาน ที่โดนห้ามคุยกับพี่จินฮวานช่วงก่อนก็เพราะมัน พฮรือออออ ป๋าต๋าบี๋เอาไงเด #ตุ๊ดอีกแระ
“แล้วมึงเอาไง” ทำหน้าเครียดกดดันกูอีก กูก็อยากถามตัวเองเหมือนกันว่าต้องทำไง TT
“ก็ต้องบอกมันตรงๆแหละ”
“ดีว่ะ!” ว่าแล้วเพื่อนบี้ก็รัวปรบมือใส่หนึ่งชุดใหญ่แล้วก็วางไปทางนี้สิครับ นั่งเอาตีนก่ายหน้าผากอยู่ คิดไม่ออกว่าจะบอกยังไงให้ไอ้จุนฮเวมันไม่เอามีดแทงไส้แตก
ปรึกษาแฟนดีกั่ว !
“พี่จินฮวาน” ผมกรอกเสียงไปทันทีที่ปลายสายรับ
'หือ มีอะไรโทรมาซะดึกเลย' ตอนนี้ตีสามแล้วล่ะครับ ให้บอกมั้ยว่านอนไม่หลับเรื่องจะบอกน้องแฟนตัวเอง
“คือ เค้าเพิ่งคิดได้ว่าเรายังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับจุนฮเวเลย” เฮ้ออออออ อยากจิถอนหายใจไปถึงดาวอังคาร แอ๊ะ เดี๋ยวใครสงสัยเรื่องคำแทนตัวพี่เสือบินคนนี้ คือคนมันรักแฟนไง อยากให้เรารู้สึกใกล้กัน ไม่งุ้งงิ้งนะเฟ้ย!
'อ่า...จริงด้วย' เหมือนพี่จินฮวานก็ยุ่งจนลืมเรื่องนี้ไปเหมือนกัน
“ถ้ายังไงพรุ่งนี้เราไปกินข้าวกันมั้ย แล้วเราก็บอกเรื่องนี้กัน” เอามันออกไปไกลๆห้องครัว เดี๋ยวมันเอามีดมาแทง
'อื้มๆ เดี๋ยวพี่ชวนให้แล้วกันนะ' น่ารักที่สุด
“โหย ตะเองเค้าบอกให้แทนตัวเองว่าเค้า” อะไร อะไรอี๊กใครบรุ้งบริ้ง ไม่มี!
'บ้า เด็กโง่ ต๊องไปไม่เอาไม่เรียก' โหยดูทำเสียง ไม่บอกก็รู้ว่าเขิน
“แค่นี้เองน้าตะเอง” นี่แกล้งแฟนเฉยๆ ไม่ได้ปัญญาอ่อน โด่ววววว
'ไม่เอาไม่พูด!'
ยามสายของวันรุ่งขึ้น
จุนฮเวที่เพิ่งตื่นนอนเดินเกาพุงมาหาพี่จินฮวานที่กำลังนั่งดูทีวี แล้วหย่อนกายลงนั่งข้างๆพี่ชายตัวเอง เอนหัวพิงคนตัวเล็กข้างๆทันที
“ทำไมวันนี้มานั่งดูทีวีล่ะครับ” จุนฮเวถามไปตาก็ไม่ยอมลืม
“พี่อยากกินอาหารญี่ปุ่นอ่ะ ออกไปกินกันมั้ย”
“เอาดิ หิวอยู่ด้วย เดี๋ยวไปเปลี่ยนเสื้อก่อนนะ” พูดถึงเรื่องกินจุนฮเวก็สดใสขึ้นมาทันที แต่คนเป็นพี่นี่สิได้แต่นั่งลอบหายใจแล้วขอพรกับพระเจ้าให้เรื่องนี้ผ่านไปด้วยดี
เมื่อทั้งคู่มาถึงร้านอาหารก็เจอฮันบินนั่งอยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว กวักมือเรียก แล้วพี่จินฮวานก็ลากร่างน้องชายไปหาแฟนตัวเอง จุนฮเวได้แต่ทำหน้างงกับเหตุการณ์ตรงหน้า
