คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
“โชคดีนะคะพ่อ แม่ ^^”ฉันบอกลาพ่อแม่ที่ต้องไปอบรมต่างจังหวัดเป็นเวลาสามเดือนซึ่งถือว่านานมาก แต่ก็ดีจะได้ไม่ต้องมีคนบงการชีวิตฉันมากนัก…
“งั้นพ่อกับแม่ไปก่อนนะ อยู่บ้านดีๆล่ะ อย่าแกล้งน้องเข้าใจมั๊ย แล้ววันนี้แม่อนุญาตให้ขับรถไปรับลุงที่สนามบินนะ”
“ค่ะ แม่”
“งั้นแม่ไปนะ”พูดจบพ่อกับแม่ก็ขึ้นรถแล้วออกเดินทาง
ฉันเข้าบ้านมานอนเล่นอย่างเบื่อๆ ไม่มีอะไรให้ทำ - - สักพักก็สามทุ่มฉันขับรถไปรับลุงที่สนามบินอย่างตื่นเต้น ไม่ได้เจอตั้งแต่แปดขวบ ลุงฉันเป็นคนใจดีมากๆ คิดถึงลุงจัง…
“อ่าว แก้วโตขึ้นเยอะเลยนะ”
“สวัสดีค่ะลุง คิดถึงจังเลย กลับบ้านกันเถอะค่ะ ^^”
“เดี๋ยวสิ!”
“มีอะไรหรอคะ?”
“พอดี…ป้าที่มากับลุงเข้าห้องน้ำอยู่น่ะ”
“ค้ะ?...ป้า…”ป้านี่หมายถึงใคร หมายถึงกิ๊กใหม่น่ะหรอ - - เซ็งชะมัด
“มาแล้วค่ะ ไปกัน อ่าวหวัดดีแก้ว หนูคือแก้วใช่ไหม ลุงเล่าเรื่องหนูให้ป้าฟังเยอะมากๆเลย”
“ค่ะ - -“ฉันตอบอย่างเซ็งๆ ดูเหมือนจะแอ๊บๆยังไงไม่รู้แฮะ - -
“อ่าว แก้วสวัสดีพี่กับป้าด้วยสิ”พี่ใครฟะ - - สักพักผู้หญิงคนนั้นก็เดินออกมาจากข้างหลังป้า และยิ้มอย่างเป็นมิตร
“สวัสดีค่ะ”ฉันสวัสดีทั้งสองคนอย่างเหนื่อยๆ
“พี่เขาชื่อแฮน่านะ อยู่ ม.6 จะเข้าโรงเรียนเดียวกับเธอนะ”
“ค่ะ ไปกันได้รึยังค่ะ เดี๋ยวเก้าจะหิวข้าวซะก่อน”
“โอเคๆ”
พอมาถึงบ้านยัยแฮนงแฮน่าบ้าบออะไรก็เดินสำรวจบ้านยกใหญ่เดินวนไปทั่วบ้าน ยัยนี่นี่ไม่มีมารยาทเลยจริงๆน้า - - น่ารำคาญชะมัด เดี๋ยวก็ถามว่าอันนู้นคืออะไรอันนี้คืออะไร จะสอดรู้สอดเห็นไปไหน - -
“ที่โรงเรียนเป็นไงบ้างหรอ ดีมั๊ย”
“ก็คงดีมั้ง”
“ดียังไงล่ะ”
“นี่ เธอตั้งใจจะกวนฉันใช่มั๊ย - -“
“ฉันเป็นพี่เธอหนึ่งปีนะ ทำไมไม่เรียกพี่ล่ะ”
“ถ้ามีพี่แบบนี้ฉันไม่เรียกยังจะดีซะกว่า - -“ฉันพูดแล้วเดินขึ้นห้องไป
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ฉันเดินไปเปิดประตูอย่างหงุดหงิดจะมาอะไรนักหนาฟ่ะ มีบ้านแบบไหน โรงเรียนยังไงก็อยู่ไปเหอะ
แอ๊ดด
ฉันเปิดประตูอย่างโมโห
“นี่ ยังไม่หยุดใช่มั๊ย จะอยากรู้อะไรนัก…”
“นี่ แก้วรีบไปขอโทษพี่เขาเดี๋ยวนี้เลยนะ พี่เขาร้องไห้แล้ว”
“ฮะ ลุงว่าอะไรนะ ร้องไห้?”
