คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : D a nG e r : part 5
Danger part 5
“คุณตาคุณยายขา นางิคิดถึงคุณตาคุณยายที่สุดเลย” เด็กน้อยรีบวิ่งมาหาคุณตายคุณยายของเธอทันที ที่แม่ยูริ พาเดินเข้าบ้านมา
“นางิ ระวังล้มลูก” ยูริ เตือนลูกด้วยเสียงที่ปนขำอ่อน ๆ พร้อมมองลูกสาว วิ่งเข้าไปกอดคุณตาคุณซึ่งก็คือพ่อแม่ของเธอเอง พ่อแม่ของเธอ รักนางิมากว่าเธอซึ่งเป็นลูกแท้ๆซะอีก เธอรู้สึกดีที่พ่อแม่ของเธอมองนางิเป็นหลานแท้ๆ ถึงแม่นางิจะเป็นแค่ลูกบุญธรรมของเธอก็ตาม
“คิดถึงที่สุดเลยหลานรัก ไม่ค่อยมาหาคุณตาคุณยายเลย น้อยใจนะเนี่ย” คุณยายควอน แกล้งงอลหลานพลางทำแก้มป่อง อย่างน้อยใจ
“ นางิขอโทษนะค่ะ แต่คราวนี้จะมาอยู่กับคุณยายจนคุณยายเบื่อเลยละค่ะ” เด็กสาวคลอเคลียที่ใหล่ของคุณยายราวกับลูกแมวน้อยๆ จะเอาอาหาร จน คอวนยูริอดยิ้มในความน่ารักของลูกเธอเองไม่ได้
“งั้นนางิคงต้องอยู่กับ คุณตาคุณยายตลอดไปเลยนะ เพราะตากับยายไม่มีทางเบื่อหลานรักคนนี้แน่ๆ” คุณตา ลูบหัวหลานสาวอย่างเอ็นดูในความน่ารัก
“คงไม่ได้หรอกค่ะ พ่อ คุณ ตาลี กับคุณตาคุณยายจอง เค้าก็คิดถึงนางิเหมือนกัน จองตัวหลานกันวุ่นไปหมดแล้ว” ยูริ เดินมานั่งพร้อมกับทำลายความผิดหวังของคุณพ่อตัวเอง อย่างรู้สึกซะใจ
“นี่ลูกรัก พ่อแม่พูดอะไร อย่าขัดได้ใหมค่ะ คนกำลังมีความสุข จะมาพรากหลานของแม่ไปอีกแล้ว”คุณนายควอน หันมาจิกตาใส่ลูกสาวตัวเอง นี่เธอเพิ่งจะได้เจอหลานครั้งแรกในรอบเดือน ยัยลูกตัวดีก็มาพูดจาตัดความหวังอีกแล้ว น่าจับตีเสียจริงๆ เธอรักนางิเหมือนหลานแท้ๆของเธอจริงๆ เด็กคนนี้ทั้งน่ารักน่าเอ็นดู อีกอย่างจะให้เธอหวังหลานแท้ๆจากลูกตัวเองหรอ ฝันไปเถอะ!ห้าวอย่างนี้ใครจะไปเอา แต่ถึงจะมีหลานจริงๆยังไงเธอก็รักเด็กคนนี้อยู่ดี
“ขอโทษค่ะ~~ หลานดีกว่าลูก ไอเราก็ลืมไป”ยูริพูดแล้วทำแก้มป่อง นั่งทำท่างอนอยู่บนโซฟา
“รู้ตัวซักทีนะลูกนะ” คุณตาที่อุ้มหลาน อยู่ ตอบลูกสาว อย่างซะใจคืน
“พ่ออะ!!!” ยูริ เสียงดังออกมาอย่างอดงอนหนักไม่ได้ ดูพ่อกับแม่เธอสิ พอมีหลานลืมลูกใช้ได้ที่ใหนกันอะ
“ยัยทอมเสียงดังอะไร คุณลุงคุณป้า สวัสดีครับ” เสียงชายหนุ่มเรียกให้คนทั้งบ้านหันไปมองรวมทั้ง คุณหนูขี้งอนด้วย
