คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
ต๊อกแต๊ก ๆ ๆ
ทุกคนหลีกทางให้ฉันไปอย่างง่ายดาย แต่ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาจะมาชมใครหรอกนะ - - เพราะ ยัยฟีฟ่ามีเรื่องอยู่หลังเลสเตอร์น่ะสิ - - ส่วนยัยแก้วอีกไม่นานก็คงมา มีเรื่องอะไรตอนฉันช็อปปิ้งอยู่ก็ไม่รู้ - - เซ็งชะมัด
ฉันเดินมาถึงหลังโรงเรียนก็เห็นแค่กำแพงเปล่าๆ ไหนว่ามีเรื่องไงล่ะ ร่องรอยก็ไม่มี ยัยนี่กล้าหลอกฉันงั้นหรอ เมื่อคิดได้ฉันก็หยิบโทรศัพท์ออกมาทันที
ผลัวะ ๆ ๆ ๆ ๆ
ฉันชะงัก…แล้วเงยหน้าขึ้นมามอง ก็ปรากฏว่าเสียงมันมาจากข้างหลังกำแพง - - ไหนบอกว่าหลังเลสเตอร์ๆ ยัยนี่นี่จริงๆเลย - - อันที่จริงยัยฟีฟ่ายังไม่รู้เรื่องหรอกนะว่าฉันจะบุกเข้ามาช่วยน่ะ เพราะมีเด็กวิ่งมาจากไหนไม่รู้แล้วมาบอกฉันน่ะ พอรู้เรื่องแล้วฉันก็รีบตรงดิ่งเข้ามาในโรงเรียนทันที
แล้วนี่….ฉันต้องปีนไปจริงๆหรอ - - เอาว่ะเพื่อเพื่อน ปีนก็ปีน - - พอปีนมาฉันก็เห็นมีนักเรียนหญิงกลุ่มใหญ่กำลังรุมยัยนั่นอยู่ แต่นั่น มีเด็กผู้หญิงแต่งชุดทีอาร่ายืนกอดอกอยู่ นี่มีคนจะมาประกาศศึกกับยัยฟีฟ่าอีกหรอ ><
ฉันเข้าไปกระชากยัยคนที่กำลังจะแหวกเข้าไปในวงที่ฟีฟ่าถูกรุม แต่ฉันไม่ห่วงยัยนั่นหรอก ฉันเชื่อว่ายัยนั่นต้องจัดการได้แหง
เพลี้ยะ ๆ ๆ ๆ
ฉันขึ้นค่อมตบยัยคนที่กระชากออกมาเมื่อกี้อย่างเมามันส์ พอตบได้ซักพักยัยนั่นก็เริ่มไม่ไหว ฉันก็เลยจัดการคนใหม่ไปเรื่อยๆ ส่วนยัยฟีฟ่าฉันเปิดทางให้ยัยนั่นไปจัดการกับเด็กทีอาร่าจอมหยิ่งเมื่อกี้แล้ว ดูยัยนั่นจะสู้เก่งไม่เบา แต่มันเป็นเรื่องของฟีฟ่า ซึ่งฉันก็ไม่อยากไปยุ่งอะไรมากนัก…
ไม่นานศึกก็จบ แต่ทำไมรอบนี้ยัยแก้วโดนไปเยอะเลยล่ะ ปกติยัยนั่นไม่เคยจะอ่อนแอขนาดนี้ ฉันว่ามันดูทะแม้งๆ ไม่เหมือนยัยนั่นเลย ยัยนั่นแปลกๆนะ
“แก้ว เธอน่ะเป็นอะไรมั๊ย”ฉันถามแก้วพลางทำหน้าสงสัย
“มะ
ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้สบายมาก”แก้วพูดด้วยใบหน้าที่ฝืนยิ้มนิดๆ
“นี่ เธอจริงๆหรอเนี่ย ฉันไม่อยากเชื่อ - -”ฟีฟ่าทำหน้าเหนื่อยๆ
“นี่ ไปโรงพยาบาลหน่อยมั๊ย ดูท่าเกือบจะโคม่านะ”ฉันบอกพลางมองสำรวจร่างกายยัยนั่น
“ฉันไม่ได้เป็นอะไรหรอก งั้นเดี๋ยวฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะ ต้องไปอ่านหนังสือน่ะ”พูดจบก็เดินไป
“เธอคิดเหมือนฉันมั๊ย…”ฟีฟ่าพูดพลางกอดอกมองยัยนั่นที่เดินออกไปเหมือนฉัน
“อืมม…นั่นสิ ยัยนั่นไม่น่าพลาดท่าได้ขนาดนั้นนะ - -”
“ฉันหมายถึงอีกเรื่อง - -”
“อะไรล่ะ - -”
“ยัยนั่นน่ะ ดูเรียบร้อยและตั้งใจเรียนขนาดนี้เมื่อไหร่กัน - -”
“จริงสิ ฉันก็ว่า…”
ฉันออกมาเดินช็อปปิ้งหลังจากแวะเข้าบ้านไปแต่งตัวให้เริศมารอบนึง ฉันรู้สึกเหงาระหว่างที่เดิน พลางนึกถึงเรื่องตอนที่ฉันเข้ามาในโรงเรียนนี้ใหม่ๆ ตอนที่ยังไม่มีใครได้ตำแหน่ง ฉันคิดถึงช่วงเวลานั้นจังเลย แต่…มันจะมีอีกมั๊ยก็ไม่รู้นะ เพราะช่วงนี้ยัยพวกนั้นดูท่าจะยุ่ง - -
“ไม่มีเพื่อนสิท่า…”ฉันหันควับเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆ
“แล้วไง….”ฉันพูดกวนหนึ่งกลับ
“ก็ไม่ทำไมหรอก ฉันก็ไม่มีเพื่อนเหมือนกัน ^^”
“แล้วมาบอกฉันทำไมล่ะ - -”
“ให้ตายเถอะ ไม่รู้งั้นหรอว่าฉันต้องการอะไร”
“ไม่รู้ เพราะฉันไม่จำเป็นต้องรู้ เชอะ!”ฉันเชิดใส่เขาแล้วเดินผ่านไป
“แหม…ใจร้ายจังนะ เดินเป็นเพื่อนกันหน่อยก็ไม่ได้”
“ฉันเป็นอะไรกับนายล่ะ ถึงต้องเดินเป็นเพื่อนน่ะ - -”
“ก็แฟนเก่าไง ^^”ฉันหยุดเดินแล้วมองไปทางเขาอย่างโกรธๆ จะขุดมันมาเพื่อ - -
“นี่ นายจะขุดมันขึ้นมาเพื่อ… - -“
“เพื่อให้เธอเดินเป็นเพื่อนไง”
“ต้องการแค่นั้นจริงๆหรอ”
“ก็…แน่นอนอยู่แล้ว ^^”
“แน่ใจหรอ ว่าจะเดินกับฉันได้น่ะ”
“แน่ใจสิ ไม่งั้นฉันไม่มาขอให้เธอเดินเป็นเพื่อนหรอก ^^”
“อันที่จริงฉันก็ไม่ได้จร้ายอะไร ฉันจะเดินไปกับนายก็ได้นะ แต่…”
“อะไร?”
