THE DEATH OF SUNSHINE

ลำดับตอนที่ #1 : start

“ฝ่าบาทพะย่ะค่ะ  เจ้าชายทรงหายตัวไป”  เสียงนายทหารคนหนึ่งรายงานฝ่าบาท  พระองค์ยืนมองออกไปนอกหน้าต่างบานสูง  เห็นแสงไฟจุดอยู่ตามจุดต่างๆ  ดูสว่างไสยท่ามกลางความมืดยามค่ำคืน



    “เอาอีกแล้วหรือ  หาทั่วแล้วหรือยัง?”  ฝ่าบาทยังคงอยู่ในอาการสงบ  ไม่ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น  เหมือนเป็นเรื่องธรรมดาที่มักเกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน



    “พะย่ะค่ะ  คาดว่าเจ้าชายคงออกจากวังไปแล้ว”  พระองค์ยังคงมองออกไปนอกหน้าต่างเช่นเดิม  และกล่าวขึ้นด้วยเสียงสงบว่า



    “ไม่เป็นไร  ไปพักเถอะ  เดี๋ยวพอเบื่อก็กลับมาเอง”   คำรับสั่งนั้นไม่ได้สร้างความแปลกใจแก่นายทหารแต่อย่างใด  เพราะเขาและคนอื่นๆในพระราชวังโรจาฮาลต่างรู้กิตติศัพท์เจ้าชายแห่งโรจาฮาลดีว่า  ทรงดื้อรั้น  ไม่ฟังใคร  หยิ่งทะนง  กล้าหาญ  ใจเด็ด  ชอบสร้างเรื่องให้คนอื่นวุ่นวาย และที่สำคัญไม่ชอบทำตัวเป็นเจ้าชาย  ฉะนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่คนส่วนใหญ่ในวังจะไม่รู้จักเจ้าชาย  เนื่องจากพระองค์ทำตัวกลมกลืนจนพวกเขาแยกไม่ออก  ทั้งการแต่งตัวที่เรียบง่าย  ทำตัวเรียบง่าย   บางครั้งก็ทรงเลี้ยงม้าอยู่ที่คอกม้า  หรือแอบเข้าไปในครัวทำอาหารเอง  และเรื่องที่เจ้าชายไม่สมควรทำอีกมากมาย

เมื่อนายทหารออกจากห้องไปแล้ว  กษัตริย์แห่งโรจาฮาลพูดขึ้นเบาๆ



“อยู่ใช่ไหม”  ร่างในชุดคลุมดำโผล่ออกมาจาเงามืด  โค้งให้กษัตริย์โรจาฮาลเล็กน้อย



“พะยะค่ะ”



“ท่านช่วยไปพาลูกดื้อของเรากลับมาด้วย”   สิ้นคำกล่าวร่างในชุดคลุมกลืนหายไปกับความมืด



“พ่อคงต้องใช้ขั้นเด็ดขาดกับลูกแล้ว  โกรธพ่อไม่ได้นะ”  สายตากษัตริย์โรจาฮาลจับจ้องอยู่ ณ ท้องฟ้าเบื้องหน้าที่มีแสงกะพริบของหมู่ดวงดาวมากมาย  

.....เห็นดาวชัดขนาดนี้  คืนเดือนมืดซินะ.......