หนุ่มคอมโอตาคุกับโปรแกรมสาว

ลำดับตอนที่ #3 : อริเก่าที่ไม่เลิกรา

เช้าวันอังคารแล้วสินะ “กี่โมงแล้ววะ” ผมมองไปที่นาฬิกา

เวลา 7 โมง ทำไมวันนี้เราตื่นเช้ากว่าปกติ ปกติเราตื่น 8 โมง ผมลุกขึ้นมาแล้วหันไปมองที่คอมที่เปิดอยู่ผมกำลังงงอยู่ว่าคอมเปิดหรอ ใครเปิดวะ ออ ลืมไปลีน่าจังก็เปิดคอมได้ ผมก็เดินไปอาบน้ำทำกิจยามเช้าของผมตามปกติ แล้วผมก็มานั่งหน้าคอม แล้วผมก็ทักลีน่าจังว่า “อรุณสวัสดิ์ ลีน่าจังเปิดเช้าจัง”

“อรุณสวัสดิ์เจ้าค่ะ ไปรบกวนการนอนหรือเปล่าเจ้าค่ะ”  ลีน่าจังพูด

“ไม่หรอก พอดีจะเช็คfaceว่ามีอะไรใหม่ไหม” ผมตอบ

“ค่ะ นั้นฉันขอตัวไปหาข้อมูลนะเจ้าค่ะ” ลีน่าจังพูด

“ข้อมูลอะไรหรอ ลีน่าจัง” ผมถาม

“ความลับเจ้าค่ะ” ลีน่าจังพูด

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวดูผ่านจอก็รู้แล้ว” ผมพูด

“คิดว่าดูได้ก็ดูไปเจ้าค่ะ” ลีน่าจังพูด

แล้วหน้าจอที่ลีโอน่าอยู่ ก็มีม่านมาบังไว้ ผมตกใจมาก เลยถามไปว่า ”ลีน่าจังเธอทำอะไรอะ”

“ก็แฮกนิดหน่อยเจ้าค่ะ แค่บังไม่ให้เห็นเฉย” ลีน่าจังพูด

ข้อมูลอะไรวะ ความลับระดับชาติ หรือ ระดับโลกวะ ไม่ให้เราดูอีก ช่างมันเถอะ เช็ค face ดีกว่า ในขณะที่เช็คอยู่ก็มีคนทักมา

“จากใครวะ!” ผมอุทานกับตัวเอง

ไอ้นุกนี้เอง ไอ้นุกเป็นรุ่นน้องในชมรมของผมเอง เป็นชมรมการต่อสู้สมัยใหม่ เป็นชนรมที่เอาคนที่เรียนศิลปะการป้องกันตัวต่างๆมารวมกันแล้วประยุกต์ให้เกิดท่าที่มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น ถึงผมจะเขียนในใบก่อตั้งชมรม แต่ก็ทำไดนิดหน่อย ส่วนใหญ่ให้แบ่งกันไปในที่แต่ละคนสนใจ ส่วนผมหรอ ผมสอนมวยไทย แย่จริง คราวก่อนก็บอกไปแล้วว่าวันจันทร์จะไม่เข้า จะเข้าไปดู อังคารถึงพฤหัส หรือ มีเรื่องอะไรกันวะ

ในดูสิมันมีอะไร

นุก เก่งนะขอบอก : พี่วันนี้จะมาไหม เห็นเมื่อวานไม่มา ครับ

แซม โอตาคุ : ก็พี่บอกไปแล้วว่า ว่าจะเข้ามาดูแค่ อังคารถึงพฤหัส นอกนั้นฝึกเอง พี่ไม่มีอะไรจะสอนพวกเอ็งแล้ว

นุก เก่งนะขอบอก : พี่วันนี้เข้ามาใช่ไหมครับ

แซม โอตาคุ : อะ เข้าไปแน่ มีเรื่องหรอวะ

นุก เก่งนะขอบอก : ก็เมื่อวานมีคนเข้ามาหาพี่ ถามว่า”ไอ้แซมอยู่ไหน”

แซม โอตาคุ : ใครวะไอ้น้อง

นุก เก่งนะขอบอก : มันบอกว่า ชื่อ อนัญชาติ โพธิ์โลก

แซม โอตาคุ : มันบอกชื่อเล่นไหม คุ้นมากเลย

นุก เก่งนะขอบอก  : มันบอกว่า ชื่อ เอกครับพี่

เอก? เอกนั่นหรือ? ทำไมวะ ไอ้เอก มันเป็นคู่อริเก่าของผม ผมกับมันต่อยกันมากหลายรอบ แต่จะว่าไปกูก้ไปขอโทษขอขมากันแล้ว มันยังต้องการอะไรอีกวะ ในระหว่างที่ผมกำลังคิดอยู่ว่ามันรู้ได้อย่างไรว่าผมอยู่ที่นี้ ไอ้นุกก็ทักมา

