Creepy story แลกเปลี่ยนรักวุ่นวายกับนายขี้เก๊ก

ลำดับตอนที่ #6 : ชมรมคนลี้ลับกับนายจอมโหด [โครงการแลกเปลี่ยน 1]

#เช้าวันจันทร์ 

จริงสิ วันนี้ฉันต้องไปโรงเรียนเลสเตอร์นี่นา 

"ฮ้าววว!!"ฉันฮ้าวแล้วหยิบนาฬิกาขึ้นมาดู ก็ต้องตะลึงนี่มัน 8 โมงแล้วฉันรีบเข้าห้องน้ำทันที พอฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ กำลังจะเดินออกจากบ้าน

ปังง!!!

จู่ๆเสียงอะไรสักอย่างก็ดังขึ้น ไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน ฉันเดินขึ้นไปดูตามเสียงก็ปรากฏว่า เสียงมันดังมาจากห้องของนายตี๋ นายนั่นยังไม่ไปโรงเรียนอีกหรอ 

ก๊อกๆๆ

ฉันลองเคาะห้องดู บางทีหมอนี่อาจจะไปโรงเรียนแล้วก็ได้

ก๊อกๆๆ

ฉันลองเคาะอีกรอบ แต่ก็ไม่มีวี่แวว ฉันเลยเปิดเข้าไปดู พอดีประตูไม่ได้ล็อก

"ให้ตายสิ ก็นึกว่าไปโรงเรียนซะอีก"ฉันบ่นออกมาอย่างเซ็งเมื่อพบว่าหมอนี่กำลังนอนน้ำลายไหลอยู่เลย

"อะไร คนจะนอน จะไปไหนก็ไป"ยังมีหน้ามาไล่อีกอุส่าห์มาปลุก

"นี่ ไม่ไปโรงเรียนหรอ"

"ไม่ ขี้เกียด"

"อ๋อ ทีมาอยู่ที่นี่ก็เพราะเรื่องนี้ใช่มั๊ย"

"เออ"

"ได้ฉันจะโทรบอกลุงให้เอาตัวนายกลับไปเดี๋ยวนี้แหละ"

"เฮ้ยย อย่านะ"

"งั้นก็ไปโรงเรียนซะสิ เอารถแม่ฉันไปก็ได้"

"จริงดิ"

"แต่มีข้อแม้"

"อะไร"

"เอายัยแก้วไปด้วย"

"ให้ตายสิ"

"โอเค บ๊ายบาย"

ปังง!!!

ฉันปิดประตูอย่างแรง


#โรงเรียนเลสเตอร์


ฉันเดินเข้ามมาในโรงเรียนอย่างหวาดระแวง หยั่งกับมาเดินอยู่ในป่าช้าซะอีก ป่าช้ายังน่าเดินกว่าด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้ไม่มีคนแล้ว เพราะฉันมาสาย แล้วฉันก็คิดว่าฉันก็เตรียมตัวมาพร้อมแล้ว ไม่เห็นจะต้องกลัว ว่าแล้วฉันก็เดินแบบสบายสุดๆ เพราะวันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันไปเรียนเทวันโดมา ยอดเลยใช่มะ ครูบอกว่าฉันเก่งในเรื่องการทุ่มแต่อย่างอื่นเน่าเละเฟะ

แต่ฉันยังไม่รู้เลยว่าฉันเรียนอยู่ห้องไหน อาคารก็มีเยอะแยะ ฉันก็เลยคิดว่า โดดดีกว่า ว่าแล้วฉันก็เดินไปสุดโรงเรียน ที่นั่นบรรยายกาศดีใช้ได้ ฉันเข้าไปนั่งบนม้าหินอ่อนและสูดลมหายใจเข้าลึกๆพร้อมกับปล่อยออกมาอย่างสดชื่น

"เงียบดีแฮะ"ฉันพูดออกมา

ตึบๆๆ

จู่ๆก็ได้ยินเสียงคนเดิน ฉันก็เลยดึงต้นหญ้ามา 2 มือและถือเอาไว้เหนือหัวเพื่อที่จะให้ตัวเองเป็นต้นไม้ และเข้าไปแอบหลังพุ่มไม้เล็ก 4 5 ต้น

ไม่นานก็มีผู้ชายผมสีดำตัวสูงๆมานั่งบนม้าหินอ่อนที่ฉันนั่งเมื่อกี้ ถ้าให้เดาหมอนี่คงจะโดดเรียนเหมือนกัน แล้วเมื่อไหร่ฉันจะออกไปได้หล่ะ -_-

ตอนนี้ฉันรอไอบ้านี่ออกไปตั้ง 5 นาทีแล้วนะ หมอนี่ยังหน้าด้านนั่งอยู่ได้ >< เริ่มเมื่อยขาแล้วสิ ขอขยับนิสนึงจะ จะได้นั่งลงไปเลย

แกบบบ!!!

