ONABEE กับดักหัวใจของยัยแม่มด

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

Intro

         ' ขอโทษนะคะโปรดเรียกฉันว่า โอนาบี ไม่ใช่นาบีถ้าคุณไม่ใช่คนสนิทของฉัน ' 

         คำประกาศิตของนางแบบสาวผมสีบรอนด์ทองตวาดใส่ MC หนุ่มกลางรายการในขณะที่กำลังออกอากาศ

ไปทั่วโลกพร้อมกับเดินหนีหายไปทันทีโดยที่ไม่แคร์ชื่่อเสียงของเธอในอนาคตข้างหน้า

         ใช่แล้ว!! เธอคือ โอนาบี  คาสเตอร์ ฟรอยด์  หญิงสาวที่กำลังเป็นที่อิจฉาของผู้หญิงอีกนับล้านทั่วโลกด้วย

ดีกรีที่เป็นถึง Super Model ของนิวยอร์กอีกทั้งเธอยังเป็นลูกผู้ดีจากตระกูลนักธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่รวย

มหาศาลและมีชื่อเสียงดังก้องไปทั่วโลก ยอมรับได้เลยว่าเธอเกิดมาเพื่อเป็นไอดอลของสาวทุกคนบนโลกนี้จริงๆ

        หลังจากรายการได้ออกอากาศไปได้ไม่เพียงสิบนาที การกระทำของนาบีก็ถูกตกเป็นประเด็นทันทีในโซ

เชี่ยลเน็ตเวิร์คหลายคนออกมาวิพากวิจารณ์เกี่ยวกับการทำที่ไม่เหมาะสมของเธอ นับได้ว่าตอนนี้เธอกำลังเป็นที่

สนใจของสื่อมวลชนมากมายและรวมถึงประชาชนอีกหลายล้านคนที่เฝ้าติดตามข่าวของเธอ แม้กระทั่งต้นสังกัด

ของเธอเอง Star Entertianment  โดยเฉพาะประธานบริษัท ลิซ่า ชาร์ลเบ็ตตี้  ได้จับตาดูการกระทำที่ไม่สู้ดีนัก

ของนาบีรวมกระทั่งภาพลักษณ์ด้านลบที่กำลังถูกโจมตีในขนาดนี้

         แม้จะผ่านมาสองอาทิตย์ข่าวคราวที่กำลังเป็นที่สนใจของนาบีก็ไม่ได้จะเบาบางลงเลยแต่อย่างใดตอนนี้

สื่อยิ่งจับตามองเธอในฐานะนางแบบแนวหน้าที่ขี้วีนที่สุดในโลก  และโดยเฉพาะต้นสังกัดที่ไม่มีแม้แต่การออกมา

แถลงข่าวใดๆตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา

         "  โอ้วพระเจ้า นี่นักข่าวยังให้ความสนใจข่าวนี้อีกหรอเนี่ยให้ตายเถอะ " นาบีเอ่ยปากบ่นทันทีเมื่อเห็นข่าว

ของเธอถูกตีแผ่ขึ้นหน้าหนึ่งทุกฉบับตลอดเวลาสองอาทิตย์ที่ผ่านมา

         "   แน่นอน เธอจะมาพูดอะไรตอนนี้ก็คงไม่มีประโยชน์หรอกนาบี  ตอนนี้พวกนักข่าวอยากจะสัมภาษณ์เธอ

กันจะแย่อยู่แล้ว " คุณลิซ่าบอกกับเธอแม้จะยังปวดหัวกับเรื่องนี้ไม่หาย  นาบีได้แต่ถอนหายใจเพราะความจริงเธอ

อยากจะให้สัมภาษณ์กับนักข่าวจะแย่แต่เพียงเพราะต้นสังกัดไม่ยอมให้เธอออกมาพูดใดๆเพราะจะเหมือนยิ่งเป็น

การแก้ตัวแต่นั่นมันก็ไม่ได้ทำให้เธอแคร์ข่าวพวกนี้เลยแม้แต่น้อย

         "   ความจริงเราไม่ต้องไปแคร์ข่าวพวกนี้ก็ได้นี่คะคุณลิซ่า  นาบีว่าถ้าเราไม่ไปใส่ใจมันมากเดี๋ยวนักข่าวก็คง

