คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ' A l l o f B J i n ' ; all of Jinhwan Heart 100%
all of Jinhwan Heart
เสียงร้องเพลงประสานเสียงยังคงดังสดใสไปทั่วห้องซ้อมใบหน้าเปื้อนยิ้มของคนทั้งคนที่กำลังร้องเพลงรักหวานซึ้งร่วมกัน ส่งยิ้มอย่างอบอุ่นแก่กัน ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจ
“จินฮวานวันนี้จุนฮเวยังไม่มารับเหรอ?” ฮงซอกเพื่อนสนิทของผมถามขึ้นมา
“อ่อ ช่วงนี้ใกล้ปิดเทอมน่ะ เค้าคงยุ่งๆ” ผมให้เหตุผลกับเพื่อนตัวเองไป ในใจยังคงหวังอะไรสักอย่างที่ตัวเองก็ยังไม่รู้ มันเลือนลางแปลกๆ
“เอ่อ...แล้วไอ้เด็กบีๆอะไรนั่นยังตามจีบอยู่มั้ย?” แหนะ...พูดถึงทำไม !
“ไม่อ่ะ” ว่าแล้วก็ส่ายหัวรัวๆ เออ ไม่ตามไม่มาดูไอ้เด็กโง่เอ้ยยยยย แค่บอกแค่นั้นหน้าตาก็ไม่ได้จริงจัง ทำไมไม่มาสานต่อ... เอ๊ะเดี๋ยว... สงสัยกันใช่มั้ยครับว่าทำไมผมแสดงตัวชัดเจนว่าชอบน้องมันขนาดนี้ ก็วันนั้น....
วันที่เราไปดูหนังกัน ที่ผมบอกกับฮันบินว่าให้เราเป็นแค่พี่น้องกัน...
พอเห็นเด็กนั่นก้มหน้าพยักหน้าช้าๆ ผมก็ใจคอไม่ดีเลย กลัวน้องจะคิดมาก อีกใจก็คิดว่าเดี๋ยวคงลืมๆ แต่ในตอนนั้นหัวใจของผมสั่นระรัว ผมรู้สึกเจ็บที่น้องมันยอมรับได้โดยไม่เถียง ไม่ยื้อ ไม่ง้อ ผิดกับฮันบินที่ผมรู้จักมาในช่วงนี้
ฮันบินเด็กบ้าๆ ที่ชอบชวนคุยโทรศัพท์ตอนเล่นดอท พอห้ามก็ยังจะคุย ทุกครั้งที่วีดีโอคอล ผมพยายามกลั้นยิ้ม ไม่สนใจ หันข้างออกกล้องไปยิ้มแก้มแทบแตก ทำตัวเหมือนรำคาญมาตลอดเวลา ฮันบินคนที่ทำให้ผมใจสั่นยิ้มแก้มแทบแตกตอนเค้าชวนไปดูหนัง ตอนนั้นที่เห็นเค้าทำแค่ก้มหน้าแล้วพยักหน้ายอมรับ ผมไม่โอเคเลย... ก็เลยเลือกที่จะบอกลาสั้นๆแล้วเดินจากออกมาก่อนที่น้ำตาจะไหล...ผมกลัวว่าจะกลายเป็นฝ่ายที่รักแพ้อถึงเด็กนั่นไปแล้ว
ผม.....ชอบฮันบินไปแล้ว........ แอร้ยเขินนะเนี่ย -////-
ดึกดื่นคืนหนึ่ง
ผมนั่งจ้องโทรศัพท์ตัวเองมาหลายวันแล้วล่ะครับ เด็กๆปิดเทอมกันแล้ว ผมก็ไม่เห็นฮันบินอีกเลย อุตส่าห์คิดเข้าข้างตัวเองว่าน้องจะแอบมาดูบ้าง เพราะรู้ตารางเรียนผมหมด เฮ้อ... แต่น้องก็ไม่มา
“เด็กบ้าาาาาาาาา” อดที่จะคำราม(?)ใส่ไม่ได้ ฮึ้ย หงุดหงิด พูดแล้วผมก็เอาหน้าซกกองหมอน