“อืม ไปเร็วๆ”
ฉันเดินลงมาอย่างหัวเสีย ยัยบ้านี่มันยังไงกันฟ่ะ - -
“ถามจริง เป็นบ้าอะไรของเธอกันแน่”
“กะ ก็เธอเดินหนีฉันแถมยังไม่เรียกพี่ ฮึก ฉันเสียใจนะ”
“ถ้าเสียใจก็เชิญร้องให้พอ ร้องให้ตายยังไงฉันก็ไม่ขอโทษ จบนะ - -“แล้วฉันก็เดินขึ้นห้องมาอย่างหัวเสียอีกรอบ
#โรงเรียนทีอาร่า
“ว่าอะไรนะ ยัยหัวทองนั่นคือลูกติดของกิ๊กลุงเธอ”อลิสพูดอย่างตื่นๆ
“จะว่างั้นก็ได้…”ฉันตอบพลางมองยัยแฮน่า
“ดูแล้ว…ฉันว่า ฉันไม่ปลื้มยัยนี่เท่าไหร่”ฟีฟ่าเสริมอีกคน
“ฉันก็ไม่ปลื้มนักหรอก - - ยัยนั่นน่ารำคาญจะบ้าตาย”ฉันพูดพลางทำหน้าเหนื่อยๆ
“เออๆ วันนี้มีกิจกรรมที่แอนโดเวอร์นะ พวกเธอจะโดดมั๊ย…”อลิสถามอย่างตื่นเต้น
“กิจกรรมอะไร?”ฟีฟ่าถามอย่างอยากรู้
“วันครบรอบของแอนโดเวอร์ เห็นว่าจัดใหญ่ แล้วก็มีการเปิดตัวไอดอลของแอนโดเวอร์คนใหม่ อยากไปดูไหมล่ะ >< ไปมั๊ยๆๆ”
“อืมๆ ไปก็ได้ แล้วที่ฉันไปเนี่ยก็เพราะเธอนะ - -“ฉันตอบอย่างเซ็งๆ เพราะมันได้คะแนนกิจกรรม
Rrrrr
โทรศัพท์ของฟีฟ่าดังขึ้น และยัยนั่นก็รับอย่างเหนื่อยๆ
“โทรมาทำไม
เดี๋ยวก็ตายหรอก - -“ฟีฟ่าพูดพลางทำสีหน้าเครียดๆ”อะไรนะ
จะบ้าหรอไง”สักพักฟีฟ่าก็เปิดลำโพงโทรศัพท์
[ช่วยฉันหน่อยนะ]แล้วเสียงเอสก็ดังขึ้นมา ฟีฟ่ามองมาทางฉันกับอลิสอย่างเหนื่อยๆ
“ทำไมต้องช่วย หายดีแล้วหรอไง ถึงจะไปน่ะ - -“
[เธอทำเพื่อฉันบ้างไม่ได้หรอไง ทีฉันยังเกือบตายเพ่อเธอเลย ช่วยฉันเหอะน้าๆๆๆๆๆ]
“เออๆ”
วางสาย
“นี่ เธอเอารถไอรับเอสกับฉันหน่อยได้มั๊ย เธอด้วย”ฟีฟ่าพูดแล้วโบยหน้ามาทางฉัน
“ทำไม หมอนั่นมันจะไปไหน”อลิสถามพลางเป่าเล็บ
“ก็เขาบอกว่า อยากไปร่วมกิจกรรมที่แอนโดเวอร์น่ะ - -“
“ก็ไปกันสิ”ฉันพูดพลางเดินกอดอกไปที่จอดรถ
สักพักพวกนั้นก็ตามมาที่รถ ฟีฟ่าเป็นคนขับรถไปโรงพยาบาล ส่วนอลิสนั่งหน้าแล้วฉันนั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างหลัง ไม่นานก็ถึงโรงพยาบาล ตอนแรกฉันกะว่าจะไม่ลง แต่อลิสให้เพราะขี้เกียจพูดกับพนักงาน ฉันเลยต้องจำใจไป พอถึงห้องเอส เอสก็ตื่นเต้นมากก - - ตื่นเต้นจนฟีฟ่าต้องเพลีย