“ถ้าอยากรู้ก็ลองมาเดินกับฉันแล้วกัน”พูดจบฉันก็เดินเลยไป
ได้ผล! หนึ่งเดินตามฉันมาติดๆ ฉันแวะเข้าร้านนู้นร้านนี้ ซื้อของไปด้วย ตามใจอยากเพราะว่าฉันจะซื้อเยอะเท่าไหร่ก็ไม่เมื่อย เพราะ.... ^^
“นี่ เธอน่ะจะเลิกซื้อได้หรือยัง”
“ฉันพึ่งเดินได้แค่แปบเดียวเองนะ”
“นี่มัน 2 ชั่วโมงแล้วนะ กลับบ้านเถอะ”
“ก็นายอยากได้ฉันมาเดินเป็นเพื่อนไม่ใช่หรอ”
“ใช่ ฉันขอให้เธอมาเดินเป็นเพื่อน ไม่ได้มาให้ฉันช่วยเดินเป็นคนใช้ - -”
“ก็ฉันถามนายแล้วนี่นา ว่าแน่ใจรึเปล่าแล้วนายก็ตอบตกลง นายพูดเองนิ”
“เพื่อนน่ะ เพื่อนเข้าใจมั๊ย ฉันบอกว่าเป็นเพื่อน ไม่ใช่แบบนี้ - -”
“ขอโทษนะยะ! คนอย่างฉันไม่คบใครเป็นเพื่อนซี้ซั้วย่ะ จำไว้ด้วย - -”
“ไม่คบพื่อนซี้ซั้วแต่คบแฟนซี้ซั้วสินะ - -”
“อะไรของนายน่ะ ฉันไม่เข้าใจ”
“ไอเจลโล่ไง ไม่รู้หรอว่ามันตามจีบปริ๊นเซสนอริสอยู่น่ะ - -”
“หา! ”ฉันร้องอย่างตกใจ ที่ผ่านมาเขาดูแลเอาใจใส่ฉันดีตลอดนี่นา ไม่มีทางแน่ เจลโล่ไม่มีทางทำแบบนั้นชัวร์ หมอนี่ต้องเข้าใจอะไรผิดมาแน่ๆ
“ให้ตายสิ ก็ไอคนที่เธอจัดการตอนมีกิจกรรมที่เลสเตอรไง - -”
“ฉันรู้ แต่…เจลโล่ไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ นายต้องเข้าใจอะไรผิด”
“ฉันสืบมาหมดแล้ว เด็กนอริสก็รู้กันดีว่าหมอนั่นมาจีบยัยแฟรี่ตั้งแต่ย้ายเข้ามาแล้ว - - นี่เธอไม่รู้บ้างเลยหรอไง”
“แล้ว ทำไมฉันต้องเชื่อนายล่ะ นายอาจจะกุเรื่องขึ้นมาเพื่อยุให้ฉันเลิกกับเขารึเปล่าก็ไม่รู้”
“นี่ ยัยโง่คนอย่างฉันไม่จำเป็นต้องโกหกหรอกนะ - -”
“แล้วนายจะมาบอกฉันทำไม มาหวังดีกับฉันตั้งแต่เมื่อไหร่”
“ฉัน ก็แค่อยากบอกไง เพราะฉันก็จะตามจีบแฟรี่ ฉันต้องกำจัดหมอนั่นไปให้พ้นๆทางอยู่แล้ว”
“กำจัดยังไง คนทั้งพันธมิตรก็รู้ว่าฉันกับเจลโล่เป็นแฟนกัน”
“ฮะ! รู้หรอ เฮอะ! หมอนั่นให้สัมภาษณ์ในชมรมวารสารแอนโดเวอร์ว่า เขาคิดกับเธอแค่พี่สาว - -”
“แล้วที่นายบอกว่าจะจีบยัยแฟรี่นี่มันเกี่ยวกับฉันตรงไหน มันเกี่ยวกับเจลโล่ก็จริงแต่การที่นายมายุให้ฉันเลิกกับเจลโล่เนี่ย มันไม่ช่วยเลยนะ โง่รึเปล่า - -”
“เออๆ ฉันจะทำให้เธอเลิกกับเจลโล่ฉันยอมรับ แล้วฉันก็ไม่คิดจะจีบแฟรี่หรอกนะ - -”
“แล้วนายจะให้ฉันเลิกกับเจลโล่เพื่ออะไร - -”
“เพราะ…ฉันจะจีบเธอ จบนะ! ”
“O~O ”
`เพราะ…ฉันจะจีบเธอ จบนะ!` คำพูดของเขาวนอยู่ในหัวฉัน ให้ตายสิ เรื่องของฉันกับเขามันจบไปนานแล้ว จะเอาอะไรอีกกกกกก!
ความคิดเห็น