ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 10%
คอนโดโทรมๆย่านชานเมืองมีผู้คนอาศัพอัดแน่นจนแถบขาดอากาศหายใจ ผู้คนที่มีฐานะทางการเงินตกต่ำจึงจำใจจะต้องอาศัยอยู่เพื่อมีที่หลับนอน บ้างก็เป็นชาวต่างชาติจากบ้านใกล้เขียงประเทศไทย สังคมที่เน่าแฟะเหมือนนมบูดที่ส่งกลิ่นเหม็นทุกครั้งที่สูดดมมันเข้าไป
หญิงสาววัย 17 ปี อาศัยอยู่กับพ่อสองคนในคอนโดเก่าโทรมๆ ที่มีเพียง ฟูกสีเหลืองเก่าๆสองอัน โต๊ะญี่ปุ่นเก่าๆที่มีขวดเบียร์กระป๋องเบียร์กินแล้ววางกระจัดกระจายอยู่เต็มโต๊ะ ชายวัยกลางคน นอนหลับหมดสภาพ เขาตกงานมาได้หลายเดือนแล้ว ตอนนี้สิ่งที่เขาทำคือการดื่มย้อมความทรงจำอันเน่าบูดเหมือนกับสภาพในห้องนี้ ภรรยายที่ตายไปด้วยโรคร้ายก็ทำให้เขาเศร้าแถบใจจะขาด กรรมซ้ำเขาตกงานอีก จึงทำให้เขากลายเป็นทาสสุราอยู่จนถึงขณะนี้
แอ๊ดดดด
เสียงประตูไม้เสียดสีกับพื้นห้องลูกสาวของเขาพึ่งกลับจากโรงเรียนเห็นสภาพของพ่อก็ได้แต่ถอนหายใจก่อนจะลงมือเก็บกวดของ
"กลับมาแล้วเหรอพลอยลูก เรียนเป็นยังไงบ้างลูก "
หญิงสาววัย 17 ปี อาศัยอยู่กับพ่อสองคนในคอนโดเก่าโทรมๆ ที่มีเพียง ฟูกสีเหลืองเก่าๆสองอัน โต๊ะญี่ปุ่นเก่าๆที่มีขวดเบียร์กระป๋องเบียร์กินแล้ววางกระจัดกระจายอยู่เต็มโต๊ะ ชายวัยกลางคน นอนหลับหมดสภาพ เขาตกงานมาได้หลายเดือนแล้ว ตอนนี้สิ่งที่เขาทำคือการดื่มย้อมความทรงจำอันเน่าบูดเหมือนกับสภาพในห้องนี้ ภรรยายที่ตายไปด้วยโรคร้ายก็ทำให้เขาเศร้าแถบใจจะขาด กรรมซ้ำเขาตกงานอีก จึงทำให้เขากลายเป็นทาสสุราอยู่จนถึงขณะนี้
แอ๊ดดดด
เสียงประตูไม้เสียดสีกับพื้นห้องลูกสาวของเขาพึ่งกลับจากโรงเรียนเห็นสภาพของพ่อก็ได้แต่ถอนหายใจก่อนจะลงมือเก็บกวดของ
"กลับมาแล้วเหรอพลอยลูก เรียนเป็นยังไงบ้างลูก "
"ปกติดีค่ะพ่อ ไม่ต้องห่วงหรอกนะ นางพลอยคนนี้เก่งอยู่แล้ว!~"
พลอยอมยิ้มก่อนจะพยุงพ่อให้นั่งดีๆ
"อ้อ พ่อ เดียวหนูจะไปช่วยป้าแอ่ว เสิร์ฟบะหมี่ห้าปากซอยนะ พ่ออยู่บ้านล็อกประตูด้วยนะเดียวค่ำๆหนูจะกลับนะพ่อ"
พูดเสร็จก็ลุกขึ้นแล้วลุกขึ้นเดินออกไปทันที
ร้านบะหมี่ตอนเย็นมีลูกค้าหลายประเภทที่มานั่งรับประทาน
"อ้อ พ่อ เดียวหนูจะไปช่วยป้าแอ่ว เสิร์ฟบะหมี่ห้าปากซอยนะ พ่ออยู่บ้านล็อกประตูด้วยนะเดียวค่ำๆหนูจะกลับนะพ่อ"
พูดเสร็จก็ลุกขึ้นแล้วลุกขึ้นเดินออกไปทันที
ร้านบะหมี่ตอนเย็นมีลูกค้าหลายประเภทที่มานั่งรับประทาน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น