“แค่บอกว่าเป็นพี่น้องกันก่อน แต่ก็ยังคุยได้นิ่ เด็กโง่เอ้ย” พึมพำครับ แต่จุนฮเวที่นั่งเล่นเกมอยู่บนโต๊ะหันมามอง ก็เบยต้องรีบงับปากแล้วคว้ามือถือมานั่งจิ้มเล่น
“เออ พี่จินฮวาน” อยู่ๆจุนฮเวก็ทักผมขึ้นมาคนใจลอยอย่างผมก็ตกใจเลยดิ่ ฮ่วย
“ห่ะ..หา?” พอมีสติมาบ้างผมก็หันหน้าไปจ้องน้องชายพร้อมกับเอียงคอใส่ซะเลย
“อีกสองวันไปเข้าค่ายนะ”
“อ้าว ค่ายอะไรอ่ะ ทำไมไม่เห็นบอกพี่” ผมถามไปก็ได้รอยยิ้มน้อยๆของน้องชายกลับมา และการเดินเข้ามานั่งข้างๆผมของจุนฮเว ให้ตายเค้าก็ยังเป็นน้องที่น่ารักของผมอยู่ดีล่ะน้า
“ค่ายชมรมน่ะครับ” จุนฮเวตอบแล้วล้มนอนตักผม
“อ่อ ไปกี่วันล่ะ หืม?” เห็นนอนหลับตาพร้อมแบบนี้ก็อดไม่ได้ที่จะลูบผมนุ่มๆนี้ไม่ได้
“สี่ ห้ามคิดถึงนะ” ว่าแล้วขำคิกคักของเค้าคนเดียว
“คิดถึงดิ่” คิดถึงแน่ๆ ผมยิ่งไม่ชอบอยู่คนเดียวด้วย ฮือ
“โอ๋ๆ แต่พี่ห้ามไปทำตัวน่ารักใส่แม่งนะ” แหน่ะทำหน้าดุใส่
“ใคร?”
“ไอ้บินอ่ะ” ทำหน้าเครียดอีกแล้ว
“บ้า จะไปทำตัวอะไรใส่ฮันบินเค้าล่ะ เค้าไม่มาหาพี่ตั้งหลายวันแล้ว สบายใจได้แล้วน่านะ” จัดการบีบจมูกน้อยนั่นไปสักทีจะได้หายเครียด #ใบหน้าเปื้อนยิ้มมีน้ำตาอยู่
หลังจากที่จุนฮเวเดินออกห้องไปในวันเดินทาง....
“เอาไงดี ส่งดีมั้ย รึว่าไม่ส่ง ทักไปว่าไงดี” ผม...กำลังนั่งพึมพำกับตัวเองอยู่หน้าจอมือถือพร้อมหน้าแชทกับฮันบินที่ทิ้งไว้เพียงสติกเกอร์ของผม... ฮือออออออ
'สวัสดีตอนเช้า' ฮึ้ย ไม่เอาอ่ะไม่มีเรื่องราวเลย ลบๆๆ
'ไปเข้าค่ายมั้ย' โอ้ยยยยย คนละชมรมมั้ยล่ะ ลบๆๆๆๆๆ
'กินข้าวรึยัง' ฮืออออ เพิ่งเก้าโมงน้องจะตื่นรึยังก็ไม่รู้ จะมากินข้าวอะไรกันเล่าาาาา ลบๆๆๆๆๆๆๆ
'ฮันบิน...' เอาวะ ส่งงงงงงงงงงงงงงงง
'ว่าไงครับ' ฮืออออออออ กรี้ดได้มั้ย โอ้ยยยยยยย กัดหมอนแทะโซฟา ข่วนโต๊ะ ทำหมดครับ คิดถึงจัง แอร้ย ไม่เอาไม่งาม ฮึบใจเย็นๆ
'พี่ว่าจะขอโทษเราอ่ะ' จริงจังไปมั้ยน้องจะคิดมากมั้ยเนี่ยยยยยย #จินฮวานคนโง่
'เรื่อง?' ทำไมตอบสั้น ใจสั่นล่ะนะ
'ก็ตอนวันที่ไปดูหนังด้วยกันล่ะจุนฮเวต่อยเรา แล้วก็เรื่องที่พี่พูด พี่เห็นเราเงียบไปนิ่งๆ พี่ก็เลยไม่สบายใจ' จะดูเป็นคนแก่ใจร้ายรื้อฟิ้นความหลังไปคนเดียวปะเนี่ยยยยย
'ไม่เป็นไรครับ' สั้นแค่เนี่ย? นี่พิมพ์ตั้งยาวนะเฮ้ยยยยยยย
'พี่กวนเหรอ?' เออ งอนล่ะเนี่ย กว่าจะกล้ามพิมพ์ไปหามีหน้ามาตอบสั้น เดี๋ยวเหอะ!
