[GOT7] ▶ คลังช็อตฟิคกัซเซบึน ◀ ✖ ✖ ✖ BNIOR & ETC. ✖ ✖ ✖

ลำดับตอนที่ #2 : Sheet 2nd : BNior - Just Relax

"อ๊ากเหนื่อยจังงงงง เหมือนร่างจะแหลกเลยอ่ะะะ" 


ทันทีที่ถึงหอพักแจ็คสันก็กระโดดขึ้นไปนอนแผ่หลาบนโซฟากลางห้อง แล้วบ่นออกมาก่อนจะพูดเสียงออดอ้อนกับน้องชายตัวเล็กท่ามกลางสายตาขบขันปนระอาของเมมเบอร์คนอื่น





"แบมแบมอ่า นวดให้ฮยองหน่อยสิฮยองเมื๊อยเมื่อยยยย"









"เอ่อ .. แบมว่าฮยองไปอาบน้ำก่อนดีมั้ยฮะ แล้วเดี๋ยวแบมนวดให้จะได้หลับสบายๆ" 


ขนาดพี่แจ็คสันยังเมื่อย แล้วแบมจะไม่เมื่อยได้ไงล่ะคร้าบบบบบ









"ปฏิเสธมันบ้างก็ได้นะ ถ้าไม่ไหวน่ะ"

เสียงนุ่มทุ้มน่าฟังที่ชวนแบมแบมหัวใจแกว่งทุกครั้งที่อยู่ใกล้ดังขึ้นพร้อมกับสัมผัสเบาๆที่ช่วยคลายความปวดเมื่อยหลังจากที่แจ็คสันเดินไปอาบน้ำตามคำสั่ง(?)ของน้องชายตัวเล็ก



มาร์คฮยองก็เป็นแบบนี้ทุกครั้ง ใจดีไปเรื่อย แล้วผมจะทำยังไงกับเสียงหัวใจที่เต้นไม่เป็นจังหวะนี่ล่ะ






"ใครบอกไม่ไหวล่ะ นี่ใครรร แบมแบมนะครับผม"





ท้ายประโยคพูดออกมาเป็นภาษาไทยที่ทุกคนในวงฟังจนจำได้ จนพูดได้แล้ว เรียกเสียงหัวเราะจากมาร์คได้เบาๆ











"เหนื่อยมั้ยฮยอง"

เมื่อเข้ามาถึงในห้องส่วนตัวของตนเองปาร์คจินยองก็อดแปลกใจไม่ได้เมื่อมีใครอีกคนนั่งอยู่ก่อน


ปกติแล้วปาร์คจินยองก็ไม่ได้เหงาอะไรมากมายหรอกนะ ถึงจะไม่มีรูมเมทก็เถอะ

...เพราะอะไรน่ะหรอ ก็มีบางคนมาขลุกอยู่ด้วยบ่อยขนาดนี้จะเหงาอีกก็เกินไป๊




"มานี่สิ"


อิมแจบอมไม่ตอบคำถามเจ้าของห้อง ทำเพียงแค่พูดประโยคสั้นๆแล้วกวาดสายตาคมกริบมาที่คนเป็นเจ้าของห้อง ก็นี่ไงอำนาจมืดของลีดเดอร์น่ะ เห็นแฟนๆชอบพูดกันว่าปาร์คจินยองกลัวอำนาจมืดของลีดเดอร์ ใช่ซะที่ไหนล่ะครับ ก็แค่เกรงใจหรอกครับ 





"หืมม"





"อยู่แบบนี้เหงามั้ยครับ"





"น้อยใจฮยองรึเปล่า"


เสียงทุ้มมีเสน่ห์ดังข้างๆหู ในขณะที่วงแขนแกร่งก็กอดรอบตัวเขาอยู่

จริงๆ ปาร์คจินยองไม่ใช่คนขี้เหงาหรอกนะ แต่.....




"ไม่เหงาหรอก ...."




"แต่อยากอยู่กับฮยองมากกว่า"




"..."
"ดูทำหน้าเข้า ..."

