ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Attack on Levi

    ลำดับตอนที่ #12 : วันที่8

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ย. 56


    (วันที่8)

     

    พวกคนหนุ่มสาวที่เต็มไปด้วยพละกำลังดูเหมือนจะเฮฮากันทั้งคืน แถมยังไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยเลยแม้แต่นิด ไม่พอเช้ามืดวันนี้ยิ่งเต็มไปด้วยพลังชีวิตขึ้นไปอีกด้วยการรีบเร่งกลับเข้าเมืองด้วยความเร็วแบบไม่น่าเชื่อ เนื่องจากจะรีบไปหาซื้อของขวัญงานแต่งก่อนเที่ยง และเลือกชุดไปงานในช่วงบ่าย

     

    สงครามทำให้พวกเขาต้องสะกดอารมณ์ร้อนและความไม่เยือกเย็นเอาไว้  ตอนนี้มันถึงได้ระเบิดออกมา  ก็เหมือนกับความรู้สึกของเจ้านั่นที่ถูกสงครามทำให้สมองสับสน พอสงครามสิ้นสุดลงถึงได้รู้สึกตัวเสียที

     

    …เย็นนี้หมอนั่นจะแต่งงานแล้ว มันก็เป็นเรื่องปกติธรรมดาทั่วไป

     

    เขากลับถึงห้อง และพบว่าไม่มีอะไรให้ทำ พูดให้ถูกก็คือตั้งแต่สงครามสิ้นสุดลงเขาก็ไม่ได้ทำอะไรเลย

     

    เขานั่งลงหน้าโต๊ะ  มีบัตรเชิญสีฟ้าวางแผ่อยู่ที่ตรงกลาง จึงคิดว่าน่าจะอ่านให้ละเอียดซักหน่อยเพื่อฆ่าเวลา

     

    ‘มีความยินดีขอเรียนเชิญท่านและครอบครัวเข้าร่วมพิธีวิวาห์ ณ โบสถ์…….และหลังพิธีขอเรียนเชิญไปยัง……..เพื่อร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์  หวังว่าท่านจะกรุณามาร่วมงาน ด้วยความนับถือ Jeagers’

     

    เขาอ่านย้อนไปมาหลายรอบเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้ดูผิดแม้อักษรเดียว  ชื่อของโบสถ์นั่นช่างฟังดูคุ้นหูเสียเหลือเกิน ถ้าจำไม่ผิดเขาน่าจะเคยเปรยๆให้เจ้านั่นฟังผ่านๆว่าเขาชอบโบสถ์แบบนี้ บางทีน่าจะเป็นเพราะมันเป็นโบสถ์เดียวในเมืองที่สว่างไสวในยามค่ำคืนก็เป็นได้

     

    ดูเหมือนเขาจะออกความเห็นที่ไม่เลวเรื่องสถานที่แต่งงานให้เจ้านั่น…ทำไมมันช่างกล้ามาเลือกใช้โบสถ์ที่เขาชอบเพื่อไปแต่งงานกับอีกคน

     

    แล้วเขาโมโหเรื่องอะไรล่ะ  ไม่  เขาไม่ได้โมโห ความรู้สึกนั่นไม่เกี่ยวอะไรกับตัวตนของเขา มันก็แค่…วิ่งออกมาเองก็เท่านั้น

     

    ทว่า เขาต้องยอมรับในตอนนี้ว่าเขา…รู้สึกโมโห

     

    เขายืนขึ้น เดินไปเดินมาหลายรอบอย่างสับสน มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในสมองและค่อยๆปรากฏขึ้นอย่างชัดเจน…เจ้านั่นไม่…มันไม่ควรแต่งงานกับคนอื่น!

     

    ทำไมมันถึงอยากแต่งงานกับคนอื่น  ไม่มีเหตุผลบ้าอะไรมาอธิบายการกระทำของมันได้เลย

     

    นอกจากจะมีความสัมพันธ์แบบนั้นกันแล้ว เขาก็ยังเป็นหัวหน้าของมัน เป็นผู้ปกครองด้วย แล้วอะไรที่ทำให้มันยุ่งจนไม่ไปทักทายเขาแค่สักครั้งก่อนแต่ง  อ้อ ก็มันยุ่งอยู่กับการสวีทกับคู่หมั้นนี่นะ จะไปมีเวลาได้ไงล่ะ

     

    ดีจริงที่คืนนี้กว่ามันจะแต่งงาน เขายังมีเวลาได้ทำอะไรซักหน่อย เช่นเอามีดไปจ่อที่คอของมันแล้วขู่ว่าถ้ากล้าไปจับมือกับผู้หญิงคนนั้นเขาจะฟันทิ้งซะ หรือให้มันรู้ว่าเขามีปืนเก็บไว้กับตัว แล้วเตือนว่าอย่าได้คิดทำอะไรที่ทำให้เขาต้องสร้างรูไว้บนร่างกายของมัน แบบนี้ดีไหม

     

    ใครกันที่เพิ่งคิดแบบนั้น  ไม่ใช่เขาแน่  เขาเป็นผู้ใหญ่แล้วนะจะไปมีความคิดบุ่มบ่ามไม่เป็นผู้ใหญ่ไปได้ยังไง

     

    อีกอย่าง เขารู้ว่าเขาไม่มีวันเข้าไปทำลายงานแต่งของหมอนั่น  ไม่มีทางทำลายชีวิตของมัน ยิ่งไม่มีทางทำลายมันด้วย  ถ้านั่นเป็นชีวิตที่หมอนั่นต้องการ….แล้วเขา….ทำไมจะไม่ยินดีไปด้วยล่ะ

     

    เขานอนแผ่ลงไปบนเตียง เขาต้องการนอนซักนิดและทำใจให้สงบ  เพราะจำเป็นต้องเติมพลังเอาไว้เพื่อรับมือกับทุกๆเรื่องในคืนนี้

     

    เขาจำเป็นต้องยอมรับว่า ไม่ว่าเจ้านั่นจะแต่งงาน หรือไม่ว่าจะคิดถึงคนอื่น  

     

    เขา…ก็ยังคิดถึงมัน


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×