“คิดว่าตัวเองหายดีแล้วรึไงถึงจะไปแบบนี้เนี่ย - -“
“เอาน่า ไหนๆพวกเธอก็มาแล้ว งั้นไปสิๆๆๆๆ”เอสพูดพลางดันข้างหลังฟีฟ่าให้ออกจากห้องอย่างตื่นเต้น
“ไม่ทราบว่า นายจะไปดูใครหรอคะ”อลิสยืนกอดอกพูดระหว่างขึ้นลิฟ
“ป่าวนิ ก็ฉับเบื่อโรงพยาบาลอยู่มาตั้ง สองอาทิตย์กว่า - - เป็นเธอไม่เบื่อมั่งหรอ ><”
“หยุดพล่าม ไปได้แล้วย่ะ - -“อลิสพูดเสร็จก็เดินออกจากลิฟ
“วันนี้มีอะไรดีนักหนาหรอ…นายถึงตื่นเต้นขนาดนี้ - -“ฉันพูดจบก็เดินออกมาจากลิฟและเดินตามอลิสไป
เราเดินทางมาถึงโรงเรียนแอนโดเวอร์ที่ตอนนี้ที่จอดรถยังแทบไม่มี - - อลิสบอกให้ทุกคนลงไปที่งานก่อนส่วนยัยนั่นจะหาที่จอดรถ พวกฉันเดินเข้าไปในโรงเรียนอย่างง่ายดาย โดยมีคนแหวกทางให้ ทั้งๆที่คนตอยก่อนที่ฉันยังไม่ลงรถ อัดกันแน่นไปหมด
“กริ๊ดดดดดดดดด!”พอพวกนักเรียนกริ๊ดจบ ก็แห่กันวิ่งเข้ามาล้อม ฉัน ฟีฟ่า เอส
“อะไรกันฟ่ะ - -“ฟีฟ่าพูดพลางทำหน้าเหนื่อยๆ
“คุณเอสหายแล้วหรอคะ กริ๊ดดดด! ทุกคนดูสิเอสหายแล้ว”
“เอาไงดี - -“ฟีฟ่าพูดเบาๆกับฉัน
“เอาไงล่ะ ฉันก็จนปัญญาคนเยอะขนาดนี้ ถ้าขืนให้เอสเบียดไปด้วยมีหวังแผลฉีกหนักกว่าเดิม - -“ฉันพูดพลางทำหน้าเคลียดสุดๆ
“นี่ ทุกคน”ฟีฟ่าตะโกนทำให้ทุกคนหยุดชะงักกันหมด “อลิสบิวตี้คนที่สวยที่สุดในพันธมิตรอยู่ตรงลานจอดรถน่ะ”
“กริ๊ดดดดดดดดดดดด บิวตี้ๆๆๆๆ”คนพวกนั้นกริ๊ดแล้ววิ่งไปด้วยความเร็ว จนคนตอนนี้หายไปหมด
“พวกนั้นไปกันหมดแล้ว งั้นฉันไปกับเอสก่อนนะ”ฟีฟ่าบอกฉันก่อนจะทำหน้าเหนื่อยๆใส่เอส ส่วนเอสก็ยิ้มไม่หุบ แล้วเดินตามฟีฟ่าไป
“แกรนด์ๆ เธอดูสิ จะมีไอดอลคนใหม่มาด้วยนะ เสียดายโรงเรียนพันธมิตรของเราไม่มีตำแหน่งไอดอลของโรงเรียนเลย - -“เมื่อฉันได้ยินผู้หญิงกลุ่มๆข้างหลังฉันเมาส์กัน ฉันจึงหันไป
