ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Attack on Levi

    ลำดับตอนที่ #10 : วันที่7 ตอนค่ำ

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ย. 56


    (วันที่7 ตอนค่ำ)

     

    เขาจัดการจูงม้าไปที่คอกม้าเก่าคร่ำคร่า ที่นั่นเต็มไปด้วยม้าศึกเนื่องจากคนอื่นๆมาถึงก่อนเขาแล้วและตื่นเต้นที่จะได้เข้าไปในหอคอย

     

    ใช่ พวกเขายังกลับไม่ถึงเมือง พอไม่มีการคุกคามของไททันแล้วแม้แต่ม้าศึกก็ยังดูผ่อนคลายลง ตามกำหนดการพวกเขาต้องกลับถึงเมืองในคืนนี้….และเตรียมไปร่วมงานแต่ง ทว่าตอนนี้พวกเขายังเดินทางได้แค่ครึ่งทางเท่านั้น

     

    “เดินทางตอนกลางคืนไม่ปลอดภัยเท่าไหร่ พวกเราไปพักผ่อนที่หอคอยใกล้ๆซักคืนกันเหอะ” ไม่ว่าใครเป็นคนพูด มันก็ได้รับการตอบรับอย่างรวดเร็ว

     

    เมื่อพบว่าไอ้ “หอคอยใกล้ๆ” นั่นมันห่างจากที่เขาอยู่ออกไปไกลแค่ไหน เขาจึงรู้ว่าที่แท้แล้วไม่ใช่ว่าเพิ่งคิดได้ แต่เจ้าพวกนั้นคิดแผนไว้ล่วงหน้าแล้วต่างหาก

     

    พวกคนหนุ่มสาวพากันโห่ร้องยินดี  เร่งขี่ม้าไปยังที่หมายเร็วกว่าเดิมถึงสามเท่า อย่างที่เขาพูด  ไอ้พวกนี้มันคิดแผนไว้ล่วงหน้าแล้ว พนันได้เลยว่าไม่ใช่แค่พักผ่อนชั่วครู่เป็นแน่

     

    เขายังคงรักษาระดับความเร็วให้คงที่ น่าแปลกที่ยัยวิปริตไม่ได้วิ่งนำไปอยู่ด้านหน้าแต่กลับขี่ม้าวิ่งอยู่ทางขวามือของเขา

     

    “ดีนะที่เตรียมของมาค้างคืนพอ นึกแล้วว่าเด็กน่ารักพวกนี้ต้องไม่พอใจที่ได้ค้างแค่คืนเดียวแน่ๆ  รีไวล์ถ้านายเตรียมของมาไม่พอก็ยืมได้น๊า…”

     

    “ไม่ล่ะ” เขาไม่ยอมใช้ของร่วมกันคนอื่นเด็ดขาด นอกจากของเจ้านั่น…..นั่นมันผ่านไปแล้ว แค่มันจะเอามือที่เคยลูบไล้คู่หมั้นของมันมาจับมือเขาก็ไม่ยอมแน่…..แล้วนี่เขาพูดถึงมันอยู่รึ

     

    “ไม่ต้องเกรงใจน่า ขาดอะไรก็มายืมฉันได้”

     

    “หุบปากได้แล้วยัยบ้าสี่ตา”  เขาเอาสัมภาระมาเยอะพอดี แค่บังเอิญนะ เขาไม่ได้คิดจะอยู่นานขึ้นอีกวันหรอก แค่บังเอิญก็เท่านั้น อาจเพราะสัญชาตญาณมันบอกว่าจะได้อยู่นานขึ้นอีกวันก็เป็นได้

     

    “ทำไมเธอไม่วิ่งขึ้นไปอยู่ด้านหน้าสุดล่ะ” เขาถาม

     

    “ก็ถ้าไปถึงช้าจะได้ไม่ต้องทำความสะอาดไง” ช่างเป็นคำพูดที่ยากจะเชื่อ เขาหมายถึงวันที่จู่ๆยัยนี่ก็มีเหตุผลอยู่เหนืออารมณ์น่ะนะ  คนมักจะเปลี่ยนไปเขารู้ดี เจ้านั่นก็ด้วย…นี่วันนี้ทำไมเขาถึงได้เอาแต่คิดถึงมันกันล่ะนี่

     

    “รีไวล์ที่นายยอมไปล่าสัตว์แถมยังยอมพักต่ออีกคืนด้วยนี่ทำเอาคนอื่นๆเค้าดีใจกันมากเลยนะ” ยัยบ้าสี่ตาขยิบตาพลางพูดให้เขางง

     

    “ทำไม” เขานิ่งเพื่อให้อีกฝ่ายพูดต่อ

     

    “บ้าจริง….อย่าบอกนะว่านายไม่รู้ซักนิดว่ามีสายตาเร่าร้อนของพวกผู้หญิงกำลังมองมาที่นายน่ะ” สายตาเร่าร้อน  ไม่ใช่ว่าพวกเธอกำลังถกเถียงกันเรื่องงานแต่งอย่างเร่าร้อนกันหรอกเรอะ

     

    “ฉันดูออกนะ…รีไวล์นายไม่คิดเหรอว่าควรรีบหาคนที่เหมาะสมมาแต่งด้วยได้แล้ว จากการคำนวณคร่าวๆผู้ชายกับผู้หญิงที่อยากแต่งงานกับนายต่อแถววนรอบเมืองได้ถึงสองรอบเลยเชียวนะ”

     

    แย่จริงนะ เจ้าพวกนั้นน่าจะไปหาหมอเช็คสายตากันได้แล้ว ว่าแต่…ผู้ชายกับผู้หญิงเรอะ

     

    “สายตาไม่เชื่อนี่มันอะไรห๊ะ นี่ฉันพูดจริงนะ! เอาเหอะอาจจะไม่เยอะขนาดนั้น แต่มีเยอะแน่ๆล่ะ เพราะนายอยู่อันดับแรกเลยจากผลสำรวจล่าสุดในหัวข้อ ‘อยากจะแต่งงานกับเขาหรือเธอ’ น่ะ”

     

    เขาว่านะ ไอ้ที่ได้อยู่อันดับแรกสุดเพราะคนอื่นที่เล็งไว้โดนจองตัวกันหมดแล้วต่างหาก ล่ะ รวมทั้งเจ้านั่นด้วย….นี่เขาต้องเลิกนึกถึงมันได้แล้ว 

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×