“สวัสดี เป็นไงมาละแทคยอน ไม่เจอนานเลย” คุณควอน ตอบรับชายด้วยรอยยิ้ม เพราะชายหนุ่มคนนี้เค้าก็เห็นเป็นเหมือนลูกชาย
“ครับพักนี้ไม่ค่อยได้มาเยี่ยมนะครับ สบายดีกันใช่ใหมครับ ไงนางิ” แทคยอนถามอย่างสุภาพ ขัดกับนิสัยจริงๆของตนเองทำให้ยูริเบ้หน้าอย่างอดหมั่นใส้ไม่ได้
“สวัสดีค่ะ ลุงแทคยอน” นางิยกมือสวัสดีแทคยอน ซึ่งแทคยอนก็เอามือลูบหัวนางิอย่างเอ็นดู
“สบายดีจ้า พ่อแม่เรากลับมาจากต่างประเทศยัง ป้าว่าจะไปนั่งคุยด้วย” คุณนายควอน ตีลูกสาวตัวเองก่อนจะถามชายหนุ่ม
“กลับมาแล้วครับ”
“งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ป้าแวะเข้าไปนะ ตอนนี้เย็นแล้ว นี่เรามีอะไรถึงมาเย็นๆละ”
“ผมมีเรื่องจะคุยกับยูรินะครับ”แทคยอนบอกจุดประสงค์ที่แท้จริง
“งั้นตามสบายเลยนะ” คุณควอนบอกอย่างอบอุ่น ก่อนจะไปเล่นกับเด็กสาวต่อ
“เดี๋ยวลุงมาเล่นด้วยน้า ลุงคุยกับแม่เราก่อน”แทคยอนหันไปบอกนางิ
“ค่า ลุงสัญญาแล้วนะ” นางิตอบรับด้วยรอยยิ้มน่ารัก เหมือนลูกแมว
“สัญญาครับ ไปยัยลิงออกไปคุยกันหน่อย” แทคยอนเกี่ยวก้อยสัญญากับนางิเสร็จจึงหันมาเรียกเธอผู้เป็นธุระของเค้า
“เฮ้ย!ช่วยพูดดีดีหน่อยนะ ลิงบ้านแกสิ นางิลูกขึ้นไปอาบน้ำก่อนน้าเดียวแม่คุยกับลุงแก่ๆแปปนึง”ยูริกระโดดเตะชายหนุ่มก่อนที่จะหันไปบอกลูก
“ไป” เธอกลับมาบอกแทคยอนสั้นๆ ก่อนจะเดินนำไปที่สวนบ้านของเธอเอง เฮ้ออ ไอตานี่มีเรื่องเดียวแหละ ที่จะคุยกับเธอนะ
“ฉันได้ข่าวมา แทยอนจะจัดงานแฟชั่นโชว์หรอ” นั่นไงเรื่องยัยแทจริงๆด้วย ถ้าไม่มียัยแทน่ะ หมอนี่ไม่โผล่ตูดมาให้เห็นหรอก
“อือ” ฉันตอบสั้นๆอย่างเซ็งๆ กับไอลุงข้างบ้านนี่ จะจีบสาวทั้งทีทำเงอะๆงะๆ ชอบเค้ามาตั้งนาน ป่านนี้ยังทำให้เค้ารู้จักไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
“ไปด้วยดิ น้าๆ ลิงพาเค้าไปด้วยน้า”ยูริปรายตามองท่าทางปัญญาอ่อนของไอลุงข้างบ้านด้วยความอ่อนใจ นี่แกไม่รู้จักแก่บ้างหรอ
“เดี๋ยวเอาบัตรเชิญมาให้ จะไปกับใครอะ” ยูริตอบอย่างอ่อนใจ ปนหมั่นใส้
“เพื่อนอีกสองคน ขอบใจมากนะจ้ะที่รัก” แทคยอนเตรียมกระโดดกอดยูริทันที แต่เธอไวกว่า ชิงถีบชายหนุ่มก่อน ที่เค้าจะถึงตัวเองซะอีก
พลั่ก!!