"ผมก็แค่ชอบเวลาแบบนี้ เวลาที่ได้อยู่กับฮยองแบบนี้"




"ขี้อ้อนจังนะเรา"


อิมแจบอมกดจูบลงบนขมับคนในอ้อมกอด ทั้งขี้อ้อน ทั้งเข้าใจ ทั้งใส่ใจ เพราะงี้ไงอิมแจบอมถึงไปไหนไม่รอด




"ฮยองเหนื่อยมั้ย เนียร์นวดให้มั้ย"




"ไม่ต้องหรอก เหนื่อยก็จริง แต่อยู่แบบนี้ก็หายเหนื่อยแล้ว"



"งื้อออออออออออ ทำไมวันนี้ขี้อ้อนจัง"




ใบหน้าขึ้นสีระเรื่อก่อนจะแหงนหน้าไปมองใบหน้าหล่อของอีกคน แต่จินยองไม่มีเวลามองนานนักหรอกเมื่ออีกคนก้มหน้าลงมาใกล้แล้วตักตวงความหวานจากริมฝีปากบางตรงหน้า จนร่างเล็กกว่า(นิดหน่อย)เริ่มจะหมดลมนั่นแหละจึงจะยอมปล่อยให้เป็นอิสระ เป็นอิสระแค่ปากอ่ะนะ 
เวลาผ่านไปทั้งคู่ก็ไม่ได้สนใจจะพูดคุยกันนัก แม้จะมีการคุยกันบ้างแต่นั่นก็เป็นเพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเวลาที่ใช้ร่วมกัน พวกเขาเลือกที่จะปล่อยเวลาให้ผ่านไปเงียบๆ
หัวกลมของปาร์คจินยองเอนพิงกับหน้าอกแกร่งของอิมแจบอม ในขณะที่วงแขนของอิมแจบอมก็โอบรัดคนในอ้อมกอดไว้ ใบหน้าหล่อเกยกับไหล่ลาด 



เป็นภาพที่ไม่ค่อยจะมีใครเคยเห็นบ่อยนัก นอกจากมักเน่ไลน์แห่งก็อตเซเว่นอ่ะนะ ก็ช่วยไม่ได้ที่ห้องของจินยองซ้อนอยู่ในห้องนอนของมักเน่ไลน์อีกทั้งประตูยังเป็นประตูกระจกอีก แรกๆทั้งยูคยอมและแบมแบมก็ตื่นเต้นตกใจนั่นแหละที่เห็นคนที่คอยดูแลพวกเขามาอยู่กันในสภาพนี้ แต่ทั้งคู่ก็ไม่คิดจะไปรบกวนพี่ชายทั้งสองคนเพราะเขารู้ดีว่าพี่ชายทั้งสองคนเหนื่อยกันมามากแค่ไหน ไม่ว่าจะเป็นอิมแจบอม ลีดเดอร์คนเก่งที่ไม่เคยแสดงความอ่อนแอออกมาเลย มุมออดอ้อนแบบนี้ไม่เคยเห็นลีดเดอร์ทำกับใคร นอกจากเจ้าของห้องนอนกระจกใสนั่น 




เห็นแล้วมักเน่ก็ฟินนนนน ฮืออออออออออ





ว่าแต่ว่า .. วันนี้แจบอมฮยองจะกลับไปนอนห้องรึเปล่า ให้เขาไปบอกยองแจฮยองให้มั้ย กิกิ


-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เอิ่มมมม นี่คืออะไรรรร ไม่มีอะไรเลยยย ช็อตฟิคสมชื่อเลยแกรรรรรรร ประเด็นมันอยู่ที่แฟนไซน์เมื่อวานน่ะะ เชื่อว่าสาวกบีเนียร์คงเห็นกันล่ะชิ้มิ
ถามพี่บีชอบอยู่กับใครที่สุด พี่บีตอบเนียร์
ถามเนียร์อยู่กับใครแล้วสบายใจสุด เนียร์ตอบพี่บี
เออ คือดีอ่ะแกรรรรรร ไม่ต้องชง ดื่มเลยยยยยย ฮือออออออออออ