ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ร้านขายของเก่า
“1” สิรินับ
“2”
“3”
“ฟืดดด......ฟืดดด....”
ก่อนที่เธอจะลืมตาเธอรู้สึกเหมือนลมหายใจอุ่นๆ
พ่นมาใส่หน้าของเธอ
“อะไรอะ?”เธอคิด ในขณะที่รู้สึกเหมือนมีเส้นผมบางบางค่อยมาพันหน้า มือ ขาและตัวของเธอไว้
“อื้อออออออออ”
“อื้อออออออออ”เธอพยายามกรีดร้องแต่มันไม่เป็นผล เพราะผมมันพันทั้งปากและตาของเธอ
“อื้อออออออออ”เธอพยายามกรีดร้องแต่มันไม่เป็นผล เพราะผมมันพันทั้งปากและตาของเธอ
“อื๊อออออออออ” เธอพยามร้องซ้ำไปซ้ำมา
เธอได้แต่ร้องให้ ทั้งทั้งที่ตาของเธอไม่สามารถลืมขึ้นมาได้
เธอพยามยามดิ้นทุรนทุรายสุดความสามารถ เพื่อให้หลุดพ้นจากสิ่งน่าขยักแขยงนี้
เธอพยามยามดิ้นทุรนทุรายสุดความสามารถ เพื่อให้หลุดพ้นจากสิ่งน่าขยักแขยงนี้
“ พึด ” มันเป็นผลสำเร็จ เธอสามารถดิ้นหลุดจากผมที่
พันรอบตัวเธอได้ เธอวิ่งอย่างสุดความสามารถไปเปิดประตูออกจากห้อง
โดยไม่คิดจะหันหลังกลับมามองสิ่งที่อยู่บนเตียง
“ตึก ตึก ตึก ตึก” เธอรีบวิ่งลงบันได และวิ่งเข้าห้องนั่งเล่น
มีแสงพระอาทิตย์อ่อนส่องมาจากทางหน้าต่าง สิ่งนี้ทำให้เธอรู้ว่า
จะเช้าแล้ว เธอเดินโรยแรงไปนั่งบนโซฟาหน้าทีวีพร้อมกดรีโมทเปิดทีวี
เพราะเธอคิดว่ามันน่าจะเป็นสิ่งบรรเทาความกลัวได้บ้าง
แต่เสียงที่วีคงไม่ได้ช่วยอะไรเธอได้มาก
เพราะเธอยังคงร้องให้สะอึกสะอื้นอยู่เป็นระยะๆจนถึงเช้า
แต่เสียงที่วีคงไม่ได้ช่วยอะไรเธอได้มาก
เพราะเธอยังคงร้องให้สะอึกสะอื้นอยู่เป็นระยะๆจนถึงเช้า
“ตึก ตึก ตึก” เสียงนี้มันกลับมาทำให้สิริตื่นตนกอีกครั้ง
“แม่คะ วันนี้ไปเที่ยวข้างนอกกันเถอะคะ” เพลินลูกสาวของเธอวิ่งลงจาก ชั้นสองลงมาบอกแม่
สิริโล่งใจที่เป็นลูกเธอที่วิ่งลงมา
สิริโล่งใจที่เป็นลูกเธอที่วิ่งลงมา
“ไปสิจ๊ะแม่กำลังอยากออกไปข้างนอกพอดีเลย”สิริตอบเพลิน
“นี้ทัตกับบัสลงมาได้แล้ว แม่จะออกไปข้างนอก จะไปด้วยกันมั้ย”
สิริตะโกนเรียกลูกชายทั้งสอง
“ไปคร๊าบ”ลูกทั้งสองตะโกนพร้อมวิ่งลงบันไดมา
ทั้งหมดก็ใส่รองเท้าและเปิดประตูออกไป
...............................................................................