แต่ก็ต้องสะตั้น เพราะ…ผู้หญิงที่เป็นเพื่อนกับผู้หญิงที่เมาส์เมื่อกี้ หน้าเหมือนฉันเป๊ะเลย O O ไม่จริงใช่ไหม…ฉันคงไม่มีแฝดหรอก ถ้ามีแล้วทำไมไม่มีคนบอกฉันเลยล่ะ พอผู้หญิงคนนั้นเดินไปฉันก็เดินตามไป แต่โชคดีที่ฉันหยิบกระเป๋าอลิสออกมาด้วย ฉันเลยแต่งหน้าตัวเองให้เข้มที่สุดระหว่างเดินตามไป และแอบฟังที่คนที่หน้าเหมือนฉันกับเพื่อนคุยกัน
“ไอติมน่ะหรอ ฉันเคยเห็นเธอนะ เธอน่ารักมากๆเลยล่ะ”แกรนด์แฝดฉัน(มั้ง)พูดอย่างตรงไปตรงมา แต่ เดี๋ยวนะ คงไม่ได้หมายถึง ไอติม นักข่าวหรอกใช่มั๊ย นี่ฉันคิดอะไรอยู่ไอติมคงไม่ไปเป็นนักข่าวหรอก
“ใช่ๆ น้องเขาอายุน้อยกว่าเราหนิ”อายุน้อยกว่าหรอ บ้าน่า คนอายุน้อยกว่าก็มีเยอะแยะไป
“แกรนด์ๆ รอฉันแปบนึงนะ ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อน”แกรนด์พยักหน้า แล้วเพื่อนเธอก็เดินออกไป ฉันจึงเดินเข้าไปดักหน้าเธอ
“มะ มีอะไรหรอคะ”
“เธอมาจากโรงเรียนอะไรน่ะ”
“ฉะ ฉันหรอคะ ฉันมาฟลอเรนซ์น่ะ”
“อ๋อ แล้วอยู่ ม. อะไร”
“ม.5 ค่ะ”
“บ้านอยู่ที่ไหน”
“ฉันไม่มีบ้านค่ะ”
“หา แล้วเธออยู่ที่ไหนกับใครน่ะ ”
“คือ ฉันอยู่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าค่ะ ก็อยู่กับพวกเด็กกำพร้าด้วยกันน่ะค่ะ”
“แล้วรู้รึเปล่าว่าพ่อแม่เธอคือใคร ทิ้งเธอทำไม”
“ฉันไม่รู้ค่ะ ป้าที่รับเลี้ยงบอกว่ามีคนใส่ผ้าคลุมหน้าสีดำวิ่งเอาฉันมาวางไว้แล้วก็รีบวิ่งหนีออกไป แต่ป้าตามไปไม่ทันค่ะ”
หมับ
ฉันคว้าข้อมือแกรนด์ออกมาแล้วรีบลากมาที่หลังโรงเรียน แล้วฉันก็ใช้ยาล้างเครื่องสำอางของอลิสมาล้างต่อหน้าแกรนด์ พอฉันเงยหน้าขึ้น แกรนด์ก็ดูอึ้ง
“นี่ คุณเป็นใครคะ ทำไมหน้าคุณ”
“เหมือนเธอใช่มั๊ยล่ะ”
“อะ เอ่อ”
“ฉันจะช่วยเธอสืบเองว่าพ่อแม่ทิ้งเธอเพราะอะไร เพราะฉะนั้นเธอต้องเปลี่ยนตัวกับฉัน ต่อไปนีเธอคือแก้วเข้าใจมั๊ย ฉันคือเธอ”
“คะ?”
“ฉันจะไปเรียนที่ฟลอเรนซ์ ส่วนเธอไปเรียนที่ทีอาร่า ทำตัวให้เนียนล่ะ เธอคือเจ้าแม่เข้าใจใช่มั๊ย”
“เอ่อ แต่ว่า?”