ซวยแล้วสิ ฉันเผลอไปเหยียบกิ่งไม้ที่วางอยู่แถวๆนั้นเข้า

"ใคร!!!"หมอนั่นตะโกน พลางมองมาทางฉัน

"ฉันถามว่าใคร"หมอนั่นตะหวาดอีกครัั้ง น่ากลัวชะมัด

"ไม่ตอบใช่มั๊ย"พูดจบหมอนั่นก็เดินมาตรงพุ่มไม้ที่ฉันหลบอยู่

"อะ เอ่อ สวัสดี แฮ่ๆ ^_^"ฉันแกล้งทำเป็นทัก เพราะไม่อยากมีเรื่อง

"เธอเป็นใคร มาอยู่อะไรแถวนี้"

"ฉันชื่อฟีฟ่า ฉันไม่รู้ห้องเลยมานั่งอยู่ตรงนี้"

ฉึบบ

หมอนั่นดึงต้นหญ้าที่ฉันถืออยู่ในมืออก น่าอายชะมัด

"ปัญญาอ่อน คิดว่ามันเนียนมากหรอ ดูเหมือนเธอจะไม่ใช่เด็กเลสเตอร์สินะ"

"อะฮะ"

"นี่คือที่ส่วนตัวฉัน"จะไล่ฉันหรอ ฉันไม่ไปจากที่นี่หรอก เย็นดีจะตาย ><

"หรอ"

"ไปสิ"

"ไปไหนล่ะ"

"ไปไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ที่นี่"

"ทำไม"

"เพราะที่นี่คือที่ส่วนตัวของฉัน ออกไปซะ ก่อนที่ฉันจะหงุดหงิด"

"หงุดหงิดแล้วทำไมอ่ะ มันก็เรื่องของนายนี่ไม่เห็นเกี่ยวกับฉันเลย"ฉันกวนปราสาทหมอนี่เล่นๆก็อยากจะลองทุ่มหมอนี่ดูบ้าง ^^

"ถ้าฉันหงุดหงิดแล้วเธอจะเดือดร้อน"

"หรอ ช่างสิ นายไม่ได้เป็นเจ้าของที่นี่สักหน่อย"พูดจบฉันก็จะเดินไปนั่งที่ม้าหินอ่อน

หมับ

แต่ไอบ้านั่นจับข้อมือฉันไว้ก่อน

"อยากลองเดือดร้อนดูมั๊ยล่ะ"

"ก็ดีนะ"ฉันประชด

หมับบบ

ฉันพูดจบหมอนั่นก็อุ้มฉันแบบเหมือนแบกกระสอบข้าว แล้วก็โยนฉันออกไป

"กริ๊ดดดดดดดดดดดดด"

ตุบบบ

ฉันไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่ เพราะเหมือนกำลังนอนทับคนอยู่น่ะสิ แต่ฉันหงายหลังทับ ฉันก็เลยไม่รู้ว่าคือใคร

"โอ๊ยยย ใครฟ่ะ"พอฉันได้ยินเสียงนั้นเป็นเสียงผู้ชายเลยรีบลุกทันที

"เอ่อ โทษทีนะ"

"แล้วเธอมาทับฉันทำไมเนี้ยยย"

"ก็หมอนั่นโยนฉันมา"ฉันบอกผู้ชายคนนั้นแล้วชี้ไปที่ไอคนเมื่อกี้

"ลิคตัลหรอ"หมอนั่นชะเง้อไปที่ๆฉันถูกโยนมา

"เอ่อ ไม่รู้สิ ฉันไม่รู้จักเค้า"

"แล้วเธอชื่อไรหรอ ^^"เขาพูดแล้วพลางลุกขึ้น

"ฉันชื่อ ฟีฟ่า"

"ฉันชื่อ เอส ยินดีที่ได้รู้จัก เธอเป็นเด็กแลกเปลี่ยนหรอ ถึงได้ไม่รู้จักลิคตัลน่ะ"

"อะฮะ"

"ฉันก็เป็นเด็กแลกเปลี่ยนเหมือนกันเธอมาจากโรงเรียนอะไรหรอ"

"ที อาร่า น่ะ ทำไมนายรู้จักไอบ้านั่นล่ะ"

"ฉันมาจาก วิคทอรี่ น่ะ ที่รู้จักอ่ะหรอ ฉันเป็นศัตรูกับมันน่ะสิ"ให้ตายสิมาจาก วิคทิรี่ นั่นล่ะ คือโรงเรียนที่ฉันอยากไปไม่ใช่โรงเรียนแบบนี้

"โรงเรียนนายเป็นไงมั่งหรอ ฉันอยากไปแลกเปลี่ยนโรงเรียนนายจังนะ"

"ก็งั้นๆแหละ ว่าแต่เธอไม่เคยได้ยินชื่อลิคตัลหรอ"

"ไม่อ่ะ"

"มันดังจะตาย"

"ทำไมล่ะ"

"ก็เพราะว่ามันคือ ไฟร์เตอร์ไง"

"ฟะ ไฟร์เตอร์ ถึงว่าหมอนั่นถึงได้โยนฉันออกมา โหดเป็นบ้า แล้วไฟร์เตอร์โรงเรียนนายล่ะ ฉันอยากให้มากำจัดไอบ้านี่ให้หัวขาดไปเลย"

"55 ไฟร์เตอร์โรงเรียนฉันหรอ เค้าไม่โหดขนานนั้นหรอก เค้าเป็นผู้ชายน่ารักๆคนนึง"

"นั่นล่ะ สเป็คฉัน ว่าแต่เค้าชื่ออะไรหรอ"

"เอส"

"เอสหรอ ชื่อเดียวกับนายเลย"