นุก เก่งนะขอบอก  : มันบอกจะมาทุกวันจนกว่าจะเจอ

แซม โอตาคุ : ไม่เป็นไรไอ้น้อง พี่ไปแน่ พี่กับมันมีอดีตกันยาว

นุก เก่งนะขอบอก   : พี่รู้จักมันด้วยหรอ

แซม โอตาคุ : เรื่องมันยาวไว้ค่อยคุยกัน โชคดี

นุก เก่งนะขอบอก   : โชคดีนะพี่

แย่จริงไอ้เอกมันมามันรู้ได้ไงฟะ มันยังต้องการอะไร ว่แต่มันมาแบบนี้เสียงมันไม่เสียหรือไงฟะ มันก็กำลังจะไปต่อยเวทีมวยระดับชาติ มันต้องการอะไรจากกูที่เป็นโอตาคุและเลิกในทางเดินนี้ แล้วทันใดนั้นก็มีคนทัก ใครอีกฟะ ดูก่อนแปป

มิกซ์ แฟนสวยนะ : ไอ้แซม สันนี้มาให้ทัน 9.00 นะ

แซม โอตาคุ : มีอะไรอีกฟะ

มิกซ์ แฟนสวยนะ : กูลืมบอกมึงอีกอย่างตอนที่มึงไม่มา จารย์สั่งให้วันนี้มาตอน 9.00 โมง

แซม โอตาคุ : ทำไมฟะ

มิกซ์ แฟนสวยนะ : จารย์แกจะสอนก่อน แกจะไปประชุมตอนเที่ยง

แซม โอตาคุ : กรรมแล้วกู เดี๋ยวไปวะ

แล้วผมก็หันไปดูนาฬิกา 7.45 น. ผมเรียกลีน่าจังแล้วบอกว่า “ไปก่อนนะดูแลบ้านด้วย”

“ค่ะหนูแฮกระบบวงจรปิดในหอแล้ว ไม่ต้องเป็นห่วง” ลีน่าจังตอบ

“เธอแฮกอีกแล้วหรอ ช่างมัน วันนี้กลับดึกหน่อยนะ หรืออาจไปกลับเลย” ผมพูด

“ทำไมหรอค่ะ” ลีน่าจังพูด

“แฮก Faceฉันเดี๋ยวก็รู้ โทษทีนะเรื่องมันยาว” ผมพูดแล้วก็วิ่งออกไปที่มหาลัย

หลังจากที่ผมใช้เวลาวิ่งไปมหาลัย กว่า 30 นาที หลังจากทีถึงแล้งผมก็ไปหาอะไรกินที่โรงอาหาร

หลังจากที่ผมกินข้าวเสร็จ ผมก็เจอกับคนที่ไม่ค่อยอยากจะเจอซะเท่าไร แต่ท่าเป็นไอ้นั้นอยากจะรู้ว่าไอ้เอกคิดอะไรอยู่ผมก็เลยเดินเข้าไปทัก “ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยเพื่อน ว่าไง ไอ้ไมค์ ไอ้บอส”

ไอ้ไมค์ เพื่อนที่ไม่ได้อยากจะจำเท่าไร มันหักหลังแก๊งของผม ไอ้บอส จอมวางแผนเปรียบเสมือนหัวสอมงของแก๊งไอ้เอก มันเจ้าเล่ห์ แต่บางครั้งก็คุยตรงไปตรงมา ตอนที่ผมไปทัก ไอ้ไมค์ตัวสั่นเลย ไอ้บอสทักกับมาว่า ” เอา สวัสดี แซมมีไรหรือครับ จะทำอะไรไอ้ไมค์อีกละ”

“ไอ้บอส อย่ามากวนสิวะ คิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้นหรือไง” ผมพูด

“อืม ถ้าเหมือนก่อนอะนะ มีไรจะถามหรือ ว่ามา” ไอ้บอสพูด

“มึงก็รู้นี้ว่ากูต้องถามอะไร” ผมพูด

“นายนี้ไม่กะจะถามอย่างกับคนอื่นๆบางหรือไง ให้ฉันคิดอยู่ได้”

“ถ้านายเหมือนคนทั่วไปฉันก็ถามอย่างคนทั่วไป” ผมพูด

“เข้าเรื่องก็ได้จะถามเกี่ยวกับไอ้เอกใช่ไหม กูไม่รู้หรอกว่ามันได้ข้อมูลมาจากไหน แต่ฉันรู้สิ่งที่มันต้องการ” ไอ้บอสพูด