เหนื่อยแล้วเลิกสนใจกันไปเองไม่เห็นยากเลย "

         "   แล้วยังไง เธอจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆน่ะหรอ  ตอนนี้นักข่าวก็มาดักรอเธอที่หน้าบริษัททุกวัน

จนตอนนี้ไม่ต้องขยับตัวทำอะไรกันแล้ว  ฉันล่ะปวดหัวจริงๆ " คุณลิซ่าว่าพร้อมกับกุมขมับอย่างหัวเสียกับคำพูดที่

ไม่เข้าท่าแล้วยังไม่สร้างสรรค์ของนาบี  ' สิ่งที่เธอพูดไปนั้นมันคิดว่าทำง่ายแค่ไหนกันเชียวนะนาบี ' คุณลิซ่าคิด

ในใจพร้อมกับมองสีหน้าของคนตรงหน้าที่ดูไม่รู้ร้อนรู้หนาวเท่าไหร่ทั้งๆที่เป็นเรื่องของตัวเองแท้ๆ

         "   นั่นก็ไม่ได้นี่ก็ไม่ได้  โอ๊ย!!ไม่รู้จะสรรหาวิธีไหนแล้วค่ะ เอาเป็นว่าคุณลิซ่าคิดวิธีดีๆออก ก็โทรบอกนาบี

ด้วยนะคะ สวัสดีค่ะ "

         นาบีบอกพร้อมหยิบกระเป๋าถือเดินเชิดหน้าออกจากห้องไปทันทีโดยไม่สนใจอีกคนที่กำลังนั่งมองเธอด้วย

สายตาที่ผิดหวัง

         แน่นอน!! คุณลิซ่าหวังเพียงจะปั้นเด็กผู้หญิงคนนี้ให้เป็นที่รู้จักและมีชื่อเสียงได้เฉิดฉายอยู่ในวงการบันเทิง

แม้ว่าเธอจะเพรียบพร้อมทุกอย่างในชีวิตแต่คุณลิซ่ามองเห็นถึงความมีเสน่ห์ในตัวของเธอเพราะฉะนั้นเธอจึงได้

เป็น โอนาบี คาสเตอร์ ฟรอยด์ ที่คนทั่วโลกรู้จักในตอนนี้

         หลังจากที่นาบีแยกตัวออกมาจากคุณลิซ่า เธอก็รีบขับรถ Lotus Evora รถสปอร์ตสีบลอนด์คู่ใจของเธอบึ่ง

กลับบ้านทันที  วันนี้เธอรู้สึกเหนื่อยล้าและอยากพักผ่อนหลังจากที่วันนี้ต้องมานั่งพูดเรื่องข่าวบ้าบอที่เธอไม่รู้สึก

แคร์และไม่รู้สึกว่ามันจะผิดร้ายแรงอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว

        เมื่อมาถึงบ้านนาบีรีบจอดรถคันโปรดแล้วเดินปรี่ตรงเข้าไปหาโอลิเวียพี่สาวของเธอที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ที่

สวนหน้าบ้านทันที

         "   ดูสบายใจจริงนะคุณพี่สาว "

         ลิเวียชำเลืองสายตามองคนตรงหน้าที่กำลังยืนกอดอกเชิดใบหน้าสวยเหมือนหงษ์เธอได้แต่ฉีกยิ้มเป็นการ

ทักทายเท่านั้น  

         "   มานั่งจิบกาแฟอยู่ในสวนดูท่าจะว่างมากเลยสินะเนี่ย " นาบีว่าพร้อมกับนั่งลงข้างๆพร้อมกับคอยเชิดหน้า

เธอเป็นเหมือนนางพญาในฝูงหงษ์

         "   แน่นอนสิ  ใครเขาจะยุ่งเหมือนเธอล่ะนาบีที่ต้องคอยหาทางแก้ข่าวเสียๆหายๆตลอด แย่หน่อยนะเวลา