"ใช่ คนเดียวกันด้วย"เฮ้ยย เดี๋ยวนะ ไอบ้านี่คือ ไฟร์เตอร์หรอ ปัญญาอ่อนแบบนี้อ่ะนะ ไม่อยากเชื่อ บางทีหมอนั่นอาจกำลังหลอกฉันอยู่ก็ได้

"อย่ามาโกหกน่าาา ถ้านายคือไฟร์เตอร์จริงๆอัดไอบ้านั่นให้ฉันดูหน่อยสิ"

"จะเอาจริงๆหรอ"

"อะฮะ"

"อืม ไม่มีปัญหา"พูดจบหมอนั่นก็เดินเข้าไปในหลังโรงเรียน โดยมีฉันเดินตามมาด้วย ไหนดูสิ จะไปได้สักกี่น้ำ

"ว่าไง ลิคตัล ไม่ได้มีเรื่องกันนานเลยนะ"หมอนั่นทักลิคตัลด้วยน้ำเสียงที่กวนๆ

"นายเป็นเด็กแลกเปลี่ยนหรอ เฮอะ ช่วงนี้มันก็เป็นช่วงสะสมแต้มของฉันด้วยสิ แล้วนายก็มีแต้มเยอะซะด้วย"นายนี่แต้มเยอะหรอ ไม่อยากเชื่อ แต่หมอนี่ก็คงจะกวนปราสาทคนไปวันๆ ถึงได้แต้มเยอะ

"อะฮะ"หมอนั่นก๊อปปี้คำพูดฉัน

ตุ้มม!!!

เอสพูดจบ ลิคตัล ก็ถีบม้าหินอ่อนไปทางเอส ซึ่งเอสไม่มีท่าทีว่าจะกลัวเลย ถ้าหมอนี่คือ ไฟร์เตอร์จริงๆล่ะ ไม่สิๆ หมอนี่ไม่ใช่หรอก ไฟร์เตอร์ไม่มีทางปัญญาอ่อนแบบนี้แน่นอน


"เดี๋ยว ลิคตัล แปบนึง"เห็นมะ

"อะไรของแก"

"เออน่าา"พูดจบเอสก็วิ่งมาหาฉัน

"นี่ ถ้าฉันเป็นไฟร์เตอร์จริงๆล่ะ เธอจะให้อะไรฉัน"

"งั้น ฉันจะทำตามทุกอย่างที่นายบอก"

"อะฮะ ตกลงตามนั้น ห้ามเบี้ยวด้วยล่ะ ไปก่อนนะ ^^"พูดจบหมอนั่นก็เดินไปหา ลิคตัล

แล้ว 2 คนก็เริ่มสู้กัน 

ปังง!!!

เอสกระเด็นมาข้างหน้าฉัน 

"ฉันรู้สึกว่าฉันไม่มีกำลังใจเลย"ทำไมหมอนี่ดูจะไม่เป็นอะไรเลยทั้งๆที่โดนถีบมาโคตรแรง

ฟอดด!!!

หมอนั่น มัน มันมาหอมแก้มฉันแล้วก็วิ่งไปถีบ ลิคตัล อย่างแรง แน่นอนตอนนี้ฉันทำตาโตจนจะทะลักออกมาอยู่แล้ว ฉันค่อยๆเอามือไปกุมแก้มตัวเอง ตอนนี้หน้าฉันร้อนมาก ไม่มีใครเคยทำกับฉันแบบนี้นอกจากไอบ้านั่น แกตายยย 

แต่ตอนนี้ฉันต้องอดทนไว้ก่อน รอให้หมอนั่นถูกลิคตัลอัดจนเละแล้วค่อยมายำต่อ

ตุบๆๆ

เอสอัด ลิคตัล เสร็จก็เดินมาหาฉัน

"เห็นมั๊ยฉันชนะ"

"นะ นาย เมื่อกี้นาย"

"หอมแก้มอ่ะหรอ แน่นอนว่าฉันมีกำลังใจขึ้นเยอะ จนเอาชนะ ลิคตัล เลย"

ปังงงงงงง!!!!

"โอ๊ย เธอทุ่มฉันหรอ"

"เออสิ ใครใช้ให้นายมาทำอะไรทุเรดๆใส่ฉัน"ฉันโวยวาย

"ทุเรดตรงไหน แค่หอมแก้มเอง ^^"ให้ตายหมอนั่นยังนอนยิ้มอยู่กับพื้น ทำให้ฉันหมั้นไส้ เลยใช้เท้ากระทืบหมอนั่น

ตุบๆๆๆ

"อ๊าก ใจเย็นๆก่อนสิ"พูดจบหมอนั่นก็จับขาฉันไว้

"โอ๊ยย ไอบ้าปล่อยนะเฟ้ยย"

"ไม่ปล่อย"

"ฉันบอกให้ปล่อยไง"

"เธอต้องทำตามสัญญาของเธอก่อน"

"สัญญาอะไรของนาย อะ โอ๊ย ปล่อย"

"ฉันคือ ไฟร์เตอร์ ของโรงเรียน วิคทอรี่ เธอสัญญากับฉันไว้ว่า ถ้าฉันเป็นไฟร์เตอร์จริงๆ เธอจะทำตามฉันทุกอย่างไม่ใช่หรอ"

"แล้วฉันจะเชื่อได้ไง"

"ก็ฉันชนะแล้วหนิ"

"....."