“พ่อแม่ฉันพึ่งไปอบรมที่ต่างจังหวัดกว่าจะกลับคงต้องรอสามเดือน ฉันมั่นใจว่าพวกเขาคงไม่ทำแบบนี้กับเธอแน่ มันต้องมีเบื้องหลัง เพราะฉะนั้นเธอต้องปลอมเป็นฉัน แล้วอย่าบอกใคร เข้าใจมั๊ย”
“ค่ะ!”แกรนด์พูดพร้อมทำหน้าตื่นๆ
“แล้วถ้าทีหลังใครถามแล้วอย่าตอบเยอะขนาดนี้นะ แล้วไม่ต้องพูด คะ ค่ะ ด้วย เราเป็นแฝดกันเกิดพร้อมกันอายุเท่ากัน เข้าใจมั๊ย”
“อืม แต่ถ้าเธอไปโรงเรียนฉันเธอจะรับไหวหรอ ฉันไม่มีเพื่อนเลยนะ แถมยังถูกแกล้งทุกวัน”
“ฉันไม่ห่วงเรื่องนั้นอยู่แล้ว อย่าลืมสิ ว่าฉันเป็นใคร แล้วเพื่อนเธอคนเมื่อกี้ไม่ใช่เพื่อนหรอไง”
“มันก็ใช่ แต่เวนดี้อยู่คนละโรงเรียนกับฉันน่ะ”
“อืม ไม่เป็นไร ฉันชื่อแก้วนะ อย่าบอกเรื่องนี้กับใครนะ เธอต้องแกล้งเป็นความจำไม่ดี เพราะอ่านหนังสือมาก”
“อืม ฉันจะพยายามนะ”
“วันนี้เธอมาบ้านฉันนะ ฉันจะเอารถไปรับเธอที่บ้านเอง”
“แต่ เราหน้าเหมือนกัน เธอไม่ให้ใครรู้ไม่ใช่หรอ”
“แล้วเมื่อกี้ฉันทำอะไรล่ะ แค่แต่งหน้าจัดๆก็ไม่มีใครจำได้แล้ว”
“อะ อ๋อ เข้าใจแล้ว”
“อยู่บ้านด้วยล่ะวันนี้ แต่ตอนนี้ปล่อยไปก่อน ไว้ค่อยสลับตัวที่บ้านฉัน ไปก่อนล่ะ”
พูดจบฉันก็เดินออกมา แล้วเดินหาเพื่อนๆ แล้วก็ไปเจอกับอลิสที่ยืนดื่มวายกับผู้ชายอยู่ ทั้งสองคนคุยกันอย่างสนุกสนาน
“อะ เครื่องสำอางเธอ”ฉันยื่นให้อลิส
ฟึ่บ
พออลิสจะหยิบไป ฉันก็กระชากมาไว้ก่อน
“แค่จะมาบอกว่า วันนี้ฉันขอยืม มีเดทกับผู้ชาย”พูดจบฉันเดินออกไปจากโรงเรียนทันที
ฉันเดินมุ่งตรงไปที่บ้าน และจัดของที่จำเป็นของฉันไว้อย่างเรียบร้อยใส่ไว้ในรถ พอห้าโมงเย็นฉันก็ขับรถออกไปรับแกรนด์ ก็เห็นเธอนั่งชิงช้าหน้าบ้านอยู่ ฉันเอากระจกลงและเรียกเธอขึ้นรถ
ฉันแนะนำลักษณะนิสัยของฉันและของที่จำเป็นกับฉันอย่างดี
รวมถึงเพื่อนสนิทตำแหน่งที่โรงเรียน แล้วเราก็แลกของกันเสร็จสรรพ
ฉันลบเครื่องแต่งหน้าออกแล้วให้แกรนด์ขับรถไปที่บ้านส่วนฉัน จะอยู่มันที่นี่หล่ะ
จนกว่าจะรู้ความจริง
ความคิดเห็น