เป็นคนดังมันก็ลำบากงี้ล่ะ " ลิเวียว่าด้วยสีหน้าเรียบนิ่งแต่คำพูดของเธอมันช่างบาดลึกเข้าไปในใจของคนฟัง

เหลือเกิน  แต่ทั้งคู่ก็ต่างรู้ว่าการพูดจิกกัดกันไปมาแบบนี้ได้เป็นเรื่องธรรมดาของพี่น้องแห่งตระกูลคาสเตอร์

ฟรอยด์ ไปเสียแล้ว

         "   ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่หน่าในเมื่อฉันไม่แคร์มันซะอย่าง  จริงสิอาทิตย์หน้าบ้านแฮมเบอร์ตันจะจัดงานกุศล

ประจำปีแล้วนี่เธอจะไปหรือเปล่า  งานนั้นฉันได้รับเชิญเป็นแขกพิเศษเชียวนะ "

         "   ก็ไม่อยากพลาดหรอกแต่เธอก็รู้ว่าฉันกับลูกชายบ้านนั้นถูกกันซะที่ไหน ถ้าขืนไปโผล่ตัวอยู่ในงานฉันว่า

งานมันจะพังไม่เป็นท่าน่ะสิ "

         ความจริงลิเวียกับเฮเซล ลูกชายคนเดียวของตระกูลผู้ดีเก่าอย่างแฮมเบอร์ตันไม่ชอบขี้หน้ากันมาตั้งแต่

สมัยเด็กๆแม้เธอจะรู้ว่ามันนานมาแล้วและยังเป็นเรื่องตั้งแต่ตอนเด็กๆแต่เธอก็ยังจำฝังใจกับสิ่งที่เฮเซลได้กระทำ

ต่อเธอเพราะมันช่างโหดร้ายเกินกว่าที่เธอจะรับได้

         "   นั่นมันก็นานมากแล้วนะเมื่อไหร่เธอจะลืมมันไปซักทีล่ะลิเวีย  ตอนนี้เฮเซลเขานับว่าเป็นผู้ชายที่มีนิสัยดี

คนหนึ่งเลยนะ  ฉันเคยเจอเขาที่งานกุศลงานเดินแบบตั้งหลายครั้งเขาก็ยังถามถึงเธออยู่เสมอนะ  ฉันว่าเธอน่าจะ

มีทิฐิอยู่คนเดียวนะตอนนี้ "

         ลิเวียถึงกับถอนหายใจเมื่อได้ยินชื่อนี้  เธอคิดในใจเพียงว่า ต่อให้หมอนั่นดีเลิศแค่ไหนในตอนนี้เธอก็ไม่มี

วันให้อภัยและไปคบค้าสมาคมด้วยเป็นอันขาดเพราะเรื่องในตอนเด็กมันยังคงวนเวียนซ้ำไปซ้ำมาเป็นภาพฉาย

ซ้ำจนเธอไม่มีวันลืมผู้ชายคนนี้ได้ลงเลยซักครั้งเดียว  เธอไม่ได้จะพิศวาสอะไรเขาหรอกนะแต่เพราะเขาเคยทำ

ให้เธอต้องรู้สึกเจ็บปวดมากก็เท่านั้นเอง

         "   เอาล่ะเลิกพูดถึงลูกบ้านนั้นแล้วก็ฟังฉันให้ชัดๆนะคุณน้องสาว  ฉันจะไม่ไปงานนั้นเด็ดขาดไม่ว่าอย่างไร

ก็ตามฉันจะไม่ไปเหยียบที่นั่นเด็ดขาด ขีดเส้นใต้แบบชัดๆนะคะคุณนาบี" ลิเวียประกาศคำขาดพร้อมกับเมินหน้า

ไม่สนใจคนด้านข้างอีก นาบีได้แต่ทำจมูกย่นอย่างหมั่นไส้กับทิฐิของพี่สาวเธอ

         "   ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจนะ  ฉันไปคนเดียวก็ได้ "

         นาบีว่าก่อนจะลุกขึ้นปัดกระโปรงพีชยาวสีน้ำตาลแล้วเดินหายเข้าไปในบ้านลิเวียได้แต่มองตามหลังของ