"ว่าไง ถ้าเธอไม่ทำก็ได้นะ ฉันจะดึงขาเธอให้มานอนทับฉับแล้วฉันก็จะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าเธอกำลังจะข่มขืนฉันดีมั๊ย"

"อะ ไอบ้า ปล่อยนะ"

"ว่าไง จะยอมทำตามฉันมั๊ย"

"กะ ก็ได้"

ตุบบ

"โอ๊ยยยย"

ฉันพูดจบหมอนั่นก็ปล่อยฉันทำให่ฉันล้มลงกับพื้นเต็มๆ

"โอเค งั้น 1 เดือนนี้เธอต้องไปกินข้าวกลางวันกับฉันทุกวันนะ"

"กะ ก็ได้"

กริ้งๆๆๆๆ

เสียงกระดิ่งเวลาพักดังขึ้น ฉันมองหน้า เอส และหมอนั้นก็ยิ้มหวาน ฉันเกลียดเวลาไอบ้านี่ยิ้มจริงเลย -_-

"ไปกัน ^_^"พูดจบหมอนั่นก็ลากฉันไปโรงอาหาร


#โรงอาหาร


ฉันสั่งข้าวมานั่งกินที่โต๊ะสุดโรงอาหาร ส่วนเอสกำลังไปสั่งข้าว ตั้งแต่ที่ฉันเข้ามาในโรงอาหารกับเอสรู้สึกว่ามีคนมองเยอะแยะเลย

ปังง!!!

อยู่ก็มีเสียงดังปังตรงที่ข้างๆฉัน ฉันรีบหันไปมองอย่างตกใจ ก็พบว่าคนที่มานั่งข้างๆฉันคือ ลิคตัล ไอคนที่มันโยนฉันออกมาเมื่อกี้ รู้สึกว่านักเรียนคนอื่นๆมองมาที่ฉันกับลิคตัลและกระซิบกระซาบกันใหญ่ -_-

"นะ นายทำไมมานั่งตรงนี้ล่ะ"

"นั่งไม่ได้หรอ แล้ว เมื่อกี้เธอสั่งให้ไอเอสมาจัดการฉันหรอ หึ"

"ก็ป่าวหรอก ว่าแต่นายเอสอะไรนั่นเป็นใครหรอ"ฉันเลยถือโอกาสนี้ถาม ลิคตัลเอาซะเลย บางทีหมอนั่นอาจจะฟลุ๊คชนะลิคตัลก็ได้

"มันเป็น ไฟร์เตอร์ของโรงเรียนวิคทอรี่"

"จริงหรอเนี่ย"ฉันร้องอย่างตกใจเมื่อหมอนั่นเป็นไฟร์เตอร์จริงๆ

"อะไรของเธอ -_-"

"ป่าวหรอก"

ตึกๆๆ

"ฟีฟ่า ฉันมาแล้ว ^^ นะ นาย มานั่งอะไรตรงนี้ ฮะ ><"เอสทักทายฉันก่อนจะหันไปหาลิคตัล

"ทำไม นั่งไม่ได้หรอ นายนั่นแหละมานั่งอะไรตรงนี้"

"ฉันให้ฟีฟ่าจองไว้ก่อนแล้ว"

"หรอ ช่างสิ ที่มีตั้งเยอะแยะ -_-"

"อะ เอาไปเก็บให้ฉันด้วย ยัยบื้อ!"ลิคตัลวางจานข้าวไว้ข้างๆจานข้าวฉัน และตัวเองก็เดินล้วงกระเป๋าไปทันที

"ให้ตายสิ ขี้เกียดชะมัด -_-"เอสบ่น

"นายรู้จักห้องเรียนฉันมั๊ย"ฉันถามเอสออกไปเพราะรู้สึกว่าบรรยากาศในการโดดเรียนจะไม่เป็นสุขซะแล้ว -_-

"รู้ ^_^"

"เจ๋ง งั้นกินข้าวเสร็จนายช่วยพาฉันไปทีสิ"

"จัดไป"

ฉันรีบกินข้าวจนหมดจานแล้วรีบวิ่งเอาจานฉันกับลิคตัลไปเก็บ

ปังง!

ฉันดันไปชนอะไรเข้าจานข้าวกระเด็นกระดอนแต่ดีที่ข้าวหมดแล้ว -_- ฉันค่อยๆมองไอตัวที่ฉันชนแข็งเป็นบ้า

"เธอ!"ฉันมองไปก็ต้องตกใจ ฉันลืมไอบ้านี่ได้ยังไง

"ทำไม"

"หายไปไหนมา โดดเรียนสินะ -_-"นายคริสพูดแล้วดึงตัวฉันขึ้นมาอย่างง่ายดาย

"ก็ฉันมาสาย เลยหาห้องเรียนไม่เจอนี่ ><"

"หึ เก็บจานแล้วไปเจอกันหน้าโรงอาหาร -_-"หมอนั่นพูดเสียงเย็นแล้วก็เดินไปอย่างรวดเร็ว

แน่นอนตอนนี้นักเรียนจากโรงเรียนนี้มองฉันกันเต็มโณงเรียนแถมกระซิบกระซาบกันอีกเหมือนเคย ><

ฉันเดินไปเก็บจานข้าวแล้วก็เดินไปหน้าโรงอาหาร

"เดี๋ยว"อยู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงผู็หญิงคนนึงดังขึ้น

