ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : สึนะปรากฎตัวและเพื่อนตูเป็นไรไปหมด=_=^^
สวัสดีชะชั้นยาย่าอีกรอบT^Tจากตอนที่แล้วตามที่ชั้นคิดที่จะปรากฎตัวมันต้องเป็น...
ผะอี๋แหงมๆ
\"เหวอออT^Tนะนายบเป็นใครชั้นไม่รู้แต่อย่ามาหลอกหลอนชั้นนะ\"
\"?\"
\"ชั้นมีเพื่อนเล่นคุณไสย์นะT^Tจะจริงไหมไอ้อิช( T^T)\"ชั้นหันไปหาอิชที่อยู่ข้างหลังแต่
หวี่ๆมีแต่เสียงจั๊กจั่น มะมันหายไปไหนหมดดดดดแง้~อย่าบอกนะว่ามันเผ่นไม่รอชั้น
ใจร้ายยยยคอยดูถ้าเจอตัวแม่จะงับหัวให้จมเขี้ยวเลย!!
\"เออ...ตกลงที่นี่ที่ไหนเหรอครับ?_?\"ว่าแล้วหมอนั้นก็เดินออกมาจากเงามืด
\"เฮ้ย!ผีจริงๆด้วย!!แถมหน้าหยั่งกะเพิ่งคอสเป็นสึนะมางั้นแหละ\"ชั้นพูดเพราะเค้าหน้าเหมือน
\"!!!คุณรู้จักผมเหรอ..\"หมอนั้นถาม
\"มะไม่รู้จักเฟ้ย!อย่าบอกนะว่าแกเป็นโจรโรคจิตแอบย่องมา\"ชันถามแบบหวาดเล็กน้อย
\"ป่าวสักหน่อย!ชั้นสึนะ ซาวาดะ สึึนะโยชิตะหาก\"หมอนั้นพุูด
\"O_Oนายบ้าการ์ตูนจนเพี้ยนไปแล้วมั้ง\"ฮะๆก็สึนะมันเป็นชื่อการ์ตูนนี่หน่า
\"ป่าวนะ!แล้วบ้าการ์ตูนไรเกิดมาชั้นได้อ่านการ์ตูนกี่เรื่องเอง?\"
\"ชั้นไม่เชื่อหรอก- -ถ้านายเป็นสึนะจริงไหงเมื่อเช้าชั้นยังนั่งดูนายสู้กะซันซัสอยุ่เลย\"
\"ทะเทอรู้จักซันซัสด้วย!?\"สึนะเอ้ย!โจรโรคจิตบ้าการ์ตูนถามชั้นอย่างตกใจ
\"เออ- -\"แล้วก้รุ้จักรีบอร์น-โกคุเทระ-ยามาโมโตะ-ฮิบาริ-ดีโน่-เคียวโกะแล้วก็...\"
\"พะพอเถอะ\"หมอนั้นยกมือขึ้นห้าม แต่...เอ้ะ!กระดาษนั้นมัน
\"เฮ้่ยนายเองเรอะ!ที่ขโมยกระดาษลายสึนะออกไปจากสมุดจดเล่มราคาหมาโหดที่
เราอุส่าหามา(ขโมยมาไม่ใช่เหรอ?-me)\"เออ1อย่ายุ่งหน้าไอ้คนแต่งหลังยาว
\"ป่าว~ก็พอฟื้นขึ้นมาก้อยุ่ที่นี่แล้วมีกระดาษเนี้ยอยู่ข้างๆแล้ว...\"
\"ก็ได้!ไอ้โจรโรคจิตงั้นนายอยากได้ก็เอาไปเลยแล้วรีบไปซะ..\"ชั้นต่อรอง