“ไปให้พ้นเลย!!” เธอมองชายที่ล้มลงไปกองกับพื้น ด้วยสีหน้าที่สะใจลิงสุดๆ
“อูย~เจ็บ เมื่อใหร่จะเป็นผู้หญิงว่ะ” คำพูดของแทคยอนทำให้ยูริเตรียมที่จะยกเท้าอีกรอบ แต่ชายหนุ่มรีบลุกหนีก่อน
“นี่ยังจะพยายามอีกหรอ”ยูริถามชายหนุ่ม พลางเดินไปนั่งชิ้งช้าที่สวนบ้านตัวเอง
“หมายถึงเรื่องอะไรอะ” แทคยอนที่เพิ่งจะหายจุก ก็เดินตามไปไกวเปลเบาๆให้หญิงสาวได้นั่งเพลินๆ
“เรื่องยัยแทไง นายชอบยัยนั่นมาเกือบปีแล้วนะ แต่แม้แต่หน้านายยัยแทยังจำไม่ได้เลย ทำใมยังจะพยายามอยุ่อีก” ยูริเงยหน้าถามชายหนุ่ม ที่ไกวชิงช้าให้เธอ
“ไม่เคยได้ยินรึไง ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกนะ”แทคยอนตอบยิ้มแล้วไกวชิงช้าแรงขึ้นเพื่อจะแกล้งลิง
“ตื้อ?? นายตื้อยัยแทตรงใหน เห็นมีแต่ตื้อฉันเนี่ยแหละ ถามจริงเถอะถ้าไม่มีฉันซักคนนายจะทำยังไงห๊ะ!” ยูริมองแทคยอนด้วยความหมั้นใส้ เหอะ! นี่ยังจะยิ้มอยู่อีก โดนด่าไม่ใช่หรอ แทคยอนมองหน้ายูริก่อนจะหยุดใกวชิงช้า แล้วก้มลงมากอดยูริ ที่ยังอึ้งอยู่
“อืม~เพราะฉันมีเธอไง” คำพูดเรียบๆดังขึ้นที่ข้างๆหูของยูริ ทำให้รู้สึกร้อนๆอย่างบอกไม่ถูก นี่เธอเขินหรอ??บ้าน่า เค้าพูดเรื่องแทยอนต่างหาก
“คุณแม่ขา คุณลุงขา”เสียงเรียกของนางิทำให้ทั้งคู่ต่างพละออกจากกัน แทคยอนเดินไปอุ้มเด็กน้อย
ปล่อยให้ยูรินั่งเงียบๆพลางสงบสติอารมณ์ เย็นใว้ยูล~เย็นใว้
“คุณลุงกับคุณแม่ทำอะไรกันอยู่ค่ะ”นางิถามคุณลุงที่อุ้มเธออยู่และกำลังพาเธอไปหาคุณแม่
“ลุงกำลังแกว้งชิงช้าให้แม่หนูเล่นค่ะ อยากเล่นด้วยกันใหมค่ะ” แทคยอนพานางิมาถึงยูริก่อนจะให้นางินั่งบนตักยูริ
“เล่นค่ะ แกว่งเลย~”นางิพูดอย่างตื่นเต้น
“อย่าแกว่งแรงนะไอลุง เดี๋ยวลูกฉันตก”
“เธอก็จับลูกดีดี สิ” แทคยอนพูดก่อนจะเริ่มไกวชิงช้า โดยมีเสียงดีใจของนางิคอยเชียร์และยูริที่คอยจับลูกและเชียร์ด้วย
“ลุงแกว่งแรงๆสิ” ยูริบอกอย่างสนุกพลางจับลูกให้แน่นขึ้น
“แล้วเมื่อกี๊ทำเป็นไม่ให้แกว่งแรง ยัยลิงเชื่อไม่ได้ เอ้า จะแรงขึ้นแล้วน้า ไปปป” แทคยอนบ่นก่อนจะเริ่มแกว่งชิงช้าต่อ ด้วยความแรงที่มากกว่าเดิม
“เย้ๆๆๆๆๆๆ” เสียงที่สนุกของนางิและเสียงหัวเราะของทั้งคู่ดังก้องไปทั้วสวน