"มีอะไรหรอ"ฉันถามผู้หญิงคนที่เรียกฉัน

"หึ ยังจะมาถามอีกนะ"พูโจบยัยนั่นก็ลากฉันไปที่หลังโรงเรียนอย่างรวดเร็วให้ตายยัยนี่แรงหยั่งกับผู้ชาย


#หลังโรงเรียน


"ลากฉันมาทำไมเนี่ย"

"ถามหน่อยยังไม่รู้ตัวจริงๆหรอ เธอไปยุ่งกับลิคตัล เอส คริส"

"แล้วทำไม"

"ไม่รู้หรอว่า 3 คนนั้นเป็นใคร"

"รู้"

"เฮอะ น่าด้านเนาะ ไปอ่อยลิคตัลจนเขาไปนั่งกินข้าวกับเธฮปกติลิคตัลไม่เคยเป็นแบบนี้ ปกติหมอนั่นจะไล่คนพวกนั้นออกไปก่อน แต่เธอ"

"ทำไมหรอ"

"เธอไปอ่อยหมอนั่นอีท่าไหน หมอนั่นเกลียดผู้หญิงจะตาย หมอนั่นไม่เคยนั่งกินข้าวกับผู็หญิงเลยสักครั้ง"

"ฉันยังไม่ได้อ่อยอะไรเขาเลย เขาเคยโยนฉันออกมาด้วยซ้ำ หน้าตัวเมียชัดๆ ><"

เพี้ยยย!!!

ฉันถึงกับสะตั้น ยัยนั่นตบฉันหรอ แน่นอนว่าผู้หญิงตบก็ต้องโมโหเป็นธรรมดา

ปังงง

ฉันทุ่มยัยบ้านั่นบ้าง ทำให้ยัยบ้านั่นไปกองอยู่กับพื้นด้วยความงงสุดขีด

"แก แก ทุ่มฉันหรอ"

"อะฮะ"

"ฟีฟ่า อยู่ไหนของเธอเนี่ย"อยู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงเอสอยู่แถวนี้ ยัยนั่นหันไปมองทางต้นเสียงแว่บนึง ก่อนจะหันมาสู้กับฉันต่อ

เพี้ยๆๆๆ

ยัยนั่นพลักฉันและก็คล่อมฉันไว้อีกต่างหาก ก่อนจะตบรัวๆ แน่นอนฉันไปมึนมาก จากนั้นฉันก็ถีบยัยนั่นจนสุดแรงจนกระเด็นออกไปไหนไม่รู้

"กริ๊ดดดด"

ปังง!!!

ได้ยินเสียงแล้วซะใจจริงๆเลย นี่ฉันคิดว่าฉันก็เก่งเหมือนกันนะเนี่ย ^^

"กะ แก ถีบฉันหรอ"

"ก็ใช่น่ะสิ"

ตึกๆๆ

"นี่ ฟีฟ่า มาทำอะไรอยู่นี่เนี่ยฉันตามหาเธอตั้งนาน"พูดจบหมอนั่นก็ลากฉันไปหน้าโรงอาหารซึ่งมีนายคริสด้วย 2 คนนี้รู้จักกันหรอ ???

"ไปไหนมา ฉันรอเธอตั้งนาน"นายคริสพูดอย่างเซ็งๆ

"เรื่องของฉันน่า"ฉันตอบปัดๆ

"เธอนี่เก่งเป็นบ้า"อยู่เอสก็พูดจาแปลกๆกับฉัน

"อะไร!!!"

"เธออัดยัยเฟย์ได้"

"แล้วไงยัยนั่นมาหาเรื่องฉันก่อนหนิ -_-"

"ที่แท้ก็ไปมีเรื่องกับคนมาหรอ หึ... -_-"

"ยัยบ้านั่นเป็นถึงเจ้าแม่ของเลสเตอร์เลยนะ แน่นอนตอนนี้เธอแต้มสูงแล้วล่ะ ใครจัดการเธอได้คงจะได้แต้มเยอะ"

"ให้ตาย ฉันแค่อัดยัยนั่นแต้มสูงเลยหรอ ><"

"หาเรื่องจริงๆเลย -_-"นายคริสว่าฉัน

"แน่นอนเธอจะโดนทำร้ายได้ทุกเวลา อยู่ใกล้ฉันไว้ล่ะ ^_^"

"ทำไมต้องใกล้นายด้วยล่ะ -_-"

"เพราะฉันจะปกป้องเธอเอง ^_^"

"หึ..."นายคริสดูเหมือนจะสมเพชเอส

"นี่นายคริส ฉันฝากด้วยนะ เดี๋ยวไปเรียนก่อน บ๊ายยบายนะ ฟีฟ่า แล้วเจอกันจุ๊บๆ ^_^"

"อวก"ฉันแขวะใส่หมอนั่น

"น้ำเน่าทั้งคู่เลย ตามฉันมา"นายคริสแขวะใส่ฉันก่อนจะบอกให้ฉันเดินตามไป

"เชอะ"พูดจบฉันก็เดินตามหมอนั่นไปอย่างเซ็งๆ


#เลิกเรียน


ฉันเดินออกมาจากห้องเรียน นักเรียนในโรงเรียนมองฉันตลอด ฉันก็เลยเดินๆไปแบบไม่คิดไรมาก -_-

พอฉันเดินมาถึงหน้าโรงเรียนฉันก็กำลังจะข้ามทางม้าลายของโรงเรียน แต่มีรถคันสีแดงมาขว้างไว้ก่อน

ปริ๊นๆๆ

รถคันนั้นบีบแตร

ฟึบบบ

กระจกรถค่อยๆลดลง ปรากฏว่าเป็น เอส หมอนั่นยิ้มหวานให้ฉัน แต่ฉันส่งหน้าบึ่งไปให้หมอนั่น

"กลับกับฉันมั๊ย"

"ไม่ล่ะ"

"ไม่เป็นห่วงตัวเองบ้างรึไง แต้มเธอเยอะเป็บบ้าเลย"

"แต้ม???"