\"ก็บอกแล้วไงว่าชื่อสึนะ- -*\"หมอนั้นเถียง
\"ช่างเหอะน้า~ดูท่าทางนายไม่มีพิษมีภัยนะ\"นั้นสิถ้าเป็นโจรจริงฏ็คงไม่มาคุยกะเราหรอก
\"ก็บอกไปแล้วนี่ว่าไม่ใช่โจร-*-\"ดูท่าทางจะเริ่มอารมย์เสียแล้วสิถ้า
\"งั้นชั้นโทรหาเพื่อนแปบนะ\"ยังไม่ได้คิดบันชีกับพวกมันเลยนิหว่าหนอย~พูดแล้วโมโห
\"อือ\"หมอนั้นตอบ เอาล่ะคนแรกก็ไอ้อิชเล้ยไหนว่าไม่กลัวผีไงฟระ
ตี้ด~
[ฮัลโหล~นี่อิชพูดค้าบมีไรมิทราบย่ะไอ้ย่า]
\"แกทิ้งช้านนนน\"พอมันรับก็โวยเลยเชอะโมโหย่ะโมโห
[ทิ้งบ้าอะไร- -*แค่ทิ้งแกกลางทางกลับบ้า่นไปสอนการบ้านไอ้อุ๋ยเนี่ยนะ]
\"แกทิ้งช้านให้ผจนชะตากรรมน่าช๊อกอยู่คนเดียวT^T\"
[อะไรของแกว่ะ- -?]
\"ก้ที่แกกะไอ้อุ๋ยทิ้งชั้นไว่ที่บ้านต้นไม้ไงT^T\"
[บ้านแกดิ!วันนี้ชั้นนั่งคุยกะอุ๋ยแล้วก็แม่มันอยู่อีกอย่างแม่ไอ้อุ๋ยยังนั่งอยุ่ตรงนี้อยูเลยเฟ้ย]
\"จะจริงอะ\"
[เออ-*-แล้วแกก็เป็นคนบอกเองว่าวันนี้จะกลับบ้านเองไม่ใช่เหรอ]
\"งะงั้นเหรอ...งั้นขอโทดแค่นี้ก็แล้วกัน...\"
[อืม...แกไม่เป็นไรน่ะเสียงแกสั่นๆเหมือนเพิ่งเจอของน่าช๊อกมางั้นแหละ]
ก็ใช่สิย่ะ ก็ไอ้คนแต่งคอสเพลสึนะตรงนี้ไงเกือบช๊อกตาย
\"รอแปบนะ!\"หลังจากนั้นชั้นก็รีบเอามือปิดหูโทรศัพเพราะไอ้คนแต่งคอสสึนะมันกำลัง
จุ้นจ้านค้นนี่นั้นไปทั่วเลย
\"เฮ้ย!หยุดเลยนะสะสึนะนายนั่งอยู่นิ่งๆเป็นไหม\"
[เมื่ีอกี้แกพูดว่าสึนะเหรอ?]
\"ปะป่าวชั้นดูการ์ตูนรีบอร์นอยู่แล้วคิดว่าสึนะมันเท่ดีนะ...\"โกหกหน้าด่านๆเลยเราโทดทีนะเพื่อน
[แกโกหกเราใช่ไหม- -+]เฮ้ยนั้นเสียงไอ้อุ๋ยนิ
\"ปะป่าว~~~\"โกหกอีแล้วตรู
ไอ้อิชแกเปิดสปี้กเกอร์เหรอเนี้ย?ไอ้พวกนี้ยิ่งจับพิรุษเก่งอยู่
[แกโกหกชัวรืเลยเพราะแกอะชอบบอกจะตายว่า\'ไม่ชอบสึนะอะหัวมันฟูเหมือนพระเอกเรื่องแอร์เกียร์\']
ยะยังจำได้เหรอเนี่ย....
