[SF] All For a Little Love

ลำดับตอนที่ #3 : Attraction (3) [Krisyeol]

ATTRACTION (3)
Couple : Kris x Chanyeol





Kris Part


แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ้าม่านเข้ามาแยงตาผม ผมลืมตาขึ้นก็พบกับร่างบางที่ยังหลับไม่รู้เรื่อง
หน้าเรียวได้รูป ปากสวยเป็นกระจับน่าสัมผัส พวงแก้มอมชมพูอย่างเป็นธรรมชาติ จมูกรั้นๆ
รวมแล้วคนตรงหน้าผมหน้าหวานกว่าผู้หญิงคนไหนๆอีก ทำไมไม่เกิดเป็นผู้หญิงไปเลยนะ



"อื้อออออออออ" เสียงคนตรงหน้าครางหวาน ผมรีบหลับตาลงทันที ยังไม่อยากให้โอกาสหลุดลอยไป
ก็ผมนอนกอดคนตรงหน้าอยู่ไงครับ นานๆทีจะมีโอกาสแบบนี้ เนียนหลับดีกว่า


"ไม่ต้องมาเนียนเลยนะคริส" ง่าาาาา ผมเกลียดคนรู้ทันจัง เดี๋ยวพ่อจับจูบซะเลยนี่ รู้ทันดีนัก
ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมองคนตรงหน้าที่ตอนนี้หน้าหงิกยิ่งกว่าป้าแม่บ้านที่คอนโดนี้ซะอีก


'ขอกอดอีก 2 นาทีนะ' ผมทำเสียงออดอ้อน นี่ผมไม่เคยทำแบบนี้กับใครหรอกนะ
ขนาดเลย์แฟนผมที่เพิ่งเลิกกันไป ผมยังไม่เคยทำเลย ทำไมไม่รู้สิ คนที่ผมอยากอ้อนถึงต้องเป็นคนตรงหน้าก็ไม่รู้


"คริสอ่าาาา....." เสียงแหบพร่าที่ผมฟังยังไงมันก็เหมือนเสียงยั่วดีๆนี่เอง เห้ย!!! ไม่นะคริส
อย่าเพิ่งแสดงอะไรออกไปมากกว่านี้ เดี๋ยวยอลจะตกใจ เค้ายังไม่ควรรู้ว่าผมคิดไม่ซื่อ (แกแสดงออกจนคนอ่านรู้หมดละคริส)





ผ่านไป 2 นาที ร่างโปร่งก็ขยับยุกยิกๆ ผมคลายอ้อมกอดออกจากคนตรงหน้า
ยอลรีบเด้งตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป สงสัยผมจะทำให้ร่างโปร่งเขิน
เอ๊ะ!! หรือผมจะคิดไปเอง ซักพักคนที่วิ่งเข้าห้องน้ำไปก็ออกมา
นี่อาบน้ำยังไงเนี่ย ผมเปียกไปหมด แล้วยังไม่เช็ดอีก ผมเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของร่างโปร่ง
เอื้อมมือหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดผมให้คนหัวเปียก
เค้ายืนนิ่งพลางเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความสงสัยและสับสน
เราทั้งสองยืนเงียบได้ยินเพียงเสียงลมหายใจ เมื่อจัดการกับผมของยอลเสร็จผมก็เดินเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวของผม
เสร็จก็เดินออกมาพร้อมผ้าเช็ดตัวที่พันไว้ที่เอว เผยให้เห็นร่างกายส่วนบนของผม
ร่างโปร่งที่พอเห็นผมออกมาแบบนี้ ก็รีบยกมือปิดตาทันที



"ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนออกมาเนี่ย" ยอลพูดทั้งๆที่มือยังปิดตาอยู่ เห็นแล้วอดขำไม่ได้
คนอะไรขี้อายชะมัด แต่เวลาแบบนี้ผมรู้สึกว่าเค้าน่ารักมาก ผมแอบเห็นสีแดงระเรื่อบนแก้มทั้งสองข้างของคนขี้อายด้วย


