บังอาจรัก
เขาคือรักแรก... สิ่งนั้นยังคงตราตรึงอยู่ในหัวใจ ทว่าก็ทำได้เพียงฝัน ในเมื่อเขาและเธอต่างกันราวฟ้ากับเหว
ผู้เข้าชมรวม
36,761
ผู้เข้าชมเดือนนี้
69
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
บังอาจรัก
“...
ตราบใดที่เธอยังใช้หนี้ฉันไม่หมด ก็อย่าได้ริไปทำตัวชั้นต่ำกับใครอีก”
“คุณพฤกษ์
พุดไม่ได้...” เธอพูดได้ไม่เต็มปาก เพราะไม่รู้ว่าพฤกษ์เห็นตอนที่ภวัตคว้าเธอไปกอดหรือเปล่า
“คงโกหกจนเคยชินสินะ”
น้ำคำถากถางทำเอาเธอทำตัวไม่ถูก
“พุดบังเอิญเจอกับพี่วัต”
“ฉันไม่ได้อยากรู้เรื่องของเธอ
สิ่งที่ฉันอยากรู้คือเธอไปทำความมักง่ายอะไร ขณะที่ยังเป็นสินค้าของฉันอยู่”
คนถูกถามยืนอึ้ง
ไม่คิดว่าเธอจะถูกคนที่เพิ่งช่วยเหลือ เพิ่งทำให้รู้สึกดีต่ำต้อยได้ขนาดนี้
ศักดิ์ศรีไม่เหลือ...
ความเป็นคนไม่มีติดตัว
“พุด...”
“ไปยืนให้มันกอดใช่ไหม
ติดอกติดใจของเก่าหรือยังไง”
“ไม่ใช่ค่ะ”
หญิงสาวปฏิเสธเป็นพัลวัน เขากำลังเข้าใจผิด
“ไม่ใช่แล้วอะไร
ในเมื่อฉันเห็นว่าเธอกับมันยืดกอดรัดฟัดเหวี่ยง ไม่ได้สนใจว่ากลางวันหรือกลางคืน
ทีกับฉันทำเป็นอาย ทีกับมันด้านได้อายอดสินะ ของลักกินขโมยกินสงสัยจะอร่อยน่าดู”
“คุณพฤกษ์!” พุดน้ำบุษย์ตวัดเสียงสูง
เมื่อเธอไม่ผิดแล้วเขายังยัดเยียดข้อกล่าวหาไม่เลิก
“พุดกลับละค่ะ
ถ้าคุณพฤกษ์เข้าใจแบบนี้ พุดก็ไม่มีอะไรจะคุยกับคุณพฤกษ์แล้ว”
เธอตั้งใจให้เขาอารมณ์เย็นก่อนแล้วค่อยกลับมาคุยกันใหม่
แต่มันกลับเป็นเชื้อไฟชั้นเลิศ เมื่อพฤกษ์เห็นว่าหญิงสาวกำลังจะจากเขาไป
“จะไปต่อกันหรือยังไง
มานี่!”
เขาเหวี่ยงร่างบางลงบนเตียงแล้วขึ้นคร่อม
ตรึงแขนเรียวทั้งสองข้างไว้เหนือศีรษะเล็ก ก้มลงจูบสูดกลิ่นหอมที่เขาเสพย์เท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ
“คุณพฤกษ์ผิดสัญญา
ก็ไหนบอกว่าอีกสองวันไม่ใช่หรือคะ”
***สำหรับเนื้อเรื่องของบังอาจรักที่อัปให้อ่านยังไม่ได้มีการรีไรท์ใดๆ ทั้งสิ้น
หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ***
ในรูปแบบอีบุ๊ก
บังอาจรัก // ไอลดา
|
ผลงานอื่นๆ ของ ไอลดา/ลีลาวดี ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ไอลดา/ลีลาวดี
ความคิดเห็น