\"ไม่มี!แค่นี้นะ!!!\"
[เฮ้ย!อย่าเพิ่งวางไม่เซ้าซี้แล้ว!มีเรื่องจะบอกเอากระดาษมาจดด่วนเลย]
\"อะกระดาษกระดาษ\"ว่าแล้วชั้นก้เอากระดาษลายสึนะจากมือสึนะ(?)มาแล้วรีบจด
[จะมีเด็กใหม่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากญี่ปุ่นมาร.ร.เราไม่รู้ว่ากี่คนแต่มาก
กว่าหนึ่งแต่ที่แน่ๆก้คือพรุ่งนี้เดินทางมาหนึ่งคนแถมแกต้องเป้นเซฟเฮ้าส์ของแกด้วย...จดยัง?]
\"เออๆแค่นี้นะ\"ชั้นวางสายแล้วรีบจดเป็นเล็กเชอร์ข้างๆรูปสึนะในกระดาษว่า
\'เด็กแลกเปลี่ยนจากญี่ปุ่น จะมาพรุ่งนี้ร.ร.เราเป็นโฮมของตรูยาย่า\'
\"นายอะกลับบ้านกลับช่องไปได้แล้ว\"ชั้นสบัดมือไล่
หลังจากนั้นก็ปีนกลับลงมาโดยไม่หันกลับไปมองข้างหลังอีกเลย
เช้าวันต่อมา...
\"นักเรียน!วันนี้มีนักเรียนแลกเปลี่ยนจากญี่ปุ่นมาเป็นเซฟเฮ้าส์กับอทิติยานะ\"เงาะป่า
พูดอย่างกระตือรือร้นสงสัยนักเรียนชายชัวร์เลย555+เงาะที่ชั้นพูดถึงคือครูฝ่ายปกครอง
ที่มีทรงผมเหมือนเงาะซาไกและตัวเหมือนตกถังสี(ดำ)มาแหนะเป็นครุที่เด็กเกลียดหน้าที่สอง
รองจากครูตุ่นปากเป็ดภาษาจีน555+
\"เอ้า!เทอนะเข้ามาได้แล้ว\"แอ้ด~แล้วเ็ดใหม่ก็เข้ามา
O_Oเฮ้ย!นั้นมันไอ้โจรโรคจิตคอสเป็นสึนะนี่หว่า
\"เฮ้ย!นายO_O\"ชั้นลุกขึ้นแล้วชี้ไปทางไอ้หมอนั้น
\"ดีครัยยายาจัง^_^\"หมอนั้นพูดอ้ากกกใครมันอณุญาติให้มันเรียกชั้นอย่างน้านน
\"อ้าวรู้จักกันแล้วเหรอดีงั้นนั้งข้างกันไปเลยนะ\"เงาะพูดแล้วเดินออกไป
\"อ้าว!ไอ้ย่าไวไฟจังเนาะ-w-+\"อุ๋ยพูดพร้อมขยิบตาให้ไอ้อิช
นี่คือกิริยาตอบกลับของมัน>>(- -)(_ _)(- -)
อะไอ้พวกนี้...
\"พวกคุณเป็นเพื่อนของยายาจังเหรอครับ^^ผมซาวาดะ สึนะโยชิเรียกว่าสึนะก็ได้ครับ\"
O_O!!!<<นี่คือสีหน้าของอิชกะอุ๋ยแน่สิเล่นชื่อหยั่งกะการ์ตูนนิหว่า
\"เหรอ~ยินดีณุ้จักนะสึนะ!!^^\"เพื่อนในห้องพูุดพร้อมกัน เฮ้ย!พวกมันไม่สงสัยกันบ้าง
รึไงนะเห็นว่าอ่านรีบอร์นกันทั้งห้องนี่หน่า- -aตกลงมันยังไง
\"นี่พวกแกว่าไม่แปลกรึไงที่ชื่อไอ้เด็ใหม่นี่มันเหมือนเรื่ิงรีบอร์นอะ\"ชั้นกับไอ้อุ๋ยและไอ้อิช
อย่างพร้อมเพรียง
\"ไม่นิแล้วรีบอร์นนี่การ์ตูนเรื่องไรอะ\"ทั้งห้องตอบ
แย่แล้วรู้สึกว่าจะมีแค่พวกเราซะแล้วที่ปกติ!รึเป็นเพราะหนังสือนั้น.....