'ก็ไม่มีเสื้อผ้า ยอลเลือกให้คริสหน่อยสิ' ผมพูดเสียงอ้อนๆให้คนขี้อายเขินเล่น ร่างโปร่งลดมือลง
แล้วเดินไปเลือกเสื้อผ้าที่คิดว่าผมใส่ได้มายื่นให้ผม ผมเดินกลับเข้าไปในห้องน้ำ จัดการกับเสื้อผ้าที่ได้มา
เสื้อยืดสีขาวตัวนี้ผมจำได้ว่ายอลใส่แล้วดูโคล่งมาก แต่พออยู่ในตัวผมไมมันพอดีงี้เนี่ย
ส่วนกางเกงยีนส์ตัวนี้ก็ดูใหญ่ไปสำหรับร่างโปร่งแต่มันก็พอดีกับตัวผมอีกเช่นกัน
เมื่อจัดการกับเสื้อผ้าเสร็จก็เดินออกมา



"ใส่ได้ไหม"


'พอดีเลย' ผมตอบกลับไป ทำให้ร่างโปร่งยิ้มอย่างพอใจ


"ไปกันเถอะ เดี๋ยวสาย" พูดเสร็จยอลก็เดินนำหน้าผมออกไปทันที แทบจะไม่มองหน้าผมเลยนะเนี่ย
เป็นไรรึเปล่านะ ผมได้แต่เดินตามร่างโปร่งไปจนถึงรถ



ใช้เวลาไม่นาน ผมกับชานยอลก็มาถึงมหาวิทยาลัย เราสองคนเดินลงจากรถสปอร์ตคันหรูที่จอดหน้าคณะพอดิบพอดี
บรรดานักศึกษาทั้งชายและหญิงต่างมองกันเป็นตาเดียว จะไม่ให้มองได้ไงล่ะ ผมและคนข้างๆต่างก็เป็นที่หมายปองของคนทั้งมหาวิทยาลัย
แล้วตอนนี้เราสองคนก็มาพร้อมกัน คงไม่แปลกที่คนจะมองแล้วหันไปซุบซิบกัน และอีกเหตุผลคงเป็นเพราะเสื้อผ้าที่ผมใส่อยู่
ปกติผมไม่ใส่เสื้อยืดแบบนี้ และถ้ามีคนจำได้ ร่างโปร่งของผม (?) เคยใส่เสื้อตัวนี้มาเรียนแล้วด้วย :) 



ไม่นานเราทั้งคู่ก็เดินมาถึงห้องเรียน พอเดินเข้าห้องทุกสายตาก็หันมามองเราทั้งคู่ รวมทั้งแบคฮยอน แฟนเก่าหมาดๆของชานยอล
ร่างโปร่งของชานยอลชะงักเมื่อสบสายตาเข้ากับคนคุ้นเคย ผมก้าวเท้าไปหาร่างที่หยุดนิ่งแล้วจับมือเรียวบีบเบาก่อนจะจูงมือบางไปนั่งที่โต๊ะกับผม
ผมนั่งมองร่างบางที่เงียบจนผมใจไม่ดี ผมไม่รู้จะปลอบเค้ายังไงดี มือหนาของผมเอื้อมไปลูบหัวร่างบางเบาๆ เราสบตากัน
ผมรู้ว่าเค้ายังรักตัวเล็กของเค้า แต่มันเป็นอดีตไปแล้ว อย่ากลับไปเจ็บอีกเลย 


'ไม่เป็นไรนะ คริสอยู่ตรงนี้แล้ว'


"........" ร่างบางยังคงมองหน้าผมนิ่ง


'คริสจะดูแลยอลเอง' ผมพูดสิ่งที่ผมรู้สึกออกไป เวลาแบบนี้เป็นไงเป็นกัน จะโดนด่าก็เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆละ


"........." ร่างบางตรงหน้ายังคงเงียบ


'...........' ต่างฝ่ายต่างจ้องกันเงียบๆ


"หมายความว่าไง" ในที่สุดร่างบางก็เอ่ยปากถามผม แววตาฉายความสงสัยอย่างชัดเจน


'ก็หมายความอย่างที่บอกนั่นแหละ' ผมตอบกวนๆพร้อมยิ้มมุมปาก



"ก็มันยังไงล่ะ" ร่างบางเริ่มขึ้นเสียงกับผม น้ำเสียงแบบนี้คงอยากจะข้องใจมากสินะ
แล้วเรื่องอะไรจะบอกอีกล่ะ ปล่อยไว้แบบนี้แหละ สนุกดี 55
ผมหันกลับมานั่งพิงพำนักเก่าอี้อย่างสบายอารมณ์เมื่อเห็นว่าร่างบางหายเศร้าแล้ว



"บอกมานะ" หายซึมแล้วมาซักไซร้ผมนี่ไงล่ะ ผมยิ้มเจ้าเลห์ เรื่องไรจะพูดอีกครั้งล่ะ อายเป็นนะครับ
ในระหว่างที่คนร่างบางคะยั้นคะยอผมอยู่ อาจารย์คีย์ก็เดินเข้ามาพอดี เฮ้อ!!! หลุดพ้นซักที
ชานยอลสะบัดบ้อบใส่ผมไปตั้งใจฟังอาจารย์ที่รักของนักศึกษา แหมะ!! คอจะเคล็ดเอานะ 55 หน้าเหวี่ยงๆแบบนี้ น่ารักจัง



2 ชั่วโมงผ่านไป การเรียนอันแสนยาวนานก็สิ้นสุด อาจารย์คีย์เดินออกจากห้องเรียนไปเป็นที่เรียบร้อย เมื่อยอ่า
จะไม่ให้เมื่อยได้ไงล่ะ ก็หัวของใครบางคนที่งอนผมอยู่นี่ไง ทำให้ผมกระดิกตัวแทบไม่ได้ ตอนแรกก็งอนผม ไม่พูดไม่จา
นั่งเรียนไปไม่ถึงชั่วโมง ก็เอาหัวมานอนตักผมซะงั้น เลยกลายเป็นว่า ผมต้องนั่งตัวแข็งทื่อ เพราะกลัวว่าร่างบางจะตื่นระหว่างที่หลับอยู่

แล้วนี่เมื่อไหร่จะลุกเนี่ย ผมได้แต่นิ่งมองคนหน้าหวานหลับอย่างเอ็นดู เพื่อนในห้องก็มองผมยิ้มๆ
มันเหมือนฉากโรแมนติกในหนังชะมัด 






ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้อีกแล้วสิ









Chanyeol Part


ผมกำลังหลับอย่างสบายใจโดยลืมว่าตัวเองงอนเพื่อนตัวดีที่ไม่ยอมบอกผมเรื่องที่เค้าพูดหมายความว่าอะไร
ความง่วงเข้าครอบงำก็เลย แหะๆ ขอนอนหน่อยละกัน ก็เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับอ่ะ

ก็อิตาบ้านั่นก็กอดผมทั้งคืนจริงๆ ก็เลยง่วงนอนอย่างที่เป็นนี่แหละ!!





"อ๊ะ" สัมผัสแปลกๆ ตากลมโตของผมก็เปิดขึ้น อร๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!




"O-O"
















ไรเตอร์ ::
- เป็นไงบ้างอ่ะ?? 
- คือพยายามให้ลีดเดอร์เห็นถึงโมเม้นทุกโมเม้นที่เวลาทั้งสองอยู่ด้วยกัน
- หวังว่าจะไม่งงนะ
- ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน
- จะเป็นพระคุณกว่านี้ถ้าเม้นซักนิด ;)
- เจอกันตอนหน้า

© Tenpoints!