"แต้มของเธอตอนนี้มี 100 เเต้ม คือ 100% ถ้าใครกำจัดเธอได้ก็ถือว่าจะได้ 100 แต้มเลยล่ะสิ มีคนจ้องจะจัดการเธฮทั้งโรงเรียนไม่รู้รึไง -_-"

"แล้วไง"

"ก็เธอไม่ปลอดภัยไง ทางที่ดีกลับกับฉันจะปลอดภัยที่สุดนะ ขึ้นมาสิ ^_^"

"อืม"ก็ได้ยิ่งขี้เกียดเดินด้วย

"ดีมาก ^_^"

"นายรู้จักบ้านฉันหรอ???"

"ไม่รู้ แต่ขอไปบ้านไอตี๋ก่อนแปบนึง"ตี๋หรอ หมอนี่คงจะไม่รู้จักหมอนั่นหรอก คงจะคนละตี๋อาจจะเป็นตี๋โรงเรียน วิคทอรี่ ก็ได้

"อืม"

สักพักรถก็มาจอด

"จอดทำไมอ่ะ"

"ถึงแล้ว เธอจะลงมั๊ย เดี๋ยวสักพักไอคริสก็จะตามมาแล้ว"ฉันมองออกมานอกกระจกก็ปรากฎว่านี่มันบ้านฉัน

"ตี๋ชวนนายหรอ"

"ป่าว"

"แล้วนายมาที่นี่ทำไมเนี่ย"

"ทำไมล่ะ ฉันอยากมาหานายตี๋นี่"

"แล้วทำไมต้องอยากมาด้วย"

"อันที่จริงก็ไม่ได้อยากมาหรอกนะ แต่มีเหตุผล ^_^"

"เหตุผล เหตุผลอะไรของนาย??"

"เหตุผลที่อยากแกล้งเธอไง ^_^"

"แกล้งหรอ ยังไง"

"ก็นี่มันบ้านเธอไม่ใช่หรอ ^_^"

"ให้ตายนี่นายรู้ได้ไง"

"สืบสิ ฉันไปดูประวัติเธอมาหมดแล้วแหละ ^_^"

"ชิส์"

"ดูเหมือนไอตี๋จะไม่อยู่นะ"

"คงงั้น งั้นนายก็กลับไปได้แล้ว"

"ทำไมล่ะ"

"ก็นายตี๋ไม่อยู่"

"ฉันบอกเธอไปแล้วนี่นา"

"อะไร"

"ว่าฉันจะแกล้งเธอ"

"นี่นายจะมายุ่งกับฉันทำไมนักเนี่ยย"

"ก็เพราะว่าฉันชอบเธอน่ะสิ ยัยโง่ ^_^"ให้ตายผู้ชายที่ชอบผู้หญิงเค้าพูดกันแบบนี้หรอ -_- แต่เดี๋ยวนะ....

"ชอบหรอ"

"อะฮะ"

"เข้าบ้านกัน"พูดจบหมอนั่นก็ลากฉันเข้าบ้าน

พอเข้ามาในบ้านฉันก็นั่งดูทีวีบนโซฟา ส่วนหมอนั่นก็ไปทำอะไรไม่รู้ในครัว -_-

ปริ๊นๆๆๆ

อยู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงรถบีบแตร สงสัยเป็นนายตี๋แน่ๆเลย ให้ตายมาอยู่บ้านคนอื่นแล้วยังจะใช้ให้เปิดประตูให้อีก ฉันไม่ไปให้โง่หรอก อยากเข้าก็เปิดเองสิ

"มาแล้ว ^_^"ฉันหันไปก็เห็นนายเอสเอาน้ำส้มใส่ถาดมา 2 แก้ว ให้ตายสิ ยุ่งชะมัด -_-

"นี่ ใครใช้ให้นาย เอาส้มของฉันมาทำน้ำส้มบ้าบออะไรเนี่ย -_-"

"ขี้งกชะมัด กินๆไปเหอะน่าา นายตี๋มาแล้วหรอ"

"นี่ ทำไมไม่เปิดประตูบ้านให้ฉัน"นายตี๋เข้ามาถึงก็โวยวายแล้วก็มานั่งข้างๆฉัน

"ฉันไม่ใช่เบ้นายนี่"ฉับจบนายตี๋ก็หยิบน้ำส้มที่เอสทำให้ฉัน มากระดกจนหมด

"ให้ตาย รสชาติห่วยแตกสุดๆ -_-"

"ฉันไม่ได้เป็นคนทำ -_-"

"ฉันทำเอง ^_^"อยู่นายเอสก็เสนอตัว

"นายเข้ามาได้ไง"นายตี๋ดูแปลกใจ

"เดินเข้ามา"

ตึกๆๆ

อยู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงใครเข้ามาในบ้านจึงหันไปดู ปรากฏว่าเป็นนายคริส และนายคริสก็มองหน้าฉันอย่างตกใจ