ผะอี๋แหงมๆ
\"เหวอออT^Tนะนายบเป็นใครชั้นไม่รู้แต่อย่ามาหลอกหลอนชั้นนะ\"
\"?\"
\"ชั้นมีเพื่อนเล่นคุณไสย์นะT^Tจะจริงไหมไอ้อิช( T^T)\"ชั้นหันไปหาอิชที่อยู่ข้างหลังแต่
หวี่ๆมีแต่เสียงจั๊กจั่น มะมันหายไปไหนหมดดดดดแง้~อย่าบอกนะว่ามันเผ่นไม่รอชั้น
ใจร้ายยยยคอยดูถ้าเจอตัวแม่จะงับหัวให้จมเขี้ยวเลย!!
\"เออ...ตกลงที่นี่ที่ไหนเหรอครับ?_?\"ว่าแล้วหมอนั้นก็เดินออกมาจากเงามืด
\"เฮ้ย!ผีจริงๆด้วย!!แถมหน้าหยั่งกะเพิ่งคอสเป็นสึนะมางั้นแหละ\"ชั้นพูดเพราะเค้าหน้าเหมือน
\"!!!คุณรู้จักผมเหรอ..\"หมอนั้นถาม
\"มะไม่รู้จักเฟ้ย!อย่าบอกนะว่าแกเป็นโจรโรคจิตแอบย่องมา\"ชันถามแบบหวาดเล็กน้อย
\"ป่าวสักหน่อย!ชั้นสึนะ ซาวาดะ สึึนะโยชิตะหาก\"หมอนั้นพุูด
\"O_Oนายบ้าการ์ตูนจนเพี้ยนไปแล้วมั้ง\"ฮะๆก็สึนะมันเป็นชื่อการ์ตูนนี่หน่า
\"ป่าวนะ!แล้วบ้าการ์ตูนไรเกิดมาชั้นได้อ่านการ์ตูนกี่เรื่องเอง?\"
\"ชั้นไม่เชื่อหรอก- -ถ้านายเป็นสึนะจริงไหงเมื่อเช้าชั้นยังนั่งดูนายสู้กะซันซัสอยุ่เลย\"
\"ทะเทอรู้จักซันซัสด้วย!?\"สึนะเอ้ย!โจรโรคจิตบ้าการ์ตูนถามชั้นอย่างตกใจ
\"เออ- -\"แล้วก้รุ้จักรีบอร์น-โกคุเทระ-ยามาโมโตะ-ฮิบาริ-ดีโน่-เคียวโกะแล้วก็...\"
\"พะพอเถอะ\"หมอนั้นยกมือขึ้นห้าม แต่...เอ้ะ!กระดาษนั้นมัน
\"เฮ้่ยนายเองเรอะ!ที่ขโมยกระดาษลายสึนะออกไปจากสมุดจดเล่มราคาหมาโหดที่
เราอุส่าหามา(ขโมยมาไม่ใช่เหรอ?-me)\"เออ1อย่ายุ่งหน้าไอ้คนแต่งหลังยาว
\"ป่าว~ก็พอฟื้นขึ้นมาก้อยุ่ที่นี่แล้วมีกระดาษเนี้ยอยู่ข้างๆแล้ว...\"
\"ก็ได้!ไอ้โจรโรคจิตงั้นนายอยากได้ก็เอาไปเลยแล้วรีบไปซะ..\"ชั้นต่อรอง
\"ก็บอกแล้วไงว่าชื่อสึนะ- -*\"หมอนั้นเถียง
\"ช่างเหอะน้า~ดูท่าทางนายไม่มีพิษมีภัยนะ\"นั้นสิถ้าเป็นโจรจริงฏ็คงไม่มาคุยกะเราหรอก
\"ก็บอกไปแล้วนี่ว่าไม่ใช่โจร-*-\"ดูท่าทางจะเริ่มอารมย์เสียแล้วสิถ้า
\"งั้นชั้นโทรหาเพื่อนแปบนะ\"ยังไม่ได้คิดบันชีกับพวกมันเลยนิหว่าหนอย~พูดแล้วโมโห
\"อือ\"หมอนั้นตอบ เอาล่ะคนแรกก็ไอ้อิชเล้ยไหนว่าไม่กลัวผีไงฟระ
ตี้ด~
[ฮัลโหล~นี่อิชพูดค้าบมีไรมิทราบย่ะไอ้ย่า]
\"แกทิ้งช้านนนน\"พอมันรับก็โวยเลยเชอะโมโหย่ะโมโห
[ทิ้งบ้าอะไร- -*แค่ทิ้งแกกลางทางกลับบ้า่นไปสอนการบ้านไอ้อุ๋ยเนี่ยนะ]
\"แกทิ้งช้านให้ผจนชะตากรรมน่าช๊อกอยู่คนเดียวT^T\"
[อะไรของแกว่ะ- -?]