“มันคืออะไรวะ ไอ้บอส” ผมพูดแล้วรอคำตอบอย่างตั้งใจ

“คือชนะนายไงไอ้แซม” บอสพูด

“ทำไมว่ะไอ้บอสบอกกูที” ผมพูด

“ฉันคงตอบให้ไม่ได้ฉันไม่ใช่เอก อยากได้คำตอบไปถ้าไอ้เอกเองแล้วกัน นะ แซม” บอสพูด แล้วก็ต่อด้วยว่า “ใกล้ถึงเวลาที่ฉันจะไปเรียนแล้ว แซมนายก็ด้วยได้ข่าวว่าอาจารย์เปลี่ยนเวลานี้ ฉันไปก่อนนะ แซม” แล้วมันก็ลุกปลอกไอ้ไมค์แล้วก็เดินออกโรงอาหารทิ้งให้ผมนั่งคิดคำถามว่าไอ้เอกทำไปทำไม แย่จริง ไอ้ไมค์สีท่ายังไม่หายกลัวเราอีกกะจะถามแต่ก็ไม่กล้าวะ กลัวมันจะหัวใจวายไปซะก่อน ทำไมมันอยากจะชนะกูวะ กูไม่ได้เก่งเท่าไรนี้ทางสายนั้นกูหยุดเดินทางนั้นมานานแล้ว ช่างแม่ง เข้าคาบเรียนก่อนดีกว่า ไม่อยากให้อาจารย์ตัดคะแนนอีกแล้ว ผมเจอไอ้มิกซ์นั่งกับแฟนมัน

ผมทักไปว่า “ว่าไง มิกซ์ กูเกือบมาไม่ทัน ดูสินั่งคุยกับแฟน” แล้วก็ทักน้ำแฟนมิกซ์ต่อว่า “ว่ายังไง น้ำ ดูแลแฟนเธอดีๆหน่อยมันความจำไม่ดีแล้วนี้”

มิกซ์ตอบกลับมาว่า “ โทษทีเพื่อน ฉันมันจำไม่ค่อยแม่นเท่าไร”

น้ำก็พูดว่า”ไม่ได้นะมิกซ์ มิกซ์ต้องฝึกจำนะ ไม่นั้นเดี๋ยวลืมเรื่องเค้าไป เค้ากลัว”

ผมก็พูดมา “อย่างมันไม่ลืมเธอหรอก ฉันรับประกันเลย แต่ไม่ทุกเรื่องนะ”

แล้วมิกซ์ก็พูดว่า “ขอบใจเพื่อน ได้ข่าวว่าไอ้เอก มันไปป่วนที่ชมรมนี้ ให้กูช่วยเปล่า”

ผมพูดว่า “ขอแฟนยัง เดี๋ยวก็งอนกันอีก”

มิกซ์ไปคุยกับแฟนสักพัก แล้วหลังจากคุยเสร็จก็เดินมาบอกผมว่า “แฟนอนุญาตแล้วถ้าอยากให้ช่วยบอกกูได้นะ”

แล้วคาบหนึ่งก็เริ่ม อาจารย์เดินเข้ามาเซ็ค หลังจากหมดคาบหนึ่งผมก็เอางานไปส่งอาจารย์แล้วเข้าเรียนต่อในคาบสองและสามต่อ เวลาก็บานเข้าไป บ่าย 3 โมง ได้เวลาที่จะไปดูชมรมแล้ว ให้ตายดิ เอาไอ้มิกซ์ไปด้วยดีไหมวะ ผมเลยถามไอ้มิกซ์ ว่า “พร้อมยังเพื่อน”

ไอ้มิกซ์ก็พูดว่า “พร้อมมานานแล้วเพื่อน ฉันไม่ได้ยินนายพูดแบบนี้มานานแล้วหัวหน้า”

“หัวหน้าอะไรกันฉันเลิกมานานแล้ว” ผมพูด

เมื่อไปถึงที่ชมรม ก็เจอไอ้เอกรออยู่หน้าชมรม ผมเลยเลยเข้าไปทักมันว่า “ว่าไงเอกมีอะไรให้ช่วยไหมเห็นว่ามาหาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนี้”

ไอ้เอกตอบกลับ “เอา มาแล้วหรอคิดว่าไม่มาแล้วอีก ฉันรอนายตั้งแต่สองโมง นายไปซุกหัวอยู่ไงมาวะไอ้แซม”

ผมตอบกลับไปว่า “เอกกูไม่ได้อย่าจะบอกมึงนะ ชมรมยังไม่เปิดเลยนะมึง มึงนั่นแหละมาก่อนเวลาทำไม ไม่เป็นไรมึงมาก่อนเวลากูเสมอ”

ไอ้เอกตอบกลับมาว่า “ยังจำได้อีกหรือไงวะ ที่กูชอบมาก่อนเวลา”

“กูรู้เลยรีบเปิดชมรมก่อน เพราะ ปกติเปิด 4 โมง เลิกเรียนมากูเลยรีบมาเดเลยนิ” ผมตอบไปอย่างทันควัน

“อะ กูผิดเองที่กูมาก่อน แต่ว่าเรามาเข้าเรื่องกันดีกว่าไหม แซม” เอกพูด

“นั่นกูขอถามก่อนทำไมนายต้องการชนะฉัน” ผมพูด 

By Iku Itsuki