ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [GG] รักสุดท้ายของนายรักเดียว

    ลำดับตอนที่ #13 : "เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ"

    • อัปเดตล่าสุด 12 พ.ย. 58


    ---ณ บ้านแก้ม---  11.00 น.

         แสงตะวันยามสายสาดเข้ากระทบกับใบหน้าหญิงสาวที่ยังพอมีเครื่องสำอางค์อยู่บ้าง ซึ่งตอนนี้หน้าของเธอดูไม่จืดเลยทีเดียว หญิงสาวรู้สึกตัวแล้วบิดขี้เกียจไปมาบนโซฟา ก่อนก้าวขาลงแล้วไปเหยียบเข้ากับอะไรบางอย่างที่อยู่ข้างโซฟา
    "ขุ่นพระ!! นี่นายนภัทร ยังอยู่อีกหรอเนี่ย" แก้มอุทานขึ้นเมื่อเห็นร่างนภัทรนอนอยู่ข้างโซฟา
    "เหยียบขนาดนี้ยังไม่ตื่นอีก ขี้เซาชะมัด จะว่าไปตอนหลับนายก็ดูน่ารักดีเหมือนกันนะเนี่ย ดูไม่มีพิษมีภัยดี" แก้มโน้มตัวมามองหน้านภัทรจากบนโซฟา ก่อนจะวิจารณ์ตามใจชอบ

    "ยัยเดอะดาว ชั้นตื่นนานแระ" นภัทรกล่าวขึ้นทั้งที่หลับตาอยู่ พร้อมเอื้อมมือดึงแก้มจนหล่นจากโซฟาลงมากองอยู่บนตัวเขา ทำให้ขณะนี้หน้าของทั้ง2อยู่ใกล้กันมาก จนนภัทรรู้สึกว่ากำลังบังคับตัวเองไม่ได้ เขาเลื่อนหน้าเข้าใกล้หญิงสาวมาก มาก มากจนเกือบจะ...
    "แปรงฟันก่อนมะ" แก้มถามขึ้นเป็นการขัดจังหวะ ทั้ง2จึงแยกออกจากกัน
    "เสียบรรยากาศหมดเลย มาทำให้อยากแล้วจากไปเนี่ยนะ" นภัทรกล่าวอย่างอารมณ์เซ็งๆ

         ฝั่งแก้มได้แต่ยิ้มกลบเกลื่อนความเขิน ส่วนนภัทรก็ได้แต่ยิ้มแก้เก้อไปเช่นกัน ทั้งคู่ไม่รู้ว่าความรู้สึกเมื่อกี้มันคืออะไร
    ความรู้สึกที่เวลาใกล้กันแล้วทำไมใจมันสั่นล่ะ? ใจมันเต้นแรงด้วย? หน้าก็ร้อนผ่าว? ตาก็พร่ามัว? แล้วทำไมหน้าของเขาและเธอแดงได้ขนาดนี้ล่ะเนี่ย?   อาการแบบนี้เค้าเรียกว่าอะไรกันนะ ทั้งคู่ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ 'เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ'

    "แล้วนี่ ทำไมนายยังอยู่ที่นี่อีกล่ะ ชั้นนึกว่านายไปแล้วซะอีก" แก้มที่ตั้งสติได้ก่อนถามขึ้น
    "เอ่อ คือ ไอตั้มมารับไม่ได้ มันโดนลูกน้องพวกนั้นดักอยู่หน้าบ้าน  ชั้นก็เลยจำเป็นต้องนอนที่นี่" นภัทรอธิบายไปตามจริง
    "แล้วนายจะเอายังไงต่อ" แก้มได้ยินอย่างนั้นก็อดที่ถามไม่ได้ นภัทรได้แต่ยืนมองหน้าตอบอย่างใช้ความคิด...

    ************************************************

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×