\"ก้ที่แกกะไอ้อุ๋ยทิ้งชั้นไว่ที่บ้านต้นไม้ไงT^T\"
[บ้านแกดิ!วันนี้ชั้นนั่งคุยกะอุ๋ยแล้วก็แม่มันอยู่อีกอย่างแม่ไอ้อุ๋ยยังนั่งอยุ่ตรงนี้อยูเลยเฟ้ย]
\"จะจริงอะ\"
[เออ-*-แล้วแกก็เป็นคนบอกเองว่าวันนี้จะกลับบ้านเองไม่ใช่เหรอ]
\"งะงั้นเหรอ...งั้นขอโทดแค่นี้ก็แล้วกัน...\"
[อืม...แกไม่เป็นไรน่ะเสียงแกสั่นๆเหมือนเพิ่งเจอของน่าช๊อกมางั้นแหละ]
ก็ใช่สิย่ะ ก็ไอ้คนแต่งคอสเพลสึนะตรงนี้ไงเกือบช๊อกตาย
\"รอแปบนะ!\"หลังจากนั้นชั้นก็รีบเอามือปิดหูโทรศัพเพราะไอ้คนแต่งคอสสึนะมันกำลัง
จุ้นจ้านค้นนี่นั้นไปทั่วเลย
\"เฮ้ย!หยุดเลยนะสะสึนะนายนั่งอยู่นิ่งๆเป็นไหม\"
[เมื่ีอกี้แกพูดว่าสึนะเหรอ?]
\"ปะป่าวชั้นดูการ์ตูนรีบอร์นอยู่แล้วคิดว่าสึนะมันเท่ดีนะ...\"โกหกหน้าด่านๆเลยเราโทดทีนะเพื่อน
[แกโกหกเราใช่ไหม- -+]เฮ้ยนั้นเสียงไอ้อุ๋ยนิ
\"ปะป่าว~~~\"โกหกอีแล้วตรู
ไอ้อิชแกเปิดสปี้กเกอร์เหรอเนี้ย?ไอ้พวกนี้ยิ่งจับพิรุษเก่งอยู่
[แกโกหกชัวรืเลยเพราะแกอะชอบบอกจะตายว่า\'ไม่ชอบสึนะอะหัวมันฟูเหมือนพระเอกเรื่องแอร์เกียร์\']
ยะยังจำได้เหรอเนี่ย....
\"ไม่มี!แค่นี้นะ!!!\"
[เฮ้ย!อย่าเพิ่งวางไม่เซ้าซี้แล้ว!มีเรื่องจะบอกเอากระดาษมาจดด่วนเลย]
\"อะกระดาษกระดาษ\"ว่าแล้วชั้นก้เอากระดาษลายสึนะจากมือสึนะ(?)มาแล้วรีบจด
[จะมีเด็กใหม่เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากญี่ปุ่นมาร.ร.เราไม่รู้ว่ากี่คนแต่มาก
กว่าหนึ่งแต่ที่แน่ๆก้คือพรุ่งนี้เดินทางมาหนึ่งคนแถมแกต้องเป้นเซฟเฮ้าส์ของแกด้วย...จดยัง?]