สิริและลูกๆมาถึงย่านการค้าในเมืองที่มีลักษณะ
คล้ายๆตลาดนัด ในสองข้างทางมีร้านที่วางตามพื้น จนไปถึง
ร้านที่ตั้งเป็นร้านใหญ่ๆ
“แม่คะหนูอยากเข้าไปดูร้านนั้นคะ”เพลินบอกแม่พร้อมชี้ไป
ทางร้านขายของเก่าร้านหนึ่ง
“แม่คับไปเล่นตรงนู๊นกับพี่ทัตได้มั้ยคับ”บัสน้องชายคนสุดท้อง
พูดพร้อมชี้ไปที่ร้านเกมส์แห่งหนึ่ง
พูดพร้อมชี้ไปที่ร้านเกมส์แห่งหนึ่ง
“จ๊ะ แม่จะรออยู่ที่ร้านนี้ละกัน”สิริพูดชี้ไปทางร้านที่เพลินจะเข้า
“คับ”ทัตกับบัสวิ่งไปที่ร้านเกมส์
“ไปจ๊ะลูก”สิริบอกเพลินพร้อมจูงมือเดินไปที่ร้านนั้น
เป็นร้านขายของเก่าโทรมๆแห่งหนึ่ง
“แอ๊ดด”สิริเปิดประตูไม้เข้าไปในร้าน
ภายในร้านมีทั้งของมือสองและของใหม่จัดเรียงอย่างเป็นระเบียบ
“เชิญเลือกตามสบายค่า”หญิงแก่คนหนึ่งพูดหลังเห็นสิริเดินเข้ามา
“แม่คะ ชุดนั้นสวยมากเลย”เพลินชี้ไปทางชุดราตีของเด็กสีขาว เสื้อติดกับกระโปรงเป็นตัวเดียวกัน
“ซื้อให้หนูหน่อยน้าค้า”เพลินพูดพร้อมทำสายตาอ้อนวอนแม่
สิริมองดูเสื้อสักแป๊ปนึง
“ตัวละเท่าไหร่คะ”สิริถามยายเจ้าของร้าน
“199จ้ะ”ยายตอบ
“ซื้อไปให้ใครกันคะ” ยายเจ้าของร้านถาม
“ก็ลูกสาวนี่ไงคะ” สิริตอบพลางชี้ไปที่เพลิน
“อ้อ อืออ” ยายพูด
“น่ะค่ะแม่ ซื้อให้หนูหน่อย”เพลินอ้อนวอนแม่อีกครั้ง
“นี่ค่ะ” สิริพูดพร้อมยื่นเงินให้ยายเจ้าของร้าน
“เย้” เพลินร้องดีใจพร้อมรับเสื้อแล้วเต้นวนรอบร้าน
“แม่ฮะ”เสียงทัตเรียกสิริอยู่ที่ประตู
“ไปจ๊ะ กลับกันเหอะ” สิริบอกลูกๆ
สิริพูดพร้อมหยิบเสื้อแล้วเดินนำเพลินออกมา
พอมาถึงบ้านเพลินรีบอุ้มเสื้อวิ่งเข้าไปในห้องนั่งเล่น
พร้อมดึงมือแม่ไปด้วย
ทัตและบัสวิ่งขึ้นไปชั้นสอง ในห้องนั่งเล่นมีกระจกบานใหญ่
ตั้งอยู่หลังห้อง
ตั้งอยู่หลังห้อง
เพลินวิ่งไปหน้ากระจกพร้อมเปลี่ยนชุด
“พอดีเปะเลยจ๊ะ” สิริพูดหลังจากเพลินใส่ชุดเสร็จ
เพลินทำท่าเคารพตัวเองในกระจกพร้อมเต้นไปรอบรอบห้อง
“ ฮืม ฮือ ฮืม ฮืม ฮือ ฮือ” เพลินฮัมเพลงพลางหมุนตัวไปรอบรอบ
สิริยิ้มพร้อมมองลูกผ่านกระจก
“ ฮืม ฮืม ฮืม ฮือ ฮืม
ฮืม ฮือ ฮืม ฮืม ฮือ
ฮืม ฮือ ฮืม ฮืม ฮืม”
สิริมองตาค้างเมื่อเห็นว่าใบหน้าของเพลิน
ค่อยค่อยเปลี่ยนเป็นตุ๊กตา
“ ฮืม ฮืม ฮืม ฮือ ฮืม
ฮืม ฮือ ฮืม ฮืม ฮือ
ฮืม ฮือ ฮืม ฮืม ฮืม”
“ฮืม ฮือ กึก ฮือ กึก” เพลินเริ่มหมุนตัวหยุดหยุดค้างค้างแล้วหมุนต่อ
เหมือนแผ่นเสียงสะดุด เพลินเริ่มหมุนตัวเข้ามาใกล้สิริขึนเรื่อยๆ
สิริได้แต่ค้างอยู่ตรงนั้น
“ ฮืม กึก ฮืม ฮืม ฮือ กึก ฮืม
ฮืม ฮือ กึก ฮืม ฮืม กึก ฮือ
ฮืม ฮือ กึก ฮืม ฮืมกึก ฮืม”
เพลินหมุนตัวเริ่มใกล้เข้ามา
ใกล้เข้ามา
และใกล้เข้ามา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น