ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    P.C.Y.SIXTY1 ❻❶ ♢ chanbaek ft. lumin

    ลำดับตอนที่ #1 : ♦ I n t r o ♦

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 471
      20
      20 มี.ค. 58







    Welcome to the Home of the organization.

    P.C.Y. SIXTY1

     

    *กรุณาใส่รหัสผ่าน*

     

     

    P.C.YSIXTY1

    เป็นองค์กรที่ก่อตั้งขึ้นโดยมีจุดประสงค์หลักในการช่วยเหลือกรมตำรวจหาข้อมูลและจับกุมผู้ร้ายค้ายาเสพติดและค้ามนุษย์ร่วมไปถึงผู้ร้ายข้ามแดนและบุคคลต้องห้ามที่ลักลอบเข้าประเทศ ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในเกาหลีใต้และทั่วโลก

     

    ผู้ก่อตั้งองค์กรP.C.Y SIXTY1

    Head of Corporate(หัวหน้าองค์กร) :

    PARK CHAN YEOL : CODE61

    emblem : ข้าวหลามตัด ()

     

    :: หน่วยข่าวกรอง ::

    Intelligence Agencies

    LUHAN : CODE7CHEN : CODE21
    emblem : โพดำ ()

     

    :: หน่วยรักษาความปลอดภัยและหน่วยงานด้านไอที ::

    social security and its future

    KAI : CODE88 SEHUN : CODE94

    emblem : ดอกจิก ()

     

    :: ทีมเฉพาะกิจพิเศษและนักสืบ ::

    Detective Special Vehicle Team

    TAO : CODE68  LAY : CODE21

     

    ในแต่ละหน่วยงานจะแทนด้วยสัญลักษณ์ของไพ่เพื่อความปลอดภัยของฐานข้อมูลและองค์กร

    สมาชิกแต่ละคนจะมีรหัสประจำตัวหรือprivate code ที่ห้ามบอกให้ใครรู้และคีย์การ์ดที่ฝังชิพและข้อมูลส่วนตัวเอาไว้ให้พกติดตัวเสมอ ห้ามลืมหรือถอดไว้ที่ไหนเด็ดขาด

     

    กฏของที่นี่คือ ห้ามมีความรัก และ(โพแดง)คือสัญลักษณ์ต้องห้าม

    สมาชิกทุกคนจะมีไพ่โพแดงคนละ1ใบแต่คุณจะไม่มีสิทธิใช้สัญลักษณ์นี้นอกจากคุณจะไม่ได้เป็นคนขององค์กรแล้ว

     

    หากฝ่าฝืนกฏผมบอกไม่ได้ว่าคุณจะต้องเจอกับอะไรบ้างแต่อย่าดีกว่า เดี๋ยวจะหาว่าผมไม่เตือน

    ลงชื่อ : ปาร์ค ชาน ยอล. (หัวหน้าองค์กรและผู้มีอำนาจสูงสุด)

     

     



     

     

    I n t r o  

     

     

     

        "ผมเรียนจบตามที่พ่อขอแล้ว พ่อก็อย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้กับพ่อล่ะ.."

     

    ปาร์คชานยอลหนุ่มนักเรียนนอกเอ่ยขึ้น ร่างสูงเพิ่งกลับมาจากอเมริกาพอลงเครื่องก็ตรงดิ่งกลับมาที่บ้านทันทีเพื่อทวงสัญญาที่พ่อของเค้าให้ไว้ก่อนจะถูกส่งตัวไปเรียนที่เมืองนอกเป็นข้อแลกเปลี่ยน

     

     "กลับมาเหนื่อยๆแกควรจะพักนะ ชาร์ล" คริสบอกลูกชายหัวรั้นของเค้า แน่นอนว่าคริสไม่ได้ลืมสัญญานั่นหรอก แต่แค่อยากจะดัดนิสัยเอาแต่ใจของปาร์คชานยอลสักหน่อย

     

       "พ่ออย่ามาเปลี่ยนเรื่อง ไปลาออกซะ!" ชายหนุ่มสูงยาวเข่าดีพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งขรึมก่อนจะทอดขายาวๆก้าวไปที่ประตูทันที แต่ทว่า...

     

    "แค่เรียนจบมันพิสูจน์ไม่ได้หรอกนะว่าแกจะเก่งกว่าฉัน ไอ้ลูกชาย.." ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นก่อนจะยิ้มมุมปากทำไมเค้าไม่รู้ว่าชานยอลน่ะนิสัยยังไง พูดแค่นี้รับรองว่าได้ผล

     

         "พ่อกำลังดูถูกผมอยู่นะ"

     

    "ใช่! เพราะฉันดูไม่ผิดน่ะสิ ที่แกไม่ยอมเป็นตำรวจเพราะแกมันขี้ขลาดสินะ" คำพูดของคริสเป็นดั่งเชื้อเพลิงที่ราดใส่กองไฟให้ลุกโชน ปาร์คชานยอลไม่ยอมให้ใครมาดูถูกแบบนี้หรอกนะ

     

       ขี้ขลาดอย่างนั้นหรอ..?

