[GOT7] ▶ คลังช็อตฟิคกัซเซบึน ◀ ✖ ✖ ✖ BNIOR & ETC. ✖ ✖ ✖

ลำดับตอนที่ #3 : Sheet 3rd : BNior feat. youngjae - มีสิทธิ์เจ็บถึงเมื่อไหร่

มันเริ่มจากความเฉยชาที่มีให้กัน
มันเกิดขึ้นมาไม่นานเมื่อเธอเจอเขา
ฉันรู้ได้ทันที รู้ว่าเรื่องของเรา จะจบอีกไม่นาน







"ฮยองงงงงงงงงง"





"กินมั้ยยยยย เนียร์ซื้อมาฝากเต็มเลยยย มีของโปรดฮยองด้วยนะ"




ประโยคธรรมดาๆ น้ำเสียงที่แสนสดใส .. เหมือนเดิม


ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม








เว้นซะแต่คู่สนทนา ... ที่ดูเงียบไป 



แววตาเฉยชาที่ถูกส่งมา...













"ฮยองงงงงง ไหนว่าจะพาไปกินข้าวอ่าาาา"




เสียงกระเง้ากระงอดของเสียงหลักของวงมันช่างดูสดใส น่ารัก น่าสนใจ 











...กว่าจินยองคนนี้ใช่มั้ยฮยอง








"ก็นี่ไงก็กำลังจะพาไปไง ใจร้อนนะเรา"






ร่างโปร่งบางของจินยองเหลือบมองคนที่เฉยชากับเขา ที่กำลังตอบกลับน้องชายตัวเล็กด้วยด้วยน้ำเสียงอบอุ่น มือหนาที่เอื้อมไปขยี้กลุ่มผมนุ่ม











ที่ตรงนั้นไม่ใช่ของนายแล้วจินยอง...











เธออาจยังมีเยื่อใย หรือกลัวแค่ผิด
ไม่ว่าอะไรที่คิดให้ทำอย่างนั้น
รู้ว่าฝืนใจอยู่ เพื่อจะไปสักวัน อย่าปิดบังฉันเลย











"เนียร์จะไปด้วยกันรึเปล่า"













ประโยคคำถามเหมือนจะเป็นความใจดีจากคนพูด ครั้นมองแววตานั่นเขาก็พอจะรู้คำตอบ ..






คำตอบที่ว่าในแววตาคู่นั้นไม่มีเขาอีกแล้ว 




มีเพียงแววตาสั่นระริกของคนที่กำลังสับสน









"ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ"




ก้มหน้ากัดริมฝีปากจนห้อเลือดแล้วตอบไป พยายามสกัดกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลลงมา




ต่อหน้าเขา .....









ช่วยบอกว่าฉันมีสิทธิ์เจ็บถึงเมื่อไหร่
และอีกนานไหม ที่ได้ยืนข้างๆ เธอ
แค่พูดมาตรงๆ ไม่อยากทำความเข้าใจเยอะ
ที่ฉันขอแค่ความจริง






ดวงตาเรียวมองแผ่นหลังของคนทั้งคู่ที่กำลังเดินออกไป ด้วยสายตาพร่ามัว ม่านน้ำตาที่ไหลลงมาทำให้เขาเห็นภาพตรงหน้าเลือนไปเรื่อยๆ







ผมมีสิทธิ์ยืนตรงนี้อีกนานแค่ไหนครับฮยอง ....







ในวันที่เธอให้เขาทุกความรู้สึก
ต่อให้ฉันนึกต้องการเธอมากแค่ไหน
ฉันจะทรมาน ถ้าเธอไม่สนใจ คงต้องเก็บไว้เอง
คนไม่รักไม่ต้องไปคิด จะให้เขาแคร์
สิทธิ์คนแพ้ คือห้ามเรียกร้องให้เธอเห็นใจ
จำเอาไว้






นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้ร้องไห้แบบนี้ หืมจินยอง








ร้องไห้ครั้งล่าสุด ...











ยังมีไหล่กว้างๆให้ซุก






ยังมีมีหนาที่คอยเช็ดน้ำตา





เสียงนุ่มทุ้มที่คอยให้กำลังใจ














ไม่เหมือนกับตอนนี้.....




นายกำลังหวังอะไรอยู่



ร้องให้ตายเขาก็ไม่หันหลังกลับมาหรอก





นายแพ้แล้ว ปาร์คจินยอง





คนแพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง 







กลับไปยังที่ที่ของนายเถอะ










ขาเรียวรีบก้าวเข้าไปยังห้องนอนส่วนตัวของตนเองก่อนที่จะมีใครมาเห็นว่าเขากำลังมีน้ำตา



แต่คงสายไป กว่าจะไปถึงห้องนอนตัวเองเขาต้องเดินผ่านห้องนอนของน้องเล็กของวง จินยองไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตาสายตาทั้งสองคู่ที่มองมาที่เขาด้วยความตกใจระคนเป็นห่วง 


เขาได้ยินเสียงแบมแบมร้องถามว่าเขาเป็นอะไร เขาก็ได้แต่โบกไม้โบกมือกลับไปว่าไม่ได้เป็นอะไร 









เขารู้ดีว่าสภาพตอนนี้มันค่อนข้างแย่









รอฮยองก่อนนะเด็กๆ 







ฮยองจะกลับมาเป็นออมม่าของทุกคน 'เหมือนเดิม'










---------------------------------------------------------------------- dramaending


เหล่าสาวกเจ้าจงเสพดราม่า...

กราบค่ะะะะะะ เก๊าขอโต๊ดดดดดดดดดด 
น้อมรับรองเท้าทุกคู่ที่ปามานะคะ ถุ้ยยยยยยยย 5555555

ช็อตบีเนียร์ทุกเรื่องนี่อยู่ในสายตามักเน่ไลน์หมดเลยช่ะะะะ
ชั้นเพลียยยยย
เพลียกับตัวเองงงงง 5555555
นี่เพิ่งรู้ว่าห้องออมม่าไม่มีแอร์ นึกถึงช็อตตอนที่แล้ว คิดซะว่าในห้องมีแอร์ล่ะกันนะ
คิดซะว่าออมม่าไม่ได้เปิดประตูล่ะกันนะ
ตอนนี้ก็ด้วย ปล่อยให้นางปิดประตูร้องไห้เถอะะะะ
รึเราควรโดเนทซื้อแอร์ให้ออมม่าคะคุณณณณณณ
ห้องก็ไม่มีแอร์ รูมเมทก็ไม่มี เอ่อ พี่หมีควรจะนับนางมั้ย 

นี่ชั้นกำลังบ่นอะไรอยู่ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฟิคเล้ยยยยย
อันย๊องค่ะะะ เจอกันตอนหน้า
ถามมั้ยว่ามีใครอยากเจอแกรึเปล่า 55555
เพื่อไม่ให้น่ารำคาญกว่านี้ ไปจริงๆล่ะค่ะ จุ้บบบบบ