นาบีที่ดูยังไงก็มีเสน่ห์สมกับเป็น Super Model ที่สาวๆและหนุ่มๆทั่วโลกต่างอยากเป็นเหมือนเธอและได้เธอไป

ครอบครอง ถึงแม้บางทีเธอจะรู้สึกแอบอิจฉารัศมีในตัวของน้องสาวตัวเองอยู่นิดๆแต่เธอก็ยังมั่นใจว่าความเป็น

โอลิเวีย คาสเตอร์ ฟรอยด์ ก็เปล่งประกายพอสู้กับน้องสาวเธอได้เช่นกัน

          ที่บ้านแฮมเบอร์ตันกำลังวุ่นวายกับการจัดงานกุศลประจำปีของตระกูล งานนี้เขาเชิญแขกที่เป็นทั้งคนดัง

และนักธุรกิจที่รวยมหาเศรษฐีมากมาย ไหนจะตระกูลผู้ดีเก่าจากสารทิศทั่วโลก แน่นอนทุกคนต้องยินดีที่จะมาร่วม

งานของตระกูลเก่าที่มีชื่อเสียงดังคับโลกอยู่แล้ว

          "   เฮ้มาโลว์ นายได้ส่งการ์ดไปเชิญบียอนเซ่หรือยัง  งานนี้ฉันเชิญให้เขามาเป็นนักร้องให้กับงานเรานะ " 

เสียงหนุ่มหล่อร่างใหญ่ในชุดสูทขาวสะอาดตากำลังเอ่ยถามชายหนุ่มอีกคนที่กำลังสาละวนอยู่กับการไล่รายชื่อ

แขกที่ต้องส่งการ์ดเชิญเป็นแถวยาว

          "   แน่นอน  ฉันส่งไปก่อนคนอื่นๆเลยล่ะ "

          "   ก็ดี  แล้วทอมครูซล่ะ  นั่นน่ะแขกพิเศษฉันเลยนะงานนี้เขาต้องมาร่วมงานของเรานะเพราะฉันอยากจะ

ถ่ายรูปคู่กับเขาเป็นพิเศษ "

          "   โอเคฉันเชิญไปเรียบร้อยแล้วนายไม่ต้องห่วงหรอกเฮเซล  งานนี้จะต้องมีแต่แขกคนพิเศษที่มีชื่อเสียง

ดังคับโลกมาร่วมงานทุกคน "

          "   ฉันก็ขอให้เป็นอย่างนั้น "

          เฮเซลว่าพร้อมกับหยิบกล่องลังใบใหญ่ที่บรรจุการ์ดเชิญเกือบร้อยฉบับที่สั่งทำเป็นพิเศษเมื่อหลายเดือน

ก่อนให้กับมาโลว์เลขาฯส่วนตัวของเขา

          "   ส่งไปให้ครบทุกคนนะ "  เฮเซลย้ำอีกครั้งก่อนจะเดินจากไป  มาโลว์นั่งมองกล่องใบใหญ่ตรงข้างหน้า

พร้อมกับถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้าเพราะตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเขาต้องวิ่งเต้นจัดการงานนี้ตามคำสั่ง

ของเฮเซลจนไม่มีเวลาจะได้หยุดพักซักวันเดียวเพื่อจะให้งานนี้ออกมาสมบูรณ์แบบที่สุด

          อีกอาทิตย์เดียวก็จะถึงงานของบ้านแฮมเบอร์ตันแล้วทั้งเจ้าของงานหรือแม้กระทั่งแขกที่ถูกเชิญมาร่วมงาน

นั้นก็ต่างพากันวุ่นวายกับการเตรียมพร้อมกับงานในวันนั้นเพราะต่างคนต่างจะประชันความเด่นความดังใส่กันจน

มันเป็นเรื่องปกติที่จะได้พบได้เห็นกันในสังคมผู้ดีไฮโซแบบนี้

         [   นาบีเธอเตรียมชุดสำหรับงานนี้หรือยัง ]  ปลายสายกรอกเสียงถาม

         "   อื้มแน่นอนอยู่แล้วเจฟ ว่าแต่นายเถอะเป็นไงไปสั่งตัดชุดสูทหรือยัง ถ้ายังเดี๋ยวจะไม่ทันเอานะขอเตือน

