พรากรัก

พรากรัก

อิชย์ อายุ 30 ปี

นิ่ง เงียบ สุขุม เข้าถึงยากแต่ก็ยอมเสียสละทุกอย่างเพื่อเธอ

แต่เธอกลับไปมีใครอื่น ซ้ำร้ายยังแกล้งจำเขาไม่ได้

อย่าหาว่าเขาใจร้าย... เตรียมรับมือกับสิ่งที่ทำเอาไว้ให้ดี!
 

 

คคนางค์ อายุ 23 ปี

ในอดีต... เธอคือเด็กสาวไร้เดียงสาบูชาความรัก 

จวบจนเวลาผ่านไป... ถึงได้รู้ว่าการที่เขาหายไปไม่ลา ก็เพราะว่า... ความเกลียดชัง

“ถอดมันออก!” คนถูกสั่งน้ำตาไหล แต่ก็ข่มใจทำตามที่เขาบอก

“ตั้งใจหน่อย” เหมือนเป็นการตอกย้ำ คคนางค์ถอดอันเดอร์แวร์ชิ้นสุดท้ายออก น้ำตาที่ยังคงไหลต่อเนื่องไม่ได้ทำให้คนตรงหน้าเวทนาหรือสงสาร เขากำลังจับจ้องภาพประติมากรรมเบื้องหน้าอย่างสนใจ ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปนอกจากขนาดที่ขยายขึ้นคงเป็นเพราะอายุที่เพิ่มขึ้นและการมีลูก ผู้หญิงร้ายกาจคนนี้ควรได้รับบทเรียน ตลอดเวลาที่เขาไปใช้ชีวิตต่างแดน ไม่เคยเลยที่เขาจะยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหน แต่ดูเธอสิ...

“ขึ้นมา”

เขาถอดเสื้อผ้าบนกายตัวเองแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง ก่อนจะบังคับให้เธอขึ้นคร่อมบนกายเขา คคนางค์อับอายจนไม่กล้าสบสายตากร้าวคู่นั้น แต่ด้วยสิ่งทีเธอต้องการมันมีค่ามากกว่า หญิงสาวก้าวขึ้นมานั่งบนตัวเขาอย่าเก้ๆ กังๆ อิชย์ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

“ต้องให้บอกทุกขั้นทุกตอนเลยหรือยังไง” มันเหมือนเป็นคำสบประมาท หากแต่คนฟังไม่ได้รู้สึกหึกเหิมหรืออยากเอาชนะ

เรื่องบนเตียงเธอก็คือคคนางค์คนเดิม สิ้นการเรียนรู้จากเขาไปเมื่อห้าปีก่อน ก็ไม่เคยได้เรียนรู้เพิ่มเติมกับใครอีก จนกระทั่งวันนี้... เขากำลังบังคับให้เธอทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ

“ฉะ... ฉัน” คนอยู่เหนือทำท่าเหมือนจะร้องไห้ จนอิชย์ต้องตวัดร่างบางให้มาอยู่ใต้ร่างเขาอย่างรวดเร็ว

“ว๊าย!”

“ทำไม่เป็นเหรอ” เขาแค่นยิ้มเจ้าเล่ห์

“คุณป้องติดใจก็แล้วกัน” ไม่รู้ผีห่าซาตานที่ไหนบังคับให้เธอตอบแบบนั้นออกไป อิชย์บีบปลายคางคนปากดีจนเธอเจ็บ

“อย่างนั้นเหรอ งั้นฉันก็ไม่ต้องออมมือสินะ”

คนป่าเถื่อนทำได้อย่างที่พูด เมื่อคคนางค์ทำให้อารมณ์ดิบผุดออกมาเธอต้องรับผิดชอบ ขาทั้งสองข้างถูกแยกออกและเขาก็ไม่รอช้า เมื่ออิชย์น้อยนั้นรอเวลานี้มานานแสนนาน ความหิวโหย... อัดอั้น และคับแค้นใจ ส่งผลให้เขาไม่ออมมือ

รูปแบบอีบุ๊คค่ะ // ไอลดา

พรากรัก ไอลดา www.mebmarket.com “ถอดมันออก!” คนถูกสั่งน้ำตาไหล แต่ก็ข่มใจทำตามที่เขาบอก“ตั้งใจหน่อย” เหมือนเป็นการตอกย้ำ คคนางค์ถอดอันเดอร์แวร์ชิ้นสุดท้ายออก น้ำตาที่ยังคงไหลต่อเนื่องไม่ได้ทำให้คนตรงหน้าเวทนาหรือสงสาร เขากำลังจับจ้องภาพประติมากรรมเบื้องหน้าอย่างสนใจ ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปนอกจากขนาดที่ขยายขึ้นคงเป็นเพราะอายุที่เพิ่มขึ้นและการมีลูก ผู้หญิงร้ายกาจคนนี้ควรได้รับบทเรียน ตลอดเวลาที่เขาไปใช้ชีวิตต่างแดน ไม่เคยเลยที่เขาจะยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหน แต่ดูเธอสิ...“ขึ้นมา”เขาถอดเสื้อผ้าบนกายตัวเองแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียง ก่อนจะบังคับให้เธอขึ้นคร่อมบนกายเขา เธออับอายจนไม่กล้าสบสายตากร้าวคู่นั้น แต่ด้วยสิ่งที่เธอต้องการมันมีค่ามากกว่า หญิงสาวก้าวขึ้นมานั่งบนตัวเขาอย่าเก้ๆ กังๆ อิชย์ยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย“ต้องให้บอกทุกขั้นทุกตอนเลยหรือยังไง” มันเหมือนเป็นคำสบประมาท หากแต่คนฟังไม่ได้รู้สึกฮึกเหิมหรืออยากเอาชนะ

ติดตามผลงานเรื่องอื่นๆ ได้ที่แฟนเพจนะคะ ยินดีต้อนรับสู่ครอบครัวเดียวกันค่ะ

ขอบคุณทุกการติดตามนะคะ ทุกไลค์ ทุกเม้นท์ ทุกๆ กำลังใจที่มีให้กันมาโดยตลอด

ไอลดา / ลีลาวดี / มุกอันดา