คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : จุดเริ่มต้น
ตอนที่ 3 จุดเริ่มต้น
ตึกแกรมมี่
“วัยรุ่นเซ็ง วัยรุ่นเซ็ง เซ็งๆๆๆ เซ็งๆๆๆ เซ็ง” นั่นไงเสียงพี่ชินร้องเพลงอยู่ เพลงบ้าอะไรเนี้ย แต่พี่ชินก็ร้องเพลงเพราะดีนะ
“เอ้า! กานต์ พี่ดิว เดินมาดิ ยืนเป็นเสาหลักอยู่ได้”
“มันจะดีหรอแพร...เขากำลังซ้อมอยู่นะ”อ่อนต่อโลกจริงๆเลย ยัยกานต์เนี้ย
“โห...แพร นักร้องทั้งนั้นเลยหรอ”
“ใช่แล้วพี่ดิว...เออ แพรลืมไปว่าพี่ดิวกับยัยกานต์ ยังไม่ค่อยรู้จักนักร้องไทย”
“ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ...พี่ขอเดินดูอยู่ที่แถวนี้ก่อนนะ แพรกับกานต์จะไปไหนก็ไปเถอะจ๊ะ”
******************************
“เอ้า!ยัยดิว...เธอมาทำอะไรที่นี่เนี้ย” นั่นนายกอล์ฟหรอ โถ! ทำไมฉันต้องมาเจอนายที่นี่ด้วยนะ
“คงจะคิดอยู่ละซิว่าฉันมาทำอะไรที่นี่” แล้วนายกอล์ฟเป็นหมอดูตั้งแต่เมื่อไหร่...ถึงได้อ่านใจของฉันออกเนี่ย
“ฉันก็เป็นนักร้องดังอ่ะดิ...นี่เธอไม่รู้หรอ”
“แล้วนายดังจนไปถึงออสเตรเลียเหรอ...ถึงฉันจะรู้อ่ะ”
“นี่...น้องกอล์ฟ เข้าห้องอัดได้แล้วนะค่ะ”
“ครับพี่! เดี๋ยวกอล์ฟตามไป”
“ฉันไปก่อนนะ...พี่สตาร์ฟตามฉันแล้ว” เราตามนายกอล์ฟเข้าไปดูดีกว่า เผื่อจะมีอะไรสนุกทำ
*********************************
“พี่ชิน...พี่ชิน...” ฉันตะโกนเรียกพี่ทั้งๆที่กำลังซ้อมเต้นอยู่
“อะไรยัยแพร...เบาๆได้ไหม...เห็นไหมคนอื่นเขาซ้อมกันอยู่”
“รู้ไหมว่าแพรพาใครมาด้วย”
“ฉันจะรู้ไหมเนี่ย...ไม่ได้นั่งรถเมล์มากับแก...ว่าแต่แกตกรถเมล์
ปล่าวว่ะ”
“นี่พี่! คนเข้ากำลังดีๆอยู่พูดแบบนี้เดี๋ยวไม่พามาเลย”
“ทำไมพาใครมา...พาพอลล่ามาหาพี่หรอถึงตื่นเต้นแบบนี้”
“ไอ้พี่บ้า! ใครจะพาพอลล่ามาได้...คนที่แพรพามาด้วยอ่ะ อยู่ตรงนั้นไง”
“น้องกานต์!!” เฮ้ย..ไอ้พี่ชินตะโกนยิ่งกว่าฉันอีก คนอื่นหันมามองกันหมดแล้ว
“ขอโทษครับ...ทุกคนกลับไปซ้อมต่อเถอะครับ” นั่นไงพี่ฉันหน้าแตกเลย...สะใจ จริงๆ
“พี่ชินค่ะ...กานต์รบกวนพี่ชินหรือเปล่าค่ะ”
“ไม่เลยครับ...น้องกานต์จะมาหาพี่ตอนไหนก็ได้นะครับ...สำหรับน้องกานต์ใจพี่ชินว่างเสมอครับ”
“นี่ค่ะ...พี่ชิน กานต์ทำการบ้านให้พี่ชินแล้วค่ะ...แต่ยังเหลือวิชาฟิสิกส์ค่ะ”
“น้องกานต์ไม่ต้องรีบก็ได้ครับ...พี่รอได้เสมอ”