“ทำไมต้องมานั่งกับมัน แล้วทำไมต้องนั่งข้างมันอีก?” จุนฮเวมันถามขึ้นมาทันทีที่ได้นั่งลงบนเก้าอี้
“คือฮันบินเค้ามีเรื่องจะบอกน่ะ” ว่าแล้วนางฟ้าของผมก็สะกิดเอวผมรัวๆ แหม รักจังนะ - -'
“เรื่องอะไรมึง” อ้าวมึง ทำหน้าให้กูมีกำลังใจหน่อยก็ไม่ได้ คำพูดก็น่ากลัวหน้าตาน่ากลัวอีก
“กูเป็นแฟนกับพี่จินฮวานแล้วนะ” เหมือนยกภูเขาออกจากอก แต่หน้าไอ้จุนฮเวนี่ทำเอาผมทำหน้าไม่ถูก ลุ้นยิ่งกว่าเหมาหวยทั้งจังหวัดแล้วรอหวยออก
“...............” อ้าว เงียบ มีเพียงหน้าช็อคๆของจุนฮเวกับหน้าลุ้นๆของเราสองคน ใต้โต๊ะก็แอบจับมือกันแน่น จนเหงื่อไหลเต็มมือ
“พี่จินฮวาน” พี่จินฮวานทำเพียงพยักหน้ารับแล้วตั้งตาฟังประโยคต่อไปของน้องชายตัวเอง
“พี่รักไอ้ฮันบินมันมากมั้ย” แล้วพี่จินฮวานก็พยักหน้าตอบอีกรอบ
“ไอ้ฮันบิน มึงล่ะ” มันหันมาสายตาที่มองกูกับพี่นี่ต่างกันไปนะมึง
“กูรักพี่จินฮวาน”
“แล้วมึงจะดูแลพี่กูดีๆใช่มั้ย มึงจะไม่ทำพี่กูร้องไห้ใช่มั้ย มึงจะรักแค่พี่กูคนเดียวใช่มั้ย มึงจะไม่ทำพี่กูเสียใจใช่มั้ย” เป็นครั้งแรกตั้งแต่ได้รู้จักผู้ชายที่ชื่อจุนฮเวที่ผมเห็นตามันแดงๆเหมือนจะร้องไห้ จุนฮเวรักพี่จินฮวานมากจริงๆ
“กูไม่รู้ แต่กูจะทำให้ดีที่สุด ถึงกูจะรู้จักพี่จินฮวานน้อยกว่ามึง แต่กูก็รักพี่จินฮวานมากจริงๆ” ผมตอบไปหน้าตาจริงจัง ส่วนพี่จินฮวานตอนนี้น้ำตาไหลไปแล้วครับ ขี้แยเอ้ย ผมก็เลยเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาให้เบาๆ แล้วพี่จินฮวานก็ยิ้มให้
“ฝากพี่กูด้วยนะ” อะ..อะ...ไรนะมึง ง่ายงี้เลย ฮรืออออออออออออ ป๋าาาาาาาาา บินต๋ามีแฟนจริงจังแล้วนะ T///T
------------------------------------------------------------------
เค้าหายไปนานเบยคิดถึงมั้ย #กริบ 55555555555
ไม่เป็นไร เค้าจะบอกว่าตอนหน้าตอนจบแล้วนะ TT
ใครที่เป็นกำลังใจให้น้องบิน ตอนนี้นางก็สมใจอยากแล้ว
ไรท์ก็หายเหนื่อย 555555
ตอนนี้เพิ่งแต่งเสร็จเลย ก็เอามาลงถ้ามันมีคำผิดอะไรก็ข้ามๆมันไปเนอะ 5555
อาจจะดูดร๊อปไปเพราะห่างมานาน ช่วงนี้อ่านของคนอื่นอย่างเดียว 5555
สุดท้ายเหมือนเดิมขรั่บ
ขอบคุณที่ติดตาม ขอบคุณที่คอมเม้นนะคะ ระนะ จุ้บบบบบ
ความคิดเห็น