“โชคดีละไปละ”ยูริที่เดินออกมาส่งแทคยอน หลังจากที่พานางิเข้านอนไปแล้ว
“เฮ้ อย่าลืมบัตรเชิญงานแทยอนนะจ้ะ” แทคยอนโบกมือลายูริก่อนจะวิ่งกลับเข้าบ้านตัวเองซึ่งอยู่ข้างๆบ้านของเธอ
“เฮ้อออ” ทันทีที่ร่างของชายหนุ่มลับตาเสียงถอนหายใจของหญิงสาวก็ดังขึ้น
“ไม่เห็นเข้าใจคนมีความรักเลย คนที่รักเค้าไม่รักก็จะยังพยายาม ยูริเอ๊ย!ชาตินี้เธอคงขึ้นคานจริงๆนะแหละ มองหมอนั่นที่ไรก็ไม่เคยเข้าใจซักที” ยูริบ่นกับตัวเองก่อนจะปิดประตูเข้าบ้านไป ทิ้งความสงสัยเอาเอาใว้ตรงนั้น ที่เธอไม่เข้าใจเพราะหัวใจของเธอตายด้านในเรื่องแบบนี้หรือเป็นเพราะเธอไม่เข้าใจตัวเองจริงๆกันแน่
“ยัยลิง ทำใมไม่รับโทรศัพท์ฉันเนี่ย!!!” เสียงใสบ่นขึ้นมาอย่างหงุดหงิด แน่สิเป็นใครใครก็หงุดหงิดเมื่อเพื่อนสาวทั้งสามพร้อมใจไม่รับโทรศัพท์ของเธอ
“โอ๊ย~ เบอร์โทรช่างก็ไม่มีอะ เจสคิดสิเธอจะทำยังไง” เจสสิกา มองดูรถของตัวเองที่ดับสนิทมาเป็นชั่วโมง ใช่รถเธอเสีย เสียตอน สี่ทุ่ม!!! ทั้งมืดทั้งเปลี่ยว แท็กซี่ก็ไม่ผ่านมาซักคัน เธอจะบ้าตายอยู่แล้ว
~หมายเลขที่คุณเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ~
“กริ๊ดดดด ยัยซันสั้น มาปิดเครื่องทำใมเวลานี้ย๊ะ!!” เจสสิกาเอ๊ย!! ไม่มีอะไรซวยไปกว่านี้แล้ว ไอรถบ้า! ถ้ากลับถึงบ้านเมื่อใหร่นะแม่จะทุบให้แบนเลย
“เจสคิดสิ จะเอายังไงดี จะเอายังไงดี???” หญิงสาวนั่งประสาทเสียกับตัวเองอยู่บนรถ
ก๊อก ก๊อก
“มีอะไรให้ช่วยใหมครับ” เสียงเคาะกระจกรถดังขึ้นพร้อมกับเสียงชายหนุ่ม แต่เพราะมันมืดให้หญิงสาวไม่เห็นหน้า
“ใว้ใจได้รึป่าวเนี่ย”เจสสิกาคิดกับตัวเองก่อนจะหยิบมีดพกเล็กๆ ที่พก มาติดตัวแล้วค่อยๆเปิดกระจก
“พอดีรถเสียนะค่ะ อะ..อะ.ไอตุ๊ด!!” ทันทีที่ได้มองหน้าคนที่ช่วยเธอชัดๆ ทำให้เธอถึงกับอุทานออกมาทันที
“เหอะ! ถ้ารู้ว่าเป็นเธอไม่ลงรถมาให้เสียเวลาหรอก”นิชคุณที่พอรู้ว่าเป็นเจสสิกา ก็ทำท่าจะเดินกลับรถของตัวเองทันที ทำให้หญิงสาวต้องรีบเปิดประตูลงมาแล้วจับแขนของเค้าใว้
“เดี๋ยวสิ ไม่คิดจะช่วยกันเลยรึไง” เจสสิกามองหน้าชายหนุ่มด้วยสายตาที่อ่อนลงนิดหน่อย
“ตุ๊ดอย่างผมจะไปทำอะไรได้ ช่วยตัวเองไปละกัน” นิชคุณที่ยังโกรธหญิงสาวอยู่ก็ยืนยันที่จะทิ้งเธอใว้ที่นี่แหละ ปากเก่งนัก