“เอ้า!! หมดวิ่งเต็มไปหมดแล้ว...หวานกันอยู่ได้ เห็นน้องยืนอยู่เปล่านี้หรือทั้งโลกมีแต่พี่ชินกับกานต์”
“พี่ชิน!! ซ้อมได้แล้ว...ไมค์จะได้ซ้อมต่อพี่” นายไมค์เนี่ย...ขัดจังหวะจริงๆเลย นายเนี้ยอีกแล้วไม่เห็นหรือไงว่า 2 คนนี้ กำลังหวานกันอยู่
“นายไมค์!! ถ้านายจะซ้อมก็ซ้อมดิ...ตามพี่ชินทำไมเนี้ย”
ฉันถามนายไมค์ออกไป แต่ความจริงคนที่ต้องซ้อมนะ พี่ชินต่างหาก แต่เพื่อความสุขของพี่ชายแล้วเรื่องแค่นี้ฉันทำได้
“ฉันว่า...ฉันต้องถามเธอมากกว่านะ...ว่าเธอมาทำอะไรเนี้ย...ไม่เห็นหรือว่า...คนอื่นเค้ากำลังซ้อมกันอยู่”
“เออ...พี่ชินแพรว่าพี่ไปซ้อมเถอะ...เดี๋ยวคนอื่นเค้ารอนะพี่”
“ก็ได้...แต่เย็นนี้แกรอพี่กลับบ้านด้วยนะ...พี่จะรอไปส่งน้องกานต์”
ห้องอัดเสียง
“ถ้าหากคิดว่าเธอชอบกัน ฝันว่าเป็นเพื่อนใจ แล้วรู้ว่าเธอไม่คิดอะไร ฉันจะทำยังไงดี อย่ามาแกล้งให้ใจวุ่นวายเล่นอะไรแบบนี้ อย่าให้ช้าน...หลงเผลอว่าเธอมีใจให้เลย” นั่นเสียงนายกอล์ฟหรอเนี้ย ร้องเพลงเพราะจัง ถ้าเทียบกับฉันนะ ฉันไม่ได้เรื่องเลย
“วันนี้น้องกอล์ฟร้องดีจังเลย...ร้องแค่ครั้งเดียวผ่านเลย...งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อนนะ..แล้วพรุ่งนี้มาซ้อมใหม่”
“ขอบคุณครับพี่...งั้นผมกลับก่อนนะ”
!! ตึง !!
“น้องกอล์ฟ...เสียงอะไรจ๊ะ”
“เฮ้ย!! ยัยดิวมาทำอะไรเนี้ย...เธอเห็นไหมว่าของพังหมดแล้ว...เธอต้องชดใช้ให้หมด”
“ฮือ ๆๆ เลือดอ่ะ...ทำไมฉันมีเลือดด้วยอ่ะ”
“ไหน...ขอฉันดูหน่อย นี่! เธออย่าเอามือปิดซิ...ฉันจะเห็นไหม”
“ก็นายมือหนักนี่...หัวฉันแตกนะ...ไม่ได้เป็นแผลที่ขา...ทำให้เบาๆก็ได้”
********************************
“เอ๊ะ! นั่นเสียงพี่ดิวกับพี่กอล์ฟนี่...ฉันว่าฉันได้ยินว่าทำให้มันเบาๆนะ
โอ๊ย!! ยัยแพรเธอฟังผิดเพี้ยนหรือเปล่านี่ แอบฟังใหม่ดีกว่า
“ยัยดิว...เธออยู่นิ่งๆซิ”
“นายก็ทำเบาๆดิ” ที่ฉันได้ยินเมื่อกี้มันอะไรเนี้ย ไปตามนายไมค์มาดูดีกว่า
“ไมค์ๆ! มานี่ก่อน ฉันมีอะไรจะให้ดู” ฉันรับวิ่งไปตามนายไมค์
“อะไรของเธอเนี่ย...ฉันซ้อมเต้นอยู่นะ”
“นายไมค์แต่นี่มันเรื่องคอขาดบาดตายเลยนะ...และอีกอย่างนึงมันเกี่ยวกับพี่ชายนายนะ”
“ก็ได้ไปก็ได้...อยู่ไหนละพี่กอล์ฟอ่ะ”
“นายตามฉันมาเลย...แล้วนายจะเห็น”
************************************
ห้องอัดเสียง