"เธอ นี่น่ะหรอญาตินาย หึ..."นายคริสหันไปพูดกับนายตี๋

"เอออ่ะดิ น่ารำคาญชะมัด -_-"

"ฉันก็รำคาญนายเหมือนกันแหละ ><"

"พอๆ"นายเอสพูดขึ้น

กึกๆๆๆ ตึบๆๆ

รู้สึกเหมือนว่าจะมีคนมาอีกแล้วสิ ให้ตายมาอะไรนักหนา

"OMG!! ผู้ชายเต็มบ้าน"อยู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงยัยอลิสพูโขึ้น ฉันรีบหันไปทันที ก็พบว่าเห็นยัยอลิสแต่งตัวจัดเต็มเวอร์ กับ ยัยแก้วยืนมองฉันอยู่ จริงสิ เมื่อวานฉันนัดยัยพวกบ้านี่ไว้

"อ่าวพวกเธอ"นายตี๋พูดขึ้นแล้วกุมขมับ

"อะไรของนาย"ยัยแก้วพูดขึ้น

"เมื่อเช้าก็แย่พอแล้ว -_-"

"แล้วใครให้นายมารับฉันล่ะ -_-"

"ก็ยัยโง่นี่ไง"นายตี๋พูดแล้วพยักหน้ามาทางฉัน

"เอ่อ แฮ่ๆ ก็ว่าเธอจะไม่มีเพื่อนไปน่ะ"

"เอ่อ อะไรกันเนี่ย"นายเอสพูดขึ้นอย่างงๆ"กะว่าจะมาสวีทกับเธอ 2 คนซะอีก น่าเสียดายจัง คนเต็มบ้านเลย ToT"

"อะไรของนาย"

"นี่ ยัยฟีฟ่า อย่าบอกนะว่าเธอเป็นแฟนกับไอปัญญาอ่อนนี่น่ะ -_-"ยัยอลิสพูดขึ้นพร้อมมองหมอนั่นแล้วเบะปาก

"ทำไมทุกคนชอบบอกว่าฉันปัญญาอ่อนล่ะ ฉันก็แค่เป็นคนอารมณ์ดีเท่านั้นเอง ToT"

"นั่นแหละปัญญาอ่อน"ฉันแขวะใส่หมอนั่น หมอนั่นเบะปากทำเหมือนจะร้องไห้ ให้ตายเหมือนเด็กชะมัด

ตึกๆๆ

"ให้ตายใครมาอีกเนี่ย"ยัยอลิสที่กำลังเดินมาที่โซฟาพูดขึ้น แล้วเดินมานั่งข้างๆฉันพร้อมกับยัยแก้ว

"หวัดดี อ่าา คนเต็มบ้านเลย"

"นะ นาย"ยัยอลิสพูดขึ้นเพราะหมอนี่คือแฟนเก่าของยัยนี่น่ะสิ -_-

"อ่าว พวกเธอมาทำไรที่นี่อ่ะ"นายหนึ่งพูดพร้อมกับเกาหัว

"ก็นี่มันบ้านฉัน"

"นี่ นายตี๋นายไม่เห็นบอกฉันเลยว่ายัยพวกบ้านี่เป็นญาตินายน่ะ -_-"

"ไม่จำเป็น ญาติฉันแค่ยัยนี่คนเดียวยัย 2 คนนั้นไม่เกี่ยว -_-"

"เล่นเกมส์ฟีฟ่ากันนะ"นายเอสพูดขึ้น

"น่าสนใจ"หนึ่งเดินมานั่งที่โซฟา

"เออๆ"นายตี๋พูดก่อนจะไปเอาเกมส์เพย์มาต่อที่ทีวี ปัญญาอ่อนชะมัด ><

"แล้วนายเป็นใครเนี่ย"หนึ่งถามเอส

"นี่ นายไม่รู้จักฉันจริงๆหรอ ให้ตายฉันดังจะตาย -_-"

"นายนี่เป็นไฟร์เตอร์ของโรงเรียนวิคทอรี่"นายคริสพูดพร้อมอ่านหนังสือไปด้วย

"ยอด!!"หนึ่งพูดแล้วยิ้มให้เอส

นายตี๋พอต่อเกมส์เสร็จก็เดินมาหาพวกฉัน

"แล้วพวกเธออยู่ทำอะไร ไปสิ"

"นี่มันบ้านฉันนะ แต่ถึงหยั่งงั้นฉันจะไม่อยู่ตรงนี้หรอกนะ ไปเหอะ"ฉันชวนพวกเพื่อนขึ้นไปบนห้อง


#บนห้อง


"เรื่องโปรเจ็คไปถึงไหนแล้วล่ะ"ยัยแก้วถาม

"ยังเลย แต่นี่รู้อะไรมั๊ย ฉันมีแต้ม 100 แต้มแล้วนะ"

"แต้มอะไรของเธอ"ยัยแก้วถามอย่างงงๆ

"ให้ตาย ยัยนี่บ้านนอกชะมัด ก็แต้มไง แล้วเธฮมีแต้มได้ไง ???"ยัยอลิสพูโอย่างตกใจ

"ฉันไปมีเรื่องกับเจ้าแม่มา เจ้าแม่เลยตั้งแต้มให้ฉัน 100 แต้ม"