“นี่นาย นี่ไม่ใช่เวลาจะมางอลเรื่องไร้สาระ นะเห็นใหมฉันกำลังเดือดร้อนนะ” เจสสิกาเริ่มขึ้นเสียง หมอนี่ทำใจแคบไปเป็นตุ๊ดไปได้
“ก็ปากแบบนี้ไงถึงไม่อยากช่วย เก่งนักไม่ใช่รึไงทำเองสิ” ลิ้นกับฟันยังยอมแพ้ในความง้องแง้งของทั้งคู่
“เออ งั้นจะไปใหนก็ไปเลย ฉันอยู่อย่างนี้แหละ แล้วถ้าเป็นเป็นอะไรขึ้นมานะ นายผิดจำใว้”หญิงสาวสบัดมือชายหนุ่มทิ้งก่อนจะยืนกอดอกจ้องชายหนุ่มอยู่อย่างนั้น เรียกความหมั่นใส้จากชายหนุ่มได้มากทีเดียว
“ว้าย!!~ ทำบ้าอะไรเนี่ย” หญิงสาวที่ยืนเชิดคออยู่ ถึงกับร้องเสียงหลงทันที เพราะชายหนุ่มกระชากแขนเธอเหวี่ยงเข้ากับรถ ก่อนจะเอาตัวเองไปขังหญิงสาวเอาใว้
“พูดเพราะๆสิ ของร้องผม แล้วคุณจะปลอดภัย คุณมัวแต่แว้ดแว้ดแบบนี้ใครจะไปช่วยคุณลงห๊ะ!!” ชายหนุ่มกดเสียงต่ำลง แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาว จนลมหายใจร้อนๆของเธอรินรดหน้าของเค้า
“ก็ไม่ต้องช่วยไง ไม่ได้ขอร้อง ออกไปนะ!!”เจสสิกาพยามดันชายหนุ่มให้ออกห่างเธอ แต่คิดว่าจะดันใหวหรอ??
“อยากโดนข่มขืนนักรึไง แค่พูดดีๆจะตายใหมฮ่ะ! มองไปรอบๆสิมีอะไรบ้างนอกจากป่าห๊ะ” ชายหนุ่มบีบมือหญิงสาวมากยิ่งขึ้น คาดว่าน่าจะแดงไปใปหมดแล้วด้วยซ้ำ ตั้งแต่เกิดมาเค้าไม่เคยรู้สึกอยากบีบคอผู้หญิงคนใหนมาก่อนเลย ยัยนี่คนแรก ภูมิใจใหมว่ะเนี่ย
“เอ่อ..”เจสสิกา พูดไม่ออก ใช่ที่นี่มันเปลี่ยวจริงๆ ถ้าเธอไม่ขอร้องเค้า เธออาจจะโดนข่มขืนจริงๆก็ได้เธอหันไปมองชายหนุ่มที่จ้องหน้าเธออยู่ ด้วยอารมณ์ที่บอกไม่ถูก จะขอร้องก็ไม่กล้า จะด่าก็ไม่ได้ คิดสิ สิกา~ จะเอายังไง
“ว่ายังไงคุณ จะพูดดีๆหรือจะอยู่ตรงนี้คนเดียว??”ชายหนุ่มที่เห็นหน้าที่สับสนของหญิงสาว เค้าก็รู้อีกไม่นานเธอต้องขอร้องเค้า
“พาฉันไปส่งบ้านที ขอร้องแหละ” เสียงหวานออกแนวห้วนๆดังมาจากปากหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มกระตุกยิ้มออกมา
“อะไรนะครับ ไม่ค่อยได้ยินเลย” ไอบ้า!! เสียงบ่นในใจของเจสสิกา ใช่เธอต้องบ่นในใจ ลองบ่นนอกใจสิ เธอตายกลางทางแน่
“นิชคุณค่ะ ช่วยพาฉันไปส่งบ้านหน่อยนะค่ะ” เธอกลั้นใจพูดออกมาอีกครั้งโดยไม่มองหน้าชายหนุ่ม เขินหรอ ป่าวนะ