“นายไมค์...นายเปิดประตูเข้าไปดูก่อนเลย”
“อะไรของเธอห่ะ ยัยแพร...ไม่เห็นมีอะไรเลย ฉันจะเปิดประตูแล้วนะ เธอดูดีๆเลย”
!! แอ๊ด !! และแล้วเสียงประตูก็เปิดขึ้น
“อะไรกันนายไมค์...ไม่ซ้อมเต้นหรอ” อ้าวนั่นพี่กอล์ฟกำลังทำแผลให้พี่ดิวนี่ (แพรเธอคิดอะไรเนี้ย)
“ฉันบอกแล้วไง ว่าไม่มีอะไร...เสียเวลาฉันซ้อมหมดเลยนะ” และแล้วฉันก็หน้าแตกตามเคย ยัยแพรเอ้ย
“หมายความว่าไงนะ...มีอะไรหรือไม่มีอะไร”
“เปล่าๆ พี่ดิว...ไม่มีอะไรเลยแพรไปก่อนนะ...เฮ้ย! ไมค์รอฉันด้วยดิ”
*******************************
“เอ้า! ยัยดิวฉันทำให้เธอเสร็จแล้ว...อีก 2-3 วันก็หาย”
“ขอบใจนะ...นายกอล์ฟ”
“เธอว่าอะไรนะ...เมื่อกี้ไม่ได้ฟังอ่ะ”
“ฉันบอกว่าขอบใจนะ”
“นึกว่าจะไม่พูดคำนี้ซะแล้ว...รู้ไหมว่าฉันชอบผู้หญิงที่รู้จักบุญคุณคนอื่น...คงเป็นผู้หญิงแบบเธอมั้ง”
“ผู้หญิงอย่างฉันหรอ”
“ฉันไม่ได้หมายความว่าผู้หญิงแบบเธอ แต่วาฉัน...”
“พี่กอล์ฟ! ครูฝึกให้มาตามไปซ้อมเต้นต่อ”
“งั้นฉันไปก่อนนะ...เดินดีๆละเดี๋ยวสะดุดล้มอีก...ฉันไม่ทำแผลให้แล้วนะ”
ห้องซ้อมเต้น G-junior
“เบานซ์...เข้ามาทักกันหน่อยซิครับ ไม่ต้องเขินเลยไม่เอานะ จะเข้ามาคุยนิด ก็จะดีนะ จะว่ายังไงหา..”
“วันๆซ้อมแต่เพลงนี้อยู่นั่นแหละ...กระแสตอนนี้มันต้อง ยากูซ่าส์
แทแดๆได้เวลาซ่าส์ แต่เธอมันเป็นอะไรที่มันน่า เดี๋ยวปัด เดี๋ยวปัด ชวนไปกินข้าว” (คนละค่ายแล้วมั้งยัยแพรเอ้ย)
!! โป๊ก !!
“โอ๊ย! พี่ชิน...เจ็บนะ ตบหัวแพรทำไมเนี้ย”
“ก็เพลงที่แกร้องมันคนละค่ายกัน นี่มันแกรมมี่นะ จะร้องเพลงอะไรก็ดูสถามที่บ้าง”
“เออ! พี่ชินว่าแต่กานต์หายไปไหนอ่ะ”
“น้องกานต์...นางฟ้าของฉันหรอ...นั่งทำการบ้านให้ฉันอยู่ตรงโน้นไง นี่นั่งทำตั้งนานแล้วนะ มีหวังคราวนี้ฉันคะแนนเต็มแน่เลย”
“น้องกานต์พอเถอะครับ...เดี๋ยวเป็นลมกันพอดี”
“คือ...เสร็จแล้วค่ะพี่ชิน”
“ว้าว! ลายมือสวยมากๆ มีหวังอาจารย์จะหาว่าไอ้ชินเป็นกะเทยเปล่าเนี้ย เขียนซะสวยเลย เขียนสวยกว่าพี่อีก ถ้าพี่เขียนนะ หมายังอ่านไม่ออกเลย” (หมามันอ่านไม่ออกอยู่แล้วมั้ง)
“อ้าว! ทุกคนวันนี้พอแค่นี้ก่อนนะ”
“พี่กอล์ฟ พอได้แล้ว...เขาเลิกกันหมดแล้ว”
“ไปก่อนก็ได้ไมค์...พี่ขอซ้อมต่อีกนิดอ่ะ”
“เข้ามาคุย เข้ามาทัก Say What’s up Girl”
!! โอ๊ย !!