"จริงดิ ยัยเฟย์หรอ ยัยนั่นเป็นเจ้าแม่ที่บ้าผู้ชายมากเลยนะ แล้วก็เป็นบิวตี้ด้วย"บิ้วตี้ก็คือ หน้าตาของโรงเรียนไรงี้

"ยัยนั่นไม่เห็นจะเก่งอะไรเลยนี่ ฉันถีบทียัยนั่นก็ปลิวแล้ว"

"ใช่ยัยนั่นไม่เก่งอะไรหรอก แต่มันชอบเล่นพวก -_-"

"ขี้โกงชะมัด ><"ยัยแก้วพูด

"ก็แหงอยู่แล้วแหละ ยัยนั่นเป็นเจ้าแม่ก็ต้องมีคนอยู่พวกยัยนั่นเป็นธรรมดา ฉันกะว่าฉันจะไปตบยัยเจ้าขาสักหน่อยนะ ใครจะไปบ้าง ^_^"

"พูดบ้าอะไรของเธอ จะตบยัยนั่นทำไม"ฉันถามอย่างไม่เข้าใจ

"ก็ฉันจะเป็นบิวตี้ไง"ยัยอลิสพูด

"คิดว่ามันจะง่ายขนานนั้นหรอ ยัยนั่นมารยาจะตาย"ยัยแก้วพูด

"ก็น่าสนุกดีนะ เสาร์-อาทิตย์ นี้ไปเรียนเทวันโดกันมะ"ฉันเอ่ยชวนเพื่อนๆเพื่อจะมีใครสักคนสนใจ

"ดี"ยัยแก้วพูดขึ้น

"ยอด"ยัยอลิสเสริม

"งั้นตกลงตามนี้นะ ตอนนี้หาข้อมูลเกี่ยวกับโปรเจ็คกันก่อนเถอะ พอฉันกลับมามันก็เปิดรับสมัครเลยนี่นา ชะมะ"

"อะฮะ"

"งั้นเริ่มเลยนะ"

"อืม"

"โปรเจ็คของฉันก็คือ เรื่องลึกลับทั้ง 5"

"ยังไง"ยัยแก้วถามงงๆ

"ก็คือฉันจะเอาโปรเจ็คเนี่ยมาค้นหาเรื่องลึกลับอย่างแรกพวกเธอก็ต้องไปสืบมาก่อนว่ามันมีจริงมั๊ย พอคนมาเข้าชมรมเราแล้วเราก็จะพาพวกนั้นไปสืบยังไงล่ะ เพื่อความไม่หน้าแตกเราควรจะไปสืบมาก่อนว่าถ้าเราพาพวกนั้นไปพิสูนจ์แล้วมันจะโผล่มาจริงไรงี้อ่ะ"

"เป๊ะ"ยัยอลิสพูดขึ้น

"ใช่มั๊ยล่าา"

"แล้วมีเรื่องไรบ้าง"ยัยแก้วถาม

"เริ่มจากเรื่องที่ 1 เลยนะก็คือเรื่องผีห้องน้ำ ก็เหมือนฮานาโก๊ะน่ะ ส่วนเรื่องที่ 2 ก็คือเสียงลูกบาสในโรงยิม เรื่องที่ 3 บันไดปริศนา เรื่องที่ 4 ผีโทรศัพท์ เรื่องที่ 5 เสียงฉิ่งในห้องนาฎศิลป์"

"สุดยอด! เธอฉลาดกว่าที่คิดแฮะ แต่ก็ฉลาดแค่เรื่องพวกเนี้ยเท่านั้นแหละ"ยัยอลิสแขวะฉัน

"เชอะ! อืมแต่พวกเธอ 2 คนต้องไปสืบเองแล้วแหละแต่รับรองทางโล่งขึ้นเยอะ นายคริสไม่อยู่คนนึงแต่ต้องระวังนายตี๋กับหนึ่งนะ แต่พวกนั้นไม่ค่อยมีพิษภัยเท่าไอบ้านั่นเท่าไหร่หรอก เพราะนายตี๋ขี้เกียดหยั่งกะอะไร ส่วนหนึ่งก็อ่อนผู้หญิงไปวันๆน่ะ ทางโล่งขึ้นเยอะ"

"โอเค ตกลงตามนี้"ยัยอลิสพูดขึ้น

"อืมแล้วยังมีอะไรอีกมั๊ย"ฉันถาม

"เรื่องเจ้าขา ยัยเฟย์ไง เราต้องช่วยกันจัดการไอบ้านี่"อลิสพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น

"โอเค"

"เฮ้ยย รู้สึกว่าง่วงแล้ว"ยัยแก้วพูดขึ้น

"ค้างนี่เลยสิ"ฉันเสนอ

"ดีเหมือนกันฉันนอนกับฟีฟ่านะ"ยัยอลิสรีบพูดขึ้น แน่นอนเพราะยัยนี่กลัวผี

"แล้วฉันล่ะ ดูท่าว่าเตียงจะเต็ม -_-"ยัยแก้วพูดขึ้นแน่นอนยัยนี่ชอบนอนคนเดียว ส่วนฉันยังไงก็ได้

"ห้องข้างๆน่ะ"ฉันพูดขึ้น

"เค"พูดจบยัยนั่นก็เดินไปห้องข้างๆ

 

 

จากไรท์ผู้เลอโฉม
ไม่มีคนเม้นเลยอ่ะ หงุดหงิด ><
 

{ Winter Dark Theme }