“เชิญครับ”นิชคุณพละออกจากหญิงสาวพลางผายมือไปที่รถตัวเองที่จอดอยู่ข้างหลังหญิงสาว ซึ้งเจสสิกาก็ทำได้แค่พยักหน้า ก่อนจะหยิบของจำเป็นในรถและล็อกรถเอาใว้
“ขอบคุณค่ะ” ฝากใว้ก่อนเถอะ ไอตุ๊ด!! แค่วันนี้เท่านั้นแหละที่จะยอมดีด้วย
“ถึงแล้วคุณ เข้าบ้านดีดีละ” นิชคุณบอกหญิงสาวทันทีที่ขับรถมาถึงหน้าบ้านของเธอตามทางที่เธอบอก
“ขอบใจ ใว้จะเลี้ยงข้าวตอบแทนนะ” เจสสิกา บอกก่อนที่จะเปิดประตูรถ แต่มือของชายหนุ่มขัดเอาใว้ก่อน
“ยังคิดว่าผมไม่แมนอยู่รึป่าว” ชายหนุ่มถามทันทีที่เห็นใบหน้าสงสัยของหญิงาวที่ส่งสายตามาประมาณว่า มีอะไรอีก
“ถ้าตอบว่าคิดละ คุณจะว่ายังไง” หญิงสาวตอบเรียบๆ เธอง่วงจะตายอยู่แล้วนะ
“ผมไม่ได้เป็น” ชายหนุ่มเริ่มโกรธอีกครั้ง อะไรของยัยนี่เนี่ย เอาความคิดบ้าๆมาหาว่าเค้าเป็นนู่นเป็นนี่
“อือ” หญิงสาวก็ตอบหน้าตายมาเหมือนเดิม “นี่คุณ คุณห้ามความคิดฉันไม่ได้หรอก okใหม ฉันลงได้รึยั …อุ๊บ” ร่างบางถูกกระชากมาพร้อมกับที่ริมฝีปากบางของเธอถูกครอบงำ โดย ชายหนึ่งซึ่งโกรธ เต็มที่ ความโกรธระบายออกมาเป็นความร้อนที่เข้าสู่ตัวหญิงสาว ที่พยายามดิ้นและดันเค้าออกไป แต่มือของเธอเองก็เกาะใหล่เค้าใว้อย่างต้องการที่ยึดเหนี่ยว เธอรู้ว่าเค้าโกรธเธอมาก ไม่งั้นคงไม่รุนแรงกับริมฝีปากเธอแบบนี้หรอก
“ผมไม่ได้เป็น จะลองอีกใหม ถ้าไม่เชื่อคราวนี้ผมจะพาไปลองที่ห้องผม” ชายหนุ่มที่ระบายความโกรธอย่างเต็มที่ถอนริมฝีปากออกมาโดยที่หน้ายังอยู่ที่เดิม ก่อนจะพูดประโยคที่เรียกสติหญิงสาว
พลั่ก เพี้ย!!
“ทุเรศ!!” เจสสิกาพลักนิชคุณออก พร้อมกับฝากรอยมือของเธอใว้ที่หน้าของเค้า
“ฉันถือว่าฉันตอบแทนนายด้วยจูบนั้นไปแล้ว ไปให้พ้นเลยนะ ตุ๊ดยังไงมันก็ยังเป็นตุ๊ดอยู่วันยังค่ำต่อให้แอ๊บแมนแค่ใหนมันก็คือตุ๊ด!!!”
หญิงสาวกล่าวก่อนจะปิดประตูใส้หน้าชายหนุ่มด้วยอารมณ์โกรธ ทิ้งให้ชายหนุ่มในรถกำหมัดแน่น ถ้าเธอยังยืนยันว่าเค้า เป็นตุ๊ด เค้าก็ยืนยัน ที่จะพิสูจน์ ระวังตัวให้ดีละกัน เจสสิกาจอง!!!!
___________________________________________________________________
มาขอโทษด้วยการจัดให้เต็มๆตอนนึง
เอา แทคยูล กับ คุณเจส มาบูชา
เอาสองคู่นี้มาดับความแรงของสองสาวแทซันที่จะประทุออกมาในตอนหน้า
ปล.แก้คำผิดแล้วค่ะ
ความคิดเห็น