กอล์ฟเอ้ย ซ้อมจนปวดขาเลย โอ๊ย! กอล์ฟเอ้ย เดินให้ไหวนะเว้ย แล้วไอ้ชินทิ้งเพื่อนเลยหรอเนี่ย คงจะไปส่งน้องกานต์อะดิ กอล์ฟแกต้องเดินให้ไหวนะเว้ย เพราะบรรยากาศมันไม่ค่อยดีเลย (กอล์ฟเราอ่ะกลัวผีว่างั้นอ่ะ)
“กานต์พี่ลืมกระเป๋าอ่ะ...เดี๋ยวพี่มานะ…รอกันอยู่ตรงนี้นะ”
“ดิว ไปนานๆก็ได้นะ...ฉันจะได้ยืนมองหน้าน้องกานต์นานๆ”
“พี่ชิน...ยังจะหวานอีกหรอ..ดูดิ กานต์หน้าแดงอีกแล้ว”
“ทุกคนมีใครเห็นพี่กอล์ฟบ้างอ่ะ” ดูนายไมค์ถามดิ พี่ชายตัวเองแท้ๆนะ
“จะไปเห็นไหมละ ฉันไม่ได้เป็นฝาแฝดกับพี่นายนี่”
“ฉันถามดีๆ เธอก็ตอบดีๆ ได้ไหมเนี่ย ฉันเป็นห่วงพี่ฉันนะ”
“นายเป็นกะเทยหรอ...หวงพี่ชาย พึ่งรู้นะยะว่าไมค์เป็นกะเทย” (ไมค์อย่าเป็นนะ คนแต่งรับไม่ได้)
“น้องกานต์ครับ เคยมีแฟนรึยังครับ”
“ห่ะ!!” ทุกคนหันมามองหน้าพี่ชิน ก็ดูพี่ชินถามดิ ทำเอาอึ้งกันไปทั่วหน้า
“ไม่มีหรอกค่ะ...ไม่มีใครชอบเด็กผู้หญิงที่เอาแต่เรียน...ไม่มีเวลาให้กับใคร...กานต์รู้ค่ะว่าทุกคนต้องการให้คนรักมีเวลาดูแล..แต่สำหรับกานต์ มันไม่ใช่อย่างนั้นเลย...กานต์คงไม่ใช่ผู้หญิงในฝันของใครต่อใครหรอกค่ะ”
“ไม่จริงหรอกครับ...เพราะน้องกานตืคือนางฟ้าของพี่...พี่ไม่รู้ว่าคนอื่นจะเป็นอย่างไร...แต่ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าพี่...คือคนที่พี่เลือกให้มายืนเคียงข้างกับพี่และจะเป็นคนที่ครอบครองหัวใจพี่”
“ขอโทษจริงๆค่ะ...ที่ตอนนี้กานต์ยังรักใครไม่ได้”
**********************************
“ไม่น่าลืมกระเป๋าเลยเรา...เฮ้ย!! นายกอล์ฟเป็นอะไรหรือเปล่า”
“เธอไม่ต้องมายุ่ง...ฉันเดินเองได้”
“กอล์ฟ ระวังหน่อยซิ...ขอแพลงหรอ มาเดี๋ยวฉันช่วย” ฉันรีบพยุงนายกอล์ฟไป
!! โอ๊ย !!
ความคิดเห็น