     

    "ได้! งั้นถ้าผมจับพวกมันได้ พ่อต้องลาออกและผมมีข้อเสนอ.."

     

        "ผมจะไม่มีทางไปเกลือกกลั้วอยู่ในกรมตำรวจงี่เง้านั่น แต่ผมจะใช้วิธีของผมเอง และพ่อจะต้องบอกข้อมูลทุกอย่างที่เป็นความลับในกรมตำรวจให้ผม ตกลงมั้ยครับ?"

     

    นี่แหละ ปาร์คชานยอล ลูกชายของนายตำรวจใหญ่ที่ไม่ได้ใครฉลาด(แกมโกง)ได้เท่าเค้าอีกแล้ว

     

    "ฮ่าๆๆมันต้องอย่างนี้สิ! ถึงจะสมกับที่เกิดมาเป็นลูกฉัน.. ได้! ฉันจะลาออกและแกก็ต้องทำตามข้อเสนอของฉันด้วยเหมือนกัน"

     

        "ข้อเสนออะไรครับ?"

     

    "แกต้องแต่งงานกับ'บยอนแบคฮยอน'"

     

    ร่างสูงถึงกับนิ่งอึ้งไปครู่เมื่อได้ยินชื่อว่าที่เจ้าสาวในอนาคตของตัวเองที่เพิ่งถูกยัดเยียดให้เมื่อครู่

    ว่าไงนะ..แต่งงานกับแบคฮยอนงั้นหรอ? ไม่มีทาง! ชานยอลไม่ยอมแน่เค้ายอมตายดีกว่าถ้าจะต้องแต่งงานกับเด็กขี้แงนั่น

     

     "แกจำแบคฮยอนได้ใช่มั้ย"

     

         "จำได้ครับ"

     

    ทำไมเค้าจะจำไม่ได้ จำได้ขึ้นใจและไม่เคยลืมเลยล่ะ แม้จะไปเรียนต่อมี่อเมริกาหลายปีแต่เค้าก็ไม่ใช่คนความจำสั้นถึงขนาดจะจำไม่ได้

    บยอนแบคฮยอนเป็นลูกชายของคุณนายจุนมยอนที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับพ่อ ทุกครั้งที่มาที่บ้านก็มักจะพาแบคฮยอนมาด้วยเสมอ หวังจะให้มาเป็นเพื่อนเล่นกับชานยอลและอยากให้สนิทชิดเชื้อกันไว้

     

     

    ภาพในอดีตเมื่อสิบกว่าปีก่อนผุดขึ้นในหัว บยอนแบคฮยอนเด็กขี้แงที่มาเล่นกับเค้าที่บ้านบ่อยๆ เด็กอะไรเอาแต่ใจชะมัด แถมยังอวดเก่งอีกต่างหาก ขนาดโดนชานยอลดีดหูไปกี่รอบก็ยังดื้อรั้นไม่มองห่างไปไหนเลย

     

      เด็กนั่นน่ารำคาญจะตายไป

     

      "น้องบยอนอยากเล่นกับพี่ชานน~~"

    เด็กชายแบคฮยอนวัย6ขวบกำลังปีนขึ้นไปนั่งบนตักของพี่ชายตัวสูงแต่ดูเหมือนพี่ชายจะไม่เล่นด้วยชานยอลจึงแกล้งดีดหูไปสองทีหวังจะให้เด็กน้อยเจ็บและลุกหนีไปแต่ก็เปล่า...กอดแน่นยิ่งกว่าเดิม

     

       "ฉันไม่ชอบเล่นกับนาย ลงไปเลยนะบยอนแบคฮยอน!" พี่ชายตัวสูงสั่งเด็ดขาดแต่น้องบยอนก็ยังใจดีสู้เสือกอดคอพี่ชายไว้แน่นก่อนจะ...

     

       *จุ้บ*

     

      "เห้ยย! เด็กบ้ามาหอมแก้มฉันทำไมห๊าา" พี่ชายตัวสูงกำลังดุน้องบยอนที่บังอาจมาหอมแก้มเค้าทีเผลอ เด็กอะไรทะลึ่งชะมัดยาก!

     

       "เค้ารักพี่ชาน โตขึ้นน้องบยอนจะแต่งงานกับพี่ชานนน~~"

     

    แค่นึกถึงชานยอลก็ขนลุกขนพองขึ้นมาทันที มือหนาลูบแก้มตัวเองเบาๆก่อนจะสลัดความคิดบ้าๆนั่นออกจากหัวและเดินออกไปจากห้องทำงานของผู้เป็นพ่อทันที

    แต่งไม่แต่งค่อยว่ากันทีหลังแต่ตอนนี้มีงานใหญ่รอเค้าอยู่ แล้วผมจะทำให้พ่อเห็นว่าผมก็ทำได้เหมือนที่พ่อทำและผมจะทำให้ดีกว่า ถ้าผมทำไม่ได้อย่างที่พูดไว้ผมจะยอมรับว่าผมมันห่วย และจะยอมแต่งงานกับแบคฮยอน

     

         เอ่อ..ผมถอนคำพูดได้มั้ยครับ-_-^

     

     

     

    #ชานแบคลับรัก

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×