ศึกรักร้ายกระชากใจนายจอมโหด !

ลำดับตอนที่ #2 : แรกพบบ..

อ๊ากกกกกกกกกก ฉัน รีบวิ่งออกจากบ้าน ที่คล้ายกับคฤหัสถ์ *O*
มาหยุดตรงป้ายรถเมล์ สาระเลวนี้ ฮึ !  ฉันมานั่งรอเกือบ 5 นาทีได้ -_- 

รถเมล์
เห้ รถมาแล้ว ฉันรีบวิ่งเเทรก ๆ ขึ้นทันที > < '  พอขึ้นมาถึงบนรถฉันแทบช็อค เพราะที่นั่งเต็มม T^T
อึดอัดเป็นบ้าเลย !! 
" ว้ายยย " ฉันอุทานมาอย่างเสียงดัง ทำไมนะเหรอ ? ก็ฉันโดนมือผู้ไม่ประสงค์จับก้นหนะซิ 
ฮือออ T^T ' ทำไมถึงซวยแบบนี้ย่ะ , ฉันรีบหันขวับไปมองมือนั้นแต่เมื่อหันไปปุ๊ปก็เจอนายรูปหล่อนั้น ราวกับดารา
ชั้นนำชายเถอะ อ๊ายย รอยสักตรงต้นแขนซ้าย ผมยาวลากไทรสีน้ำตา และใบน่าขาวไม่มีสิวสักเม็ด กรี๊สส -////- 
นี่มัวมาเพล้ออะไรเนี่ย !! 
" นี่นาย มาจับก้นฉันทำไมย่ะ ? ก้นฉันไม่ใช่ ที่ออกกำลังกายนะ > < " ฉันถามนายน่าหล่อนั้นอย่างโมโห
"...."  ไม่มีคำตอบใดใด = =
" ทำไมนายไม่พูดกันฉันย่ะ ! " ฉันถามอีกรอบ
".. ฉันเปล่าจับนิ -_-  " นายนั้นตอบกลับอย่างเย็นชา 
และขณะนั้นเอง.. รถเบรคหน้าฉันจึงไปกระเเทกกับอกของนายน่าหล่อเข้า > < ฉันรีบเอาน่าออกมาจากแผงอกทันที '
นายน่าหล่อมองอย่างน่ากลัว เเล้วบอกว่า " เธออยากตายหรือไง "
" ก็รถมันเบรคนี่ฉันไม่ได้ตั้งใจเว้ยยยยยยย " ฉันพูดใส่เขาอย่างไม่กลัวตาย
" เธอขอโทษฉันเดี๋ยวนี้นะยัยเบ๊อะ " นายนั้นบอกฉันอย่างหงุดหงิด
" ฉันไม่ได้ตั้งใจชนนี่ รถมันเบรคอะ ทำไงได้ " ฉันตอบกลับอย่างรวดเร็ว
" เธอจะขอโทดมั้ย ? ฮะ !!!!! " นายนั้นกำหมัดจะต่อยฉัน
" เห้ย ขอโทด ขอโทด ขอโทดดดดแล้วย่ะ " ฉันรีบก้มหัวขอโทดอย่างไม่เต็มใจ 

ณ ห้างพาราก้อน

พอถึงน่าห้างพาราก้อน ฉันจึงรีบหยิบโทรศัพท์ เล็งไปที่ยัยเฟิร์นทันที
'  ฮัลโหลยัยเฟิร์นแกอยู่ไหน ? " 
( ฉันรอเเกเป็นชั่วโมงแล้วนะ  ยัยเนสที เเกต้องเลี้ยงข้าวฉันด้วย ! " ยัยเฟิร์นตอบอย่างหงุดหงิด
 ' เห้ย นังบ้า ฉันถามว่าเเกอยู่ไหน ไม่ใช่ให้ด่าฉันโว้ยยยยยย " ฉันตะโกนใส่ต้นเสียงนั้น
( ฮ่าฮ่า >O< ฉันอยู่หน้าร้าน NK มาเร็วนะเว้ยยย แค่นี้ย่ะ ตู๊ดดดดด........) ยัยเฟิร์นหัวเราะชอบใจ และตัดสายอย่างรวดเร็ว
ฉันรีบวิ่งมาราธอณมาหน้าร้าน NK เมื่อมาถึงก็พบว่ายัยเฟิร์นเข้าไปสั่งอาหารเป็น 10 แล้ว 
ฉันจึงเล่าสาเหตุ(ข้อเเก้ตัว)ที่ฉันมาช้าให้ยัยเฟิร์นฟัง 
' ฉันอยากเจอนายน่าหล่อของเเกจริงจริง ' ยัยเฟิร์นตอบอย่างตื่นเต้น
'  ถึงนายนั้นจะหล่อ เพอร์เฟคขนาดไหน ฉันก็ไม่ชอบหลอกย่ะนิสัยชั่วๆ เเบบนั้นฉันละเกลียดจริงๆ ให้ตายซิ " ฉันตอบกลับอย่างเซงเซง
และ รับปากกับตัวเองว่าจะไม่มีวันชอบผู้ชายนิสัยเเบบนั้นเด็ดขาด 


ตกเย็น 

พอตะลอนเที่ยวเสร็จ ฉันกับยัยเฟิร็นก็แยกย้ายกันกลับบ้าน

ฉันโทรเข้าไปที่บ้านเพื่อนให้พี่เเจ็คมารับ 
ไม่ถึง 10 นาที พี่เเจ็คก็ขับรถ BMW สีดำเงาวับจับตามารับฉัน
พี่แจ็คลงมาเปิดประตูให้ฉัน 
" ฉันไปเเล้วนะยัยเฟิร็นแกกลับยังไงละ " ฉันลาพร้อมถามอย่างเป็นห่วง 
" เดี๋ยวฉันโทรให้พี่อึ่งมารับย่ะ ^^ " ยัยเฟิร์นบอกพร้อมยิ้ม
" อื้อ งั้นเเกระวังตัวด้วยละ  ^o^ // " ฉันลาพร้อมกับ โบกมือให้ยัยเฟิร์น