ไว้ก่อน " นาบีตอบก่อนจะย้อนถามปลายสายที่คุ้นเคยกันดี เพราะเขาคือ เจฟฟี่ ชอย หนุ่มลูกครึ่งฝรั่งเศส-เกาหลี

ที่มีดีกรีเป็นถึงนักแสดงอันดับต้นๆของอเมริกา

         [   ถ้าห่วงขนาดนั้นเธอก็จัดการให้ฉันหน่อยสิที่รัก  ความจริงฉันก็ไม่ค่อยอยากจะออกงานสังคมแบบนี้ซัก

เท่าไหร่หรอกนะ  แต่นี่ฉันเห็นว่ามีเธอไปด้วยหรอกนะก็เลยต้องยอมไปๆตามการ์ดเชิญของนายเฮเซล ]

         "   เรื่องอะไรทำไมฉันต้องจัดการให้ ถ้านายไม่อยากไปก็ปฏิเสธเฮเซลไปสิไม่เห็นจะยากอะไร  งานนี้ฉันไป

โชว์ตัวเด่นคนเดียวโดยไม่มีนายก็ได้ย่ะดีออกไม่ต้องถูกจับคู่เหมือนงานนู้นงานนี้อีกน่ารำคาญ  "

         จบคำพูดของนาบีเจฟฟี่ถึงกับทำเสียงฮึดฮัดอย่างไม่พอใจเพราะเขาออกจะพอใจกับข่าวที่ถูกจับคู่กับโอนา

บีคนนี้เสมอ

         [   โอเคๆ งั้นไว้เจอกันในวันงานก็แล้วกันนะที่รักเดี๋ยวฉันไปถ่ายแบบต่อก่อนนะ ]  เจฟฟี่รีบตัดบททันที

เพราะเขารู้สึกหมดคำพูดใดๆแล้วและอีกอย่างเขาก็กำลังยุ่งกับการถ่ายแบบต้อนรับซัมเมอร์ที่จะมาถึงนี้

         "   โอเคๆ ตั้งใจทำงานนะเจฟ โชคดีนะ  " เมื่อพูดจบนาบีก็กดตัดสายทิ้งให้อีกคนนั่งฟังคำพูดสุดท้ายที่ดู

เหมือนเป็นห่วงเขาเล็กๆ  แม้เขาจะรู้สึกดีกับคำพูดนั้นอยู่ไม่น้อย แต่เจฟย่อมรู้ตัวดีว่าเขาและนาบีเหมาะสมที่จะ

เป็นเพียงแค่เพื่อนกันมากกว่าเพราะเขาไม่อยากจะต้องสูญเสียเธอไปซักวันหนึ่งแต่นั่นก็ทำให้เขารู้ว่าสิ่งที่เขาคิด

อยู่นั้นมันเป็นเรื่องที่ดีแล้ว

         จากนี้ไปก็รอเพียงแต่ให้ถึงวันงานของบ้านแฮมเบอร์ตัน วันที่ทุกคนจะได้เฉิดฉายประชันความเด่นดังกัน

อย่างเต็มที่ท่ามกลางสื่อมวลชนมากมายจากหลายสำนักที่ถูกเชิญมากันอย่างคับคั่ง  รวมถึงนาบีเองเธอได้แต่รอ

คอยวันที่เธอจะได้โชว์ตัวท่ามกลางสื่อมวลชนอีกครั้งหลังจากที่เป็นข่าวฉาวดังอยู่หลายสัปดาห์ทำให้เธอต้องพัก

งานไปบ้างแต่เธอก็หวังว่าการปรากฏตัวของเธอที่งานในฐานะแขกพิเศษคนสำคัญจะทำให้กลบข่าวของเธอลง

ไปบ้าง

โปรดติดตามตอนต่อไป --> ONABEE  กับดักหัวใจของยัยแม่มด

ฝากติชมหรือให้คำแนะนำกับนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ ^^