\"เออๆแค่นี้นะ\"ชั้นวางสายแล้วรีบจดเป็นเล็กเชอร์ข้างๆรูปสึนะในกระดาษว่า
\'เด็กแลกเปลี่ยนจากญี่ปุ่น จะมาพรุ่งนี้ร.ร.เราเป็นโฮมของตรูยาย่า\'
\"นายอะกลับบ้านกลับช่องไปได้แล้ว\"ชั้นสบัดมือไล่
หลังจากนั้นก็ปีนกลับลงมาโดยไม่หันกลับไปมองข้างหลังอีกเลย
เช้าวันต่อมา...
\"นักเรียน!วันนี้มีนักเรียนแลกเปลี่ยนจากญี่ปุ่นมาเป็นเซฟเฮ้าส์กับอทิติยานะ\"เงาะป่า
พูดอย่างกระตือรือร้นสงสัยนักเรียนชายชัวร์เลย555+เงาะที่ชั้นพูดถึงคือครูฝ่ายปกครอง
ที่มีทรงผมเหมือนเงาะซาไกและตัวเหมือนตกถังสี(ดำ)มาแหนะเป็นครุที่เด็กเกลียดหน้าที่สอง
รองจากครูตุ่นปากเป็ดภาษาจีน555+
\"เอ้า!เทอนะเข้ามาได้แล้ว\"แอ้ด~แล้วเ็ดใหม่ก็เข้ามา
O_Oเฮ้ย!นั้นมันไอ้โจรโรคจิตคอสเป็นสึนะนี่หว่า
\"เฮ้ย!นายO_O\"ชั้นลุกขึ้นแล้วชี้ไปทางไอ้หมอนั้น
\"ดีครัยยายาจัง^_^\"หมอนั้นพูดอ้ากกกใครมันอณุญาติให้มันเรียกชั้นอย่างน้านน
\"อ้าวรู้จักกันแล้วเหรอดีงั้นนั้งข้างกันไปเลยนะ\"เงาะพูดแล้วเดินออกไป
\"อ้าว!ไอ้ย่าไวไฟจังเนาะ-w-+\"อุ๋ยพูดพร้อมขยิบตาให้ไอ้อิช
นี่คือกิริยาตอบกลับของมัน>>(- -)(_ _)(- -)
อะไอ้พวกนี้...
\"พวกคุณเป็นเพื่อนของยายาจังเหรอครับ^^ผมซาวาดะ สึนะโยชิเรียกว่าสึนะก็ได้ครับ\"
O_O!!!<<นี่คือสีหน้าของอิชกะอุ๋ยแน่สิเล่นชื่อหยั่งกะการ์ตูนนิหว่า
\"เหรอ~ยินดีณุ้จักนะสึนะ!!^^\"เพื่อนในห้องพูุดพร้อมกัน เฮ้ย!พวกมันไม่สงสัยกันบ้าง
รึไงนะเห็นว่าอ่านรีบอร์นกันทั้งห้องนี่หน่า- -aตกลงมันยังไง
\"นี่พวกแกว่าไม่แปลกรึไงที่ชื่อไอ้เด็ใหม่นี่มันเหมือนเรื่ิงรีบอร์นอะ\"ชั้นกับไอ้อุ๋ยและไอ้อิช
อย่างพร้อมเพรียง
\"ไม่นิแล้วรีบอร์นนี่การ์ตูนเรื่องไรอะ\"ทั้งห้องตอบ
แย่แล้วรู้สึกว่าจะมีแค่พวกเราซะแล้วที่ปกติ!รึเป็นเพราะหนังสือนั้น.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น