'เปล่าครับ ผมแหละจะกวนพี่รึเปล่า ถ้าท่าทีที่ผมทำมันทำให้ไม่พอใจผมขอโทษนะครับ ขอโทษที่คิดเข้าข้างตัวเองว่าพี่ยอมให้จีบแล้วทั้งๆที่พี่ก็มีแฟนแล้ว' ห่ะ...เดี๋ยว ใครมีแฟน ???????????
'แฟน?'
'คนที่อยู่คณะเดียวกับพี่ไง' ชัด...เด็กโง่เอ้ย
“ฮงซอกอ่ะเหรอ ฮันบินเด็กโง่ ฮ่าๆๆๆ” ไม่รู้ทำไมครับ โล่งใจแปลกๆ เหมือนรู้ว่าทำไมน้องเงียบไป อ่ะๆ ง้อก็ได้
'นั่นเพื่อน ยังไม่มีแฟน' พอส่งแล้วก็ยิ้มหน้าบานคนเดียวคืออัลไล ตบแก้มตัวเองแป๊บ งื้อ อ่อยอ่ะ T////T
เด็กโง่ …. โทรเข้า
“หือ โทรมาทำไม?” แค่ขึ้นอ่านแป๊บเดียวเสียงเรียกเข้ามือถือผมก็ดังขึ้นมาทันที
“พี่จินฮวานยังไม่มีแฟนจริงๆเหรอ ครับ” น้ำเสียงตื่นเต้นสุดๆ ฮ่าๆๆ น่ารักอ่ะ น่ารักมาก ฮึ้ยยยยย
“อื้อ ทำไมล่ะ? จะซ้ำเติมเหรอ” โอ้ยยยยยยยย ฟินบอกไม่ถูก คิดถึงเสียงนี้จังน้า
“เปล่าครับ แต่ทำไมวันนั้นผมเห็นเดินด้วยกัน... ดูสนิทกันมาก” เด็กโง่ แค่เห็นก็เอาไม่คิดล่ะ โถ่
“เพื่อนกันป่ะล่ะ” ตอบไปก็อดยิ้มไม่ได้ ดีใจมากเลย
“อ่อ งั้น...”
“.....”
“.....เอ่อ...”
“หือ?”
“งั้น.....เป็นแฟนผมมั้ย?”
#อะไรเอ่ยตัวระเบิดไปแล้ว
---------------------------------
แค่นี้ก่อนนะครัช TT ขอโทษน้า
ไม่มาเป็นเดือน สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะคะ เย้ๆ
เดี๋ยวจะพยายามอัพตอนนี้ให้หมดในเดือนนี้นะคะ
เดือนหน้ายุ่งชัวร์ๆอ่ะ เค้าจะรีบเรียนจบก่อนเพื่อน 555
แล้วเจอกันค่ะ จุ้บๆ
--------------------------------------------
กลับมาจนได้ค่ะ 555555
ไหนๆก็บนไว้เนอะ เรื่องนี้ต้องจบ 5555
เดี๋ยวเดือนนี้แหละค่ะ เดือนแห่งความวุ่นวาย
อาจจะไมาได้อัพทั้งเดือนน้า อย่าทิ้งเค้าล่ะกานนนน
ฮิฮิ พี่จินจะว่ายังไงเนอะ รอกันหน่อยน้า จุ้บๆเลิฟๆ
ขอคุณทุก fav. ทุก comment ทุกกำลังใจค่า
ความคิดเห็น